All Chapters of เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง: Chapter 551 - Chapter 560

และในเวลานี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะแผ่นเบาอันยั่วยวนเสียงหนึ่งดังลอยมาจากท่ามกลางฝูงชน “ใครพูดว่าจะรุมโจมตี ฉันยังไม่อนุญาตเลยนะ”หลินหยางหันไปมอง กลับพบว่าเป็นโฉวเยี่ยจื่อนั่น!เธอยังคงยั่วยวนเช่นเดิม หันหน้ามองหลินหยางแล้วเลียริมฝีปากแดง สายตาหยาดเยิ้ม “ศัตรู ไม่ได้ติดต่อฉันนานขนาดนี้ เป็นเพราะลืมฉันไปแล้วใช่ไหม”“โฉวเยี่ยจื่อ! แกหมายความว่าอะไรไอ้หน้าบากกล่าวด้วยความโมโหปนตกใจ“ไอ้โง่ แค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไง?” โฉวเยี่ยจื่อกวาดสายตามองเขาแวบหนึ่งอย่างดูถูก แต่ไปยืนอยู่ข้างกายของหลินหยาง ลูบแผ่นอกของหลินหยางด้วยความหลงใหลอย่างเบามือพร้อมพูดขึ้นว่า “นี่คือชายชู้ของฉัน ฉันเป็นหญิงเสเพลของเขา ฉันจะให้อันธพาลแบบแกแตะต้องเขาได้ยังไง?”หลินหยางหยุดมือของเธอ กล่าวอย่างหมดคำพูด “เธอเข้ามายุ่งทำไม?”ดวงตางามของโฉวเยี่ยจื่อเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ กล่าวอย่างยั่วเย้า “กลัวฉันตายเหรอ? นี่คุณกำลังเป็นห่วงฉันใช่ไหม?”เมื่อเห็นทั้งสองคนกำลังจีบกันต่อหน้าของตนเอง ไอ้หน้าบากก็สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที “โฉวเยี่ยจื่อ ไม่คิดเลยว่าเธอจะกล้าทรยศนายจ้าง! ต่อจากนี้ไปวงการนักฆ่าไม่มีที่ให้แกยืนอี

ทันใดนั้น พวกเขาก็แยกไม่ออกว่าใครกำลังไล่ฆ่าใคร!คนแล้วคนเล่าที่ต้องตายด้วยน้ำมือของหลินหยาง ศพเกลื่อนพื้น!ในเวลานี้ บรรดานักฆ่าถูกบีบจนถึงขีดจำกัด พวกเขาลงมือพร้อมกัน ทำให้พื้นถนนแตกร้าว เศษฝุ่นหินระเบิดขึ้น ทำให้สนามรบยิ่งวุ่นวายมากกว่าเดิม!“ไม่ต้องกลัว พวกเราไม่มีทางถอยแล้ว! ถ้าไม่ใช่มันตาย ก็เป็นพวกเราที่ต้องตาย!”มีคนตะโกนขึ้น ตอนนี้คนที่สู้จนตายมากเกินไปแล้ว ทำให้พวกเขาสิ้นหวัง“ตูม...”ปรมาจารย์ระดับสามคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างโมโห แม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยบาดแผล ในเวลานี้ต่างก็สู้ตาย กระตุ้นผลการฝึกฝนตลอดชีวิต ฉวยโอกาสตอนที่หลินหยางถูกรุมโจมตี ฟันเข้าไปที่หัวใจของเขาน่าเสียดายที่เหมือนกับว่าหลินหยางมีตาหลัง หลินหยางหันกลับไปอย่างรวดเร็ว ตบฝ่ามือออกไป หัวของเขาระเบิดทันที หมอกโลหิตระเบิดขึ้นท่าไม้ตายที่เรียบง่ายแต่ร้ายแรง สังหารนักฆ่าระดับปรมาจารย์ไปมากมายนับไม่ถ้วนเพียงคนเดียว“แม่งเอ๊ย...”จ้าวเจี้ยนชิงหางตากระตุก มีความหวาดกลัวพุ่งขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ภายในระยะเวลาสั้น ๆ หลินหยางสังหารปรมาจารย์ไปแล้วสี่คนหลินหยางน่ากลัวเกินไปแล้ว แม่ว่าจะผ่านการต่อสู้กับสามความ

นักฆ่านับร้อยรุมสังหารช่างน่ากลัวเหลือเกิน นั่นเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียงบริเวณรอบ ๆ เมืองลั่วเชียวนะ ในนั้นยังมีปรมาจารย์รวมอยู่ด้วยห้าคน!ตอนนี้กลับถูกหลินหยางฆ่าตายทั้งหมด ไม่เหลือรอดเลยแม้แต่คนเดียว!ความทรงพลังของหลินหยางน่ากลัว ทำให้คนไม่สามารถเข้าใจได้ นี่เป็นเพียงปรมาจารย์ระดับเจ็ดจริง ๆ เหรอ? จะฝืนชะตาสวรรค์มากเกินไปแล้ว!ในเวลานี้ หลินหยางกำลังย่างกราย ทิ้งรอยเท้าเปื้อนเลือดไว้ด้านหลัง บนใบหน้ากลับไม่เห็นแรงอาฆาต สงบและเรียบเฉย ลักษณะอ่อนโยนเมื่อเทียบกับการสังหารนองเลือดเมื่อครู่นี้แล้วช่างแตกต่างโดยสิ้นเชิง เมื่อครู่นี้เขาอาจหาญ หนึ่งหมัดสังหารหนึ่งคน ในเวลานี้กลับทำตัวอยู่เหนือข้อพิพาทและสงบนิ่ง ราวกับเทพเซียนกำลังเดินเล่นตามการก้าวเดินแต่ละก้าวของเขา แม้กระทั่งจ้าวเจี้ยนชิงยังถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว เกิดความเย็นยะเยือกขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ ฉากเมื่อครู่นี้แม้แต่เขายังรู้สึกหวาดหวั่นใจ“จ้าวเจี้ยนชิง ฉันขอท้าประลองแกตอนนี้ แกกล้ารับไหม?”หลินหยางสายตาคมกริบ กวาดสายตามองทุกคน สุดท้ายไปหยุดอยู่ที่บนตัวของจ้าวเจี้ยนชิงจ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตึงเครียดทันที กัดฟันกรอดกล่าว “แ

