Lahat ng Kabanata ng ONE NIGHT: MAFIA BOSS: Kabanata 21 - Kabanata 30

Chapter 22 Warning: Kung hindi ninyo kayang basahin wag nyo lang ituloy. Dahil may mga di-kanais-nais sa Chapter nito. Lahat na inyong binasa ay isang kathang-isip lamang. ____________________________ Nakita ko kung paano ito dahan-dahang napa-upo sa daan. Abut-abot ang hingi at pawis pero wala akong nakapang awa doon. "Ipasok ninyo sa loob!" utos ko dito. Kahit na dumugo pa rin ang sugat ko sa gilid ay hindi ko ito binigyan ng pansin dahil nanaig ang gigil ko kay Mr. David Cezar. Agad namang sinunod sa aking tauhan saka ako pumasok sa loob habang nakasunod ang mga tauhan ko habang kinaladkad si Mr. Cezar papasok. "Bay-annak!" (Pakawalan ninyo ako!) pag-pupumiglas nitong sabi. "Itedko amin a kinabaknangko bay-annak." (Ibibigay ko lahat na kayamanan ko pakawalan ninyo ako.) Dagdag nitong sabi na kinatawa ng mga tauhan ko sa kanyang sinabi. "Nako, ni Mr. Cesar! Uray kasano kaadu ti kinabaknangmo, dimo la ikankano ti kinabaknang ni Boss-ko!" (Nako, Mr. Cezar! Kahit ma

Chapter 24 Nagising ako sa amoy na gamot kaya agad kong minulat ang aking mga mata. Kinakabahan ako dahil puro puti ang aking nakikita. "Patay na ba ako?" tanong ko sa aking sarili habang tumitingin ako sa loob ng silid kong nasaan ako. "Kung ganoon, iniwan ko ang aking dalawang kambal? Kawawa naman ang aking anak!" sabi ko dito dahilan upang pumatak ang luha galing sa aking mga mata. Agad ko itong pinahiran saka ko lang na realize na nasa hospital pala ako dahil may nakaturok karayom sa aking pulsuhan at naka kunekta ito sa dextrose dahilan upang nabunutan ako ng tinik. Ilang sandali ay may pumasok na isang nurse kaya agad ko itong tinanong kung anong ginawa ko dito. "Nurse, tanong ko lang kong anong ginawa ko dito?" takang sabi ko dito. "At sinong nagdala sa akin dito?" dagdag kong tanong. "Isang concern citizen po nag dala sayo dito, Miss! Dahil nakita ka nya nasa loob ka ng taxi na walang malay kaya agad ka sinugod dito!" sagot nya sa akin kaya agad bumalik sa akin a

Chapter 26 Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. 'Paano nya ako nasundan?' tanong sa aking isipan habang hawak-hawak parin nito ang aking baywang. Kung makakapit akala nito ay tatakas muli ako sa kanya. "Everyone, kumain na kayo!" malamig nitong sabi sa mga taong naka-upo sa tablets. "Kayo, Boss!" tanong sa lalake. "Kumain na kayo dahil iba ang aking kakainin ngayon!" sabi nito. Agad namang nagsingitian ang mga tao na tables. "Ayos yan Boss!" "Galing ninyo, Boss!" Sabi nilang lahat at nagsi-apiran ang mga ito na parang masaya pa ito sa sinabi lalakeng yumapos sa aking baywang. Agad n'ya akong kinarga kaya nanlaki ang aking mga mata sa kanyang ginawa. "Anong ginawa mo? Hoy, Mister! Ibaba mo ako!?" kinakabahang utos ko dito. Dumaan kami sa mga tauhan ko nakita ko sa kanilang mga mata ang pagkabigla ang iba ay parang kinikilig pa habang tumitingin sa akin lalo na si Nene ngayon ay parang teenager na nakakita sa kanyang crush. "Wag kang malikot, Amore Mio!"

Chapter 28 "Let's go," malamig kong sabi sa aking mga tauhan. "Asan si Marcos?" tanong ko sa isa kong tauhan. "Mukhang nasa labas Boss naghintay sa atin!" sambit nito na parang pinag-isipan muna ang bawat salitang lalabas sa bibig nito. Tanging tango lang ang aking sagot saka naglakad patungo sa pintuan. Agad kong nakita si Marcos nakaupo sa may unahan ng kotse habang seryoso itong nakatingin sa lamayo. "Marcos!" pagtawag ko dito dahilan upang mapatingin ito sa aming direksyon. "Kung nag-alala ka sa aking pinsan, wag mong isipan yun dahil mas magaling pa makipagbakbakan ang aking pinsan kaysa sa'yo!" seryoso kong wika. "Ouch, ang sakit mo naman magsalita Boss!" nilagay pa nito ang kanyang dalawang kamay sa dibdib nito na parang nasaktan sa aking sinabi. "Tsk, let's go!" tanging sagot ko lang sa kanyang sinabi. Ako at si Marcos ang nakasakay sa isang kotse saka naman nagsipasukan ang mga tauhan ko sa apat na sasakyan sa aming likuran. Hindi nagtagal ay agad kamin

Chapter 30 "Copy, Boss!" sabay nilang sagot sa aking utos. Sa huling pagkakataon ay agad kong binulongan si Acosta sa kanyang tainga. "Eh kumusta mo lang ako kay kamatayan doon Acosta," bulong kong sabi saka binunot ko ang kutsilyo sa kanyang dibdib. Agad kong sininyasan ang mga tauhan ko upang gawin na ang ipinag-uutos ko dito. "Boss," tawag sa akin ng isang tauhan ko. "Kinalulungkot ko po Boss na ibalitang, talagang patay na si Marlon. At ngayon ay nasa morgue na ito," Balita nya sa akin. Malungkot ako sa binalita ng tauhan ko, kahit na mga tauhan ko sila ay tinurin ko silang tunay na kaibigan. "Marcos!" sambit ko sa pangalan nito. "Boss Dark!" sagot naman nito. "Alam mo na ang gagawin. Ibibigay mo sa pamilya ang karapatan-dapat sa kanila, walang labis walang kulang," wika ko. "At bigyan mo si Marlon ng magandang libingan!" dagdag kong sabi. "Copy!" tugon nya sa akin. Pagkatapos kong sabihin ay agad akong umalis sa loob ng hideout saka pumunta sa aking kots