ALAS KWATRO nang nakauwi kami sa mansyon. Ako lang ang hinatid nila dahil tutulak na sila sa kanilang trip. Mabilis kong binuksan ang pintuan ng sasakyan pero bago ako nakalabas ay nilingon ako ni Samuel galing sa driver's seat."Sorry, Diana. Natagalan tuloy tayo.""Ayos lang. Hindi mo kasalanan. Tama ka naman, e. Natagalan lang tayo dahil sa ulan, Samuel."Thanks, Diana. Yayayain sana kita sa trip na ito but I'm sure hindi ka papayag," si Peter naman.Ngumiti ako. "Happy birthday. Sana ma enjoy mo. Next time na lang ako dahil may gagawin pa."Siguro ang nagpaalu na rin sa akin ay ang katotohanang imposibleng matuloy kami ni Elyes ngayon sa pagsuswimming. Hindi parin humuhupa ang ulan kaya baka sa susunod na araw na kaming maligo sa dagat.Kumaway ako sa kanila pati sa mga kasamang babae. Pagkababa ay pinayungan agad ako ni Petrina at iginiya patungo sa bulwagan. Nilingon ko ang sasakyan na nagbabacking para makalabas na rin sa gate."Si Elyes? Nakauwi na ba, Petrina?" tanong ko nang
I WAS UP all night thinking about that. Para ito sa aking kinabukasan, hindi ba? Walang mas mahalaga pa sa pangarap at ginhawa. Is there another way to get my dreams without doing this? Sumagi ang isang tao sa isip ko pero sa huli ay pinutol ko ang kaisipang iyon.Pagkagising ko kinaumagahan ay may nararamdaman akong kung ano sa aking tiyan. It was like a hollow space tickled by thousands of feathers. Ang sinag ng araw ay pumasok na sa aking silid ngunit hindi gaya noong nakaraan, mas mahina ito. Parang pinipigilan ng mga ulap.Bumangon ako at ilang saglit na natulala habang nakaupo lang sa aking kama. Kabado ako, unang mga minuto pa lang ng paggising. I've never felt this way before. Kahit pa sa mga araw na alam kong iinsultuhin at pagagalitan ako ni Tita Mathilda, hindi ako nakaramdam ng ganitong kaba.Pumasok na ako ng banyo pagkatapos at naligo. Noon pa man, maalaga na ako sa aking katawan. But for some reason, there are placed that don't mean a thing to me before. Ngayon parang i
HINDI KO ALAM na posibleng maging sobrang kabado at sobrang galak sa iisang pagkakataon."What are you drawing?" he asked like nothing is happening,Gusto kong punahin ang ginagawa niya. I can create a fit about his invasion of personal space but I didn't. Natuyo yata ang mga salita sa aking isipan."The beach," sagot ko at ipinagpatuloy na lang ang ginagawa."Nandyan ba tayo?" his tone sounded playful."I can put us here," sabay tuldok ko sa ibabang-kanan na bahagi ng sketchpad, tama lang sa kung nasaan kami dapat sa ginagawa ko."Okay. I'll watch you do it."Hindi ako madalas nag-eerase ng mga guhit pero ngayon ay parang napapadalas ang gamit ko sa pambura. Marahan niya pang hinawakan ang lapis na gamit ko, parang tiningnan ang pangngalan nito. Hinayaan ko siya at nagpatuloy."Do you use that specific brand?" he asked."Yup."After a while, he sighed while I continue to put more and mor details to the drawing,"Gusto mong magshift sa kursong mas gusto mo?"Natigil ako sa sinabi niya
KAPAG MASAYA KA, mabilis na lumilipas ang mga araw. Magdadaan ang bawat araw na parang hanging hindi mo mamamalayanGaya ng pangako niya, hindi niya ako ipapasakay ng kabayong mag-isa. Kaya naman alas tres y media ng hapon, pauwi kami sa kanilang mansyon galing sa planta'y nakasampa ulit ako sa kabayo niya."Stop wriggling," panunukso niya sa ginagawa kong paggalaw."Bilisan kasi natin! It's going to rain! Tingnan mo ang langit?""Hindi 'yan,.." marahan niyang sinabi.Hindi ko alam kung saan siya nakatingin. Pagkatingala ko tila gabi na sa sobrang dilim ng mga ulap. Wala na ring mga ibon kaya positibo akong uulan na talaga.He can make the horse gallop faster. Hindi ko man gusto iyon dahil pakiramdam ko'y mahihirapan ang kabayo, pare pareho rin naman kaming mas Ialong mahihirapan kung maabutan kami ng ulan kaya mas mabuti sanang bilisan.Nakarinig ako ng konting kulog dahilan kung bakit ko siya nilingon"Narinig mo 'yon? Uulan na!" I pointed out but he was just lazily maneuvering the
