All Chapters of ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี: Chapter 331 - Chapter 340

เฟิ่งชูอิ่งใช้วิธีการเดียวกันนี้ เกลี้ยกล่อมนักเล่านิทานในเมืองหลวงได้เกือบทั้งหมดเพียงไม่นาน เรื่องความรักอันหอมหวานของเทียนซือกับพระสนมสวี่ก็แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวงถูกต้อง พระเอกในเรื่องเล่าของนางคือเทียนซือ ไม่ใช่ฮ่องเต้เจาหยวนเหตุผลก็ง่ายมาก นางในตอนนี้ยังไม่มีกำลังมากพอจะต่อกรกับฮ่องเต้เจาหยวนได้หากเปลี่ยนพระเอกในนิทานเรื่องนี้เป็นฮ่องเต้เจาหยวน อาจจะถูกสกัดข่าวลือได้ในทันทีแน่นอน นี่เป็นแค่ก้าวแรกเท่านั้น นางยังอยากดูงิ้วที่หมากัดกันอยู่หากหลังจากนี้มีโอกาสให้ทำอีกครั้ง นางอาจจะพิจารณาเปลี่ยนตัวพระเอกเป็นฮ่องเต้เจาหยวนนางใช้เวลาเพียงสองวันก็จัดการเรื่องนี้ได้อย่างเสร็จสมบูรณ์ จากนั้นก็รีบไปที่อารามเจ้าอาวาสเห็นนางก็ดีอกดีใจอย่างมาก “อาจารย์ไหนบอกว่าท่านจะเอายันต์มาด้วยไง ข้าจะบอกอะไรให้นะ ช่วงนี้ข้าเหวี่ยงแหจับปลาตัวใหญ่ได้ด้วยล่ะ!”เฟิ่งชูอิ่งทำหน้าเอือมระอา เหวี่ยงแหจับปลาตัวใหญ่? เรื่องแบบนี้มันสมควรออกจากปากคนที่เป็นเจ้าอาวาสหรือ?นางไม่สนใจเรื่องปลาใหญ่ที่เขาจับได้ เอ่ยเปิดประเด็นว่า “เรื่องนี้เอาไว้คุยกันทีหลัง ตอนนี้มีการค้าใหญ่ให้เจ้าทำ“หากทำสำเร็จ อารามของพวกเ

เฟิ่งชูอิ่เหลือบมองเจ้าอาวาสด้วยหางตา เลิกคิ้วเล็กน้อย “ศิษย์รัก!”“นี่จะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องมากที่สุดในชีวิตของเจ้า เรื่องราวครั้งนี้จะต้องถูกบันทึกลงในประวัติศาสตร์ เจ้าจะกลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของพุทธศาสนา!”เจ้าอาวาสรู้สึกว่าเรื่องบางอย่าง เอาไว้เขารอดชีวิตมาได้ก่อนถึงจะเป็นจริง เพราะมีโอกาสสูงมากที่เขาจะตายในศึกครั้งนี้แต่หากเขาไม่ตอบตกลง นางก็จะใช้ยันต์อสนีบาตส่งเขาสู่สวรรค์เขาใช้มือดึงปากให้โค้งสูงเป็นรอยยิ้ม “ขอบคุณเจ้าแล้วกันนะ!”เฟิ่งชูอิ่งตบไหล่เขาเบาๆ “ไม่ต้องเกรงใจ!”เจ้าอาวาส “......”นางยังคิดว่าเขาขอบคุณจากใจจริงอีกหรือ?หลังจากคุยเรื่องนี้จบ ก็เหลือแค่จัดเตรียมกองกำลังไปท้ารบกับอารามเทียนอี้เฟิ่งชูอิ่งเคยเห็นความสามารถของเจ้าอาวาส รู้ว่าเขามีกำลังรบแข็งแกร่งสูงสุดในอารามพุทธแห่งนี้ คนอื่นๆ ไม่ต้องพูดถึงหรอก นางต้องการแค่เติมจำนวนคนให้ครบ ช่วยกันประกาศคำขวัญเท่านั้นภายใต้สถานการณ์แบบนี้ การไปท้ารบกับอารามเทียนอี้ กลอุบายเป็นเรื่องสำคัญมากก่อนจะพูดถึงแผนการรบครั้งนี้ นางคิดว่าควรจะต้องให้กำลังใจเจ้าอาวาสสักหน่อย เพื่อเพิ่มความกล้าหาญนางจึงกล่าวว่า “หลายปีมานี

