All Chapters of ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี: Chapter 831 - Chapter 840

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะไม่ถือสาหาความกับจิ่งโม่เยี่ยชั่วคราว”เฟิ่งชูอิ่งได้ยินคำพูดนี้ก็อดไม่ได้ที่จะเบะปาก นางรู้สึกว่าจิ่งโม่เยี่ยอาจจะมีความคิดเหมือนกับนางในเวลานี้ เฉี่ยวหลิงก็มาถึงพอดี “คุณหนู คุณหนู มีการค้นพบครั้งสำคัญ”เฉี่ยวหลิงช่วงนี้ก็เอาแต่ไปรังแกมหาราชครูทุกวัน มหาราชครูก็ทรมานจวนเจียนจะตายทุกวัน แต่เขาก็ยังทนได้อย่างน่าประหลาดจนถึงตอนนี้ ถึงสติของเขาจะบ้าๆ บอๆ แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่ได้แต่ก็เพราะเฉี่ยวหลิงไปรังแกเขามากเกินไป ทำให้ตอนนี้สมองของเขาเริ่มมีปัญหาจริงๆเพราะสมองเขามีปัญหา บางครั้งเขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ หรือแม้แต่ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนกำแพงในใจของเขาถูกเฉี่ยวหลิงทำลายลงทีละน้อย และ เฉี่ยวหลิงก็ได้ข้อมูลจากเขามามากมายในตอนนี้ เฉี่ยวหลิงไม่ได้ไปรังแกมหาราชครู แต่กลับมาหาเฟิ่งชูอิ่ง นั่นแสดงว่าต้องมีการค้นพบอะไรที่สำคัญแน่ๆเฟิ่งชูอิ่งถามว่า “มีการค้นพบครั้งสำคัญอะไร?”เฉี่ยวหลิงตอบว่า “ตอนที่มหาราชครูกับฮ่องเต้เจาหยวนฆ่าฮ่องเต้องค์ก่อน ตอนแรกพวกเขาต้องการแก้ไขราชโองการ แต่ตัวอักษรบนราชโองการนั้นแก้ไขได้ยาก”“ดังนั้น ตอนนั้นพวกเขาจึงไปหาค

อยากจะยืมมือนางมาหลอกจิ่งโม่เยี่ยและปู๋เยี่ยโหวในขณะนั้น เฉี่ยวหลิงรู้สึกว่าการที่จะทำให้มหาราชครูได้ลิ้มรสความเจ็บปวดยิ่งกว่าตายนั้น คงไม่ใช่เรื่องง่ายเฟิ่งชูอิ่งพยักหน้า “ไม่ต้องห่วง ข้าอยู่ที่นี่ทั้งคน จะไม่ยอมให้เขารังแกเจ้าเด็ดขาด”เฉี่ยวหลิงพยักหน้าอย่างหนักแน่นปู๋เยี่ยโหวครุ่นคิด “ถ้าราชโองการนั้นมีปัญหา มหาราชครูวางแผนไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”เฟิ่งชูอิ่งตอบ “น่าจะเป็นตอนที่เขาถูกขังอยู่ในจวนมหาราชครู เขาก็เลยวางแผนแบบนี้ไว้”“คนเจ้าเล่ห์อย่างเขา ปกติถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็จะเตรียมการรับมือกับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดไว้ก่อน”พูดถึงตรงนี้ เฟิ่งชูอิ่งก็ถามเฉี่ยวหลิง “เขาบอกเจ้าด้วยหรือไม่ ว่าราชโองการนั้นอยู่ในจวนมหาราชครู?”เฉี่ยวหลิงพยักหน้า “ใช่!”ปู๋เยี่ยโหวหัวเราะ “เรื่องนี้ พอคิดดูดีๆ ก็สมเหตุสมผล”“ของสำคัญที่สุดเก็บไว้ในที่ลับในบ้านตัวเอง เป็นเรื่องที่ทำให้คนหลงเชื่อได้ง่าย”เฟิ่งชูอิ่งกอดอก “ไป ไปดูราชโองการที่มหาราชครูตั้งใจให้เราดูกัน ว่าหน้าตามันจะเป็นอย่างไร”ปู๋เยี่ยโหวหัวเราะ “ได้เลย อย่างไรตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำ ไปเดินเล่นที่บ้านเขากัน”เฟิ่งชูอิ่งเบ้

เขาครุ่นคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนหรือผีกันแน่แต่บนใบหน้ากลับไม่แสดงออกแม้แต่น้อย ยิ้มแล้วพูดว่า “อืมๆ มีสาวงามอยู่เป็นเพื่อน ข้าจะต้องกลัวอะไรล่ะ?”พูดจบก็ถามหญิงสาวคนนั้นว่า “เจ้าชื่ออะไร?”สาวงามตอบว่า “พวกเขาเรียกข้าว่า จิ้งจอกสือซานเหนียง”พอได้ยินคำนี้ ปู๋เยี่ยโหวก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นปีศาจจิ้งจอก ไม่ใช่ผีเขาจึงพูดว่า “สือซานเหนียง? ชื่อนี้น่าสนใจดีนะ ที่บ้านเจ้าคงมีพี่น้องเยอะสินะ?”สมัยที่ปู๋เยี่ยโหวเที่ยวหอคณิกา เขาเป็นที่ถูกอกถูกใจของหญิงคณิกาอย่างมากเขามีประสบการณ์การพูดคุยกับผู้คนมากมาย หาจุดเริ่มต้นบทสนทนาได้ง่ายมากจิ้งจอกสือซานเหนียงยิ้มบางๆ “ใช่ บ้านข้ามีคนเยอะแยะเลย”“ถ้ามีโอกาส ข้าจะเชิญท่านไปเที่ยวที่บ้านข้า พี่น้องของข้าต้องชอบท่านแน่ๆ”ปู๋เยี่ยโหวยิ้มแย้ม “ดี ดี พี่น้องของเจ้าสวยเหมือนเจ้าไหม?”จิ้งจอกสือซานเหนียงพยักหน้า “แน่นอน”พูดจบนางก็เข้าไปแนบชิดปู๋เยี่ยโหว ดันร่างกายที่อ่อนนุ่มแนบชิดร่างกายของเขาในขณะเดียวกัน มือที่วางอยู่บนไหล่ของปู๋เยี่ยโหวก็มีเล็บที่แหลมคมงอกออกมาปู๋เยี่ยโหวดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย ดวงตาที่สวยงามของเขาจ้องมอง

