I'M LUCKY I did not have to see the end of it. Bago pa tuluyang masugod ni Elyes si Kai, umalis na ito. Angry, Elyes tried to run after him. Kung hindi lang ako pumagitna para pigilan siya ay nagkagulo na siguro.Ni hindi ko maalala kung ano ang mga sumunod kong ginawa. Mabilis ang naging mga pangyayari. Ni hindi ko na napanatag pa si Daphne noong panay ang hingi niya ng tawad. She quickly realized what happened. I don't blame her, though. Hindi niya na kailangang magpaalam kapag si Elyes naman ang papasok.I bit my lower lip. Tahimik kami sa loob ng sasakyan niya. Hindi niya pa pinapaandar ito kahit na tatlong minuto na kami rito sa loon. Ayaw ko ring umalis na kami."Elyeas, I'm s-sorry,n nanginig ang labi ko.Mas Ialong humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela ng sasakyan. Diretso ang tingin niya sa labas at seryoso. I don't know how to explain it to him, I just know that I need to."Friends lang kami ni Kai. lyong nakita mo kanina, wala lang 'yon.""Wala lang ang halikan?" nilin
"WELCOME HOME, hijo! Pasensya na at noong tumulak ang mga sasakyan ay hindi pa umuulan kaya hindi nakapaghanda..." si Senyora kay Elyes na sa akin naman ang titig.My heart is beating so fast and loud. Lalo na noong nagtungo na ako sa kanya para punasan ang tubig ulang nanuot sa kanyang balat at buhok."Welcome everyone! I'm so glad you're all here. Feel at home, gentlemen..." bati ni Senyora at binalewala na kami.Kahit na hindi naman siguro, pakiramdam ko'y nanonood sa amin ang lahat. Elyes's eyes bore into Samuel and then back to me. Nanatili na iyon sa akin hanggang sa makalapit ako. My heart is tingling with so many sensations. Pakiramdam ko ay pinipigilan kong huminga ng mabilis at malakas kahit pa kailangan ko iyon sa sandaling iyon.Pinipigilan ko rin ang lakas ko sa bawat dampi ng tuwalya sa kanyang pisngi at leeg. Pinipigilan kong maghuramentado sa harap ng nakatingin at sa harap ni Elyes na nakatitig lamang sa akin.Sinalubong ko ang patak ng ulan sa dulo ng kanyang buhok.
TANAW ang marahang sikat ng araw sa malayo at ang malawak at kalmadong karagatan, binaba ko pa ang katawan ko para tuluyang malunod sa asul na dagat. Kabado ako ngayon. Elyes did not waste another time for our marriage. Gumawa siya ng oportunidad na makasal kami rito sa Siargao gamit ang kapangyarihan ng pamilya at ng mga dokumentong natapos namin sa Maynila.With only a few trusted people watching us sign a legal contract that Will bind us together, he did not dare tell even Senyora Donna about it. Iniisip niya kasing matatagalan ito dahil gugustuhin pa ng matanda ang engrandeng handaan.Not that he didn't want that, anyway. He wants our wedding grand but he won't let another week pass by without marrying me so he did it his way. Tuloy parin ang kasal namin sa Maynila, iyon nga lang hindi alam ng lahat na kasal na kami dito pa lang.Inangat ko ang daliri ko kung saan naroon ang kulay gintong singsing na napalilibutan ng diamante, our wedding ring.I remember how this finger was once
I CHERISHED the silence between us. Na ang tanging maririnig ay ang alon sa aming harap at ang aming paghinga. Wala nang pangamba sa kahit ano pang magiging problema dahil alam ko, basta magkasama kaming dalawa, malalagpasan ko ang lahat.I rested my legs a bit. Ang kanang binti ay hinayaan kong tumihaya galing sa pagkakahukod. Accidentally, his right hand fell on my thighs, brushing a my underwear a bit. I couldn't stop myself from purring softly. Naramdaman ko ang pagbaling niya sa akin.Uminit ang pisngi ko at bahagyang inalis ang kanyang kamay sa akin. Afraid he might realize how my mood just suddenly changed.Nailayo ko na ang kamay niya ngunit ipinilit niya ang pagbalik. This time, he's so bold in touching me slowly and passionately."Elyes..." marahan kong sinabi."Shhh.. he chuckled and continued doing it.Mas Ialo lang uminit ang msngi ko. I shut my thighs close so I can stop him but my half-hearted attempt were futile. Hawak ang kabilang binti ko, nanonood si Elyes sa aking
