Lahat ng Kabanata ng OFW Wife of a Billionaire: Kabanata 301 - Kabanata 310

ETHAN POV AFTER FEW MONTHS Dahil sa sobrang ka toxic-an ni Mommy at sa mga maling sinabi niya nuon sakin tungkol kay Kayline ay naisipan kong magpakalayo-layo na muna. Ayokong makinig ulit sa mga kasinungalingang tinatanim niya sa utak ko. Kung sana ay nabubuhay lang si Daddy hindi ko sana tinakbuhan ang responsibilidad ko kay Kayline bilang asawa niya. Kaya naman ako nagtago ng mahabang panahon dahil din sa mga sinabi sa akin ni Mommy nuon, tinanim niya sa utak ko na si Kayline ay isang bayarang babae at higit sa lahat walang galang sa kanila ni Daddy. Kalaunan ay nadiskubre kong lahat ng kaniyang mga pinarating sa akin ay walang katotohanan, in fact si Kayline ay isa sa mga kababata ko nuong nakatira pa kami sa Cebu. Lahat ng pagsisisi ko sa desisyong ginawa ko ay huli na. Hindi ko man lang binigyan ng pagkakataon ang childhood sweetheart ko na ipakita kung sino siya bagkus ay nagdesisyon na lang ako bigla na mag file ng annulment ng hindi ko siya nakakaharap. Ngayon ko nar

Lumalim na ang gabi, lasing na lasing na kami ni Patrick, halos hindi na makatayo si Patrick sa kaniyang kinauupuan. Wala na din direksyon ang pinag-uusapan namin. Pero ako ang tuon lang ng utak ko ay nasa aking ex-wife. Hindi ko na kayang tiisin pa. Ibinukas ko ang pintuan ng bar, at ramdam ko ang mainit na galit na kumukulo sa dibdib ko. Ang mga galit na salitang ipinagkait ko sa kanya noon, mga pagkakamali kong hindi ko kayang tanggapin, ang lahat ng iyon, kumawala sa katawan ko nang hindi ko namamalayan. Si Kayline at ang lalaki niya, sa kabila ng liwanag ng bar, parang hindi ko sila makita ng malinaw. May pagnanasa akong makita siyang magalit, makuha ang pansin niya, malaman niyang may natirang pagnanasa pa ako para sa kanya. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, ang sakit ,sobrang sakit, ang bumabalot sa akin. Gusto kong magwala. Gusto kong masaktan siya. Dumiretso ako sa kanilang kinauupuan . Sinapak ko ang lalaking kasama niya. "what's wrong with you?!" nagtataka niyang tanong.

Habang nag-aayos kami ng mga dala niya sa mesa, napansin kong pasulyap-sulyap si Lander sa akin, at alam ko na kung anong nasa isip niya. Maya-maya lang ay nagsimula na nga siyang magkuwento nang may halong pang-aasar. “Tita, may chismis ako,” bungad ni Lander, kunwari pa ay nag-aalangan pero halatang sabik. “May nakita si Kayline sa bakasyon namin. ‘Di ba, Kayline?” tinutukso niya ako habang may pilit na ngiti. Nilingon ko siya, at napa-roll eyes ako. “Ano na naman yan, Lander?” Pero si Lander, hindi talaga mapipigilan. “Tita Madie, si Ethan! Alam mo ba? Nagkita sila ni Kayline, at naka check in pa sa hotel nila Tito Daniel” sabi niya, parang announcer na may halong drama. Tawang-tawa na siya bago pa man matapos ang kwento. Napatigil si Tita Madie at tinignan ako nang may malalim na ngiti. “Talaga? So nagkita kayo ni Ethan? Aba, parang tadhana na ‘yan, Kayline!” Napabuntong-hininga ako at tumango. “Oo, Tita, pero wala naman..wala naman talagang nangyari. Nagkabanggaan lang

Nanatiling malamig ang kanyang mga mata, halatang hindi madaling magpapaniwala. “Tawad? Para saan, Ethan? Para sa lahat ng iniwan mong sugat? Para sa lahat ng mga pagkakataon na hindi mo ako pinahalagahan? ni hindi mo man lang pinakinggan ang side ko! hindi ganun kadaling kalimutan ang lahat. " Wala akong masabi, at bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay parang isang matalim na kutsilyo sa puso ko. Alam kong wala akong karapatan magreklamo, kaya hinayaan ko lang siyang magsalita. “Sana noon mo pa naisip lahat ng ‘yan,” sabi niya, may halong lungkot at galit. “Pero ano na nga ba magagawa ng mga ‘sorry’ mo ngayon, Ethan?” Nagpatuloy ako, kahit alam kong baka wala rin itong mapapala. “Kayline, handa akong gawin ang lahat para maipakita sa’yo na nagbago na ako. Gusto ko lang malaman mo na lahat ng sinabi ko at nagawa ko sayo ay pinagsisisihan ko na. Kahit pa ang pag iisip ko sayo ng hindi maganda. Nang pumunta ako dito sa Siargao, gusto ko talagang makalimot dahil kahit isang segundo

KAYLINE POV Makalipas ang sampung araw na napakasayang bakasyon namin ni Lander sa Siargao, kahit bitin ay kailangan na naming bumalik ni Lander sa Manila para sa mga trabahong naiwan namin. Madami na din kasi akong meeting na kinsel. Paglapag na paglapag pa lang ng eroplano, naramdaman ko na ang halo-halong emosyon may halong saya at kaba. Masaya dahil sa bagong alaala kasama si Lander, pero may kaba rin na hindi ko maintindihan, lalo na sa pagbalik sa realidad kung saan nandiyan pa rin si Ethan. Sinadya ko ding hindi makipagkita kay Ethan bago bumalik dahil ayokong mag expect ng mas higit pa sa panahong magbalik na ako dito sa Manila lalo na ang isiping nandito na din ang Mommy ni Ethan na siyang numero unong kontra sa relasyong meron kami ng kaniyang anak. Hindi ko maintindihin kung bakit ganun na lang ang galit niya sa pamilya namin. Pagdating namin sa airport, tumigil kami ni Lander para magpaalaman. Nang aasar ang bawat ngiting binitawan niya sa akin.