All Chapters of ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี: Chapter 251 - Chapter 260

เนื่องจากในรถม้ามีพื้นที่ว่างอยู่ นางจึงเขียนยันต์เพิ่มอีกสักหน่อยเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดฝัน นางจึงขนกระดาษยันต์ทั้งหมดกับพู่กันวาดยันต์ติดตัวมาด้วย เผื่อเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นนางจะได้รับมือได้เดิมทีจิ่งโม่เยี่ยก็อารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว พอหันไปเห็นนางก้มหน้าก้มตาเขียนยันต์โดยไม่สนใจตนเองสักนิด ก็ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่เฟิ่งชูอิ่งเอียงศีรษะกลับไปมองจึงเห็นว่าใบหน้าของเขามืดครึ้มยิ่งกว่าเดิมอีก นางจึงขยับไปอยู่ตรงมุมและพยายามหดตัวให้เล็กที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ทว่าสายตาของจิ่งโม่เยี่ยจับจ้องอยู่ที่นางตลอดเวลา ไม่ว่านางจะพยายามทำตัวเล็กสักแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์นางถูกเขามองจนรู้สึกอึดอัด จึงยกแขนเสื้อข้างซ้ายขึ้นสูงๆ แล้วมุดศีรษะเข้าไปข้างใน ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาเขียนยันต์ต่ออือ พอหางตาของนางมองไม่เห็นเขาแล้ว นางก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากทีเดียวจิ่งโม่เยี่ย “......”ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงตำหนักของพระสนมสวี่พระสนมสวี่เป็นพระชายาของฮ่องเต้พระองค์ก่อน เพื่อปิดหูปิดตาผู้อื่น นางจึงไม่ได้พำนักอยู่ในวังหลวงและย้ายออกไปพักอยู่ที่คฤหาสน์แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับวังหลวงมากคฤหาสน์แห่งนั้นไม่นับ

จิ่งโม่เยี่ยหันไปถามนาง “เจ้าดูไม่ออกจริงๆ หรือ?”เฟิ่งชูอิ่งพลันนึกบางอย่างออก นางหันมองเขาตาโต “คงไม่ใช่แบบที่ข้าคิดกระมัง?”จิ่งโม่เยี่ยยกมุมปากเป็นรอยยิ้มจางๆ “ก็น่าจะเป็นแบบที่เจ้าคิดนั่นแหละ”เฟิ่งชูอิ่งทนไม่ไหวหลุดอุทานหยาบคายออกมา ก่อนถามว่า “ท่านอ๋องทราบได้อย่างไรเพคะ?”บนโลกนี้มีคำสาปอยู่หลายประเภทมาก หนึ่งในนั้นเป็นวิชาทับซ้อนคำสาปชนิดนี้หากมองผิวเผินจะดูเหมือนกับคำสาปธรรมดาทั่วไป แต่มันกลับสามารถโอนย้ายความโชคร้ายและความเจ็บป่วยของผู้ใช้คำสาปทั้งหมด ไปยังตัวผู้ที่โดนคำสาปได้หรือก็คือ หากเทียนซือถูกคนฟันหนึ่งแผล เขาจะไม่เป็นอะไร ส่วนแผลจากการถูกฟันจะปรากฏขึ้นบนร่างของจิ่งโม่เยี่ยแทนหากเทียนซือเกิดป่วยขึ้นมา ตัวเขาก็จะไม่มีอาการเจ็บไข้ใดใด ทว่าโรคภัยไข้เจ็บเหล่านั้นจะเกิดขึ้นกับจิ่งโม่เยี่ยแทนในทางตรงกันข้าม ไม่ว่าจิ่งโม่เยี่ยจะบาดเจ็บหรือป่วยไข้ ก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อเทียนซือแม้แต่นิดเดียวจิ่งโม่เยี่ยเพียงปรายตามองเฟิ่งชูอิ่งแวบหนึ่ง ทั้งที่เขาไม่ได้ตอบคำถามของนาง แต่นางกลับเข้าใจความหมายที่เขาต้องการสื่อได้ในพริบตาครั้งก่อนที่จิ่งโม่เยี่ยรู้ว่าคนที่ได้ประโยชน์จากคำสาปขอ

เฟิ่งชูอิ่งเผลอตัวตรวจดวงชะตาของเขาในเสี้ยวพริบตาถัดมา ลัคนาของเขาเป็นสีดำสนิท เป็นดวงชะตาแห่งความตายนางจึงตรวจลัคนาอื่นๆ บนใบหน้าของเขาว่าเป็นอย่างไร ก่อนจะเงียบสนิทไปเลยเพราะดวงชะตาของเขาบอกว่าจะตายตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าสภาพร่างกายจะเป็นอย่างไร แต่สภาพดวงชะตาของเขาล้วนย่ำแย่ถึงขีดสุดลัคนาเดียวที่ดีของเขาคือมีบิดามารดา นางมองเห็นอย่างชัดเจนว่าเขาได้รับการรักใคร่โปรดปรานอย่างยิ่งนิสัยของเขาเป็นคนมืดมนอึมครึม ขี้หวาดระแวง อารมณ์รุนแรงไม่คงที่ทว่าสภาพร่างกายของเขาย่ำแย่อย่างมาก แต่กลับมีดวงชะตาของคนอื่นมาพัวพัน ทำให้มีพลังชีวิตแอบแฝงอยู่บางส่วนเฟิ่งชูอิ่งรู้ว่าพลังงานชีวิตและดวงชะตาที่เขามีอยู่เป็นของจิ่งโม่เยี่ย เพียงแต่มันเป็นการขโมยมา มันจึงเข้ากับดวงชะตาของเขาไม่ค่อยได้พระสนมสวี่พูดจาอ่อนหวานไต่ถามเขาไม่ห่างกาย ดวงตาของเขากลับฉายแววรำคาญและรังเกียจพระสนมสวี่ไม่ถือสาหาความท่าทางของเขาสักนิด นางยื่นเตาอุ่นมือให้เขาแล้วกล่าวอย่างอ่อนโยน “มือของเขาคงจะเย็นแล้ว รับนี่ไปสิ”เฟิ่งชูอิ่งเพิ่งจะสังเกตเห็นการแต่งตัวของเขา ตอนที่ใกล้เทศกาลบ๊ะจ่างแล้ว อากาศเริ่มจะอบอุ่น แต่เขากลับยังสวมใส่อา