NAGLULUTO ako ng hapunan nang biglang tumunog ang aking cellphone."Francheska, kailangan kita," ang boses ni Diana, ang stepsister ko, mula sa kabilang linya. Agad akong kinabahan. Kilala ko si Diana—lahat ng hiling niya ay may kapalit."Ano'ng kailangan mo?" tanong ko, ang boses ko ay may halong pag-aalala."May kailangan akong takasan," sagot niya, may halong kaba sa boses. "Gusto nila akong ipakasal sa Montenegro.""Montenegro? Iyon 'yung bilyonaryo, 'di ba?" napakunot ang noo ko. Alam kong hindi ordinaryo ang mga Montenegro. Kilala ang pamilya nila sa larangan ng negosyo. Ito ay para na rin mapalakas ang connection sa kanilang negosyo, at nagbibigay sa kanila ng dagdag kapangyarihan at koneksyon sa kanilang industriya."Oo. Pero hindi ko gusto ang ideya ni mommy na ipakasal ako. I love my boyfriend. I need your help," ang pagsusumamo ni Diana. "Pumunta ka sa kanila, magpanggap ka bilang ako. Gawin mo ito para sa akin. Bukas may susundo sa'yo na driver na ipapadala ng pamilya Mont
HINDI PA nakakaalis ang kasambahay ay narinig ko na ang tunog ng yapak ng kabayo. A man gracefully maneuvered a shiny brown horse. Ang buhok ng kabayo ay sumayaw sa hangin dahil sa biglaang pagtigil. The man's movement equaled the gracefulness of the horse he's riding. lgting ang braso at kamay, wala siyang kahirap-hirap na bumaba roon.One booted foot after another. He said something to the man in a buri hat before finally turning to the large mansion, where I am."Andito na siya. Ilagay ninyo ang meryenda sa terasa. Pagkatapos ihatid mo siya sa kwarto niya, Petrina. Pakisabi kay Mercedita na kailangan nang ihanda ang lahat para mamayang gabi.""Sige po, Senyora."Sumulyap ang babae, puno ng kuryusidad sa akin ang mga mata bago umalis para sundin ang lahat ng inutos sa kanya.Pagkabaling ko sa Ialaking kabababa lang ng kabayo ay nakita kong naglalakad na siya patungo sa amin. With brows furrowed, eyes immediately directed at me, agad akong kinabahanHe's wearing a white t-shirt. Tama
NANG naghapon ay naging abala umano ang magkapatid sa negosyo. Apparently, their plant is near here at dinig ko'y malaki iyon. Probably that is where their riches come from, huh. Sa negosyo nilang semento na alam kong nangunguna sa buong bansa ngayon.There is nothing more awkward than dinner. Sa hapag, si Senyora Donna, Samuel, Elyes, at ako lang ang naroon. Tahimik ang magkapatid samantalang hindi rin ako nagsikap na bumuo ng usapan."Hija, anong ginawa mo buong araw? I hope you'll enjoy your every day here. Although, pagkatapos ng kasal ninyo ni Elyes maaaring tumulak muna siya sa ibang bansa para sa pag-aaral, kaya maiiwan kang talaga rito. So it's better if you become familiar here."Napalunok ako sa sinabi ng matanda. She looks and sounds so sure that it would happen."I'll bring her wherever I go, Lola," Elyes cut her off.Napalingon ang matanda sa apo. Maging ako'y nilingon na rin ito. Nagkatinginan kami. He's glaring at me. Tumikhim ako.Madramang tumawa si Senyora Donna. "We
BUMABA ako ng hagdanan, dala dala ang aking sketchpad at lapis. Hindi ko namalayang Sabado na pala.Isang Ialaki ang nakasalubong ko nang pababa ako ng hagdanan, Messy hair, angelic features, and a calm aura... Whoa! That's new in this mansion. Lahat ata ng binata na nakasalubong ko rito (dalawa lang naman) ay parehong may kakaibang aura. Kakaiba dahil parehong vicious at dangerous. This man in front of me is a bit different. His aura is screaming of gentleness and kindness. Ngumiti ito sa akin nang nagsalubong kami."You must be Diana?" sabi ng binata."Yes." Napalinga ako. Hindi nabanggit ni Petrina sa kin na may darating na isa pang Montenegro."I'm Yvvo," naglahad siya ng kamay. "Kadarating ko lang galingMaynila. I'm sorry, wala ako sa engagement mo.""That's okay. I was told you were busy," nangingiti kong sinabi.Luminga-linga si Yvvo. Pareho naming nakita ang iilang pagkain na dala ng mga kasambahay. Hindi ko nga lang alam saan patungo ang mga ito."May konting salu-salo akong