Chapter 34 Pagkatapos kong kinausap ang mga tauhan ko ay agad akong bumalik silid kung saan ko iniwan ang aking asawa. Pagpasok ko ah agad bumungad sa aking paningin nga nakahiga ito sa kama at masarap ang kanyang tulong. Agad ko itong nilapitan saka pinagmasdan mabuti bawat ditalye ng kanyang mukha ay aking sinaulo. Hugis puso nitong mukha, hindi makapal ang kanyang kilay at katamtaman ang pilik-mata, medyo may paka singkit ang mata, matangos na ilong at mapupulang labi na parang lagi akong inanyayahang angkinin ito. Hanggang may narinig akong katok mula sa pintuan kaya agad ko iyong tiningnan. "Boss, paparating na ang helikopter!" bigkas ni Botyok. "Good!" maikling sambit ko saka bumalik ako sa loob. Napabuntong hininga na lang ako ng nakita maganda ang tulo o sa aking asawa kaya agad ko kinuha ang pangpakatulong upang hindi ito madisturbo kapag kargahin ko ito. Agad kong kinuha sa aking bulsa ang isang gamot itatapat ko lamang ito sa kanyang ilong upang makatulo
Chapter 35 Hindi nagtagal ang aming biyahe dahil helicopter ang aming sinasakyan Kaya agad kami nakarating kuta ng kalaban. Pinag-ulanan namin ito ng bala habang nasa himpapawid kami. Hanggang nakita ko kung saan banda nagtatago si Cora. Kaya agad kaming bumaba gamit ang lubid hanggang tuluyan kami nakababa. "Dark, over here!" tawag ni Cora dahilan upang gumapang kami papunta doon. Naka kubli ito sa malaking puno. Para kaming mga ahas na gumagapang patungo sa isang ligtas na lugar. Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating doon. Ngunit agad akong nakakunot-noo ng makitang may mga kumikinang ng bagay sa kanyang leeg Kaya agad ko itong tiningnan mabuti. "Alam ko nagtataka ka kung bakit mayroon ako sa aking leeg," ipapaliwanag ko lamang sayo kapang makaalis na tayo dito. "Saan mo nakuha yan?" tanong ko dito. "Doon sa silid ni Troy kinuha ko kasi nagandahan ako kaya kinuha ko," bigkas nito. "Fuck, Cora! Dahil sa kagagawan mo mapapahamak ka!" singhal ko dito. "Itapon
Chapter 37 Pagkatapos sabihin ng aking tauhan, agad akong pumunta sa ika-apat na palapag. Binaril ko muna ang elevator upang hindi ito makatakas, saka ako dumaan sa hagdan. Bawat hakbang ko sa baitang, walang tigil na pinagbabaril ko ang aking nakasalubong. Kahit isa ay wala akong pinalampas, hanggang makarating ako sa unang palapag. Hinaharangan ako ng mga kalaban, ngunit buti na lang at andoon si Cora para harapin ang mga kalaban. Napatingin ako sa aking baril dahil isang bala na lang ang natira, kaya agad akong nagpatuloy sa paglalakad habang nakikipaglaban si Cora sa mga humarang sa akin. Hindi ko na kailangang mag-alala kay Cora dahil magaling ito makipagbakbakan kung mano-manu lang. Hanggang nasa ikalawang palapag na ako at biglang may bumaril sa akin, ngunit buti na lang at agad akong nakakubli sa gilid upang hindi ako matamaan. Hindi ako kumilos dahil narinig ko ang mga yapak nito patungo sa aking direksyon. Ilang sandali ay agad din ito nakarating sa aking kinukub
Chapter 38 Dahil sa pagdaing nito ay mas lalong kina saya ng aking sarili saka ito pinunit ang damit nito at itinali doon sa may sugat kung saan ko ito tinamaan. "Ughhh, kay sarap pakinggan ang mga daing mo, Mr. Andrade!" ngising sabi ko. Matalim nya akong tinitigan. "Sige lang Mr. Smith ngumisi ka lang, dahil ito na ang huli mong ngiti," mayabang nyang sabi sa akin. "Hahaha, pinapatawa mo ba ako, Mr. Andrade?" sabi ko nang may diin. "Kahit kalahati ng katawan mo ay nasa hukay na, may lakas ka pa ring magmayabang!" dagdag ko. "Hindi ako nagmamayabang, Mr. Smith. Sa sandaling mawala ka, ako ang papalit sa iyong puwesto bilang Mafia Boss at aagawin ko ang iyong mahal na asawa," sabi niya, ang mga salita niya ay nagpaalab sa aking mga mata. "Iniisip mo bang basta ka na lang papasok at kukunin ang akin? Iniisip mo bang mapapalitan mo ako? Iniisip mo bang mapapasaiyo siya?" singhal ko, ang boses ko ay tumutulo ng lason. "Baliw ka, Andrade. Wala ka kundi isang piyon sa larong
