All Chapters of เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง: Chapter 541 - Chapter 550

คำพูดประโยคนี้อวดดีเป็นอย่างยิ่ง ไม่เห็นถังฮ่าวหรานอยู่ในสายตาเลยสักนิด หลินหยางไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อยตนสามารถเลื่อนขั้นติดต่อกันได้อย่างสบาย ๆ หรือว่าแค่เผชิญหน้ากับการบีบคั้นของศัตรู ยังต้องให้อภัยได้ก็ให้อภัยหรือ?ให้อภัยกับผีนะซิ!ชีวิตคนเราต้องมีความสุขอย่างเต็มที่ ตอนที่ควรจะลงมือก็อย่าออมมือ ไม่ควรมีความเกรงใจต่อศัตรูเลยแม้แต่น้อย!ผลปรากฏว่ายังไม่ทันพูดจบ ทำให้ทุกคนที่เผชิญหน้ากับฉากนี้ ต้องตกตะลึงไปตามกัน พวกเขารู้สึกว่าเหลวไหลเป็นอย่างยิ่งสามความดุร้ายแห่งซิ่นหลินล้อมโจมตีหลินหยาง ผลสุดท้ายกลับขวางเขาเอาไว้ไม่อยู่ แม้แต่หลี่หรูเยว่ก็ยังยอมมอบกายถวายตัวให้หลินหยาง!สามความดุร้ายแห่งซิ่นหลินเคยเสียเปรียบแบบนี้เมื่อไหร่กัน!หลังจากนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขากลับเขาจ้องมองดูอยู่เฉย ๆ หลี่หรูเยว่เดินไปที่ตรงหน้าของหลินหยางด้วยสีหน้าเรียบเฉยผู้หญิงคนนี้เย็นชากว่าใคร ๆ หน้าตาสะสวยบุคลิกดี ราวกับเป็นหญิงสาวจากตระกูลผู้ดี ทำให้คนมีความปรารถนาอยากจะพิชิตเธอ“ฉันมาแล้ว ปล่อยลูกชายฉันไป!”หลี่หรูเยว่เชิดหน้าขึ้น มีความไม่ยอมแพ้ฉายแววออกมาจากสีหน้าอันไม่แยแส“ไม่มีปัญหา!”

หวังเหลียนเฉิงสีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม กล่าวอย่างทะนงตัว “แม้ว่าต้องจะเผชิญกับผู้คนนับหมื่น ก็จะเผชิญอย่างกล้าหาญ? แค่คนชั้นต่ำ กล้าทำตัวเป็นวีรบุรุษ? ฉันอยากเห็นนักว่าแกจะตายยังไง!”ในเวลาเดียวกันด้านหน้าคฤหาสน์ตระกูลมู่หรง เป็นถนนใหญ่เส้นตรงเส้นหนึ่ง เมื่อก่อนคึกคักมาก วันนี้กลับถูกกำจัดจนว่างเปล่า ไม่อนุญาตให้คนที่ไม่มีธุระเข้ามู่หรงยิ่นสีหน้าเรียบเฉย ไร้ความปีติเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่พูดกับมู่หรงหว่านเอ๋อร์ “ทางหลินหยางเป็นยังไงบ้าง?”มู่หรงหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ มีสีหน้าเป็นกังวล พูดเสียงเบา “ฉันไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลย มีหวังเหลียนเฉิงคอยปกป้อง เขาจะไม่เป็นอะไร”มู่หรงยิ่นพยักหน้าเล็กน้อย แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความสับสน เธอไม่อยากให้หลินหยางเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในความวุ่นวาย แต่ไม่รู้ว่าทำไม หลังจากที่รู้ว่าหลินหยางจะไม่มา ภายในใจกลับรู้สึกอ้างว้างอย่างประหลาด...และข้างกายของเธอ มู่หรงจางพาคนทั้งครอบครัว ยืนอยู่ที่หน้าประตู กล่าวอย่างจริงจัง “ยิ่นเอ๋อร์ ครั้งนี้ตระกูลหวงให้เกียรติมาก ส่งกองทัพทหารสามพันนายมารับลูก”“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปลูกกับหลินหยางไม่ข้องเกี่ยว