“ออกไป! รอให้ผมหายดีก่อนเถอะ ผมจะเปิดศึกหนักกับคุณสามวันสามคืน!”ตั้งแต่ที่มหาปรมาจารย์หลินเข้าวงการก็ไม่เคยได้รับความลำบากใจขนาดนี้มาก่อน ไม่คาดคิดเลยว่าจะถูกสงสัยว่าไร้น้ำยา!ประเด็นคือเป็นผู้หญิงที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แต่รู้สึกกระหายในร่างกายของตน ความสนใจจึงมากเป็นพิเศษ!“ยังใช้การได้จริงเหรอ?” สายตาของโฉวเยี่ยจื่อมองสำรวจหลินหยางด้วยความสงสัย“เครื่องไถพรวนพลังงานนิวเคลียร์เคยได้ยินไหม? เอาคุณตายได้เลย!”หลินหยางกล่าวด้วยความโมโห!โฉวเยี่ยจื่อถึงได้ถอนหายใจเบา ๆ ไปจัดเตรียมสมุนไพรแช่ตัวตามคำสั่งของหลินหยางจนเสร็จเรียบร้อยหลังจากที่หลินหยางเก็บตัวแช่สมุนไพรเมื่อนึกถึงครั้งแรกกับหลินหยางที่ศาลเจ้าลั่วอันทรุดโทรม เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด โฉวเยี่ยจื่ออดไม่ได้ที่จะตั้งหน้าตั้งตารอรสชาติแบบนั้นเธอกำลังเหวี่ยงกุญแจบนนิ้ว เบะปากกล่าว ‘มีสถานการณ์แบบไหนบ้างที่ฉันไม่เคยเจอ คิดจะเอากุญแจเพียงดอกเดียวมาขังฉันไว้? ฝันไปเถอะ!’เธอรู้สึกไม่มีอะไรทำ จึงถือกุญแจเดินสำรวจดูในบ้านของหลินหยาง เมื่อมาถึงห้องนอนของหลินหยาง จึงถอดเสื้อผ้าที่แสนเซ็กซี่นั่นของตัวเองออกไม่สนใจเสื้อผ้าของเฉาเยี่

“รนหาที่ตาย!”หวังเหลียนเฉิงพูดจาดูถูก ปราณแท้ทั่วทั้งตัวพลุ่งพล่าน เสื้อผ้าพองขึ้นมา พลังทั่วทั้งร่างขับเคลื่อนจนถึงระดับสูงสุด พุ่งเข้าโจมตีหลินหยาง!วันนี้เขาไม่มีโอกาสได้ระเบิดกำลังรบออกมาเลย ในเวลานี้จึงระเบิดออกมาทั้งหมด บีบจนเกิดรอยนิ้วมือ ราวกับสามารถเจาะทะลุทุกอย่างได้!ดรรชนีดับสูญ!นี่คือวรยุทธ์ระดับเขตลับ เขาเคยเห็นร่างกายอันทรงพลังของหลินหยาง ไม่เหลือโอกาสให้แม้แต่น้อยหลินหยางคำราม ปราณแท้ในร่างกายของเขาใช้จนหมดเกลี้ยง ในเวลานี้ใช้ร่างกายที่ไร้ที่ติในการพยายามต่อสู้โดยเฉพาะ!พลังของร่างกายระเบิดจนถึงระดับสูงสุด การปะทะกับหวังเหลียนเฉิงซึ่ง ๆ หน้า ทำให้เกิดระลอกคลื่นอันทรงพลัง สั่นสะเทือนจนมือและเท้าของหวังเหลียนเฉิงเกิดอาการชา อาเจียนออกมาเป็นเลือดทันที“ไม่ถูกต้อง!”หวังเหลียนเฉิงถอยไปข้างหลังหลายก้าว สีหน้าซีดขาว จ้องมองหลินหยางด้วยใบหน้าตื่นตกใจเมื่อครู่นี้พลังที่หลินหยางระเบิดออกมาน่ากลัวมากเกินไป! ทำให้เลือดลมของเขาพลุ่งพล่าน มือกำลังสั่นระริกถึงแม้ว่าเขาจะถูกม๋อจื่อทำให้ได้รับบาดเจ็บ แต่อาการบาดเจ็บของหลินหยางสาหัสยิ่งกว่า เมื่อครู่นี้เห็นได้ชัดว่าหลินหย