Chapter 123 Pagdating sa bahay, ramdam ko ang init ng pamilya sa bawat sulok. Ang mga bata ay abala pa rin sa pag-uusap tungkol sa mga nangyari sa charity event. “Mommy, gusto ko nang maging volunteer sa susunod na event!” sabi ni Andi, ang kanyang mga mata ay nagliliyab sa excitement. “Syempre, anak! Mas masaya kapag sama-sama tayong nagtutulungan,” sagot ko, bumuhos ang saya sa puso ko. Habang nagpapahinga kami sa sala, napansin ko si Dark na nakatingin sa akin. “Magda, gusto kong pag-usapan natin ang tungkol sa café. Mukhang umuusad ang lahat, pero ano ang mga susunod na hakbang?” tanong niya, ang tono ay puno ng interes. “Sa tingin ko, magandang ideya na palawakin ang aming menu. Gusto kong magdagdag ng mga lokal na pagkain at mga specialty items,” sagot ko, nagtatanong din kung anong mga bagong ideya ang nasa isip niya. “Bakit hindi natin isama ang mga bata sa pagpaplano? Siguradong magiging masaya sila,” suhestiyon niya. Nagustuhan ko ang ideya; ang mga bata ay dapat ma
Chapter 124 Dark POVMinsan, habang nagmumuni-muni ako sa aking opisina, hindi ko maiwasang mapansin ang mga pagbabago sa buhay ni Magda at ng mga bata. Sa kabila ng mga dating hamon, tila nagiging mas matatag ang aming pamilya. Ang café na kanilang itinayo ay naging simbolo ng aming pag-asa at pagmamahalan.Ngunit sa likod ng saya, alam kong may mga bagay na hindi pa natatapos. Bagamat naipasa ko na ang posisyon ko bilang Mafia Boss kay Marco, patuloy pa rin akong nakikilahok sa aming organisasyon. May mga usaping kailangan pa ring ayusin, at ang mga banta sa aming kaligtasan ay hindi pa rin nawawala.Kamakailan lang, nakatanggap ako ng impormasyon tungkol sa isang lumalabas na banta. Nagpasya akong makipagkita kay Marco upang talakayin ang sitwasyon. Sa isang madilim na sulok ng isang lokal na bar, nagtipon kami. “Marco, kailangan nating pag-usapan ang lumalalang sitwasyon. May mga balitang nagbabalak ang mga lumang kalaban,” sabi ko, puno ng pag-aalala.“Alam ko, Dark. Nakakatangg
Chapter 125Makalipas ang matagumpay na charity event, nagpasya akong maglaan ng oras upang suriin ang mga susunod na hakbang para sa café. Nakita kong hindi lamang ito naging daan para sa mga bata at sa komunidad, kundi pati na rin sa aming pamilya. Ang mga ugnayang nabuo ay tila nagbigay ng bagong pag-asa.Habang nag-iisip ako, nakatanggap ako ng tawag mula kay Marco. “Dark, may mga balita ako. Kailangan natin ng emergency meeting,” sabi niya, ang tono ng kanyang boses ay seryoso.“Anong nangyari?” tanong ko, nag-aalala.“May mga impormasyon tayong nakuha tungkol sa mga lumang kaaway. Mukhang may balak silang bumalik sa ating teritoryo,” sagot niya.Naramdaman ko ang tensyon sa aking dibdib. “Saan tayo magkikita?” tanong ko, ang isip ko ay nag-iisip na agad ng mga hakbang.“Dito sa warehouse. Mas mabuti nang mag-usap tayo sa isang ligtas na lugar,” sabi niya.Nang makaalis ako, nagdesisyon akong hindi ipaalam kay Magda ang mga balita. Ayokong madagdagan ang kanyang pag-aalala. Sa pa
Chapter 126Makalipas ang ilang araw ng paghahanda, nagpasya kaming umalis at bumalik sa Pilipinas. Habang nasa eroplano, ramdam ko ang halo-halong emosyon—ang saya ng pagbabalik at ang takot sa mga posibilidad na maaaring mangyari. Si Magda ay nasa tabi ko, nakangiti habang tinitingnan ang mga bata na abala sa kanilang mga laro.“Ang saya, Dad! Ang bilis ng eroplano!” sabi ni Andrew, puno ng excitement.“Oo, anak. Ngunit mas mabilis tayong makakabalik sa ating tahanan,” sagot ko, sinisikap na maging positibo kahit may mga alalahanin sa aking isipan.Nang makalapag kami sa Pilipinas, sinalubong kami ng mainit na hangin at ngiti ng aming pamilya. Ang mga bata ay nagtakbuhan sa kanilang mga pinsan, puno ng saya. Ang aming mga magulang ay nandoon din, nag-aalala at nagagalak sa aming pagbabalik.“Salamat sa pagbalik! Nami-miss na namin kayo,” sabi sa aking pangalawang ina ang aking yaya mula pa noong bata pa ako, yakap si Magda at ang mga bata.“Miss din po namin kayo!” sagot ni Magda, a
