All Chapters of ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี: Chapter 611 - Chapter 620

ดังที่จิ่งสือเยี่ยนกล่าวไว้ จิ่งโม่เยี่ยเป็นคนที่มีวิธีการโหดร้ายเกินไป เขารับเคราะห์จากจิ่งโม่เยี่ยไปไม่น้อยแล้วเพราะเขาเสียเปรียบจิ่งโม่เยี่ย ดังนั้นครั้งนี้เขาจึงต้องเตรียมการให้พร้อมที่สุดสาเหตุที่จิ่งโม่เยี่ยสามารถควบคุมสถานการณ์ในเมืองหลวงได้อย่างรวดเร็ว ล้วนเกี่ยวข้องกับปู๋เยี่ยโหว ดังนั้นครั้งนี้เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เผชิญหน้ากับจิ่งโม่เยี่ยโดยตรงเขาตั้งใจจะใช้ปู๋เยี่ยโหวเป็นตัวทดสอบก่อน เพื่อดูปฏิกิริยาตอบสนองของพวกเขาไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร อย่างน้อยที่สุดก็ต้องกำจัดปู๋เยี่ยโหว ตัดแขนขวาของจิ่งโม่เยี่ยให้ได้!นับตั้งแต่ที่เจ้าอาวาสบุกเข้ามาในจวนตากอากาศโดยไม่ได้ตั้งใจ เฟิ่งชูอิ่งก็รู้สึกไม่สบายใจ รู้สึกว่าจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นนางตั้งใจจะย้ายออก แต่กลับเป็นไข้สูงในคืนนั้น ครั้งนี้โรคของนางรุนแรงกว่าครั้งไหนๆตกเย็น นางก็หมดสติไปเพราะไข้สูงเฉี่ยวหลิงร้อนใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ถูกเหมยตงยวนใจเย็นกว่าเฉี่ยวหลิงมาก“อย่ามัวอยู่ตรงนี้เลย ไปเปลี่ยนน้ำให้ชูอิ่ง ลดไข้ให้นาง”เฉี่ยวหลิงพยักหน้า ถืออ่างออกไป แล้วก็กลับมาพร้อมน้ำใหม่เฉี่ยวหลิงกังวลใจ “หลังจากคุณหนูใช้วิชาอ

ฉินจื๋อเจี้ยนอึ้งไปเลย เขาไม่เคยเห็นจิ่งโม่เยี่ยทำตัวร้อนรนขนาดนี้มาก่อนและเหตุที่เขาได้รับข่าวจากฝั่งนั้นเร็วขนาดนี้ ก็เพราะจิ่งโม่เยี่ยกลัวว่าเฟิ่งชูอิ่งจะเกิดอันตราย จึงส่งคนไปเฝ้าอยู่แถวนั้นเขาตะโกนเรียกจากด้านหลังจิ่งโม่เยี่ยว่า “ท่านอ๋อง ท่านไปคนเดียวแบบนี้มันอันตรายเกินไป!”เขาคิดว่า คนที่บุกไปที่จวนตากอากาศของปู๋เยี่ยโหวนั้น ตั้งใจจะหาเรื่องจิ่งโม่เยี่ยแบบอ้อมๆการที่จิ่งโม่เยี่ยหุนหันออกไปตอนนี้ มันเป็นเรื่องที่อันตรายมาก!ขณะที่เขากำลังจะเรียกหลางซานและทหารองครักษ์กลุ่มหนึ่งไปด้วยนั้น จิ่งโม่เยี่ยก็หยุดลงเสียก่อนฉินจื๋อเจี้ยนรีบวิ่งไปหาเขาแล้วพูดว่า “ท่านอ๋อง ท่านควรพาทหารองครักษ์ไปด้วย”แต่จิ่งโม่เยี่ยกลับถามว่า “ปู๋เยี่ยโหวอยู่ที่ไหน?”ฉินจื๋อเจี้ยนอึ้งไปเล็กน้อยก่อนตอบว่า “เช้าวันนี้ เจ้าหน้าที่ศาลต้าหลี่พาปู๋เยี่ยโหวไปแล้ว”ดวงตาของจิ่งโม่เยี่ยเป็นประกายเล็กน้อย “ไปศาลต้าหลี่”เขารู้ว่า ถ้าเขาไปที่จวนตากอากาศคนเดียว เฟิ่งชูอิ่งอาจจะสั่งให้เหมยตงยวนฆ่าเขาได้และที่นั่นเป็นจวนตากอากาศของปู๋เยี่ยโหว ไม่ใช่จวนตากอากาศของเขา การบุกเข้าไปแบบนั้นไม่เหมาะสมมีเหมยต

