KAPAG MASAYA KA, mabilis na lumilipas ang mga araw. Magdadaan ang bawat araw na parang hanging hindi mo mamamalayanGaya ng pangako niya, hindi niya ako ipapasakay ng kabayong mag-isa. Kaya naman alas tres y media ng hapon, pauwi kami sa kanilang mansyon galing sa planta'y nakasampa ulit ako sa kabayo niya."Stop wriggling," panunukso niya sa ginagawa kong paggalaw."Bilisan kasi natin! It's going to rain! Tingnan mo ang langit?""Hindi 'yan,.." marahan niyang sinabi.Hindi ko alam kung saan siya nakatingin. Pagkatingala ko tila gabi na sa sobrang dilim ng mga ulap. Wala na ring mga ibon kaya positibo akong uulan na talaga.He can make the horse gallop faster. Hindi ko man gusto iyon dahil pakiramdam ko'y mahihirapan ang kabayo, pare pareho rin naman kaming mas Ialong mahihirapan kung maabutan kami ng ulan kaya mas mabuti sanang bilisan.Nakarinig ako ng konting kulog dahilan kung bakit ko siya nilingon"Narinig mo 'yon? Uulan na!" I pointed out but he was just lazily maneuvering the
HABANG KUMAKAIN ay nakita kong umilaw ang cellphone ko. I don't bring it wherever I go. Madalas ay dito lang ito sa kwarto kaya madalas ding naaabutan kong patay na.Ngayong kaka charge ko ay nakita ko agad ang tawag ni Diana."Hello," sagot ko sabay baba sa mga kubyertos."Hello, Francheska... Kumusta ka riyan?" she sounds a bit weak."Ayos lang. Ikaw?"Hindi ito agad sumagot. Parang may ginawa pa ito o nilayuan pa bago nagpatuloy. She also sighed first before answering."Tumawag nga pala si Mommy sa matandang senyora riyan.""A-Ano?" Kabado agad ako."Pero ayos lang kasi wala naman ata diyan iyon, 'di ba? NasaManila raw. Kinumusta ako ni Mommy sa kanya.""Anong sagot?""Maayos daw. Nagkakaigihan daw kayo, actually," Diana chuckled weakly.Hindi ko na nadugtungan. Baka nasabi iyon ni Senyora ayon sa mga balita galing sa mga kasambahay."Elyws Montenegro, right?" tanong ni Diana. "May picture ka na niya?""Uh, wala, e. Iniiwan ko kasi ang phone ko kapag."She sighed again. "Gusto ko
WHAT a bad time to be sick. Galit ako sa sarili ko nang nagising ako ng madaling araw dahil sa panginginig. Gusto kong kontrolado ko ang sarili ko pero kapag talaga tinatamaan na ng sakit, hindi ko kayang mapasunod ang katawan ko.Puyat na puyat ako. Pasikat na ang araw nang natigil ako sa panginginig at nakatulog ulit. Inaapoy ako ng lagnat at ayaw kong bumangon dahil pakiramdam ko, mahihilo ako.Nagising ako kinabukasan sa biglaang paghawi ni Petrina sa kurtina ng kwarto. She was humming an old feel good tune. Gustuhin ko mang bumangon, sa sakit ng ulo ko ay hindi ko magawa. Dinilat ko nalang ang mga mata ko."Puyat na puyat, Miss, ah? Kanina pa si Sir Elyes sa silong nag-aantay," maligayang tukso ni Petrina sa akin.I nodded. Sinubukan kong bumangon ngunit napadaing ako sa sakit ng aking ulo. I stilled for a moment."Anong nangyari, Miss?" si Petrina sabay upo sa aking kama.Ang kanyang palad ay dumapo ng diretso sa aking noo. Suminghap siya sa unang dapo pa lang nito. Binaba rin n
LUMALA ang aking ubo nang umulan sa hapon at gabi. Lumamig kasi Ialo kaya puro kain at pahinga lang ang nagawako buong araw.Elyes never left my room. Kung umalis man siya ay hindi ko na namalayan iyon, Siguro ay sa gitna ng mga pagtulog ko, Tuwing nagigising ako at bago matulog laging siya ang una at huli kong nakikita.I slept again after dinner. Pinagpawisan na ako ng husto ngunit nariyan parin ang lagnat ko. Hindi ito bumaba o nawala man lang kahit na consistent ang pag-inom ko ng gamot. Hindi ko na rin makausap si Elyes dahil kahit anong biro ko, hindi niya na pinapatulan.Malamig ang naging gabi. Kumot at comforter na angipinatong sa akin para malabanan ang lamig ko pero gininaw parin ako ng siguro'y mga maagang madaling araw. Hindi ko mapigilan ang panginginig ko. Kahit anong position ay giniginaw ako."Diana," it was Elyes's voice but I'm too preoccupied with what I'm feeling to even open my eyes for him.I heard him curse a lot habang inaayos ang kumot at comforter ko. Ang i
