Chapter 28 "Let's go," malamig kong sabi sa aking mga tauhan. "Asan si Marcos?" tanong ko sa isa kong tauhan. "Mukhang nasa labas Boss naghintay sa atin!" sambit nito na parang pinag-isipan muna ang bawat salitang lalabas sa bibig nito. Tanging tango lang ang aking sagot saka naglakad patungo sa pintuan. Agad kong nakita si Marcos nakaupo sa may unahan ng kotse habang seryoso itong nakatingin sa lamayo. "Marcos!" pagtawag ko dito dahilan upang mapatingin ito sa aming direksyon. "Kung nag-alala ka sa aking pinsan, wag mong isipan yun dahil mas magaling pa makipagbakbakan ang aking pinsan kaysa sa'yo!" seryoso kong wika. "Ouch, ang sakit mo naman magsalita Boss!" nilagay pa nito ang kanyang dalawang kamay sa dibdib nito na parang nasaktan sa aking sinabi. "Tsk, let's go!" tanging sagot ko lang sa kanyang sinabi. Ako at si Marcos ang nakasakay sa isang kotse saka naman nagsipasukan ang mga tauhan ko sa apat na sasakyan sa aming likuran. Hindi nagtagal ay agad kamin
Chapter 29 Agad ko itong pinutukan sa paa ng kabilaan. "Aah, magbabayad ka sa aking, Dark!" hiyaw nito sa sakit. "Patikim ko pa yan sayo, Acosta!" wika ko. "Simon!" tawag ko naman sa isa king tauhan. "Boss," Sagot nya sa aking tawag. "Sabihin mo kay Marcos na dalhin si Acosta sa hideout!" utos ko dito. "Leon, ihanda mo ang sasakyan upang dalhin si Marlon sa hospital. Alam ko na buhay pa ito, bilisan mo!" utos ko din sa isa kong tauhan. "Masusunod, Boss!" Bawat kilos namin ay mabilis dahil ilang sandali ay sa sabong ang bombang itinanim ni Marcos habang nagpapalit kami ng putok. Pagpasok at pag-alis naming sa lugar ay isang malakas na pagsabog ang lumikha sa katahimikan ng gabi. Malakas na apoy ang aking nakikita na siyang kina ngite ko. Hanggang nakarating kami sa aming hideout kung saan naming pinapahirapan ang mga kalaban.Agad kong sininyasan ang isa kong tauhan na kunin si Acosta sa loob ng kotse. "Kunin mo ang bihag," utos ko dito. "Masusunod, boss!" sagot nama
Chapter 30 "Copy, Boss!" sabay nilang sagot sa aking utos. Sa huling pagkakataon ay agad kong binulongan si Acosta sa kanyang tainga. "Eh kumusta mo lang ako kay kamatayan doon Acosta," bulong kong sabi saka binunot ko ang kutsilyo sa kanyang dibdib. Agad kong sininyasan ang mga tauhan ko upang gawin na ang ipinag-uutos ko dito. "Boss," tawag sa akin ng isang tauhan ko. "Kinalulungkot ko po Boss na ibalitang, talagang patay na si Marlon. At ngayon ay nasa morgue na ito," Balita nya sa akin. Malungkot ako sa binalita ng tauhan ko, kahit na mga tauhan ko sila ay tinurin ko silang tunay na kaibigan. "Marcos!" sambit ko sa pangalan nito. "Boss Dark!" sagot naman nito. "Alam mo na ang gagawin. Ibibigay mo sa pamilya ang karapatan-dapat sa kanila, walang labis walang kulang," wika ko. "At bigyan mo si Marlon ng magandang libingan!" dagdag kong sabi. "Copy!" tugon nya sa akin. Pagkatapos kong sabihin ay agad akong umalis sa loob ng hideout saka pumunta sa aking kots
Chapter 31 Habang naghihintay akong naging okay na ang lahat at ako sa kotse, malamig ang aking expression nakatanaw sa malayo nire-replay ng isip ko ang mga pangyayari sa gabi. Kung paano ko pinatay si Acosta dahilan upang nasira ang kanyang pamilya at nasira ang kanilang kapangyarihan. 'Ang tagumpay, isang masarap na panlasa sa aking dila, ay nag-iwan sa akin ng isang masarap na tagumpay. Hanggang ang aking paningin ay napako sa isang bahay kung saan nakatira si Marlon. 'Si Marlon, isang tapat na kawal, isang tapat na tauhan, ay nararapat sa isang maayos na parangal at libingan para dito. Ang kanyang pamilya ay nagdadalamhati sa pagkamatay nito. Nangangailangan ng isang karamay mula aming lahat. "Boss, okay na ang lahat," sabi ni Marcos. Kaya agad akong lumabas na walang ka emosyon ang mukha. Lahat na taong nadadaan ko ay bakas sa kanila ang takot at balisa pero pinagwalang-halaga ko lang ito. Agad kaming dumiretso sa isang kabaong kung nasaan si Marlon naka himla