รองหัวหน้าศาลต้าหลี่ “......”เขาอับจนคำพูดแล้วจริงๆ!วันนี้เขาได้รับคำสั่งจากจิ่งสือเฟิงให้ควบคุมตัวปู๋เยี่ยโหวไว้ที่ศาลต้าหลี่ เพื่อสนับสนุนแผนการของจิ่งสือเฟิงเขาแค่รอให้จิ่งสือเฟิงได้หลักฐานที่ว่ามา แล้วก็จะส่งปู๋เยี่ยโหวเข้าคุกทันทีรองหัวหน้าศาลต้าหลี่เตรียมการมาอย่างพร้อมสรรพ สำหรับแผนการในวันนี้เขาต้องการใช้โอกาสนี้กำจัดปู๋เยี่ยโหวตัวแสบนี้ให้สิ้นซากแต่กลับพลาดท่าให้กับปู๋เยี่ยโหวที่แอบเข้าไปในห้องเก็บสำนวนคดี และเจอคดีที่มีปัญหาอยู่คดีหนึ่งคดีนั้นเกี่ยวข้องกับบิดาของปู๋เยี่ยโหว และปู๋เยี่ยโหวก็กำลังสืบสวนเรื่องนี้อยู่ด้วย เขาจึงชี้ให้เห็นข้อผิดพลาดในหลักฐานได้ทันทีถ้าวันนี้รองหัวหน้าศาลต้าหลี่ไม่ได้เป็นคนเชิญปู๋เยี่ยโหวมาเอง เขาอาจจะสงสัยว่าปู๋เยี่ยโหวตั้งใจมาสืบคดีก็ได้หลังจากเกิดเรื่องขึ้น รองหัวหน้าศาลต้าหลี่ก็พยายามปลอบประโลมด้วยคำพูดอ้อมค้อมแบบที่ใช้กันในราชสำนักแล้วรองหัวหน้าศาลต้าหลี่ก็ได้เห็นอีกด้านหนึ่งของปู๋เยี่ยโหวที่ปกติดูเหมือนคนไร้สติ เขาโต้แย้งคำพูดของรองหัวหน้าศาลต้าหลี่ทั้งหมดได้แบบตาต่อตา ฟันต่อฟันเมื่อเห็นว่าเรื่องมันชักจะบานปลาย รองหัวหน้

ความสามารถในกสนต่อสู้ของเหมยตงยวนสูงเกินไป ทหารกลุ่มนี้ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้เลยเขาฆ่าคนที่พยายามบุกเข้ามาในจวนหลังนั้นราวกับกำลังเชือดผักเชือดปลาหากไม่ใช่เพราะเฟิ่งชูอิ่งไม่อยากให้เขาฆ่าคนมากเกินไป ตอนนี้เขาคงฆ่าคนในจวนหลังนั้นจนหมดแล้วตอนนี้เขาเห็นทหารถือธนูและลูกธนู เขาก็อดคิดถึงเรื่องราวในอดีตเมื่อหลายปีก่อนไม่ได้ตอนนั้นเขาพยายามอย่างสุดชีวิตเพื่อพาแม่ของเฟิ่งชูอิ่งหนีออกจากลานประหารของแคว้นซีฉู่ สถานการณ์ก็คล้ายๆ กันกับตอนนี้บรรยากาศแห่งความตายแผ่กระจายไปทั่ว เขาคิดว่าหลังจากผ่านมาหลายปีแล้ว เขาคงลืมเหตุการณ์ตอนนั้นไปแล้วแต่สถานการณ์ที่คล้ายคลึงกันในตอนนี้กลับดึงความทรงจำของเขากลับไปยังหลายปีก่อนได้ในทันทีจนถึงตอนนี้เขายังจำได้อย่างชัดเจนถึงดวงตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจสุดขีดของนาง เมื่อเขาช่วยนางจากกองไฟแล้วอุ้มนางไว้ในอ้อมแขนเพราะสายตาครั้งนั้นทำให้เขารู้ถึงความรักอันแรงกล้าของนางที่มีต่อเขาที่นั่นเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความตาย แต่กลับทำให้ใจเขาเบิกบานในขณะนั้น เขาไม่ได้คิดถึงสำนักของเขา ไม่ได้คิดถึงอนาคตของพวกเขา เขาคิดเพียงแค่ว่าอยากอยู่กับนางแม้

เฉี่ยวหลิงก็เข้าใจเรื่องนี้เช่นกัน จึงพยายามพาเฟิ่งชูอิ่งไปใกล้ๆ เหมยตงยวนแต่พวกนางลองหลายครั้งแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่สำเร็จ กลับทำให้เหมยตงยวนโกรธมากขึ้นกว่าเดิมเขาไม่ได้ฆ่าทหารเหล่านั้นอีกแล้ว กลับวิ่งเข้ามาหาพวกนางด้วยความบ้าคลั่งเฉี่ยวหลิงเดิมทีก็ไม่สามารถสู้กับเหมยตงยวนอยู่แล้ว ตอนนี้ยังต้องแบกเฟิ่งชูอิ่งอีก ทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวก จึงถูกเหมยตงยวนโจมตีถอยร่นไปเรื่อยๆในขณะนี้ เหมยตงยวนถูกจิตสังหารควบคุมอยู่ เขาไม่สามารถฆ่าเฉี่ยวหลิงและเฟิ่งชูอิ่งได้หลายครั้ง ความโกรธของเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นการโจมตีของเขาแรงกว่าก่อนหน้านี้มาก กระแสลมจากกระบี่ทำให้เฉี่ยวหลิงถูกพัดกระเด็นออกไป ขณะที่เฟิ่งชูอิ่งที่อยู่บนหลังของเฉี่ยวหลิงก็ไม่สามารถกอดนางได้แน่นตัวนางจึงถูกซัดกระเด็นออกไปเช่นกันบาดแผลที่ขาของนางยังไม่หายดี ถ้าตกลงไปแบบนี้ นอกจากจะทำให้บาดแผลที่ขาแย่ลงแล้ว ยังอาจทำให้เกิดการบาดเจ็บอื่นๆ ตามมาด้วยในขณะนี้ เฉี่ยวหลิกำลังถูกเหมยตงยวนโจมตี จึงไม่มีทางที่จะช่วยนางได้นางรู้สึกอับจนหนทาง ได้แต่หลับตาลงเพื่อรอรับแรงกระแทกและบาดแผลที่จะตามมาแต่นางกลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ตกลงไปที่พื้น