บททั้งหมดของ หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ: บทที่ 121 - บทที่ 130

470

บทที่ 121

ซ่งซ่งพูดขึ้นทันที "นี่ รู้จักคำว่ามาก่อนได้ก่อนไหม? ฉันเห็นสร้อยคอเส้นนี้ก่อนนะ!"เซี่ยหว่านกะพริบตา ใบหน้ามีรอยยิ้ม หันไปทางหลินเซียง "งั้นคงต้องถามคุณหลินแล้วล่ะ ว่ารู้จักคำว่ามาก่อนได้ก่อนไหม?""เธอ!"ซ่งซ่งระเบิดออกมาทันที ชี้ไปที่จมูกของเซี่ยหว่านแล้วด่ากราด "เธอล่ะ มาทำตัวเป็นนางเอกใสซื่ออะไรตรงนี้ คิดว่าเซียงเซียงของฉันให้ค่าเหรอ ถ้าจะพาลก็ควรพาลใส่คนที่ไม่ยอมหย่าซะทีสิ ไม่ใช่มาที่นี่แล้วทำเป็นเหน็บแนมเซียงเซียงของฉัน!"รอยยิ้มบนใบหน้าของเซี่ยหว่านกลับยิ่งกว้างขึ้น "คุณซ่งยังไม่รู้เหรอ ว่าทำไมสือเยี่ยนถึงไม่ยอมหย่ากับคุณหลิน ก็เพราะสือเยี่ยนกำลังปกป้องฉันไงล่ะ ตราบใดที่คุณหลินยังมีสถานะเป็นภรรยาของสือเยี่ยนอยู่ อันตรายก็จะไม่กล้ำกรายมาหาฉัน""หน้าด้าน!"ซ่งซ่งโกรธจนแทบระเบิด หันไปทางชายหนุ่มที่เงียบอยู่ตลอด แต่มีสีหน้าเย็นชา "ที่เธอพูดมาจริงไหม? นายคิดแบบนั้นจริงเหรอ?"ลู่สือเยี่ยนสวมสูทสีดำ ทั่วทั้งตัวแผ่กลิ่นอายของความเย็นชาและน่ายำเกรง ดวงตาดำขลับมองไปที่ซ่งซ่งโดยไม่แสดงอารมณ์ "แค่สร้อยคอเส้นเดียว พอโดนขัดใจก็ด่ากราดแบบนี้? มารยาทไปไหนหมด"ซ่งซ่งหัวเราะเยาะ "มารยาท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 122

ริมฝีปากบางเฉียบของลู่สือเยี่ยนเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง ดวงตาสีดำขลับจมลึกจ้องไปที่หลินเซียง "ไม่ยอมขอโทษเหรอ?"หลินเซียงรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่กัดกินเข้ามาในหัวใจของเธออย่างไม่ทราบสาเหตุเธอไม่กลัวอะไร ไม่มีอะไรน่ากังวล แต่ซ่งซ่งไม่เหมือนกัน!ก่อนหน้านี้เธอโต้เถียงกับเซี่ยหว่านอย่างดุเดือด แต่ทันทีที่เขาพูดออกมา เธอกลับตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบในทันทีเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ใช่คนที่เขาโปรดปรานความเย่อหยิ่งในดวงตาหลินเซียงค่อย ๆ จางหายไป กลายเป็นรอยยิ้มเยาะอันแสนขมขื่น"ลู่สือเยี่ยน แน่ใจเหรอว่าจะทำแบบนี้?"กี่ครั้งแล้วที่เขาทำให้เธอตกอยู่ในสถานะต่ำต้อย ไร้ค่า และอับอายขายหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า?น้ำเสียงของลู่สือเยี่ยนทุ้มต่ำทรงเสน่ห์เช่นเคย แต่กลับเย็นชาและห่างเหิน "ว่าไงล่ะ?"หลินเซียงหลับตาลง ก่อนจะพยักหน้า "ก็ได้ ฉันรู้แล้ว"เธอหันไปทางเซี่ยหว่าน กำลังจะเอ่ยปากขอโทษ แต่ซ่งซ่งขวางไว้"เซียงเซียง อย่าก้มหัวให้คนพรรค์นี้ ให้ตายฉันก็ไม่ขอโทษ อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะฆ่าฉันหรือเปล่า!"ซ่งซ่งโอบไหล่หลินเซียง "ไปกันเถอะ สร้อยคอห่วย ๆ นั่นเราไม่เอาแล้วก็ได้ เดี๋ยวฉันจะซื้อของขวัญท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 123

