บททั้งหมดของ สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ: บทที่ 261 - บทที่ 270

เมื่อฉู่เหมียนพูดจบ ชายคนนั้นถึงกับอึ้งไปชั่วขณะคนรอบข้างต่างหันมามองหน้ากันด้วยความตกตะลึงเธอ…เธอพูดว่าอะไรนะ? ถ้าแพ้แล้วยังไงนะ?ฉู่เหมียนเห็นเขากลืนน้ำลายจึงพูดซ้ำอีกครั้ง “ถ้านายแพ้ ต้องตัดนิ้วโป้งหนึ่งข้างหนึ่งเพื่อคารวะต่อทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ กล้าหรือเปล่า?”ชายคนนั้นหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน ราวกับคิดว่าผู้หญิงคนนี้เล่นอะไรจริงจังขนาดนี้? นี่มันก็ไม่ต่างกับการเอาชีวิตมาเดิมพันเลยสักนิดเขาแค่อยากจะชนะคนรวย ไม่ได้ตั้งใจจะเดิมพันชีวิตรอบข้างเงียบสนิทฉู่เหมียนก้าวขึ้นไปข้างหน้าอีกก้าว พลางจ้องชายตรงหน้าอย่างเฉียบคม รอยยิ้มในดวงตาของเธอดูทวีความเยือกเย็นขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกล่าวคำท้าทายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเยี่ยงคมมีด “นายกลัว?”ชายคนนั้นตกใจขณะที่กำลังอึกอักไม่รู้จะตอบยังไง คนข้างหลังก็ส่งเสียงยุยงว่า “ซุนเฉียง แค่ผู้หญิงคนเดียว นายจะกลัวเธอทำไม!?”“นั่นสิ นายขับเส้นทางนี้มาตั้งกี่ร้อยรอบแล้ว จะไปแพ้ให้เธอได้ยังไง?!”“ตกลง! แต่พวกเรามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง!” ชายหนุ่มหัวแดงคนหนึ่งเบียดเข้ามาพูดฉู่เหมียนมองสำรวจชายคนนั้น คาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของซุนเฉียง“ถ้าเธอแพ้!” ชายหน

“การแข่งขันเริ่มแล้ว!” เสียงตะโกนดังก้อง ขัดจังหวะคำพูดของชายคนนั้นที่กำลังจะพูดต่อต้วนจิ่นเหนียนทำเสียงไม่พอใจ เพราะเขายังไม่ได้ยินว่าใครคือคนที่แข่งขันกับใครแต่การแข่งขันดูเหมือนจะร้อนแรงและเข้มข้น ทำให้ทุกคนเริ่มตั้งใจดูมันอย่างเต็มที่การออกตัวของรถทั้งสองคันไม่เหมือนกัน รถของฉู่เหมียนออกตัวช้ากว่าอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่ซุนเฉียงนำไปไกลซุนเฉียงดูเหมือนจะท้าทายอะไรบางอย่าง เขาขับรถบังฉู่เหมียนไม่ให้เธอแซงขึ้นไปซุนเฉียงที่อยู่ในรถเยาะเย้ยในลำคอ พลางคิดในใจว่า ก็คิดว่าเก่งกาจสักแค่ไหน ที่ไหนได้แม้แต่เริ่มต้นก็ยังเริ่มไม่เป็น!เขาเกือบจะคิดว่าฉู่เหมียนฝีมือแต่ แต่ดูแล้วทุกคนมองกันถูกแล้ว เธอเป็นแค่สาวสวยที่ไม่มีอะไรพิเศษการที่ฉู่เหมียนต้องตัดนิ้วนั้น เขาเองก็อยากจะเห็นเห็นฉากนั้น!คิดได้แบบนี้ซุนเฉียงก็เหยียบคันเร่ง แล้วทิ้งฉู่เหมียนไว้ข้างหลังกู้ว่างเชินขมวดคิ้ว มองดูระยะห่างที่เริ่มขยายออกไประหว่างรถทั้งสองคันเขารู้สึกไม่พอใจและยังคงเงียบ ไม่สามารถข่มความรำคาญได้“รถคันหลังนั่นของเซิ่งรุ่ยไม่ใช่เหรอ?” กู้ว่างเชินถามเสียงเบาต้วนจิ่นเหนียนทำท่าโอเคสองข้างตา “เดี๋ยวฉ

ในขณะนี้เซิ่งรุ่ยก็ดูเหมือนจะชะงักไปเล็กน้อย เพราะเทคนิคนี้เป็นไปไม่ได้เลยที่คนอย่างฉู่เหมียนจะทำได้แม้แต่พวกเขาที่เป็นนักแข่งมืออาชีพ ก็ไม่เคยเร่งความเร็วในโค้งแบบนี้มันกล้าหาญและดุเดือดเกินไปเมื่อลองมองไปที่รถของซุนเฉียง ดูเหมือนว่ามันเริ่มบังคับพวงมาลัยไม่ได้แล้ว ทิศทางเริ่มเพี้ยนเพราะตกใจ“น่า น่าจะใช่นะ…” เซิ่งรุ่ยตอบตะกุกตะกักกู้ว่างเชินมองไปที่เซิ่งรุ่ยด้วยสายตาลุ่มลึก ก่อนที่จะรีบมองไปที่เส้นชัยจะใช่ฉู่เหมียนหรือไม่ แค่รอดูตอนลงจากรถเมื่อจบการแข่งขันก็จะรู้กันต้วนจิ่นเหนียนมองไปที่ท่าทางร้อนใจของกู้ว่างเชิน และอดไม่ได้ที่จะยิ้ม “อากู้ ขอสัมภาษณ์หน่อย ถ้าเป็นฉู่เหมียนจริงนายจะรู้สึกยังไง?”กู้ว่างเชินหน้าบูดบึ้ง เห็นได้ชัดว่าไม่อยากตอบคำถามนี้ต้วนจิ่นเหนียนไม่สนใจและเดินตามไป “คุณหนูยังมีฝีมือแบบนี้ด้วยช่างน่าตกใจจริง ๆ ไม่รู้ว่าคุณหนูฉู่จะยังมีอะไรอีกที่เรายังไม่รู้บ้าง…”เมื่อกู้ว่างเชินมาถึงเส้นชัย ผู้คนรอบ ๆ กำลังตะโกน “แม่งเอ้ย! ซุนเฉียง! เร่งเครื่องหน่อยสิวะ! ฉันเอาทุกอย่างมาลงแกหมดเลยนะ!”“ซุนเฉียง ไปเลย โค้งสุดท้ายเป็นโอกาสดีที่จะแซงขึ้นมาได้! ลุยเลย!”

