Share

บทที่ 124

หลินเซียงมองเธอ "ฉันว่าเธอถอนคำพูดดีกว่า"

ซ่งซ่งดึงแขนเธอส่ายไปมาแล้วอ้อนวอน "เซียงเซียง น้า ขอร้องล่ะ..."

หลินเซียงทนการอ้อนวอนของเธอไม่ไหว สุดท้ายก็ใจอ่อนยอมตกลง

"ก็ได้"

ซ่งซ่งหัวเราะอย่างมีความสุข แล้วมองไปที่คุณฉิน "จะเริ่มเมื่อไหร่เหรอคะ?"

ฉินโหย่วหานตอบว่า "ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวผมจะมาหาพวกคุณอีกครั้ง เชิญพวกคุณนั่งเล่นตามสบาย"

พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินจากไป

ซ่งซ่งและหลินเซียงนั่งในโซนที่ดีที่สุด พนักงานเสิร์ฟเริ่มเสิร์ฟเครื่องดื่มและผลไม้

หลินเซียงถือแก้วไวน์ มองไปยังเครื่องดื่มสีสดใสในนั้น แล้วพูดว่า "ฉันเริ่มรู้สึกเสียใจแล้วสิ"

นี่ไม่ใช่การหาเรื่องใส่ตัวหรอกเหรอ

ตอนนี้เธอมีเรื่องยุ่งยากมากมายพออยู่แล้ว ถ้าดึงเอาฉินโหย่วหานเข้ามาเกี่ยวข้อง เรื่องจะยิ่งวุ่นวายขึ้นอีกไหม

ซ่งซ่งบอกว่า "เซียงเซียง เธอคิดมากเกินไปแล้ว แค่เต้นเฉย ๆ เอง ลองคิดดูสิ เธอไม่ได้เต้นมานานแค่ไหนแล้ว"

หลินเซียง "ฉันไม่ไหว แก่แล้ว"

ซ่งซ่ง "คิดซะว่าเป็นการตอบแทนความปรารถนาของฉันแล้วกัน"

หลินเซียงมองเธออย่างสิ้นหวัง "ตอนนี้จะนึกเสียใจก็สายไปแล้วล่ะ"

ซ่งซ่งหัวเราะทันที หยิบแก้วไวน์มาชนกับเธอ

เวลาผ่านไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status