บททั้งหมดของ บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน: บทที่ 71 - บทที่ 80

เธอเคาะประตู“เข้ามา!” น้ำเสียงของเย่หนานโจวเรียบนิ่งเวินหนี่เดินเข้าไปเห็นเย่หนานโจวกำลังดูคอมพิวเตอร์ ช่วงนี้เขากำลังยุ่งอยู่กับเตรียมงานฉลองแต่ก็ยุ่งอยู่ที่บริษัทมากพอแล้ว ไม่รู้ว่าเขาจะยุ่งอะไรอีกหลังจากกลับมาที่บ้าน เย่หนานโจวเงยหน้าขึ้นเหลือบมองเธอ “มีอะไร?”เวินหนี่พูดขึ้น “พรุ่งนี้เป็นงานประจำปีของเย่กรุ๊ป ฉันจะเข้าร่วมด้วยนะคะ”สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของเย่หนานโจว สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธอ“ฉันจำได้ว่าเธอไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรมพวกนี้ไม่ใช่เหรอ”เธอไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรมประเภทนี้เพราะรู้สึกว่ามันดึงดูดสายตามากเกินไปและเธอก็ไม่ค่อยชอบความครึกครื้นวุ่นวายเมื่อก่อนเธอคิดว่ามันไม่จำเป็นแต่ตอนนี้เธอคิดว่ามันจำเป็นแล้วเวินหนี่ยิ้มแล้วตอบไปว่า “คนเราเปลี่ยนแปลงได้เสมอ”“เข้าใจแล้ว” เย่หนานโจวพูดต่อ “ฉันจะให้คนเตรียมชุดไว้ให้”“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเตรียมไว้แล้ว”เวินหนี่เตรียมพร้อมแล้ว เธอมองเขาอีกครั้งก่อนจะเสริมขึ้นอีกว่า “ฉันรูดการ์ดของคุณไปนะ”พูดจบเวินหนี่ก็เดินออกไป เย่หนานโจวนิ่งอยู่นานแต่การที่เธอใช้เงินของเขา มันกลับทำให้ริมฝีปากเขายกยิ้มขึ้น…แขกผู้มีเกียรติห

ผู้ช่วยของลู่ม่านเซิงทราบข่าวและกระซิบที่ข้างหูเธอ “พี่เซิงคะ ฉันได้ยินมาว่าเป็นเวินหนึ่ค่ะ เธอคือคนที่ก่อปัญหา!”สายตาของเธออดไม่ได้ที่จะหันไปหาเวินหนี่เวินหนี่กำลังพูดคุยอยู่กับถังเยา และเทียบกระโปรงในมือ สิ่งนี้ทำให้ลู่ม่านเซิงไม่พอใจเป็นอย่างมาก เธอเดินเข้าไปหาเวินหนี่แล้วพูดว่า “เวินหนี่ เป็นเธอนี่เอง พอรู้ว่าฉันจะเข้าร่วมงานฉลองเลยอยากทำให้ฉันอับอายงั้นเหรอ?”เมื่อเห็นว่าเวินหนี่กำลังแต่งหน้าและแต่งตัว เธอจึงยิ้มเยาะ “อะไรกัน คิดอยากจะลองแข่งขันกับฉันหรือว่าอยากทำให้เย่หนานโจวหันมามองสักครั้ง?”เวินหนี่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ โดยที่ช่างแต่งหน้าของถังเยากำลังทำผมให้เธอ เธอมองท่าทางหยิ่งผยองของลู่ม่านเซิงผ่านกระจกลู่ม่านเซิงแสดงท่าทางดุร้ายเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอเท่านั้นเวินหนี่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเธอ แต่พูดขึ้นอย่างเย็นชา “เธอเดามั่วเองเก่งจังเลยนะ ฉันแต่งตัวก็เพื่อความพึงพอใจของตัวเองต่างหาก”“ทำมาเป็นพูดดี แล้วทำไมเธอต้องทำลายการแก้ชุดของฉันด้วย” ลู่ม่านเซิงพูดด้วยเสียงอันดัง “เพราะเธอได้ยินเสี่ยวหยวนคุยเกี่ยวกับการแก้ชุดของฉันกับอาจารย์หลี่ก็เลยไม่พอใจ จึงวางแผนทำลายฉันล

