"ganon ba?! (kinuha ang aking cell phone, dinial ko ang ospital ng aking kaibigan na malapit na sa area nila Kate upang sabihan itong gagamitin namin ang kanilang roof top para pag landingan ng aking helicopter) teka lang give me a minute.""okay sir! pero wala na po tayo masyadong mahabang oras para maghintay" sagot naman ng medical staff sa akin. Lumayo muna ako at kinontak ito."Hello Sandro! si James ito, Bro i need your help. Hindi na ko magpapaligoy ligoy pa dahil wala na din kaming mahabang oras. Kailangan kong gamitin ang rooftop mo para pag landingan ng helicopter. Nasagasaan kasi si Kate Bro at nagkaruon na siya ng internal hemmorhage kailangan daw siyang dalhin sa mas malaking hospital, hindi na aabot ang asawa ko kung maghihintay pa kami dahil sa sobrang traffic na sa madadaanan" hindi na ako nahiyang humingi ng pabor dito."Ano ka ba James, syempre naman walang problema. Hindi mo kailangan makiusap. No problem, ipapahanda ko na ang lugar ngayon para pagdating niyo ay maka
"George sino ang blood type ay AB+ sa pamilya ninyo?!" tanong ko sa kanya. "naku kuya sa pagkakaalam ko O ang blood type ko, ni Mama at ni ate Charlotte at B naman si Papa!" sagot naman ni George sa akin. "Doc is it possible ba na walang kadugo si Kate sa kaniyang pamilya?!" nagtataka kong tanong. Niyaya akong papalayo ng Doctor at kinausap ng masinsinan tungkol sa aking katanungan. Ayaw nitong marinig ni George ang kaniyang sasabihin. Nakatingin lang si Mommy at Daddy sa akin. Panay ang pag-iyak ni Mommy na inaalo naman ni Daddy."James, hindi maaaring mawalan ng ka blood type ang isang tao kung siya ay isang legitimate daughter not unless hindi siya tunay na anak ng kanyang parents. Adopted ba si Kate ng kaniyang mga magulang? kailangan malaman natin kaagad dahil wala na tayong masyadong mahabang panahon para makahanap na tayo kaagad ng magiging blood donor natin. Tumingin na din kasi kami sa blood bank ng red cross ngunit walang availbale na blood type na AB+ ." nag-aalalang sago
Panay ang naging pasasalamat sa akin ni James ng makuhaan na ako ng dugo. Nagkita kita naman kami ng kaniyang ina at ama. "Maraming salamat Adreana sa pagbibigay mo ng dugo sa aking daughter in law. Tatanawin namin itong isang malaking utang na loob sa iyo." sabi naman ni Samantha sa akin. "wala iyon Samantha alam mo namang hindi ko kayang tiisin kapag may isang buhay na nangangamba lalo na at asawa pala ito ni James, mabuti na nga lang at nagkabanggaan kami kanina sa hall way. Kaya nalaman kong nagka banggan kami. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin kami nawawalan ng pag-asang makikita namin ang aming anak na ninakaw sa ospital noong nasa Saudi pa kami nitong si Bernardo!" pagkukwento ko kay Samantha. "mabuti pa siguro Eddie kumain na tayo sa retaurant sa malapit dito. Sabi naman ng doctor sa amin ay after 3 hours pa ilalabas si Kate. Nagugutom na din kami, inabot na kami ng gabi sa paghihintay sa kanila.” Pag-aaya naman ni Daddy sa mga ito. “Oo nga naman Adreana tanggapin niy
GEORGE POVNakkatuwang isipin na mahal ng pamilya ni kuya James si Ate Kate, sa tingin ko nga ay mas mahal pa ng mga ito si Ate kesa sa pinapakitang pagmamahal nila Mama para kay Ate. Naririnig ko rin ang nagiging pag-uusap nila Kuya James at mga taong ito na nag donate ng dugo kay Ate. Hindi pala basta basta ang pamilya nila Kuya James. Alam kong mayaman siya pero hindi ko inakalang SOBRANG YAMAN pala nila. Sabihin ng OA pero ganon talaga i describe ang klase ng yaman na meron itong sila Kuya James pati na ang mag-asawang nakabangga niya. Nalulula ako sa mga pinag-uusapan nilang mga halaga sa kanilang mga investment. Parang naiilang na nahihiya naman ako kasi hindi ako makapagsalita dahil mula lang kami sa simpleng pamilya pero hindi iyon pinaparamdam sa akin ni Kuya James, hindi niya hinahayaang maging aloop ako o ma- OP ako.“Okay ka lang George? You want something? Mag order ka lang kapag may gusto ka pa mamaya maya ay babalik na tayo sa kwarto ng ate mo. Siguradong nailipat na si