สีหน้าของลู่สือเยี่ยนเปลี่ยนไป แล้วพูดว่า "ผมจะให้คนไปส่งคุณ"เซี่ยหว่านพยักหน้า "ได้ค่ะ"คนขับรถมาถึงเร็วมาก เมื่อเห็นเซี่ยหว่านขึ้นรถ ลู่สือเยี่ยนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก"แบ่งคนมาจับตัวซ่งซ่ง"...ทั้งสองคนกินสเต็กเสร็จแล้วก็ไปเดินเล่นต่อที่ตลาดกลางคืน เพื่อคลายความหงุดหงิดลงได้บ้าง หลินเซียงจับแขนซ่งซ่ง ถอนหายใจแล้วพูดว่า "ซ่งซ่ง ฉันว่าเธอกลับไปต่างประเทศเถอะ"ซ่งซ่งส่ายหัว "ไม่ได้ ฉันจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนเธอ ปกป้องเธอ ไม่ให้ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นรังแกเธออีก"หลินเซียง "หรือฉันแต่งงานใหม่กับเธอไปเลยดี?"ซ่งซ่ง "ดีเลย ดีเลย ดีเลย"หลินเซียงหัวเราะ"บังเอิญจัง"ในเวลานี้ เสียงพูดจาหยอกล้อดังขึ้นข้าง ๆ ทั้งสองคนเมื่อหันไปมองพร้อมกัน ก็เห็นฉินโหย่วหานที่ย้อมผมสีฟ้าโดดเด่น เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มหลินเซียงรู้สึกแปลกใจ "คุณฉิน คุณก็มาเดินเล่นที่นี่เหมือนกันเหรอคะ?"แต่ฉินโหย่วหานกลับพูดว่า "ผมเป็นขาประจำที่นี่เลยล่ะ ดูนั่น ก๋วยเตี๋ยวร้านนั้นอร่อยมาก แค่บอกชื่อผมก็ได้ส่วนลดเลย"หลินเซียง "จริงเหรอคะ? งั้นฉันจะลองไปถามดู"พูดจบก็ตั้งท่าจะเดินไปฉินโหย่วหานยิ้มเจ้าเล่ห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-09-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 124

หลินเซียงมองเธอ "ฉันว่าเธอถอนคำพูดดีกว่า"ซ่งซ่งดึงแขนเธอส่ายไปมาแล้วอ้อนวอน "เซียงเซียง น้า ขอร้องล่ะ..."หลินเซียงทนการอ้อนวอนของเธอไม่ไหว สุดท้ายก็ใจอ่อนยอมตกลง"ก็ได้"ซ่งซ่งหัวเราะอย่างมีความสุข แล้วมองไปที่คุณฉิน "จะเริ่มเมื่อไหร่เหรอคะ?"ฉินโหย่วหานตอบว่า "ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวผมจะมาหาพวกคุณอีกครั้ง เชิญพวกคุณนั่งเล่นตามสบาย"พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินจากไปซ่งซ่งและหลินเซียงนั่งในโซนที่ดีที่สุด พนักงานเสิร์ฟเริ่มเสิร์ฟเครื่องดื่มและผลไม้หลินเซียงถือแก้วไวน์ มองไปยังเครื่องดื่มสีสดใสในนั้น แล้วพูดว่า "ฉันเริ่มรู้สึกเสียใจแล้วสิ"นี่ไม่ใช่การหาเรื่องใส่ตัวหรอกเหรอตอนนี้เธอมีเรื่องยุ่งยากมากมายพออยู่แล้ว ถ้าดึงเอาฉินโหย่วหานเข้ามาเกี่ยวข้อง เรื่องจะยิ่งวุ่นวายขึ้นอีกไหมซ่งซ่งบอกว่า "เซียงเซียง เธอคิดมากเกินไปแล้ว แค่เต้นเฉย ๆ เอง ลองคิดดูสิ เธอไม่ได้เต้นมานานแค่ไหนแล้ว"หลินเซียง "ฉันไม่ไหว แก่แล้ว"ซ่งซ่ง "คิดซะว่าเป็นการตอบแทนความปรารถนาของฉันแล้วกัน"หลินเซียงมองเธออย่างสิ้นหวัง "ตอนนี้จะนึกเสียใจก็สายไปแล้วล่ะ"ซ่งซ่งหัวเราะทันที หยิบแก้วไวน์มาชนกับเธอเวลาผ่านไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 125

