Share

Chapter 19

KAPAG MASAYA KA, mabilis na lumilipas ang mga araw. Magdadaan ang bawat araw na parang hanging hindi mo mamamalayan

Gaya ng pangako niya, hindi niya ako ipapasakay ng kabayong mag-isa. Kaya naman alas tres y media ng hapon, pauwi kami sa kanilang mansyon galing sa planta'y nakasampa ulit ako sa kabayo niya.

"Stop wriggling," panunukso niya sa ginagawa kong paggalaw.

"Bilisan kasi natin! It's going to rain! Tingnan mo ang langit?"

"Hindi 'yan,.." marahan niyang sinabi.

Hindi ko alam kung saan siya nakatingin. Pagkatingala ko tila gabi na sa sobrang dilim ng mga ulap. Wala na ring mga ibon kaya positibo akong uulan na talaga.

He can make the horse gallop faster. Hindi ko man gusto iyon dahil pakiramdam ko'y mahihirapan ang kabayo, pare pareho rin naman kaming mas Ialong mahihirapan kung maabutan kami ng ulan kaya mas mabuti sanang bilisan.

Nakarinig ako ng konting kulog dahilan kung bakit ko siya nilingon

"Narinig mo 'yon? Uulan na!" I pointed out but he was just lazily maneuvering the
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status