Chapter 32 Agad akong nag ayos dahil ito na ang takdang-araw at oras para sunduin ko ang aking mag-iina. "Men, let's go!" sabi ko. Lahat ay naging alerto dahil alam namin na ang mga bagong kalaban ay handa na ding sumalakay. Habang nakasakay ako sa kotse ay biglang tumunog ang aking phone kaya agad ko iyong sinagot. "Speak!" bigkas ko. "Boss, mamaya na ang kanilang pagsalakay at naghahanda na silang puntahan ang mag-iina nyo, Boss," sabi sa kabilang linya. Kaya agad kong napa kuyom ang kamao ko sa aking narinig. "Update me, kung anong oras sila aalis at nasaan na sila. " Copy, Boss! Pinatay ko agad ang tawag, hindi nagtagal ay agad din kami nakarating sa pribadong paliparan at handa na ang piloto ang aming sasakyan. Agad kaming sumakay doon saka pinalipad ang helicopters. Limang helicopter ang ginamit namin papunta sa Bohol. Habang nasa himpapawid kami ay napagmasdan ko ang mga magagandang tanawin. Kaya bahagya akong napangiti. Hindi nagtagal ang aming pagbiyahe. A
Chapter 33 Baliwala sa akin ang kanyang kabigat, bawat buhok ko ng baril ay sumisiksik iyo sa aking leeg kaya hindi ko maiwasang katigasan muli. "Botyok, Caloy!" tawag ko sa dalawa. "Bakit, boss?" sabay putok sa likuran ko. "Cover me, so we can reach the car!" sabi ko sa kanila. "Okay boss, but they blew up our car!" sagot ni Caloy. "I saw a motorcycle, boss!" sabi ni Botyok sa akin kaya agad akong napahinto. "Where?" tanong ko dito. "There, boss!" sabay turo sa akin sa kaliwang bahagi. "Take us there!" utos ko dito. " Copy! Follow me, boss!" sagot naman dito habang nagpapalitan kami ng putok. Agad naman kami dinala sa nakitang motor ni Botyok. Pagdating namin doon ay nakita kong nag-iisa lamang ito. "Sumakay na kayo boss, kami ng bahalang humarang sa kalaban," sambit ni Caloy. Kaya agad kong pina-upo sa harapan ang aking asawa habang nakaharap sa akin saka naman akong sumampa at tinadyakan ang nasa gilid upang umandar. "Take care, sumunod kayon
Chapter 34 Pagkatapos kong kinausap ang mga tauhan ko ay agad akong bumalik silid kung saan ko iniwan ang aking asawa. Pagpasok ko ah agad bumungad sa aking paningin nga nakahiga ito sa kama at masarap ang kanyang tulong. Agad ko itong nilapitan saka pinagmasdan mabuti bawat ditalye ng kanyang mukha ay aking sinaulo. Hugis puso nitong mukha, hindi makapal ang kanyang kilay at katamtaman ang pilik-mata, medyo may paka singkit ang mata, matangos na ilong at mapupulang labi na parang lagi akong inanyayahang angkinin ito. Hanggang may narinig akong katok mula sa pintuan kaya agad ko iyong tiningnan. "Boss, paparating na ang helikopter!" bigkas ni Botyok. "Good!" maikling sambit ko saka bumalik ako sa loob. Napabuntong hininga na lang ako ng nakita maganda ang tulo o sa aking asawa kaya agad ko kinuha ang pangpakatulong upang hindi ito madisturbo kapag kargahin ko ito. Agad kong kinuha sa aking bulsa ang isang gamot itatapat ko lamang ito sa kanyang ilong upang makatulo
Chapter 35 Hindi nagtagal ang aming biyahe dahil helicopter ang aming sinasakyan Kaya agad kami nakarating kuta ng kalaban. Pinag-ulanan namin ito ng bala habang nasa himpapawid kami. Hanggang nakita ko kung saan banda nagtatago si Cora. Kaya agad kaming bumaba gamit ang lubid hanggang tuluyan kami nakababa. "Dark, over here!" tawag ni Cora dahilan upang gumapang kami papunta doon. Naka kubli ito sa malaking puno. Para kaming mga ahas na gumagapang patungo sa isang ligtas na lugar. Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating doon. Ngunit agad akong nakakunot-noo ng makitang may mga kumikinang ng bagay sa kanyang leeg Kaya agad ko itong tiningnan mabuti. "Alam ko nagtataka ka kung bakit mayroon ako sa aking leeg," ipapaliwanag ko lamang sayo kapang makaalis na tayo dito. "Saan mo nakuha yan?" tanong ko dito. "Doon sa silid ni Troy kinuha ko kasi nagandahan ako kaya kinuha ko," bigkas nito. "Fuck, Cora! Dahil sa kagagawan mo mapapahamak ka!" singhal ko dito. "Itapon