All Chapters of OFW Wife of a Billionaire: Chapter 81 - Chapter 90

Panay ang naging pasasalamat sa akin ni James ng makuhaan na ako ng dugo. Nagkita kita naman kami ng kaniyang ina at ama. "Maraming salamat Adreana sa pagbibigay mo ng dugo sa aking daughter in law. Tatanawin namin itong isang malaking utang na loob sa iyo." sabi naman ni Samantha sa akin. "wala iyon Samantha alam mo namang hindi ko kayang tiisin kapag may isang buhay na nangangamba lalo na at asawa pala ito ni James, mabuti na nga lang at nagkabanggaan kami kanina sa hall way. Kaya nalaman kong nagka banggan kami. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin kami nawawalan ng pag-asang makikita namin ang aming anak na ninakaw sa ospital noong nasa Saudi pa kami nitong si Bernardo!" pagkukwento ko kay Samantha. "mabuti pa siguro Eddie kumain na tayo sa retaurant sa malapit dito. Sabi naman ng doctor sa amin ay after 3 hours pa ilalabas si Kate. Nagugutom na din kami, inabot na kami ng gabi sa paghihintay sa kanila.” Pag-aaya naman ni Daddy sa mga ito. “Oo nga naman Adreana tanggapin niy

ADREANA POV Habang kami ay papalapit sa silid ni Kate ay walang tigil sa pagkabog ng aking dibdib hindi ko maipaliwanag ngunit meron talagang kakaiba sa aking pakiramdam ng mga sandaling ito. Nanlalamig na ang buo kong katawan. Kaya naman napakapit ako sa braso ni Bernardo habang kami ay naglalakad sa pasilyong iyon. "Anong ngyayari sayo ang lamig lamig ng kamay mo Adreana?! gusto mo bang magpatingin na muna sa Doctor?" tanong sa akin ng aking asawa. "hindi na, okay lang naman ako. Hindi ko nga din maintindihan kung bakit parang bigla akong kinabahan habang papalapit tayo sa silid ni Kate." sagot ko naman sa aking asawa. "Adreana! (kalmado niyang sabi sa akin, huminto kami saglit at humarap siya sa akin, kinapitan niya ang aking kamay) ayokong masaktan ka na naman kung hindi si Andrea ang makikita natin sa loob ng silid ni Kate. Alam kong iniisip mong baka mamaya si Andrea nga iyan. Lagi kang ganyan sa tuwing may nakikilala tayong ka edad ni Andrea pero pagdating ng oras ay na

KATE POV"patawarin ako ng Diyos kung mapapatunayan naming ikaw man ang nawawala kong anak sisiguraduhin kong pagbabayaran ni Camila ang ginawa niya samin. Ilang taon akong nangulila para sa anak ko, ni hindi ko man lang nakita ang una mong paglalakad, dapat saksi ako sa unang salitang binigkas mo. huhuhu" malungkot na sagot naman niya sa akin. "Kate hihingi sana ako ng pahintulot sa iyo. Maari ba naming malaman ang address ng bahay ninyo. Si Camilla lang ang makakapag-turo sa amin ng kinaruruonan ng aming anak. HUHUHU! nagmamakaawa ako sa iyo." Naawa ako sa kalagayan ni Mrs. Delos Reyes kaya naman hindi ko ito hinindian, kung si Mama man ang Camila na tumangay sa kanilang anak ay hindi ko ito kukunsitihin, ako man o hindi ang kanilang anak na nawawala. Hindi tama ang kaniyang ginawa.Gulat sa aking mga nalaman. Ang tagal kong nagtiis sa naging trato sa akin nila Mama dahil sa ginagalang ko sila dahil sa sila parin ang mga magulang ko. Pero kung totoo man ang sinasabi ni Mrs. Delos Re

ADREANA POV Ngayong nasiguro kong si Kate na nga ang nawawala kong anak lalo kong pag-iigtingin ang pagpapahanap kay Camila. Hindi ako makakapayag na hindi niya pagbayaran ang kasalanang ginawa niya sa amin ni Bernardo. Tinawagan ko ang lahat ng aking mga kontak para mas pag igtingin ang paghahanap sa mga ito. 24 years ang ninakaw niya sa amin na sana ay masayang bonding ng aming pamilya. Ako ang dapat na naging saksi sa kaniyang development. Mangiyak ngiyak ako habang nasa loob ng sasakyan at inaalala ko ang mga huling araw na nakita ko si Kate at nakapitan sa aking mga bisig. Ang dati gabi gabi kong pag iyak ay napalitan ng matinding excitement na makita ko ang aking anak. Halos hindi na ako makatulog sa kakaisip na makita itong muli. Parang ang tagal ng oras. Hindi ko na mahintay ang magbukang liwayway. Inaya ko na si Bernardo na magtungo sa bahay nila Kate. Ilang araw na lang kasing mananatili ang mga ito dito sa Pilipinas. Kaya nais kong sulitin ang mga sandaling makakasama ko i

GEORGE POVMadami pala talagang naging kasalanan si Mama sa totoong pamilya ni Ate Kate kahit na galit ako sa kanila ay wala din akong magagawa sila pa rin ang magulang ko pero hindi ko sila kukunsintihin tutulungan ko sila Ate Kate makamit ang hustisyang hinahanap nila. Naawa ako sa parents ni Ate na 24 years na naghintay bago nila nakasama ang kanilang anak. Habang nag-aayos ako ng aking mga gamit sa aking kwarto ay nanood ako ng press conference na ginanap sa tv station na pag-aari ng pamilya nila Kuya James. Masaya ako para kay Ate Kate dahil sa wakas ay natagpuan na din niya ang pamilyang mapagmahal. Ang pamilyang binibigyan siya ng importansya. Iba ang kinang sa mukha ni Ate ngayon nakikita kong masaya talaga siya. Natakot ako sa biglang pagbukas ng pinto namin sa baba. May taong pumasok sa aming bahay. Hininaan ko ang volume ng aking cellphone, sinilent ko din ang settings ng aking phone. Dahil hindi ko alam kung sino ito baka magnanakaw ito. Dahan dahan kong nilapitan ang pin