Lahat ng Kabanata ng OFW Wife of a Billionaire: Kabanata 291 - Kabanata 300

AFTER 5 YEARS Sa loob ng silid ni Madie, masaya kaming nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Kasama namin ang anak namin na si Madeline. Magmula ng isilang ang anak namin ni Madie walang araw na hindi ko dinadala si Madeline sa kaniyang Mommy kahit pa ng baby ito. Hindi na ako muna kumuha ng tagapag alaga ni Madeline dahil gusto kong maging hands on Dad. Kagaya ng ordinaryong araw namin wala na namang tigil sa kaniyang kadaldalan itong si Madeline, kahit na bulol ay madami siyang kinukwento, may paminsan pang sinusumbong niya ako sa kaniyang mga grand parents kaya naman aliw na aliw sa kanyang mga lolo, lola, at mga tita niya. Si Mommy Kate, Ate Amara, at Tita Zaira ay hindi magkamayaw sa kakulitan ni Madeline. Nagkakagulo pa nga sa pag-aabot ng laruan sa kanya, habang si Abuelo ay natatawang nanonood. Napakasaya ng aming pamilya, at hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan silang lahat. Kahit papano ay nabawasan ang bigat ng pasanin ng aking puso. “Aba, Madeline, hawig na ha

Matapos ang ilang araw ay pinayagan na din ng doktor na makauwi si Madie sa bahay. Ramdam ko ang kakaibang liwanag sa aming buhay parang bawat umaga ay isang bagong simula. Ang simpleng mga bagay na dati ay halos hindi ko napapansin pero ngayon ay sobrang halaga na. Pagmulat pa lang ng mata ko sa umaga, at nakikita ko si Madie sa aking tabi at sa bawat ngiti niya, parang inaalis ang lahat ng sakit na naranasan namin. Si Madeline naman ay pinapakita sa kaniyang Mommy ang kaniyang pagiging mabibo, palaging may bagong tanong, laging gustong kasama ang mommy at daddy niya sa kahit anong ginagawa. Isang araw, habang nagpapahinga si Madie sa kama at si Madeline naman ay abala sa mga laruan niya sa sahig, bigla siyang nagtanong, “Mommy, Daddy, bakit po kayo masaya?” Napatingin kami ni Madie sa isa’t isa, natatawa sa simpleng tanong na iyon, pero alam kong malalim ang ibig sabihin para sa amin. Bumaba ako at umupo sa tabi ni Madeline, hinahawakan ang kanyang maliit na kamay. “Alam mo, Made

KAYLINE POV AFTER 7 YEARS Dahil sa isang kasunduan mula sa kahilingan ng isang lalaki na mamamatay ay napasok ako sa isang kasal na ni minsan ay hindi ko man lang nakita o nakilala ang aking asawa na siyang anak nito. Walang ni sino man ang nakakaalam ng totoong estado ko sa buhay. Ito ang pakiusap ko kila Mommy Amara ang magkaruon ng tahimik na buhay. Gusto kong lumikha ng pangalan ko sa sarili kong kakayahan at hindi dahil sa kung anong meron ang pamilya namin. Makalipas ang tatlong taong pagkakakasal , sa wakas, heto kami ngayon ni Ethan sa isang restoran ang unang pagkakataon naming magkita bilang mag-asawa. Hindi ito ang tipikal na pagkikita ng isang mag-asawa; ni hindi ko nga alam kung alam niyang ako ang asawa niya. Hindi ko alam kung dahil sa tama ng alak o dahil sa pagod at pananabik, pero nauwi ang gabi sa isang hindi inaasahang init. Isang matinding gabi ng pagnanasa ang naging resulta ng aming unang pagkikita. Kinabukasan, nagising akong katabi siya. Nakita

Ethan’s POVPagharap ko, napansin kong wala na siya. Yung babae, basta na lang nawala, at ang card na iniwan ko para sa kanya… hindi man lang niya kinuha. Nakakunot ang noo ko. Sino siya para tanggihan iyon? Pero imbes na mag-alala, inisip ko na lang na baka mas mabuti ngang natapos na agad ang gabi namin.Pagdating ko sa bahay, sinalubong ako ni Mom. Hawak niya ang annulment papers na hinihintay ko nang matagal na. Hinagkan niya ako sa pisngi at nagsimulang mag-usap.“Kung hindi lang dahil namayapa mong ama, hindi ko talaga papayagan na makasal ka kay Kayline,” sabi niya nang walang bahid ng emosyon. “Masyadong malayo ang agwat ng pagkatao ninyo ng anak ko.”“Akala ko ba Mommy napirmahan na ng asawa ko ang annulment e wala pa dito aah?” Nagtataka kong tanong“ay oo anak. Natapunan kasi ng kape yung unang dokumento pero okay na yan, pinatawag ko na siya.” Bulong pa niya sa akin.Tumango ako, kahit wala akong masyadong pakialam sa mga detalye. Basta matapos na ang lahat ng ito.Ilang m

ETHAN POV Matapos na ma grant ang annulment ng kasal namin ni Kayline ay binuhos ko na ang oras ko sa pagtatrabaho. Mapa opisina man o sa bahay . Hindi ko na nilaanan ng pansin ang ibang bagay sa paligid ko. Pati ang mga kaibigan ko ay naninibago na sa akin dahil sa mga pagtanggi ko sa kanilang pag- aaya. Napasandal ako sa aking upuan. “Sh*t bakit parang sobrang apektado ako sa ginawa kong annulment. Ilang taon kong tinakasan ang asawa ko at sa una’t huling beses na nakita ko siya. Kakaibgang pagkalumbay ang naramdaman ko. Stop your illusion Ethan, wag mo ng balikan ang gabing may nangyari sa inyo dahil hindi mo man lang binigyan ng pagkakataon ang asawa mong magpaliwanag.” Sabi ko sa aking sarili. Naglalakad si Mom papasok sa opisina, kaya ibinalik ko ang aking paningin sa computer. May dalang mapanuksong ngiti sa labi at tila ba tagumpay na tagumpay ang pakiramdam. Hindi pa man siya nakakalapit ay parang ramdam ko na ang mga susunod niyang sasabihin. Pagkakita niya sa akin, agad