All Chapters of OFW Wife of a Billionaire: Chapter 101 - Chapter 110

Matapos kong mag-impake ng gamit ni Amara ay dinala ko na siya kay Sheila. Hindi pa rin ito tumitigil sa pagwawala. Matindi ang tantrums niya ngayon lalo na at iiwan ko na siya dito. Buwanan ko na lang siya babalikan para makakilos ako ng maayos para mabuhay kami. Nakatira si Sheila sa taas ng kasa kaya inaashan na ang mausok na dadaanan namin papunta sa kaniyang silid. Ang mga katabi niya ding silid ay dalahan ng mga gustong mangupahan kay Tikya ng ilang oras na paggamit sa kwarto para sa mga taong nalilibug*n . May ibang silid din dito na ginagamit na session area para sa mga humihithit ng bato o ng marij*ana kaya maamoy mula pa lang sa baba ang amoy ng usok ng marij*ana. Wala akong pakielam kahit ganon ang kalakihan ni Amara wala naman siyang choice magpasalamat nga siya at gagastusan ko pa siya kahit walang pakinabang sakin ang tatay niya. Hindi naman ma raid raid iyang si Tikya dahil malakas ang lagayan sa itaas. Mismong mga parokyano niyan ang matataas na opisyal kaya hindi ko ta

Malapit na sana ako sa mga restaurant area ng biglang may mapansin akong pamilyar na tao para sa akin. Hinabol ko ito dahil papunta sila sa itaas na bahagi ng mall kung san naka locate ang sinehan. “FVCK tama nga hinala ko! Ang hay*p nga. Si Michael nga!” Nag isip pa ako sa gagawin ko kung lalapitan ko ito o pababayaan na lang. Ang saya saya niyang naglalakad habang may ka-akbay na babae. Mga limang minuto din akong nagtagal at nag isip kung dapat ko nga ba siyang sugurin pa. Hanggang sa mapagdesisyunan kong kuhaan na lang siya ng litrato at mas pinili kong pumikit na lang sa aking nakita. Hindi ko na siya nilapitan o kinausap. Hindi ko dudungisan ang ang aking kamay dahil sa mga walang kwentang tao. Tutal hindi din naman naging concern para sa akin si Ate Charlotte so bakit ko siya pakikiealaman ngayon kung hindi na pala sila okay ng asawa niya. Siguro ay kabayaran na din ito sa lahat ng kasalanang ginawa niya sa amin ni Ate. Lalong lalo na kay Ate Kate na walang ginawa kundi an

AFTER 2 MONTHSIN ITALYKATE POVMabilis na lumipas ang araw. Nabalitaan namin mula kay Mommy Adreana na nahatulan ng habang buhay na pagkakabilanggo itong si Mama Camila at Papa Arthur. Hindi na kami nakarating sa huling hearing nito kung saan binasahan sila ng sistensya nila dahil nagkaruon ng aberya ng araw na kami ay aalis. Isinugod akong bigla sa ospital sa araw ng mismong flight namin. Dahil sa distansya ng bahay namin sa airport ay dinugo ako habang nagbabyahe kami kaya inabisuhan ako ng doctor na mag bed rest na. Hirap na din ako dahil lagi akong nahihilo at nasusuka. Kaya naman napagdesisyunan namin ni James na hindi na tumuloy sa pagbyahe pauwing Pinas. Hindi din naman makauwi si George dahil siya na ang bagong namumuno dito sa Showroom. Nakibalita na lang kami kila Mommy Adreana. Sobrang tuwang tuwa ng mga ito sa naging desisyon ng judge. Makalipas ang 24 years ngayon ay nakamit na din nila ang hustisya sa pagkakadukot sa akin. Bilang selebrasyon ay bumyahe sila patungo dit

CHARLOTTE POVSA BAHAY SA RIZALIlang buwan na din ang nakalipas ng huli kong pagbisita dito sa bahay nila Mama.Pagkatapos kong pumunta sa kulungan ay dumiretso na ako dito para hindi ako mahirapan dahil kailangan ko pang dumaan kay Amara para bigay ang allowance niya kay Sheila. Bumaba ako mula sa kotseng binigay sakin ni Eduardo. Tinanggal ko ang aking itim na shades. Nakita ko ang mga tsismosang kapitbahay namin na nakatingin sa akin. Hindi ko sila masisisi malamang ay naiingit ang mga ito sa akin. Nginitian ko lang sila kahit pa panay ang bulungan nila. May sumisigaw pa sa aking pangalan na akala mo ay nagtatatawag ng atensyon ng kung sino. Ng tignan ko ito ay si Jomar pala ang malapit na kaibigan ni Michael gustuhin ko man siyang tanungin sa kinaruruonan ni Michael ay hinayaan ko na lang tutal mas maganda ang buhay ko ngayon kay Eduardo. Kahit na sabihing kulubot na ang balat ay may bango pa ring taglay, konting himas himas lang ay nilalabasan na kaagad hindi na ako laspag makuku

Mugtong mugto ang mata ng bata. Madungis ang mukha at kalat ang sipon sa kaniyang pisngi. Mukhang hindi pa ito naliligo dahil nanganamoy na ang damit ng bata. Naupo ako sa tabi ni Amara samantalang si Sheila ay bumaba muna para bumili ng softdrinks at tinapay na kakainin namin. Nakita kong may pancit canton at itlog na naka-taklob sa lamesa nito."wahhhhhh! huhuhuhu! ayoko na dito. Mommy hindi mo ba ko mahal? bakit mo ko iniiwan sa bruhang babaeng yan?" nagwawalang tanong ni Amara sakin"magtigil ka nga Amara buti nga may nag-aalaga sayo." inis kong sabi. Naaawa ako kay Amara pero naiirita talaga ako sa tuwing mag-aalumpihit ito ng kakaiyak. Hindi ko kayang pigilan pag nagwala na siya. Ang hirap alamin kung ano ang gusto niya. "GUSTO KO KAY AUNTIE KATE! hindi mo ko mahal! " kinapitan ko ang kamay nito dahil nagsimula na naman itong mag tantrums. Walang tigil ang kaniyang pagwawala at paghampas sa akin. Hindi ko ito kayang tagalan kaya naman pinagmadali ko na si Sheilang bumalik."oh