Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 751 - Bab 760

NATATAWA NG PINAGBIGYAN ang anak ni Giovanni na mga ilang minuto lang naman niyang niyakap. Bago isauli kay Briel ay muling yumakap ang Gobernador sa babae na maging ang kanyang katawan ay tila ba ayaw na rin ditong mapahiwalay pa. Kinuha na ni Briel si Brian, ngunit sa halip na ibigay ni Giovanni ay muli siya nitong ninakawan ng halik na hindi na napigilan ni Briel na matawa nang mahina nang dahil doon. Tila ba hindi pa naging sapat para sa Gobernador ang mga gabi at araw na maiinit nilang pinagsaluhan sa Italy.“I love you, both!” pahabol pa ni Giovanni na bahagyang namula na ang mga mata na parang maiiyak.Tango lang ang naging tugon ni Briel sa sinabi nito. Ewan ba niya kung bakit pa siya nahihiya. Marahil ay dahil nakababa na sila ng sasakyan at ayaw niyang iparinig sa guard nila na sabihin na mahal niya ang lalaki. Dati naman wala siyang hiya-hiya. Ngayon na lang din iyon. Kumaway lang sila ni Brian gamit ang kamay ng anak niya. Bagama’t nakangiti si Giovanni nang paalis na ang

SA TINURANG IYON ni Margie ay hindi na napigilan na malakas ng naihampas ni Giovanni ang kanyang isang palad sa kanyang lamesa. Hindi na magawang makapagtimpi ng kanyang galit sa mga pinagsasabi ng babae sa kanya. Hindi niya makuha kung saan nanggagaling ang galit ng babae sa kanya at nagawa nitong masabi iyon. Hinid man nito kilala kung sino ang kanyang tinutukoy, isa lang ang nasisigurado doon ni Giovanni. Walang sinuman ang magsasalita ng masama patungkol kay Briel at bibintangan ito ng mga bagay na hindi naman niya ginawa. Kamukha niya si Brian, ano pa ang kailangan niyang patunayan? Kamukha ito ng apo niya sa pamangkin. At kahit walang DNA na nangyari, alam niya at nasisiguro niya na anak niya ang bata. Walang sinuman ang makakapagpabago ng katotohanang iyon sa kanya. “Ano bang pakialam mo sa ginagawa ko sa buhay ko, Director Tabora? Ang tagal na natin na natapos. Bakit mo ako hinahabol? Wala kang karapatan na akusahan na hindi ko siya anak! Anak ko ang batang iyon. Anak ko. Nar

MALAKI ANG NAGING pasasalamat ni Giovanni na nakinig sa kanya ang ina na lumabas na ng silid keysa ang patuloy itong makiusisa sa bagay na hindi niya rin naman alam kung ano ang kanyang masasabi. Nang mapag-isa siya ay kinuha na muli ang cellphone upang mas malinawan kung ano ang nangyayari. Gulo pa ang buhok na palakad-lakad na siya sa harap ng bintana ng silid habang tinatawagan ang secretary. Nakangiti ang haring araw sa labas na maganda ang sikat ngunit para sa Gobernador, isang bangungot ang panimula ng araw na iyon sa kanyang buhay. Pinili niya pa rin maging kalmado kahit na sa mga sandaling iyon ay gusto na niyang sumabog ang ulo at maghanap ng masisisi dito.“Hello, Governor Bianchi…” sagot ng kanyang secretary na halatang problemado na ang tono ng boses, pahinga rin sana nito sa trabaho ngunit sa kumalat na isyu kinailangan niyang magtungo ng opisina dahil sa dami ng tawag sa kanya ng mga media upang makibalita kung totoo ba ang kumalat. “Nasa office niyo po ako ngayon sa ka

EXCITED PA RIN na hinarap na ni Briel ang bagong pamangkin sa kanyang mukha. Kuminang pa ang kanyang mga mata nang makita ang kainosentehan ng batang kanyang karga. Bahagyang napaawang na ang bibig niya. Nakikita niya ang imahe ni Brian dito noong unang beses niya itong kinarga pagkatapos na manganak. Hindi niya mapigilan na ma-miss ang mga sandaling iyon. Kinagat na niya ang labi upang huwag maging emosyonal. Dinaan na lang ito sa ngiti. “Hi, Bryson? Ang pogi mo naman. Kilala mo ba kung sino ako? It’s me ang magandang Tita Briel niyo ng iyong Ate Gabe. Ang gwapo naman talaga niyan. Kamukha mo si Brian noong baby pa siya. Achuchuchu. Ang cute naman niyan. Kapag nakita kaya ako ni Brian ngayon na karga ka, magselos kaya siya?” tanong pa ni Briel na aliw na aliw na sa pamangkin. “Magseselos iyon, pati si Gabe.” sagot ni Bethany na nakatingin na rin sa reaction ng mukha ni Briel sa anak niya.“Hanggang ilan ang plano niyong anak, Bethany?” baling na ni Briel sa hipag na napakurap-kurap

WALANG PASABING PINATAY na ni Briel ang tawag ng kaibigan. Hindi niya maintindihan kung bakit parang may lumamukos na malaking palad sa kanyang puso ng mga sandaling iyon hindi niya pa man nalalaman. Hindi kaya wala lang ang kanyang pangalan sa announcement nito at gusto siyang e-surprise? Basta sinabi lang ni Giovanni na ikakasal siya? Naipilig na ni Briel ang kanyang ulo. Imposible iyon. Lahat ng magiging plano nito ay sinasabi sa kanya. Hindi magiging ganun ka-petty ng Gobernador. Kung magsasabi man sila ng kasal, ipapaalam nito iyon sa kanya. Saka, bakit sinasabi ng kanyang kaibigan na huwag siyang iiyak? Hindi kaya may ibang babae na tinutukoy ito sa kasal? Kailangan niyang malaman iyon. Aalamin niya ito. “H-Huwag kang magkakamali, Giovanni…” mahinang hiling niya na dumudungaw na ang mga luha, humahapdi na ang sulok ng kanyang mga mata. “Hindi mo pwedeng gawin sa amin ito ng anak mo...”Sapo ang noong nanghihina ang katawan niyang napaupo na sa gilid ng kama. Hawak niya pa rin a