MAAGA akong ginising ni Petrina sa sumunod na araw. Binuksan niya ang kurtina ng mga bintana para maarawan ang aking silid. Nagtungo naman ako sa banyo kahit sobrang antok pa.I love searching about Architects and their works in Google. Pakiramdam ko nakakapaglakbay ako kung saan-saan dahil sa internet. But nothing will ever beat seeing it live in front of my eyes so this means so much to me.Pagkatapos maligo ay bumaba na ako. Ang sabi'y tulog pa si Samuel dahil matagal silang natapos kagabi kaya si Elyes na naman ang kasama ko sa hapag.Like our usual dines, the awkward silence filled the air. Tanging ang mga kubyertos lamang ang naririnig.Miminsan ay sumusulyap siya sa akin. Napapatingin din ako sa kanya."You can't ride a horse till the Holgado's..." paunang sabi niya."Akala ko ba tuturuan mo ako?"One perfect brow shot up. "You can't be good at that immediately."Well, I can't help but note that he's right. Bukod sa hindi pa ako nakakasakay ng kabayo kailanman, hindi pa ako sig
"HI, FRANCHESKA! How are you?" she sounds so happy.Sa background ay naririnig ko ang musikang puno ng percussion. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta. Ang alam ko lang ay magbabakasyon sila ni Ashton habang ako ang tutulak sa Siargao para magpanggap bilang siya."F-Fine, Diana. Ikaw? Ilang araw kitang tinawagan para...'iShe chuckled.I can't believe she's so relaxed. Hindi ko rin maintindihan kung bakit ako kabado gayong siya lang naman ito."Pasensya na. I'm super busy with Ashton, sa bakasyon namin."She laughed again, para bang may kumikiliti sa kanya. I forced my uneven breathing to calm down habang abala ito sa kung sino mang gumugulo sa kanya."Kumusta? Nalaman ba nila?" bakas parin ang tawa sa kanyang tinig."Hindi...""I told you! Hindi nga nila mamumukhaan! I only met Tita Jacq and the old woman. I was so young back then! I'm sure hindi na nila ako mamumukhaan!"Hindi ako nakapagsalita. Umahon na lamang ako sa bathtub at dinrain na ang tubig. Kinuha ko ang bathrobe at iti
ALAS KWATRO nang nakauwi kami sa mansyon. Ako lang ang hinatid nila dahil tutulak na sila sa kanilang trip. Mabilis kong binuksan ang pintuan ng sasakyan pero bago ako nakalabas ay nilingon ako ni Samuel galing sa driver's seat."Sorry, Diana. Natagalan tuloy tayo.""Ayos lang. Hindi mo kasalanan. Tama ka naman, e. Natagalan lang tayo dahil sa ulan, Samuel."Thanks, Diana. Yayayain sana kita sa trip na ito but I'm sure hindi ka papayag," si Peter naman.Ngumiti ako. "Happy birthday. Sana ma enjoy mo. Next time na lang ako dahil may gagawin pa."Siguro ang nagpaalu na rin sa akin ay ang katotohanang imposibleng matuloy kami ni Elyes ngayon sa pagsuswimming. Hindi parin humuhupa ang ulan kaya baka sa susunod na araw na kaming maligo sa dagat.Kumaway ako sa kanila pati sa mga kasamang babae. Pagkababa ay pinayungan agad ako ni Petrina at iginiya patungo sa bulwagan. Nilingon ko ang sasakyan na nagbabacking para makalabas na rin sa gate."Si Elyes? Nakauwi na ba, Petrina?" tanong ko nang
I WAS UP all night thinking about that. Para ito sa aking kinabukasan, hindi ba? Walang mas mahalaga pa sa pangarap at ginhawa. Is there another way to get my dreams without doing this? Sumagi ang isang tao sa isip ko pero sa huli ay pinutol ko ang kaisipang iyon.Pagkagising ko kinaumagahan ay may nararamdaman akong kung ano sa aking tiyan. It was like a hollow space tickled by thousands of feathers. Ang sinag ng araw ay pumasok na sa aking silid ngunit hindi gaya noong nakaraan, mas mahina ito. Parang pinipigilan ng mga ulap.Bumangon ako at ilang saglit na natulala habang nakaupo lang sa aking kama. Kabado ako, unang mga minuto pa lang ng paggising. I've never felt this way before. Kahit pa sa mga araw na alam kong iinsultuhin at pagagalitan ako ni Tita Mathilda, hindi ako nakaramdam ng ganitong kaba.Pumasok na ako ng banyo pagkatapos at naligo. Noon pa man, maalaga na ako sa aking katawan. But for some reason, there are placed that don't mean a thing to me before. Ngayon parang i
