All Chapters of OFW Wife of a Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

MANILA PHILIPPINES KATE POV Nagsimula ng mag-announce ang flight stewardess ng kami ay papalapag na sa NAIA. “ Ladies and gentlemen, we have just landed at Ninoy Aquino International Airport. Philippine Airlines welcomes you to Manila for your safety, please remain seated with your seat belt fastened until the fasten seat belt sign has been switched off. Please refrain from removing any hand carry items from the overhead bins until the aircraft has come to a full stop and the cabin door has been opened for you to deplane on behalf of the Philippine Airlines flight deck and cabin crew. We would like to thank you for flying with us. It was a pleasure to have you on board. We hope to see you again soon in one of your future flights once again from Asia's sunniest and the heart of the Filipino. Mabuhay!” Nagsitayuan na ang mga kasabayan naming pasahero ng huminto na ang eroplanong sinasakyan namin. Maririnig ang palakpakan at hiyawan na tumatak na sa mga Pilipino nating kababayan sa t

JAMES POV Ngayon ay naiintindihan ko na si Kate kung bakit ganoon na lang ang pagtutol niya sa aking pagsama sa pag-uwi dito sa Pilipinas. Nababalaan na din naman niya ako sa kung gaano kasakit magsalita ang kaniyang ina pero hindi ko inaasahan na kaya nitong ibaba ang pagkatao ng kaniyang anak na walang ginawa kundi ang suportahan ang kanilang buong buhay ng ganin kadali. Saksi ako kung pano nagsisikap si Kate sa buhay para lang may maipang-tustos sa pamilya niya. Gayundin para may mapatunayan siya sa kaniyang pangarap sa buhay ng walang tulong ng kahit na sinoman, kahit pa mula sakin. "Pasensya na po kung mangingielam ako. Ipapakilala ko lang po ang sarili ko" pagputol ko sa kanila , nanlaki pa ang mata ni Kate sa akin. Panay ang kaniyang pag senyas sa akin. Alam kong napag usapan na namin ni Kate ang pagtatago sa tunay kong katauhan pero hindi ko maatim na sobra kung maliitin nila ang aking asawa. "hindi na kelangan James, Aalis na lang tayo. Gusto ko na ding magpahinga muna,

KATE POV Pagdating namin sa Hotel Room ay tila nawala ang aking gana. Napansin naman kaagad ito ng aking asawa. Mabagal kong tinutulak ang mga maleta papasok, bagsak ang aking balikat at lutang ang aking isip sa nangyari kanina. Bumabalik pa rin sa aking isipan ng paulit ulit ang ginawa nila Mama kanina. Lumapit sa akin si James pagkapasok niya sa malalaki naming maleta. Hinawakan niya ang aking dalawang kamay at nakaharap sakin sinabi “Love its okay. Cheer Up! Diba nandito tayo para dumalo sa graduation ni George. Hayaan mo na lang parents mo. Besides ilang araw lang tayo dito, tiisin mo na lang. I know Love! medyo kakaiba silang magsalita sayo . Pero huwag mong hayaan na sirain nila ang bakasyon natin, diba ilang taon ka na din nakauwi at alam kong gustong gusto mo dito. Mag enjoy tayo . Lets chill!” Malambing na sabi sa akin ni James. Napangiti naman ako sa sinabi ng aking asawa. Sa totoo lang immune na ako sa sakit magsalita ni Mama pero hindi ko lang maatim ang pagsalitaan

JAMES POVNagpipinting ang aking tainga sa mga salitang naririnig ko mula sa Mama at Papa ni Kate, hindi ako makapaniwala sa klase ng magulang na meron si Kate! Gustong gusto ko mang sumagot upang ipagtanggol ang aking asawa pero pinipigilan niya ako. Hindi ako makapaniwalang may mga ganiyang klaseng magulang na kayang pagsalitaan ng hindi maganda ang kanilang mga anak. Nang magkainitan naman ang naging pag-uusap ni Kate sa pagitan ng kaniyang magulang ay nagulat ako ng bigla itong tumayo at tumakbo palabas ng kanilang bahay na umiiyak. Bigla din akong tumayo at lumabas para sundan si Kate. Nagulat na lang din ako sa sabay na pagkiskis ng preno ng gulong ng isang sasakyan kasabay ang hiyawan ng mga taong sinisigaw ang pangalan ni Kate. Hindi ko pa man nakikita kung ano iyon ay tila alam ko na ang nangyari. “Ay puts* pre si Kate!” humahangos ang mga tao papunta sa direksyon ng malakas na tunog na iyon."PRE SI KATE!!!!!" sigaw ng mga kalalakihang naupo sa gilid ng kalsada. Dali-dali a

"ganon ba?! (kinuha ang aking cell phone, dinial ko ang ospital ng aking kaibigan na malapit na sa area nila Kate upang sabihan itong gagamitin namin ang kanilang roof top para pag landingan ng aking helicopter) teka lang give me a minute.""okay sir! pero wala na po tayo masyadong mahabang oras para maghintay" sagot naman ng medical staff sa akin. Lumayo muna ako at kinontak ito."Hello Sandro! si James ito, Bro i need your help. Hindi na ko magpapaligoy ligoy pa dahil wala na din kaming mahabang oras. Kailangan kong gamitin ang rooftop mo para pag landingan ng helicopter. Nasagasaan kasi si Kate Bro at nagkaruon na siya ng internal hemmorhage kailangan daw siyang dalhin sa mas malaking hospital, hindi na aabot ang asawa ko kung maghihintay pa kami dahil sa sobrang traffic na sa madadaanan" hindi na ako nahiyang humingi ng pabor dito."Ano ka ba James, syempre naman walang problema. Hindi mo kailangan makiusap. No problem, ipapahanda ko na ang lugar ngayon para pagdating niyo ay maka