“แค่แข่งขันกันเล่น ๆ เธอจะให้ฉันตัดนิ้วจริง ๆ เหรอ?” ซุนเฉียงมองมีดที่ฉู่เหมียนยื่นมาอย่างไม่เชื่อสายตาฉู่เหมียนกระพริบตาอย่างไร้เดียงสา “อ้าว นี่พี่ชาย จะมาพูดแบบนี้ไม่ได้นะ! พอนายแพ้ก็กลายว่าเป็นเรื่องเล่น ๆ ไปแล้วเหรอ?”ซุนเฉียงถึงกับพูดไม่ออกฉู่เหมียนเอ่ยต่อทันที “นายอาจจะคิดว่าเล่น ๆ แต่ฉันอุตส่าห์ทุ่มแรงทั้งหมดเลยนะ ตัดนิ้วซะ อย่ามัวพูดมาก!”พูดจบ ฉู่เหมียนก็โยนมีดสั้นไปที่อกของซุนเฉียงหากเป็นเธอที่แพ้ ซุนเฉียงคงไม่พลาดโอกาสเหยียดหยามเธอแน่ ๆแล้วนี่จะมาบอกว่าแค่แข่งเล่น ๆ น่ะเหรอ? ทำไมไม่บอกตั้งแต่ก่อนแข่งล่ะ?ฉู่เหมียนกวาดตามองซุนเฉียงตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะยิ้มเยาะในใจหมอนี่ไม่เคารพผู้หญิง คิดแต่จะใช้แต่อวัยวะล่างคิดแต่เรื่องชั่วช้า แค่ถูกตัดนิ้วยังถือว่าเบาไปด้วยซ้ำ! ควรตัดน้องชายของเขาถึงจะถูก!”“เธอ!” ซุนเฉียงชี้ไปที่ฉู่เหมียนด้วยความรู้สึกที่โกรธจัดเขาเหลือบมองขึ้นไปข้างบนหวังจะพบชายหนุ่มผมแดง แต่ก็ไม่พบภูเขามังกรพันนี้เป็นที่ของคลับ WK คนของคลับ WK ปล่อยให้มือเล่นสมัครเล่นมาป่วนที่นี่จนเสียหน้า เจ้าของไม่คิดจะสนใจจริง ๆ หรือ?ซุนเฉียงกัดฟันแน่น จับมีดใน

ทุกคนต่างมองขึ้นไปข้างบน รวมถึงฉู่เหมียนกับโม่อี้ต้วนจิ่นเหนียนกอดอกและมองไปยังเจ้าของคลับที่ยืนอยู่ไม่ไกล “ลุงหวง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ยังใช้วิธีสกปรก ๆ แบบนี้เหมือนเดิมเลยนะครับ”ลุงหวงหรี่ตาลงเล็กน้อย เขายืนหันไปทิศทางตรงข้ามกับแสง ทำให้ไม่สามารถเห็นใบหน้าของสองคนนี้ได้ชัดเจน แต่จากน้ำเสียงที่ได้ยิน ทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นเคยขนาดนี้?“ฉันขอเตือนพวกนายทั้งสองไว้ก่อน อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น” ลุงหวงพูดพร้อมชี้ไปที่พวกเขา“ลุงคิดว่าพวกผมไม่คู่ควรที่จะยุ่งเหรอครับ?” ต้วนจิ่นเหนียนตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจลุงหวงยิ้มเยาะ “เรื่องของคลับ WK ไม่ใช่เรื่องที่คนภายนอกจะมายุ่ง”กู้ว่างเชินยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาหัวเราะเบา ๆ พร้อมมองลุงหวงด้วยสายตาเยือกเย็น น้ำเสียงเริ่มเย็นชาและเฉียบคม “แล้วถ้าเกิดว่าคนที่ลุงคิดจะยุ่งเป็นคนของผมล่ะ?”ฉู่เหมียนหายใจติดขัด เมื่อได้ยินประโยคนั้น ความรู้สึกในใจของเธอช่างยากจะอธิบายตอนที่เขาเพิ่งขึ้นปีหนึ่ง เธอยังเรียนอยู่มัธยมปลาย วันหนึ่งเธอไปหาเขาที่มหาวิทยาลัย แต่โดนพวกเด็กอันธพาลกลุ่มหนึ่งกลั่นแกล้งเมื่อก่อนเขาก็เป็นแบบนี้ ยืนอยู่ไม่ไกลนัก สายตาของเขามีรอย