HINDI KO ALAM na posibleng maging sobrang kabado at sobrang galak sa iisang pagkakataon."What are you drawing?" he asked like nothing is happening,Gusto kong punahin ang ginagawa niya. I can create a fit about his invasion of personal space but I didn't. Natuyo yata ang mga salita sa aking isipan."The beach," sagot ko at ipinagpatuloy na lang ang ginagawa."Nandyan ba tayo?" his tone sounded playful."I can put us here," sabay tuldok ko sa ibabang-kanan na bahagi ng sketchpad, tama lang sa kung nasaan kami dapat sa ginagawa ko."Okay. I'll watch you do it."Hindi ako madalas nag-eerase ng mga guhit pero ngayon ay parang napapadalas ang gamit ko sa pambura. Marahan niya pang hinawakan ang lapis na gamit ko, parang tiningnan ang pangngalan nito. Hinayaan ko siya at nagpatuloy."Do you use that specific brand?" he asked."Yup."After a while, he sighed while I continue to put more and mor details to the drawing,"Gusto mong magshift sa kursong mas gusto mo?"Natigil ako sa sinabi niya
KAPAG MASAYA KA, mabilis na lumilipas ang mga araw. Magdadaan ang bawat araw na parang hanging hindi mo mamamalayanGaya ng pangako niya, hindi niya ako ipapasakay ng kabayong mag-isa. Kaya naman alas tres y media ng hapon, pauwi kami sa kanilang mansyon galing sa planta'y nakasampa ulit ako sa kabayo niya."Stop wriggling," panunukso niya sa ginagawa kong paggalaw."Bilisan kasi natin! It's going to rain! Tingnan mo ang langit?""Hindi 'yan,.." marahan niyang sinabi.Hindi ko alam kung saan siya nakatingin. Pagkatingala ko tila gabi na sa sobrang dilim ng mga ulap. Wala na ring mga ibon kaya positibo akong uulan na talaga.He can make the horse gallop faster. Hindi ko man gusto iyon dahil pakiramdam ko'y mahihirapan ang kabayo, pare pareho rin naman kaming mas Ialong mahihirapan kung maabutan kami ng ulan kaya mas mabuti sanang bilisan.Nakarinig ako ng konting kulog dahilan kung bakit ko siya nilingon"Narinig mo 'yon? Uulan na!" I pointed out but he was just lazily maneuvering the
HABANG KUMAKAIN ay nakita kong umilaw ang cellphone ko. I don't bring it wherever I go. Madalas ay dito lang ito sa kwarto kaya madalas ding naaabutan kong patay na.Ngayong kaka charge ko ay nakita ko agad ang tawag ni Diana."Hello," sagot ko sabay baba sa mga kubyertos."Hello, Francheska... Kumusta ka riyan?" she sounds a bit weak."Ayos lang. Ikaw?"Hindi ito agad sumagot. Parang may ginawa pa ito o nilayuan pa bago nagpatuloy. She also sighed first before answering."Tumawag nga pala si Mommy sa matandang senyora riyan.""A-Ano?" Kabado agad ako."Pero ayos lang kasi wala naman ata diyan iyon, 'di ba? NasaManila raw. Kinumusta ako ni Mommy sa kanya.""Anong sagot?""Maayos daw. Nagkakaigihan daw kayo, actually," Diana chuckled weakly.Hindi ko na nadugtungan. Baka nasabi iyon ni Senyora ayon sa mga balita galing sa mga kasambahay."Elyws Montenegro, right?" tanong ni Diana. "May picture ka na niya?""Uh, wala, e. Iniiwan ko kasi ang phone ko kapag."She sighed again. "Gusto ko
WHAT a bad time to be sick. Galit ako sa sarili ko nang nagising ako ng madaling araw dahil sa panginginig. Gusto kong kontrolado ko ang sarili ko pero kapag talaga tinatamaan na ng sakit, hindi ko kayang mapasunod ang katawan ko.Puyat na puyat ako. Pasikat na ang araw nang natigil ako sa panginginig at nakatulog ulit. Inaapoy ako ng lagnat at ayaw kong bumangon dahil pakiramdam ko, mahihilo ako.Nagising ako kinabukasan sa biglaang paghawi ni Petrina sa kurtina ng kwarto. She was humming an old feel good tune. Gustuhin ko mang bumangon, sa sakit ng ulo ko ay hindi ko magawa. Dinilat ko nalang ang mga mata ko."Puyat na puyat, Miss, ah? Kanina pa si Sir Elyes sa silong nag-aantay," maligayang tukso ni Petrina sa akin.I nodded. Sinubukan kong bumangon ngunit napadaing ako sa sakit ng aking ulo. I stilled for a moment."Anong nangyari, Miss?" si Petrina sabay upo sa aking kama.Ang kanyang palad ay dumapo ng diretso sa aking noo. Suminghap siya sa unang dapo pa lang nito. Binaba rin n