คำพูดอย่างกะทันหันของเย่หนานโจวทำให้ทุกคนตกตะลึงกันไปพักใหญ่แต่งงานแล้ว?นี่คือสิ่งที่พวกเขาสมควรได้ยินหรือเปล่า?สีหน้าของลู่ม่านเซิงซีดลงทันที เธอมองไปที่เย่หนานโจวด้วยดวงตาแดงก่ำ หัวใจของเธอรู้สึกราวกับถูกแทงด้วยมีดคม ๆ เธอกำหมัดแน่นเขายอมรับต่อหน้าคนมากมายว่าตัวเองแต่งงานแล้ว!สิ่งนี้โจมตีเธออย่างหนักจนเกือบสูญเสียการทรงตัว โชคดีที่เย่ซูเฟินที่อยู่ข้าง ๆ และพยุงเธอเอาไว้เวินหนี่เงยหน้าขึ้นมองเย่หนานโจวอีกครั้ง เขายังคงจับมือของเธอไว้แน่น เธอไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ยอมรับต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนี้ มันทำให้เธอสับสนเล็กน้อยและไม่ได้สติอยู่พักหนึ่งขณะเดียวกันก็รู้สึกเป็นกังวลด้วยคำพูดของเย่หนานโจวในคืนวันแต่งงานลอยเข้ามาในหัวของเธอ ที่ว่าหากคนอื่นรู้เรื่องนี้เธอก็จะต้องชดใช้อย่าสาสมทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนไม่ใช่เรื่องจริงคนอื่นตกตะลึงไปหลายวินาที ก่อนจะรู้สึกตัวและถามขึ้นอีกว่า “ประธานเย่ซ่อนเรื่องนี้ไว้อย่างดีจริง ๆ ทำไมถึงไม่เคยบอกเราเกี่ยวกับการแต่งงานเลยล่ะครับ ว่าแต่เธอคนนั้นเป็นใครกัน”เย่หนานโจวมีสีหน้าไร้อารมณ์ “ภรรยาของผมเป็นคนถ่อมตัว เธอไม่ชอบ

เวินหนี่ตกตะลึง เธอเงยหน้าขึ้นอีกครั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อเขาไม่เคยชมเธอแบบนี้มาก่อนเลยแล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้น?เวินหนี่สบตาเย่หนานโจว “จริงเหรอคะ?”เย่หนานโจวเอื้อมมือไปลูบปอยผมบนใบหน้าของเธอพลางหัวเราะเบา ๆ “เธอไม่มั่นใจในตัวเองเหรอ?”การลองสไตล์ที่แตกต่างไปทำให้เวินหนี่รู้สึกเป็นกังวลไม่มากก็น้อย แต่เธอก็ไม่อยากยอมรับ “เปล่าสักหน่อย”“คืนนี้เธอสวยมาก มันเหมาะกับเธอนะ”เย่หนานโจวโอบเอวของเธอทำให้เวินหนี่ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว ก่อนจะจมลงในอ้อมแขนของเขา“สวยซะจนฉันไม่อยากให้เธอได้ออกไปพบผู้คนเลยล่ะ” เย่หนานโจวพูดด้วยเสียงต่ำแหบแห้งลมหายใจร้อนและมีเสน่ห์ของเขารินรดอยู่บนใบหน้าของเธอ แก้มของเวินหนี่ร้อนขึ้นก่อนจะผลักเขาออก“หยุดล้อเล่นได้แล้วค่ะ ในเมื่อคุณบอกว่าสวย งั้นก็คงสวยจริง ๆ”เธอยิ้มเล็กน้อยอีกครั้งดวงตาของเย่หนานโจวหรี่ลง พลางก้มหัวลงต่ำ “ทำไมเมื่อฉันบอกว่าสวย แล้วมันถึงแปลว่าสวยล่ะ”เวินหนี่เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาระยิบระยับ ก่อนจะอมยิ้ม “ไม่บอก”ความสวยของเธอ แค่ต้องการให้เขาได้เห็นเท่านั้นเธอรู้สึกกระอักกระอ่วนและก้าวเดินไปข้างหน้าก่อน แต่เย่หนานโจวกล

เวินหนี่ยิ้มมันเจ็บ แสดงว่านี่ไม่ใช่ความฝันเย่หนานโจวกำลังนวดเท้าให้เธอจริง ๆ เย่หนานโจวสังเกตเห็นสีหน้าของเธอ และนึกว่าตัวเองออกแรงมากเกินไป จึงถามขึ้นโดยไม่รู้ตัวว่า “ฉันทำเธอเจ็บหรือเปล่า?”เวินหนี่ส่ายหัว “เปล่าค่ะ”เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ปลายจมูกของเธอรู้สึกแสบร้อนเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฉันแค่ไม่คิดว่าคุณจะทำแบบนี้”สำหรับเธอแล้ว ความอ่อนโยนของเขาทำให้เธอประหลาดใจที่ได้รับความสำคัญอย่างไม่คาดฝันเย่หนานโจวเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอสั่นไหวและดูน่าสงสารเล็กน้อย เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ฉันทำให้เธอเสียใจมามากสินะ”เวินหนี่ส่ายหัวและไม่ได้พูดอะไรเธอไม่ได้เสียใจเธอเพียงแค่รักเขาแต่ไม่อาจครอบครองได้ก็เท่านั้นเย่หนานโจวนวดเท้าของเธอ อุณหภูมิอบอุ่นบนร่างกายของเขาทำให้ไม่นานเวินหนี่ก็รู้สึกดีขึ้น เธอมุ่งความสนใจไปที่การจ้องมองเขา ดื่มด่ำกับความอ่อนโยนของเขา และประคองสติอยู่ตลอดเวลาสายตาของเธอไล่ไปที่ดวงตาลึกของเขา จมูกคมสัน ก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ริมฝีปากสีแดงของเขา…ในขณะนี้ เธออยู่ในอารมณ์หุนหันพลันแล่น และอดไม่ได้ที่จะเรียกออกไป “เย่หนานโจว”เมื่อได้ยิน เย่หนานโจ