Chapter 127 Matapos ang mga nakababahalang pangyayari, nagdesisyon akong mas maging mapagbantay. Sa mga susunod na araw, tinitiyak kong nasa tamang kalagayan ang aming seguridad. Inilagay namin ang mga surveillance cameras sa paligid ng bahay at nakipag-ugnayan sa mga lokal na awtoridad upang magkaroon ng backup kung kinakailangan. Isang linggo ang lumipas, at tila lumalabas ang mga alalahanin sa paligid. Pero sa likod ng lahat, nagpatuloy ang aming pamilya sa pagkakaroon ng masayang mga alaala. Ang mga bata ay abala sa kanilang mga aktibidad, at si Magda ay patuloy na nagtatrabaho sa mga community projects. Ang aming buhay ay unti-unting bumabalik sa normal. Isang gabi, habang nag-uusap kami ni Magda sa sala, nagpasya akong ilabas ang mga bagay na nakatago sa aking isip. “Mahal, gusto kong malaman mo na handa akong ipaglaban ang ating pamilya sa anumang panganib,” sabi ko, ang aking boses ay puno ng determinasyon. “Alam ko, Dark. At handa akong sumama sa iyo. Ngunit huwag nati
Chapter 1 Magdalena POVAko si Magdalena, may kapatid akong lalakeng bunso. Namatay ang aming ama at ina sa isang malagim na pangyayari kaya hanggang grade 4 lang ang aking natapos. Hindi na ako nag-aral muli; ang kapatid ko ang aking pinapaaral, at ngayon ay nasa grade 10 na. Kahit ganoon, hindi ako nawalan ng pag-asa na matuto sa mga bagay-bagay. Sa edad na 18, hindi pa ako nakahawak ng tinatawag nilang cellphone. Narito ako sa aking tambayan sa gilid ng paaralang Elementarya, nakikinig at sumisilip sa bintana habang nagtitinda ng mga candles at sigarilyo. Kahit papaano, may natutunan akong salitang English kahit kaunti. Sa tanghali, sa kabilang paaralan naman ako ng tambay, isang paaralan ng mga mayayaman, dito naman ako nagtitinda ng mga sari-saring pagkain. Pinapayagan ako ng principal ng paaralan. Mababait naman ang mga mag-aaral dito, at pagkatapos ng hapon, uuwi na ako sa aming tinutuluyang bahay. Iwan kung bahay ba ang matatawag dito dahil tagpi-tagping yero lang ito. Nakita
Chapter 2 Nagising ako ng nararamdam ko ang sakit sa aking gitna na para akong lalagnatin sa subrang sakit. Kaya lang kailangan kong umalis na dito agad . Nag naimulat nya ang kanyang mata ay wala kahit anong bakas na may kasama syang tao kagabi dahil sa kanyang tabi ay ni isang gusot na palatandaan na may kasama ay wala medyo kinabahan ito. 'Di kaya isang maligmo o inkanto ang ka siping ko kagabi? Wag naman sana,' sabi ko sa aking isipan. Sabi nya ng mahina saka sya dahang dahan kumilos napa ngiwe sa sakit sa kanyang gitna. Saboag tayo nya ay muntik na syang natumba buti na lang at naka hawak sya sa gilid ng kama hanggang napako ang kanyang mata sa center table na may naka lagay na tubig dahil sa uhaw at nanunuyo ang kanyang kalamunan ay agad syang pumunta doon at tiniis ang sakit pag dating nya ay agad nya nakita ang isang papel na may naka sulat. Kahit hindi sya masyadong magaling sa pag basa ng English ay sinubukan parin nya. DRINK THE MEDICINE TO REDUCE YOUR PAIN. TAK
Chapter Fast forward Nagising ako sa isang mahinang hagikhik sa aking tabi. Pero hinayaan ko lamang ito at nag-kunwaring tulog. " Stop Andy, magigising si Mama," sabi sa anak kung lalake. " But gusto kung si Mama ang maghatid sa school natin Kuya," mahinang sabi sa kanyang kapatid. "Alam mo naman na madaling araw na nakauwi si Mama diba and Tito Ganda na lang ang maghatid sa atin," sabi nito. Ang tinutukoy nitong Tito Ganda ay si Carding. "Tito Ganda na lang palagi eh! Na-iinggit na ako sa kaklase natin tuwing ihahatid sila ng Mommy nila," sabi nito. Parang piniga ang puso ko sa kanyang sinabi. " Shhhh. . .Dont cry na okay! Sige gigisingin na natin si Mama kaya tahan na My little sister, Andy," pagpapatahan nya sa kanyang kakambal. Dahilan upang minulat ang aking mata sabay yakap sa aking dalawang supling. Yes, nabunga ang isang gabi pero hindi ko pinagsisihan ang lahat dahil sa edad kung 22 ay may 5 years old na akong anak. Nag silang ako ng kambal at pinangalan k