HABANG KUMAKAIN ay nakita kong umilaw ang cellphone ko. I don't bring it wherever I go. Madalas ay dito lang ito sa kwarto kaya madalas ding naaabutan kong patay na.Ngayong kaka charge ko ay nakita ko agad ang tawag ni Diana."Hello," sagot ko sabay baba sa mga kubyertos."Hello, Francheska... Kumusta ka riyan?" she sounds a bit weak."Ayos lang. Ikaw?"Hindi ito agad sumagot. Parang may ginawa pa ito o nilayuan pa bago nagpatuloy. She also sighed first before answering."Tumawag nga pala si Mommy sa matandang senyora riyan.""A-Ano?" Kabado agad ako."Pero ayos lang kasi wala naman ata diyan iyon, 'di ba? NasaManila raw. Kinumusta ako ni Mommy sa kanya.""Anong sagot?""Maayos daw. Nagkakaigihan daw kayo, actually," Diana chuckled weakly.Hindi ko na nadugtungan. Baka nasabi iyon ni Senyora ayon sa mga balita galing sa mga kasambahay."Elyws Montenegro, right?" tanong ni Diana. "May picture ka na niya?""Uh, wala, e. Iniiwan ko kasi ang phone ko kapag."She sighed again. "Gusto ko
WHAT a bad time to be sick. Galit ako sa sarili ko nang nagising ako ng madaling araw dahil sa panginginig. Gusto kong kontrolado ko ang sarili ko pero kapag talaga tinatamaan na ng sakit, hindi ko kayang mapasunod ang katawan ko.Puyat na puyat ako. Pasikat na ang araw nang natigil ako sa panginginig at nakatulog ulit. Inaapoy ako ng lagnat at ayaw kong bumangon dahil pakiramdam ko, mahihilo ako.Nagising ako kinabukasan sa biglaang paghawi ni Petrina sa kurtina ng kwarto. She was humming an old feel good tune. Gustuhin ko mang bumangon, sa sakit ng ulo ko ay hindi ko magawa. Dinilat ko nalang ang mga mata ko."Puyat na puyat, Miss, ah? Kanina pa si Sir Elyes sa silong nag-aantay," maligayang tukso ni Petrina sa akin.I nodded. Sinubukan kong bumangon ngunit napadaing ako sa sakit ng aking ulo. I stilled for a moment."Anong nangyari, Miss?" si Petrina sabay upo sa aking kama.Ang kanyang palad ay dumapo ng diretso sa aking noo. Suminghap siya sa unang dapo pa lang nito. Binaba rin n
LUMALA ang aking ubo nang umulan sa hapon at gabi. Lumamig kasi Ialo kaya puro kain at pahinga lang ang nagawako buong araw.Elyes never left my room. Kung umalis man siya ay hindi ko na namalayan iyon, Siguro ay sa gitna ng mga pagtulog ko, Tuwing nagigising ako at bago matulog laging siya ang una at huli kong nakikita.I slept again after dinner. Pinagpawisan na ako ng husto ngunit nariyan parin ang lagnat ko. Hindi ito bumaba o nawala man lang kahit na consistent ang pag-inom ko ng gamot. Hindi ko na rin makausap si Elyes dahil kahit anong biro ko, hindi niya na pinapatulan.Malamig ang naging gabi. Kumot at comforter na angipinatong sa akin para malabanan ang lamig ko pero gininaw parin ako ng siguro'y mga maagang madaling araw. Hindi ko mapigilan ang panginginig ko. Kahit anong position ay giniginaw ako."Diana," it was Elyes's voice but I'm too preoccupied with what I'm feeling to even open my eyes for him.I heard him curse a lot habang inaayos ang kumot at comforter ko. Ang i
"HELLO?" ulit ko nang walang sumagot sa kabilang linya.Si Diana ito ngunit hindi siya sumasagot. Tanging mga malalim na halinghing at singhot lang nag naririnig ko galing sa kabilang linya. Kinabahan agad ako.I've known Diana for years now. She may be spoiled but she's also soft hearted. Mabilis siyang umiyak, mabilis matakot, mabilis malungkot... dahilan kung bakit madalas ko siyang pinagbibigyan, Pero hindi ang pabor na ito. This favor is not because I feel for her, it is for the money and solely for it.Kung hindi ako nangailangan ng pera, hindi ako papayag na pumunta rito upang magpanggap. Kahit pa iyakan niya ako at awayin, hindi ko gagawin."Diana?" I said softly.Isang hikbi ulit ang pinakawalan niya bago nagsalita sa kabilang linya."Ang dami-dami kong problema, Francheska. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko," she said.I admit it. The first thing that came into my mind is her ability to pay me for what I'm doing for her. Naisip kong kapag nagalit si Tita Mathilda sa kan