Chapter 39 Hindi nagtagal ay agad nang dumating ang mga tauhan ko kaya agad nilang niligpit ang mga pera na andoon saka naman ako tumalikod upang umalis. Habang naglalakad ako patungo sa pinto, ang aking tingin ay napunta sa telepono na nakapatong sa mesa. Ang screen nito ay basag at walang buhay. Telepono iyon ni Andrade. Kinuha ko ito, ang aking mga daliri ay tumatawid sa malamig at walang buhay na telepono. Alam ko kung ano ang dapat kong gawin kaya agad ko itong ibinulsa upang matingnan ko ito pagdating sa mansyon. Agad akong nag-dial ng isang numero, ang aking boses ay isang bulong sa tahimik na silid. "Tapos na," sabi ko. "Wala na si Andrade," malamig kong sabi. Ang boses sa kabilang linya ay kalmado, halos walang emosyon. "Maganda," sabi nito. "Ngayon, alagaan mo ang aking anak. Babantayan mo ito dahil nagsisimula pa sila," malamig nitong sabi. Alam ko ang ibig niyang sabihin. May iba pa na nakakaalam tungkol sa mga plano ni Andrade, iba na maaaring subukang samantalahi
Chapter 40 Pagkatapos ng kanyang mga pagsisiwalat, iniutos ko sa mga tauhan ko na ikulong ang lalaki sa isang ligtas na lugar. Kailangan kong tiyakin na wala siyang magagawang masama habang iniimbestigahan pa namin ang kanyang mga sinabi. Bumalik ako sa loob ng mansyon at agad na tinawagan ang aking mga pinagkakatiwalaang tauhan. "Kailangan nating kumilos agad," sabi ko sa kanila. "May mga bagong impormasyon tayong nakuha tungkol sa mga plano ni Andrade na iba Sinamatala ng ibang kalaban at kanilang ginamit ang pangalan nito. Kailangan nating tiyakin na walang masamang mangyari sa atin," bigkas ko. Agad silang kumilos, inihanda ang lahat ng kailangan para sa aming susunod na hakbang. Habang naghahanda sila, sinimulan kong ayusin ang mga plano ko. Kailangan kong tiyakin na lahat ng posibleng banta ay mapipigilan bago pa man sila makapaminsala. Makalipas ang ilang oras ng pagsusuri at pag-aayos ng mga dokumento, napagpasyahan kong tawagin ang aking mga pinagkakatiwalaang tauhan
Chapter 41 Pagkatapos naming mag-usap ni Marcos ay agad akong bumalik sa aking opisina at sinimulang ayusin ang mga plano. Kailangan kong tiyakin na lahat ng hakbang ay maingat na pinag-iisipan at walang puwang para sa pagkakamali. Habang ang aking asawa, si Magdalena, at ang kambal ay binabantayan ng maigi ng mga tauhan ko upang ligtas sila. Sinimulan kong ayusin ang mga plano ng depensa. Kailangan kong tiyakin na lahat ng posibleng pag-atake ay mapipigilan bago pa man sila makapaminsala. Ang kaligtasan ng lahat ay nakasalalay sa aking mga kamay. Habang nag-aayos ako ng mga dokumento at plano, naramdaman ko ang bugso ng aking damdamin ang galit ko sa kumalabam sa akin responsibilidad bilang isang Mafia Boss. Alam kong hindi magiging madali ang lahat, ngunit handa akong gawin ang lahat para protektahan ang aking pamilya at ang mga mahal ko sa buhay at ang mga tauhan ko. Lumipas ang ilang oras ah bumalik si Marco kasama ang ibang tauhan. Agad ko silang pinulong at inilatag ko a
Chapter 42"Mga tauhan, ipunin niyo ang lahat ng pwersa natin. Kailangan nating kumilos agad," utos ko, habang nararamdaman ang pag-alab ng galit sa aking dibdib."Agad po, Boss," sagot ni Marco, habang mabilis na lumabas ng silid upang ipatupad ang aking utos."Cora, kailangan nating malaman ang bawat detalye tungkol sa impostor na ito. Hanapin mo si Botyok at siguraduhing handa siya sa anumang mangyayari," dagdag ko, habang tinitignan si Cora."Agad po, Boss," sagot ni Cora, habang nagmamadaling lumabas upang hanapin si Botyok.Habang naghahanda kami, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon. Kailangan naming maging mas maingat at mas handa. Hindi pwedeng may magtagumpay na kalaban laban sa amin.Biglang pumasok si Botyok, may dalang mga armas. "Boss, handa na kami. Ano ang susunod na hakbang?" tanong niya, habang inilalapag ang mga armas sa mesa."Kailangan nating sugpuin ang impostor na ito at iligtas ang ating mga mahal sa buhay. Botyok, ikaw ang bahala sa pag-aayos ng mga tauhan. Si