ฟู่จิ่นซิ่วตกใจ รีบดึงมือกลับทันที "อะไรกัน นายทำหน้าแบบนั้นทำไม? นายเองก็อยากเซ็นสัญญากับบริษัทฉันเหมือนกันเหรอ?"ลู่สือเยี่ยนจ้องมองคนทั้งสองบนเวทีอย่างเย็นชา มองอยู่นานกว่าจะถอนสายตา แล้วก็มองไปที่โซนด้านหน้า"ซือเยี่ยน"ซือเยี่ยนรีบเดินเข้ามา "ประธานลู่"ลู่สือเยี่ยนออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ซ่งซ่งอยู่ที่นั่น พาตัวเธอไปห้องรับรองด้วย"พูดจบ เขาก็เดินไปที่บันไดด้านข้างโดยตรงซือเยี่ยนพยักหน้า แล้วเดินไปที่โซนด้านหน้าตามคำสั่งฟู่จิ่นซิ่วตกใจ "เกิดอะไรขึ้น? ซ่งซ่งเป็นใคร? นายจับตัวเธอไปทำไม? ลู่สือเยี่ยน อย่ามัวแต่เดินสิ ตอบฉันก่อน!"...ซ่งซ่งปรบมือรัวไม่หยุดอยู่ที่ด้านล่าง กรีดร้องจนเสียงแทบแหบแห้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้นสุดยอดไปเลย!ตอนฉินโหย่วหานเต้นกับเซียงเซียง ราวกับจิตวิญญาณของคนทั้งสองได้บรรจบกัน เธอยกให้คู่รักคู่นี้เป็นอันดับหนึ่ง!ในเวลานี้ ชายหนุ่มหน้าตาดีไร้อารมณ์คนหนึ่งก็เดินเข้ามา "คุณซ่ง คุณหลินรอคุณอยู่ที่หลังเวที"ซ่งซ่งตกใจ "เธอไปหลังเวทีตั้งแต่เมื่อไหร่"ชายหนุ่มส่ายหัว "ผมก็ไม่รู้"ซ่งซ่งลุกขึ้น "งั้นไปกันเถอะ"ซือเยี่ยนพาเธอเดินขึ้นไปชั้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 126

แต่ฉินโหย่วหานกลับเสนอว่า "ผมไปด้วย มีผมอยู่ทั้งคน เขาไม่กล้ารังแกพวกคุณหรอก"หลินเซียงรู้สึกอบอุ่นใจ แต่กลับปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกับเขาเป็นสามีภรรยากันอยู่แล้ว จัดการเรื่องอะไร ๆ ได้ง่ายกว่า"ดวงตาของฉินโหย่วหานวูบไหวสองครั้ง ก่อนจะพยักหน้า "ได้ ถ้ามีอะไรก็โทรหาผมนะ""ค่ะ"ฉินโหย่วหานหันหลังแล้วเดินจากไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องรับรอง A12เมื่อมาถึงหน้าห้อง เธอสูดหายใจเข้าลึกสองครั้ง แล้วตั้งสติ ก่อนจะผลักประตูเข้าไปห้องรับรองใหญ่มาก ด้านหนึ่งสามารถมองเห็นวิวภายในร้านชั้นล่างได้ เสียงโห่ร้องดังขึ้นเป็นพัก แต่ก็เงียบกว่าด้านล่างมากลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนโซฟา มือข้างหนึ่งถือแก้วไวน์ มือข้างหนึ่งคีบซิการ์ ท่าทางสง่างามและเย็นชาตรงข้ามกับเขา ชายหนุ่มหน้าตาดีแปลกหน้ากำลังมองเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นแต่หลินเซียงไม่มีเวลาสนใจ เธอมาตามซ่งซ่งซ่งซ่งถูกซือเยี่ยนกดให้นั่งอยู่บนเก้าอี้ เมื่อเห็นเธอเข้ามาก็อยากจะลุกขึ้น แต่ถูกซือเยี่ยนกดให้นั่งลงอีกครั้ง"นายทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง! ก่อนหน้านี้ฉันยังคิดว่านายเป็นคนดี ช่วยเราไว้ ฉันยังรู้สึกขอบคุณนายอยู่เลย แต่สุดท้ายนายก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-01
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 127

