บทที่ 73

เสียงนั้นดังมากจนทุกคนได้ยิน

จางจื่อฉียิ้มและดื่มน้ำมะนาวในมือ ดูเหมือนจะพอใจกับผลลัพธ์นี้

เธอไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับลู่ม่านเซิง แต่เธอก็รู้ว่าช่วงนี้คนที่แย่งทรัพยากรของเธอไปคือลู่ม่านเซิงและลอบจดจำเรื่องนี้ไว้ในใจ

สำหรับการต่อสู้ในวงการบันเทิง เรื่องพวกนี้ไม่ได้มีค่าอะไรเลย

แม้แต่ลู่ม่านเซิงที่ต้องการสวมชุดระดับไฮเอนด์ ก็ยังมาลัดคิวเธอ ซึ่งมันถือว่ามากเกินไปหน่อย

การที่ลู่ม่านเซิงไม่ได้สมดั่งใจ เธอเองก็ถือว่าได้ระบายความโกรธด้วย

ผู้จัดการร้านอยู่ด้านใน อย่าพูดถึงเรื่องแก้เสร็จเลย เพราะต่อให้แก้เสร็จแล้ว ก็ใช่ว่าลู่ม่านเซิงจะพอใจ และสุดท้ายคนโดนด่าก็คือเธออยู่ดี เธอเพียงแค่ยอมรับความจริง “เราพยายามที่สุดแล้วค่ะ…”

“พยายามอะไร ฉันเห็นว่าทุกคนต่างก็แต่งตัวดีกันทั้งนั้น มีเพียงชุดของพี่เซิงที่ยังแก้ไม่เสร็จ คุณจงใจสินะ!”

“นี่คุณกำลังกล่าวหาฉันนะคะ”

เมื่อได้ยินพวกเธอทะเลาะกัน ลู่ม่านเซิงจึงเดินออกมาและถามด้วยใบหน้าใจดี “เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงได้ทะเลาะกันล่ะ”

ผู้ช่วยของเธอพูดขึ้น “พี่เซิง ชุดเดรสของพี่ยังแก้ไม่เสร็จเลยค่ะ อีกเดี๋ยวพี่ต้องใส่มันแล้ว วันนี้มีคนมาร่วมงานตั้งมากมาย ถ้า