ไอ้บุรุษสุนัขนี่สุดโต่งไปเลย มีใครที่ไหนมาวัดวาอารามแล้วพกตำราวสันต์ติดตัวมาบ้าง!นี่เป็นการล่วงละเมิดแล้วนะ เฟิ่งชูอิ่งไม่คิดจะทนต่อไปแน่นอน นางจึงหยิบยันต์อสนีบาตที่ใช้ข่มขู่เจ้าอาวาสออกมาแปะใส่เขาเจ้าอาวาสที่อยู่ข้างๆ ดวงตาเปล่งประกายระยิบระยับ มีคนกำลังจะถูกฟ้าผ่าเป็นเพื่อนเขาแล้ว ความรู้สึกนี้มันดีจริงๆในที่สุดเขาก็ไม่ใช่คนเดียวที่จะถูกฟ้าผ่าแล้ว!ทว่าสายฟ้าดังกล่าวยังไม่ทันจะฟาดลงมา เฟิ่งชูอิ่งก็รู้สึกว่าซวยแล้วไงเพราะสำหรับเจ้าอาวาส เขาเป็นคนเดียวที่ถูกสายฟ้าฟาดใส่ ทว่าสำหรับปู๋เยี่ยโหว สายฟ้าไม่ได้ฟาดโดนเขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นเพราะว่ารอบกายเขามีวิญญาณร้ายเกาะติดจำนวนมาก สายฟ้ายังเป็นขั้วตรงข้ามกับวิญญาณร้ายอีกด้วยพอสายฟ้าฟาดลงมาแบบกะทันหันจึงไม่ทันได้ตั้งตัวกันทั้งหมด วิญญาณร้ายที่ติดตามปู๋เยี่ยโหวจึงถูกสายฟ้าฟาดจนสลายหายไปหมด!เฟิ่งชูอิ่งเห็นฉากตรงหน้าแล้วก็รู้สึกวิงเวียนเหมือนจะเป็นลม นางโดนหางเลขให้ต้องร่วมรับผลกรรมกับปู๋เยี่ยโหวโดยไม่ได้ตั้งใจแล้วนางยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความปวดหัวขณะที่ปู๋เยี่ยโหวพ่นควันดำออกมาจากปาก ดวงตากลับสุกใสเป็นประกาย เขาพรูลมหายใจออกมาด้วยควา

เฟิ่งชูอิ่งหันไปสบตากับเจ้าอาวาสเจ้าอาวาสจึงวางท่าเป็นพระสงฆ์ผู้สูงส่ง กล่าวว่า “ข้าคิดว่าถึงคราวนี้พวกเราจะเป็นฝ่ายชนะ แต่ชื่อเสียงที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์ของข้าก็น่าจะแปลกพิกลอยู่นะ“คิดว่านี่คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในประวัติศาสตร์ ที่พระสงฆ์กับนักเลงจะร่วมมือกันท้าต่อยตีกับสำนักลี้ลับ“อย่างอื่นไม่เท่าไหร่ ลำพังแค่คนที่มาเข้าร่วมในศึกครั้งนี้ก็คู่ควรแก่การบันทึกแล้ว”พอถึงเวลาขึ้นมาจริงๆ เขากลับสงบนิ่งอย่างมาก เพราะการมีคนเพิ่มมามากมายขนาดนี้ ก็เท่ากับว่าพวกเขามีตัวช่วยเพิ่มมากขึ้นหากสู้กันจริงๆ เขาก็สามารถพาพระลูกวัดถอยหนีออกไปก่อนได้ ปล่อยให้นักเลงกับอันธพาลพวกนี้ได้อาละวาดเต็มที่ ลดโอกาสบาดเจ็บล้มตายของพระลูกวัดได้พอมีโอกาสรอดสูงขึ้น เขาก็หายกลัวในเสี้ยวพริบตาเฟิ่งชูอิ่งสูดหายใจลึกๆ พยายามบอกให้ตัวเองใจเย็นไว้ต่อให้วันนี้ปู๋เยี่ยโหวจะโผล่มาทำลายแผนการนางหมดสิ้น แต่ในเมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ก็ต้องปล่อยไปตามยถากรรมนางก็แค่ปรับตัวไปตามสถานการณ์เท่านั้นสิ่งที่นางกลัวมากที่สุดคือจะกลับไปรายงานจิ่งโม่เยี่ยอย่างไร เขาเป็นไหน้ำส้ม[footnoteRef:1]เสียด้วยสิ หากเขารู้ว่าปู๋เยี่ย

ชิงสวี่เอ่ยเสียงเย็นชา “ข้ามองว่าพวกเจ้ามาหาเรื่องตายมากกว่า!“คิดจะวัดฝีมือกับท่านหัวหน้า ผ่านด่านข้าไปให้ได้ก่อนเถอะ!”เขากล่าวจบก็หยิบกล่องใบหนึ่งออกมา ก่อนจะท่องคาถาออกมาสองสามประโยคเพียงพริบตาเดียว ลมหนาวก็พัดพามาจากรอบด้าน พลังงานหนาวเหน็บอันรุนแรงถาโถมเข้าใส่พวกเขาชิงสวี่รู้ดีว่าเจ้าอาวาสมีความสามารถแค่ไหน ภิกษุคนนี้ถูกเรียกว่าอัจฉริยะของศาสนาพุทธ ความสามารถก็งั้นๆ วันนี้เขาจะมอบบทเรียนที่เจ้าอาวาสจะต้องจดจำไปจนวันตาย เอาให้เจ้าอาวาสสำนึกได้ว่าตนเองเป็นใครขณะเดียวกันเจ้าอาวาสก็เปิดเนตรทิพย์ของตนเองออก จึงมองเห็นวิญญาณร้ายที่ร้ายกาจจำนวนหนึ่งถูกปล่อยจากกล่องใบนั้นแล้วเขายังได้ยินเสียงสาปแช่งของชิงสวี่ที่บอกให้วิญญาณร้ายมาฉีกร่างเขาอีกเจ้าอาวาสพลันเดือดดาลขึ้นมา เขามาที่นี่เพื่อท้าทาย แต่คนพวกนี้กลับคิดจะฆ่าเขาให้ตาย?นักพรตของอารามเทียนอี้เสียสติกันไปหมดแล้ว!เขารีบท่องบทสวดของพระธรรมคำสอน พร้อมกับนับลูกประคำ ทว่าครู่ต่อมา วิญญาณร้ายที่พากันพุ่งมาหาเขากลับหนีกระเจิงกลับไปในเสี้ยวพริบตา นอกจากไม่ฉีกร่างพวกเขา ยังหันไปทำร้ายพวกชิงสวี่ด้วยเจ้าอาวาสยืนงง เมื่อครู่นี้วิญญาณร้า