เฉี่ยวหลิงตอบว่า “เทียนซือสารเลวคนนั้นได้เรียกผู้ช่วยที่เก่งกาจมาหลายคน ที่นี่ถูกวางกลไกใหญ่ครอบทับเอาไว้”“ตอนที่เทียนซือลงมือ ข้าก็แยกจากคุณหนูแล้ว”ปู๋เยี่ยโหวขมวดคิ้วพูดว่า “ถ้าชูชูต้องเผชิญหน้ากับเทียนซือคนเดียว คงจะอันตรายน่าดู”เฉี่ยวหลิงพยักหน้า “ดังนั้นข้าจึงอยากจะทำลายกลไกนี้”“กลไกนี้น่าจะเป็นฝีมือจิ้งจอกตัวนั้นวางเอาไว้ ถ้าฆ่าจิ้งจอกได้ กลไกนี้ก็น่าจะถูกทำลาย”พูดถึงตรงนี้นางก็จ้องปู๋เยี่ยโหวแล้วพูดว่า “ทั้งหมดเป็นความผิดเจ้า ที่ปล่อยให้จิ้งจอกตัวนั้นหนีไป!”ช่วงนี้นางติดตามเหมยตงหยวนและฝึกฝนมาตลอด จึงเข้าใจเรื่องศาสตร์ลี้ลับมากขึ้นนางฝึกฝนในร่างวิญญาณร้าย แม้จะไม่ได้ก้าวหน้าเร็วนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็นับว่าได้เรียนรู้หลายสิ่งถึงตอนนี้แม้นางจะยังเป็นวิญญาณร้าย แต่ร่างกายกลับมีกลิ่นอายของศาสตร์ลี้ลับที่ไม่เข้ากับวิญญาณร้ายยันต์บนตัวปู๋เยี่ยโหวพัดเฉี่ยวหลิงกระเด็นไป เรื่องนี้เขาไม่อยากรับผิดก็ต้องรับเขาถามเฉี่ยวหลิง “แล้วตอนนี้จะทำอย่างไรต่อ?”สายตาของเฉี่ยวหลิงตกลงบนหางจิ้งจอกเส้นนั้นนางพูดอย่างครุ่นคิด “ถ้ากลไกนี้เป็นฝีมือจิ้งจอกตัวนี้ หางจิ้งจอกที่เป็นขอ

พอเห็นสถานการณ์ไม่ดี เทียนซือก็คิดจะถอยทัพทันทีแต่กลับพบว่าหนีไปไหนไม่ได้ เพราะมียันต์ตรึงร่างอยู่เทียนซืออยากสบถเป็นพันคำ!แล้วในตอนนั้นเอง สายฟ้าฟาดครั้งที่สองก็ตามมาเทียนซือฝึกวิชาศาสตร์ชั่วร้าย ซึ่งฟ้าผ่าเป็นขั้วขัดแย้งกับศาสตร์ชั่วร้ายในพริบตาถัดมา เทียนซือก็ถูกฟ้าผ่าจนควันโขมง พลังป้องกันทั้งหมดถูกทำลายในขณะเดียวกัน ยันต์สายฟ้าก็ไปกระตุ้นยันต์อื่นๆในชั่วพริบตาเดียว เพลิงและน้ำก็พุ่งเข้าใส่เทียนซืออย่างบ้าคลั่งเขาเป็นศูนย์กลาง รายล้อมด้วยฟ้าแลบฟ้าร้องเทียนซือ “......”นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาโดนยันต์เยอะขนาดนี้ แถมยันต์ของเฟิ่งชูอิ่งยังทรงพลังมากอีกด้วยผมของเขายังถูกมัดไว้อีก จะไปเรียกร้องความเป็นธรรมกับใครได้?ตอนสู้กับเหมยตงยวนเทียนซือยังไม่เคยต้องเจออะไรอัดอั้นตันใจขนาดนี้มาก่อนฟ้าผ่าห้าครั้ง ทำให้ร่างวิญญาณของเทียนซือเริ่มจางลงและเปลวเพลิงก็ยังคงลุกโชนเทียนซือคิดว่าวันนี้ต่อให้ไม่ตายเพราะฟ้าผ่า ก็ต้องตายเพราะไฟคลอกแน่ๆเปลวเพลิงที่รุนแรงได้เผาไหม้ผมของเขาจนขาด ร่างของเขาลอยไปด้านหลังเฟิ่งชูอิ่งกลัวว่าวงเวทจะถูกกระตุ้น จึงยังไม่กล้าขยับ นางหยิบ