Lahat ng Kabanata ng Pretending To Be The Billionaire's Fiancée: Kabanata 11 - Kabanata 20

"HABANG nasa banyo ka kanina, Miss, nagpapatanong si sir Samuel kung sasama ka ba sa kanila."Umaga ng sumunod na araw ay naroon na si Petrina sa kwarto para magligpit at tumulong na rin doon.Kagabi, habang naghahapunan kami'y sinabi ni Senyora Donna na tutulak sila ni Yvvo pa-MayniIa para puntahan ang matandang Senyor. Bababa na ako para makapagpaalam natagalan lang sa sinabi ni Petrina sa akin."Huh? Saan ba pupunta?" tanong ko."Aalis kasi si Senyora at Yvvk. Ihahatid nila at sasama rin sila sa Cali kaya mamamasyal na rin siguro, Nasa sala pa naman si Sir Samuel kasama ang iilang kaibigan."Tumango ako at bumaba na. Nakakahiya na tinanghali pa ako ng gising ngayon sa alis ni Yvvo at Senyora Donna.Mabuti na lang at nang nasa hagdanan ako'y naroon pa si Yvvo, Samuel, at ang mga lalaking kaibigan nila.Pababa ako ay binabati na nila ako. Ngumiti ako sa kanila at nang tuluyang nakababa ay nagsimula na si Samuel."Sasama ka ba? Ayaw sumama ni Kuya. 'Tsaka kagigising niya lang din"Sum

GUSTO kong bumalik. Hindi ako makapaniwalang wala si Elyes doon gayong inasahan kong naroon nga siya.Lumiliit na ang isla habang lumalayo kami. Nilingon ko si Samuel na ngayon ay katawanan na ang mga kaibigan niya. Ayokong sumalida para lang hingin na pabalikin na ako sa mansyon. But then, how do I explain this to Elyes?Nag-ikot ako, refusing to believe that he really is not around. Nagtatawanan at nag-iinuman ang mga kaibigan ni Samuel. Tumigil ang yate hindi kalayuan sa isang maliit na isla. Kung wala lang akong problema ay inabala ko na ang sarili ko sa kakatingin doon pero I'm really bothered."Let's swim?"Napaigtad ako sa biglaang pagsasalita ni Peter sa gilid ko. He's all smiles and topless, ready for a dip. Nagtatalunan na rin ang mga kaibigan ni Samuel sa malalim na dagat habang tumigil ang yate room"Hindi ako marunong," sagot kong wala sa sarili.Tinuro ni Peter ang kulay orange na salbabida sa dagat. May lubid iyong nakakonekta at nakatali sa yate kaya kung sakaling sasa

"HI, FRANCHESKA! How are you?" she sounds so happy.Sa background ay naririnig ko ang musikang puno ng percussion. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta. Ang alam ko lang ay magbabakasyon sila ni Ashton habang ako ang tutulak sa Siargao para magpanggap bilang siya."F-Fine, Diana. Ikaw? Ilang araw kitang tinawagan para...'iShe chuckled.I can't believe she's so relaxed. Hindi ko rin maintindihan kung bakit ako kabado gayong siya lang naman ito."Pasensya na. I'm super busy with Ashton, sa bakasyon namin."She laughed again, para bang may kumikiliti sa kanya. I forced my uneven breathing to calm down habang abala ito sa kung sino mang gumugulo sa kanya."Kumusta? Nalaman ba nila?" bakas parin ang tawa sa kanyang tinig."Hindi...""I told you! Hindi nga nila mamumukhaan! I only met Tita Jacq and the old woman. I was so young back then! I'm sure hindi na nila ako mamumukhaan!"Hindi ako nakapagsalita. Umahon na lamang ako sa bathtub at dinrain na ang tubig. Kinuha ko ang bathrobe at iti

I WAS UP all night thinking about that. Para ito sa aking kinabukasan, hindi ba? Walang mas mahalaga pa sa pangarap at ginhawa. Is there another way to get my dreams without doing this? Sumagi ang isang tao sa isip ko pero sa huli ay pinutol ko ang kaisipang iyon.Pagkagising ko kinaumagahan ay may nararamdaman akong kung ano sa aking tiyan. It was like a hollow space tickled by thousands of feathers. Ang sinag ng araw ay pumasok na sa aking silid ngunit hindi gaya noong nakaraan, mas mahina ito. Parang pinipigilan ng mga ulap.Bumangon ako at ilang saglit na natulala habang nakaupo lang sa aking kama. Kabado ako, unang mga minuto pa lang ng paggising. I've never felt this way before. Kahit pa sa mga araw na alam kong iinsultuhin at pagagalitan ako ni Tita Mathilda, hindi ako nakaramdam ng ganitong kaba.Pumasok na ako ng banyo pagkatapos at naligo. Noon pa man, maalaga na ako sa aking katawan. But for some reason, there are placed that don't mean a thing to me before. Ngayon parang i

KAPAG MASAYA KA, mabilis na lumilipas ang mga araw. Magdadaan ang bawat araw na parang hanging hindi mo mamamalayanGaya ng pangako niya, hindi niya ako ipapasakay ng kabayong mag-isa. Kaya naman alas tres y media ng hapon, pauwi kami sa kanilang mansyon galing sa planta'y nakasampa ulit ako sa kabayo niya."Stop wriggling," panunukso niya sa ginagawa kong paggalaw."Bilisan kasi natin! It's going to rain! Tingnan mo ang langit?""Hindi 'yan,.." marahan niyang sinabi.Hindi ko alam kung saan siya nakatingin. Pagkatingala ko tila gabi na sa sobrang dilim ng mga ulap. Wala na ring mga ibon kaya positibo akong uulan na talaga.He can make the horse gallop faster. Hindi ko man gusto iyon dahil pakiramdam ko'y mahihirapan ang kabayo, pare pareho rin naman kaming mas Ialong mahihirapan kung maabutan kami ng ulan kaya mas mabuti sanang bilisan.Nakarinig ako ng konting kulog dahilan kung bakit ko siya nilingon"Narinig mo 'yon? Uulan na!" I pointed out but he was just lazily maneuvering the