All Chapters of ONE NIGHT: MAFIA BOSS: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 53 Dark POV Pagkatapos kong tawagan ang aking asawa, agad kaming sumulong sa kuta ng kalaban. Nasa ibang bansa kami, sa France, kasama ang ilang mga tauhan ko, pati na sina Marco, ang pinsan ko, at si Alfredo. Ang misyon namin: dukutin ang may pakana ng lahat. Kasama ko rin ang aking pinsan na si Cora, isang assassin. Tahimik kaming naglakad sa madilim na eskinita, ang bawat hakbang ay maingat upang hindi makalikha ng ingay. Ang tension sa hangin ay palpable, bawat isa sa amin ay handang-handa sa anumang mangyayari. "Marco, Alfredo, secure the perimeter. Cora, you're with me," utos ko habang binubuo ang aming plano. "Roger that," sagot ni Marco habang kumikilos kasama si Alfredo. Nag-signal ako kay Cora at sabay kaming pumasok sa isang backdoor. Alam namin na ang target ay nasa loob, at wala kaming oras para mag-aksaya. Dahan-dahan naming binuksan ang pinto at pumasok sa loob ng madilim na gusali. Sa loob, naririnig namin ang mga mabibigat na yabag ng mga bantay.

Chapter 55 Hanggang naglalakad kami ay hindi ko maiwasang magduda sa mga isiniwalat sa aking bihag kaya marami ang naglalarong kakaibang iniisip ko. 'Di kaya may kakambal ang aking asawa na si Magda?' takang tanong ko sa aking isipan. "Kailangan ko siya matawagan sa Pinas ngayon upang tanungin. Kaya agad kong dinukot ang aking phone upang tawagan ito. Apat ma ring ay agad itong sinagot. " Hello, Dark?" takang sagot niya sa akin. "Bakit ka napatawag" "May kailangan lang aking tanungin sayo, Amori mio. May kakambal kaba? agad kong tanong. "Oo, pero matagal nang patay ito sabi nila Mama noong nabubuhay pa sila," malungkot nitong sagot. Nabigla ako sa kanyang sagot. Hindi ko inaasahan na may ganitong lihim si Magda. "Bakit hindi mo sinabi sa akin ito noon?" tanong ko na may halong pag-aalala. "Hindi ko naisip na mahalaga pa ito, lalo na't matagal na siyang wala," sagot ni Magda na may lungkot sa kanyang boses. "Amori mio, may mga bagay na nalaman ako dito sa France.

Chapter 67 Habang papalapit ang mga kalaban, naramdaman ko ang adrenaline na dumadaloy sa aking katawan. "Cora, mag-ingat ka," sabi ko, habang nagpapaputok. "Alam mo naman ako, boss. Hindi ako basta-basta nagpapatalo," sagot ni Cora, habang mabilis na kumikilos at nagpapaputok sa mga kalaban. Nagpatuloy ang matinding labanan. Ang bawat galaw at putok ay tila isang sayaw ng kamatayan. Si Cora, gamit ang kanyang bilis at liksi, ay nagawang pataubin ang ilang kalaban. Ako naman, sa kabila ng sugat sa balikat, ay patuloy na lumalaban. "Devon!" sigaw ko, habang nagpapaputok sa direksyon niya. "Hindi mo kami matatalo!" Ngunit si Devon, mayabang na ngumiti, at sumagot, "Dixon, hindi mo alam kung sino ang kalaban mo. Mas malaki ito kaysa sa inaakala mo." Ngunit hindi ako nagpatinag. "Cora, tapusin na natin ito," sabi ko, habang patuloy na nagpapaputok. Kailangan naming matapos ito para makauwi na ako sa Pinas. Dahil isa akong mafia boss at nanalaytay sa aking ugat ang isang ass

Chapter 69 Dark POV "Good job, team," sabi ko habang tinitingnan ang aking mga tauhan. "Natapos na natin ang kalaban. Pwede na tayong umuwi sa Pinas," seryoso kong sabi. Habang naglalakad kami palayo sa nasusunog na warehouse, ramdam ko ang bigat ng misyon na natapos namin. Hindi naging madali, pero nagtagumpay kami. Alam kong hindi na mababalik ang nakaraan, pero sa wakas, nabigyan namin ng hustisya si Magda at ang kanyang kakambal. "Boss, ano na ang susunod na plano?" tanong ni Marco habang nagmamaneho pabalik sa safe house. "Kailangan nating mag-lie low muna. Siguraduhin nating walang makakahanap sa atin habang nagre-recover tayo," sagot ko habang tinitingnan ang paligid. "Pero hindi ibig sabihin nito na tapos na ang laban. Kailangan nating maging handa sa anumang maaaring mangyari," sabi ko sa kanilang lahat. Pagdating namin sa safe house, agad kaming nagplano ng aming mga susunod na hakbang. Kailangan naming maghanda para sa anumang maaaring mangyari. Alam kong hindi pa tap

Chapter 71Dark POV"Kung gusto mong mabuhay, makinig ka," malamig kong bulong sa kanyang tainga habang ang dugo mula sa naputol na mga daliri ay patuloy na tumutulo sa sahig. Wala siyang magawa kundi ang umiyak sa sakit, ang mga mata'y puno ng takot. Hinila siya nina Alex at Botyok palayo, patungo sa malagim na silid sa aming hideout. Dito, walang makakarinig ng kanyang sigaw.Habang paalis na sila, lumapit ako kay Magda. Kitang-kita ko ang pagkatakot sa kanyang mga mata, nanginginig ang buong katawan. Dahan-dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya, bulong ko, "Hindi na kita hahayaang saktan pa. Ako lang ang may karapatang protektahan ka-kahit ano pa ang gawin ko," pangako ko sa kanya. Ngumiti ako, pero alam kong hindi iyon magbibigay ng kapanatagan sa kanya. Hindi ko mapigilang mapuno ng galit at pagkamuhi ang puso ko sa mga taong gustong agawin siya sa akin. Kung kailangan kong patayin ang lahat ng humadlang, gagawin ko. "Sa susunod na magtangka sila, hindi lang mga daliri ang