เฟิ่งชูอิ่ง “.....เพคะ”นางกล่าวจบก็ทำท่าช่วยจิ่งโม่เยี่ยจับปอยผมที่หลุดลุ่ยออกมาไปทัดที่หลังใบหูจิ่งสือเยี่ยนที่เดินเข้ามาใกล้จึงตะโกนเรียก “พี่สาม!”เฟิ่งชูอิ่งคิดจะชักมือกลับมา แต่กลับถูกจิ่งโม่เยี่ยคว้าเอาไว้ เขาใช้สายตาข่มขู่มองมาทางเฟิ่งชูอิ่งแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปหาจิ่งสือเยี่ยนเฟิ่งชูอิ่ง “......”นางคิดว่าจิ่งโม่เยี่ยต้องป่วยแน่!แล้วจิ่งสือเยี่ยนเจ้าโง่นั่นก็ดันมองไม่เห็นความเป็นศัตรูของจิ่งโม่เยี่ย ยังคงยิ้มแย้มทักทายนางเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเอานางแทบหัวใจวาย เทียนซือเดินเข้ามากล่าวว่า “อาหารจัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว เชิญพระสนมกับองค์ชายทั้งหลายเข้าไปนั่งเถอะพ่ะย่ะค่ะ”ใบหน้าที่บิดเบี้ยวอย่างหนักของพระสนมสวี่จึงเปลี่ยนไปอีกครั้ง นับว่าแสดงได้ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นนางยิ้มแล้วเอ่ยกับทุกคน “อย่ามัวแต่ยืนกันตรงนั้นเลย เข้าไปรับประทานอาหารที่หอซือหย่าเถอะ!”นางพูดประโยครับแขกอีกสองสามประโยค ท่าทางดูเหมือนผู้ใหญ่ที่อ่อนโยนคนหนึ่งองค์ชายทั้งหลายก็ตอบกลับพระนางด้วยประโยคตามมารยาท ดูเผินๆ แล้วเหมือนจะชื่นมื่นสุขสันต์ จิ่งสือเฟิงเหลือบมองเฟิ่งชูอิ่งกับจิ่งโม่เยี่ยแวบหนึ่ง แค่นเสีย

วิญญาณร้ายตัวนั้นนานๆ ครั้งจะหลุดเป็นอิสระได้ ย่อมต้องดุร้ายอย่างถึงที่สุดไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่วิญญาณร้ายจดจำกลิ่นอายของนักพรตจากอารามเทียนอี้ที่ผนึกมันได้ มันจึงแสดงความโหดเหี้ยมออกมาอย่างเด่นชัด มุ่งมั่นจะสังหารเทียนซือให้จงได้เทียนซือเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของอารามเทียนอี้ แล้วก็เป็นผู้มีฝีมือระดับสูงด้านศาสตร์สำนักลี้ลับในปัจจุบัน ถึงนิสัยจะชั่วช้าไร้มโนธรรม แต่วิชาของเขากลับยอดเยี่ยมอย่างมิต้องสงสัยแส้ในมือของเขาสะบัดฟาดใส่วิญญาณร้ายตัวนั้นอย่างรวดเร็ว วิญญาณร้ายพลันเปล่งเสียงหวีดแหลมออกมา พุ่งเข้าหาด้วยความดุดันยิ่งกว่าเดิมกรงเล็บคมของวิญญาณร้ายกรีดผ่านลำคอของเทียนซือ จนกระทั่งมีเลือดแดงสดรินไหลออกมาในพริบตาเดียวนับตั้งแต่วันที่เทียนซือใช้คำสาปไร้นโมธรรมอย่างยิ่งกับจิ่งโม่เยี่ย เขาก็ไม่เคยได้รับบาดเจ็บอีกเลยความเจ็บปวดรุนแรงที่แล่นปลาบขึ้นมายามนี้ทำให้เขามึนงงไปชั่วขณะ การเคลื่อนไหวเชื่องช้าลงเล็กน้อย จึงถูกวิญญาณร้ายตนนั้นถีบกระเด็นหลังจากวิญญาณร้ายถีบเขาออกไปแล้ว ก็บินไล่เขาไปติดๆ กระหน่ำชกเขาอย่างสุดกำลังพระสนมสวี่ถึงจะน้ำมือเหี้ยมโหด แต่ก็เป็นเพียงคนธรรมดาไร้วิชา ยาม