หลินเซียงกำมือแน่น สายตาเหลือบมองไปยังโต๊ะที่วางเหล้ามากมายบนนั้นเธอเดินไปยืนตรงข้ามลู่สือเยี่ยน แล้วสูดหายใจลึกแล้วกล่าวว่า "ลู่สือเยี่ยน วันนี้ที่คุณทำไปทั้งหมดก็เพื่อระบายความโกรธแทนเซี่ยหว่าน แต่ซ่งซ่งทำลงไปก็เพื่อฉัน เอาแบบนี้ดีไหม ฉันจะดื่มเหล้าพวกนี้ให้หมด แลกกับการที่คุณไม่ทำร้ายซ่งซ่งได้หรือเปล่า?"ดวงตาคมลึกและเย็นชาของลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออยู่นานโดยไม่พูดอะไรหลินเซียงแสยะยิ้มเล็กน้อย จากนั้นหยิบเหล้าขึ้นมาหนึ่งขวด เปิดฝาแล้วดื่มเพียว ๆรสชาติร้อนวาบพุ่งลงคอ ทำให้เธอสำลักไออย่างรุนแรงจนน้ำตาเล็ดเธอค่อย ๆ สงบสติอารมณ์ลง แล้วดื่มต่อลู่สือเยี่ยนไม่ได้ขัดขวาง เพียงแค่เฝ้ามองเธออยู่อย่างนั้น ด้วยสายตาที่มีความซับซ้อนและมืดมน"เซียงเซียง!"ซ่งซ่งเห็นดังนั้นก็เบิกตากว้าง พยายามดิ้นรนจะเข้ามาห้าม แต่ซือเยี่ยนจับตัวเธอไว้แน่น จึงดิ้นไปไหนไม่ได้"ปล่อย! ปล่อยฉัน!"เสียงของซ่งซ่งสะอื้นเหมือนจะร้องไห้ จ้องมองลู่สือเยี่ยนด้วยความโกรธเกรี้ยว แต่ในเวลานี้ เธอไม่กล้าด่าทอเขาอีกแล้วหลินเซียงทำแบบนี้ก็เพื่อเธอ ถ้าตอนนี้เธอไปขัดใจลู่สือเยี่ยนอีก ทุกสิ่งที่หลินเซียงทำก็จะสูญเปล่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-02
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 128

"แล้วไง"ลู่สือเยี่ยนเอนหลังลงพิงพนักโซฟา รัศมีแห่งความสง่างามและเย็นชาแผ่ซ่านไปทั่วตัวเขา ใบหน้าหล่อเหลาและคมคายแสดงออกถึงความเฉยเมยและห่างเหิน ทำให้คนอื่นไม่อาจมองทะลุถึงอารมณ์ของเขาซ่งซ่งกัดฟัน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเขาแบบนี้ เธอกลับคิดคำด่าอะไรไม่ออกไร้ยางอายสิ้นดี!หลินเซียงจับมือซ่งซ่ง "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร..."เหมือนกำลังปลอบโยนซ่งซ่ง และเหมือนกำลังปลอบโยนตัวเองด้วยเธอหันไปมองลู่สือเยี่ยน "จากนี้มีอะไรก็มาลงที่ฉัน อย่าหาเรื่องทำร้ายซ่งซ่งอีก"เมื่อพูดจบ เธอก็หันหลังแล้วพาซ่งซ่งเดินจากไปลู่สือเยี่ยนมองตามแผ่นหลังของเธอ ดวงตาเริ่มมีความซับซ้อนแฝงอยู่ ก่อนจะปกคลุมด้วยความเย็นชาเมื่อทั้งสองออกจากห้องไปอากาศในห้องยังคงเต็มไปด้วยความอึดอัด ฟู่จิ่นซิ่วทำเสียง "จุ๊ จุ๊" "ฉันว่านะ นายน่ะทำตัวแปลกไปรึเปล่า?"ลู่สือเยี่ยนมองเขา "นายจะรู้อะไร"ฟู่จิ่นซิ่ว "เหอะ... คิดว่าฉันมองไม่ออกเหรอ? ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ สายตานายก็ไม่เคยละไปจากเธอเลย เมื่อกี้ที่นายทำไปทั้งหมดก็แค่ต้องการให้เธออ้อนวอนขอร้องด้วยถ้อยคำอ่อนหวาน แต่สุดท้ายเธอดื้อรั้นกว่าที่คิด ทรมานตัวเองให้ตายไม่ยอมพูดออกมา พว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-02
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 129