"HELLO?" ulit ko nang walang sumagot sa kabilang linya.Si Diana ito ngunit hindi siya sumasagot. Tanging mga malalim na halinghing at singhot lang nag naririnig ko galing sa kabilang linya. Kinabahan agad ako.I've known Diana for years now. She may be spoiled but she's also soft hearted. Mabilis siyang umiyak, mabilis matakot, mabilis malungkot... dahilan kung bakit madalas ko siyang pinagbibigyan, Pero hindi ang pabor na ito. This favor is not because I feel for her, it is for the money and solely for it.Kung hindi ako nangailangan ng pera, hindi ako papayag na pumunta rito upang magpanggap. Kahit pa iyakan niya ako at awayin, hindi ko gagawin."Diana?" I said softly.Isang hikbi ulit ang pinakawalan niya bago nagsalita sa kabilang linya."Ang dami-dami kong problema, Francheska. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko," she said.I admit it. The first thing that came into my mind is her ability to pay me for what I'm doing for her. Naisip kong kapag nagalit si Tita Mathilda sa kan
FOR a fleeting moment, naestatwa ako roon. Kalaunan ay nagpasyang nagmumukha akong tanga kaya huminga ako ng malalim at nagkunwari na naglalakad-lakad lang. Lumiko ako sa kaliwang bahagi ng bulwagan at dumiretso sa hinagdanang bato."Diana!" Elyes called but I heard Cearina's voice."Is that your fiancee?"Nawala na ang usapan nila nang mas Ialo akong nakababa sa hinagdanang bato. Ang marahas na atake ng hangin ang nagpasabog sa aking buhok. Tanaw ang maaraw na kalangitan ngunit malamig na panahon, pakiramdam ko, malapit nang magtapos ang tag-araw.Nang nakaapak na ako sa buhangin ay narinig ko na ang tawag ni Elyes sa akin, siguro'y galing sa taas. Dumiretso lang ako sa paglalakad hanggang sa ilalim ng limestones. Naupo ako sa lilim at nilingon na lamang ang hinagdanang bato kung nasaan siya.Isang tingin sa kaliwa bago sa kanan. Nakita niya agad ako. Pinasadahan ko ng mga daliri ang aking buhok at tumingin na lamang sa dagat.I heard his fast footsteps. Parang nag jog siya ng kaunti
BINIGAY ko kay Diana ang picture. Kinuhanan ko si Elyes ng palihim habang nasa dagat kami. Malayo man at medyo magalaw ay iyon na ang pinakamaayos na kuha. Ayaw kong kuhanan siya ng picture na alam niya. I don't even want him to see my phone. Baka pa usisain niya ako at mabasa niya ang mga usapan namin ni Elyes.Nilipat ko ang tingin ko sa sunod na kuwadro na naroon sa dingding ng opisina sa planta nina Elyes. There were four portraits of Montenegro men on the walls. Si Yvvo ang naroon sa pinakakaliwa. Sunod nito ay ang pinsan ng magkapatid, siguro'y si Aiah. Sunod si Elyes. Sa kanang bahagi ay si Samuel.Among the four men, si Yvvo ang may pinakamaamong mukha. Aside sa siya lang din ang nakangiti, his eyes were twinkling and happy. Ali, looks too serious and uptight.Ganoon din ang magkapatid. Elyes has a badboy air in him. Parang hindi gagawa ng mabuti at laging may masamang binabalak.Ngumiti ako. Tama 'yon. Lagi naman siyang may masamang binabalak, e.Humilig ako sa kanyang swivel
PAPALUBOG na ang araw nang lisanin namin ang abandonadong mansyon. Una akong sinampa ni Elyes sa kay Petra. I was laughing despite my fear. Ayaw kong nakikita siyang nasa baba habang nakasampa ako kay Alegro. Natatakot ako kaya dinaan ko na lang sa tawa.Nangangabayo ako pero laging may kasama. At dumudoble ang takot ko kapag siya.Tinanggal niya ang sandals ko dahil nahuhulog ito sa dulas ng aking balat. Sumampa siya, dala ang sandals at nakapaa ako nang nagsimulang kumabig si Petra.Nanginig ako sa sobrang lamig. Kahit pa nakabalot sa akin ang tuwalya at binabagalan pa ni Elyes ang takbo, malamig parin.His arms were already around me when he felt me tremble a bit."Lean on me," sabi niya."Mababasa ka.""l don't mind."Umiling ako dahil sa oras na lumapat ang likod ko sa dibdib niya, mababasa siya. Hindi pa naman siya naligo roon."Tss!" he said in an irritated tone bago niya ako tinulak patungo sa kanyang dibdib."Tss!" sabi ko rin sabay layo ulit sa kanya.The irritated Elyes los