ADREANA POV Habang kami ay papalapit sa silid ni Kate ay walang tigil sa pagkabog ng aking dibdib hindi ko maipaliwanag ngunit meron talagang kakaiba sa aking pakiramdam ng mga sandaling ito. Nanlalamig na ang buo kong katawan. Kaya naman napakapit ako sa braso ni Bernardo habang kami ay naglalakad sa pasilyong iyon. "Anong ngyayari sayo ang lamig lamig ng kamay mo Adreana?! gusto mo bang magpatingin na muna sa Doctor?" tanong sa akin ng aking asawa. "hindi na, okay lang naman ako. Hindi ko nga din maintindihan kung bakit parang bigla akong kinabahan habang papalapit tayo sa silid ni Kate." sagot ko naman sa aking asawa. "Adreana! (kalmado niyang sabi sa akin, huminto kami saglit at humarap siya sa akin, kinapitan niya ang aking kamay) ayokong masaktan ka na naman kung hindi si Andrea ang makikita natin sa loob ng silid ni Kate. Alam kong iniisip mong baka mamaya si Andrea nga iyan. Lagi kang ganyan sa tuwing may nakikilala tayong ka edad ni Andrea pero pagdating ng oras ay na
Hindi naman agad siya sumagot sa aking katanungan. “Mmm opo sorry po pero hindi ko po kasi maintindihan ang mga ngyayari?! Bakit po kilala niyo si Mama? At bakit po alam ninyo ang eksaktong birthday ko?! (Bumulong pa ito kay James) Love sinabi mo ba sa kaniya ang mga impormasyon tungkol sa akin?! “ tanong nito sa kaniyang asawa, tumalikod pa siya sa akin at kaunting umatras ng kaniyang pagkakaupo. Nakita ko naman ang pag iling ni James sa kaniyang asawa. “Teka natakot ata kita Iha. Mayroon lang kami sanang gustong ipaliwanag sayo! Sa inyo! (Humarap ako sa kanilang lahat) Samantha hindi ba sinasabi ko sayo na magpasa hanggang ngayon ay hindi pa rin namin natatagpuan ang anak naming nawawala at dinukot noong nasa Saudi kami?!” Panimula kong sabi “Oo nabanggit mo nga ang tungkol diyan. Hindi ko maintindihan Adreana! Medyo magulo pa kasi. “Sagot naman ni Samantha sa akin. “Ang Mama ni Kate pati na ang taong dumukot sa aking anak ay iisa! (Nabigla ang lahat sa aking sinabi, ilang min
KATE POV"patawarin ako ng Diyos kung mapapatunayan naming ikaw man ang nawawala kong anak sisiguraduhin kong pagbabayaran ni Camila ang ginawa niya samin. Ilang taon akong nangulila para sa anak ko, ni hindi ko man lang nakita ang una mong paglalakad, dapat saksi ako sa unang salitang binigkas mo. huhuhu" malungkot na sagot naman niya sa akin. "Kate hihingi sana ako ng pahintulot sa iyo. Maari ba naming malaman ang address ng bahay ninyo. Si Camilla lang ang makakapag-turo sa amin ng kinaruruonan ng aming anak. HUHUHU! nagmamakaawa ako sa iyo." Naawa ako sa kalagayan ni Mrs. Delos Reyes kaya naman hindi ko ito hinindian, kung si Mama man ang Camila na tumangay sa kanilang anak ay hindi ko ito kukunsitihin, ako man o hindi ang kanilang anak na nawawala. Hindi tama ang kaniyang ginawa.Gulat sa aking mga nalaman. Ang tagal kong nagtiis sa naging trato sa akin nila Mama dahil sa ginagalang ko sila dahil sa sila parin ang mga magulang ko. Pero kung totoo man ang sinasabi ni Mrs. Delos Re
KATE POVMula ng magkakilala kami ni James ito pa lamang ang pangalawang beses na makakatuntong ako sa bahay nila. Noong unang ay ng ipakilala niya ako sa kaniyang mga magulang. Pero sa pagakakataong ito ay kasama ko na si George. Kagaya noong una kong dating sa bahay nila James napakabait sa akin nila Mommy ganun din ang naging trato nila kay George. Binigyan din nila ng sariling kwarto si George habang kami ay naninirahan sa mansyon nila James.“Huwag kayong mahihiyang kumilos dito sa bahay, Kate alam mo na naman kung kanino hihingi ng tulong kapag may kailangan kayo. Sabihan mo na lang din ang kapatid mo kung sakaling may kailangan kayo huwag kayong mahiyang magsabi kay Manang. Angkinin ninyong sarili niyo itong bahay” wika ni Mommy na tuwang tuwa..“Salamat po Mommy! magpahinga na din po kayo.“ yumakap ako sa kaniya at nagpaalam na munang magtutungo na sa aming silid para makapagpahinga. Halos ialng araw din kasi akong nasa ospital kahit na sabihing natutulog lang ako ay nakakaram