หลินเซียงเงยหน้าขึ้นมองไปที่ฉินโหย่วหาน แล้วส่งยิ้มให้เขา "เจอซ่งซ่งแล้วค่ะ เราเตรียมตัวกลับบ้านกันแล้ว"ฉินโหย่วหานกล่าวว่า "พอดีเลย งั้นผมขอไปส่งพวกคุณแล้วกัน"หลินเซียงส่ายหน้า "ไม่เป็นไร ฉันเรียกรถแล้ว ขอบคุณนะคะ"ซ่งซ่งพูดขัด "เรียกแล้วก็ยกเลิกได้ ให้คุณฉินไปส่งเราก็ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไรซะหน่อย ขอบคุณคุณฉินมากเลยค่ะ"ฉินโหย่วหานทำหน้าเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลามีเลศนัย "ซ่งซ่งพูดถึงขนาดนี้แล้ว คุณยังจะปฏิเสธผมอยู่เหรอ?"หลินเซียงมองไปที่ซ่งซ่งด้วยสีหน้าสิ้นหวังแต่ซ่งซ่งกลับขยิบตาให้เธอ สายตาของเธอมีความหมายบางอย่างแอบแฝงเมื่อพวกเขาก้าวขึ้นรถหลินเซียงพิงหัวกับหน้าต่าง จ้องมองออกไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนอย่างเหม่อลอยจนนิ่งงันฉินโหย่วหานขับรถ มองเธอผ่านกระจกมองหลังแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้น? เล่าให้ผมฟังได้นะ บางทีผมอาจจะช่วยคุณได้"ซ่งซ่งมองไปที่เขา ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า "คุณฉินพอจะรู้จักทนายความที่ไว้ใจได้ไหมคะ โดยเฉพาะทนายที่เก่งเรื่องทำคดีหย่าร้าง?""ซ่งซ่ง!"หลินเซียงได้ยินคำพูดเธอแล้วก็รีบจับมือเธอไว้ "อย่าพูดมั่วซั่ว ฉันไม่ได้มีความคิดแบบนั้น"ซ่งซ่งมองเธอแล้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-02
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 130

หลินเซียงลงจากรถ แต่เธอดื่มมากไป จึงรู้สึกว่าอาการไม่ดี เมื่อเงยหน้าขึ้นก็รู้สึกเวียนหัว ร่างกายก็ซวนเซไปเล็กน้อยฉินโหย่วหานเห็นดังนั้นจึงรีบเข้ามาประคองเธอไว้"ไหวหรือเปล่า?"หลินเซียงทรงตัว ก่อนจะตระหนักว่าระยะห่างระหว่างเธอกับฉินโหย่วหานใกล้กันเกินไปเธอรีบดึงมือตัวเองออก แล้วหัวเราะ "ไม่เป็นไรค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อย"ฉินโหย่วหานขมวดคิ้ว "แล้วแบบนี้คุณจะกลับห้องยังไง ให้ผมไปส่งดีกว่าไหม?""ไม่เป็นไร..."หลินเซียงส่ายหัว ขณะกำลังจะพูดอะไรต่อ ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นไม่ไกลนัก"ที่นี่ประเจิดประเจ้อเกินไปมั้ง สู้ขึ้นห้องไปเลยดีกว่าไหม?"หลินเซียงและฉินโหย่วหานหันไปพร้อมกัน เห็นลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่ในรถไม่ไกลนัก หน้าต่างรถเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าเย็นชาและมืดมนของเขาดวงตาเรียวยาวคู่นั้นจ้องมองพวกเขาอย่างไร้ความปรานีหลินเซียงเม้มริมฝีปาก รีบละสายตา แล้วพูดกับฉินโหย่วหาน "ฉันกลับก่อนนะคะ"ฉินโหย่วหานเป็นห่วง "หลินเซียง หรือว่า...""ไม่เป็นไรจริง ๆ ค่ะ"หลินเซียงยิ้มให้เขาเล็กน้อย แล้วหันหลังเดินขึ้นไปยังอาคารที่พักฉินโหย่วหานมองตามหลังเธออยู่นาน ก่อนจะถอนสายตากลับไปมองลู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-03
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
1112131415
...
47
DMCA.com Protection Status