“ไม่ได้! พ่อจะไปขอร้องผู้อาวุโสใหญ่ของวงศ์ตระกูล! ไม่ว่าจะต้องชดใช้มากขนาดไหน...”มู่หรงจางลุกขึ้นอย่างยากลำบาก สีหน้าซีดขาวกลับมุ่งมั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน“พ่อ นี่มันเวลาไหนแล้ว พ่อยังหวังกับพวกเขาอยู่อีกเหรอ?” ในสายตาของพวกเขา สิ่งที่มีค่าที่สุดในครอบครัวเราก็คือหนู...”มู่หรงยิ่นกล่าวด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆทุกคนหัวใจหนักอึ้ง เรื่องนี้เดิมทีเป็นความร่วมมือของวงศ์ตระกูลกับตระกูลหวง ตาแก่พวกนั้นเห็นมู่หรงยิ่นเป็นสิ่งของตั้งแต่แรกแล้ว ขอเพียงแค่ราคาเหมาะสม ก็สามารถขายได้!“น่าประทับใจเหลือเกิน ฉันซาบซึ้งใจจนแทบร้องไห้แล้วเนี่ย”หลัวจงปรบมือเบา ๆ กล่าวอย่างไม่รีบร้อน “บอกลากันพอแล้ว ออกเดินทางได้แล้วมั้ง?”มู่หรงยิ่นน้ำตาไหลพราก “พ่อคะ พ่อรักษาสุขภาพตัวเองด้วย”มู่หรงจาง มู่หรงหว่านเอ๋อร์ มู่หรงเจ๋อสายตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังถึงแม้ว่ามู่หรงเจ๋อจะมีตำแหน่งในราชการ แต่ต่อหน้าตระกูลหวง ก็ไม่ต่างอะไรกับมดตระกูลหวงพูดเพียงประโยคเดียว ก็สามารถเด้งเขาออกจากตำแหน่งได้ดังนั้นมู่หรงเจ๋อจึงไม่กล้ามีปากเสียงมู่หรงยิ่นไปครั้งนี้กลับมาอีกที อาจจะเป็นศพที่เย็นยะเยือกร่างหนึ่งก็ได้ แต่ตระ

“แกนี่มัน...”หลัวจงมุมปากกระตุก เขาเชื่อว่าหลินหยางกล้าทำเรื่องพรรคนี้ออกมาจริง ๆอย่างไรก็ตามมีคนปกติที่ไหนถึงได้กล้าหาเรื่องตระกูลหลู ตระกูลฉิน แล้วก็แย่งผู้หญิงกับตระกูลหวง!นี่มันเป็นคนบ้าชัด ๆ!และทุกคนที่เหลือต่างก็ถูกการกระทำของหลินหยางทำให้รู้สึกหวาดหวั่นแล้วนี่ก็คือไม่บ้าบิ่นชัด ๆ!กองทัพทหารตระกูลหวงสามพันนายที่หลัวจงพามา ตอนนี้กลายเป็นตัวประกันของหลินหยางไปแล้ว!“นายพลหลัว บีบผมมากเกินไป ผมกล้าทำได้ทุกอย่าง ทางที่ดีคุณควรคิดทบทวนให้ดีนะ...”หลินหยางพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน“แกส่งขวดมานั่นมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น...”“ไม่อยากนั้นคุณจะทำไมเหรอ? ฆ่าผมเหรอ? สติปัญญาของคุณมีปัญหาจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย กล้าแม้แต่ข่มขู่ผม!”หลินหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยันหลัวจงถูกยั่วโมโหจนควันออกหู สีหน้าเขียวคล้ำ กัดฟันกรอด แต่กลับพบว่าตนไม่สามารถทำอะไรหลินหยางได้จริง ๆ!อำนาจ กำลังทหารที่น่าภาคภูมิใจของตระกูลหวง สำหรับหลินหยางแล้วทั้งหมดไม่มีความเลยแม้แต่น้อย!“ต่อให้ตอนนี้แกปกป้องมู่หรงยิ่นเอาไว้ได้ ก็ไม่มีความหมายอะไร การแต่งงานได้ถูกกำหนดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว จะช้าหรือเร็วเธอก็ต้องเ

ทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบสงบทันทีทุกคนต่างก็ตกตะลึงมู่หรงจางยังอึก ๆ อัก ๆ อยากจะเตือนหลินหยางว่าอย่าพูดจามั่นใจแบบนั้นตระกูลหวงอำนาจใหญ่โต ตั้งรกรากอยู่ที่หนานตูมาเกินร้อยปี เป็นนายพลมาหลายรุ่น ดูแลกองทัพทหารตระกูลหวงสามหมื่นนาย!แต่หลินหยาง ก็เป็นเพียงปรมาจารย์ระดับเบิกฟ้าคนหนึ่งเท่านั้นพูดฟังดูแย่หน่อย หลินหยางต่อหน้าตระกูลหวง ก็เหมือนกับมดที่ไปท้าทายคุนเผิงช่างน่าตลกต้องการเวลาสามเดือนเพื่อทำลายตระกูลหวงจนพินาศย่อยยับ นั่นเป็นเรื่องเพ้อฝัน...เสียงหัวเราะอวดดีและเหยียดหยามดังขึ้น ทำลายความเงียบสงัดไปทันทีหลัวจงแสยะยิ้ม หันไปมองหลินหยางด้วยความเหยียดหยาม “ช่างมีจิตใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่เสียเหลือเกินนะ! ตอนนี้ฉันหวังจริง ๆ ว่าแกจะมีชีวิตรอดจากน้ำมือของตระกูลหลูได้ แล้วมาตระกูลหวงตามกำหนดเวลา”“ถึงเวลานั้นแกอาจจะได้เห็นกับตาตัวเอง ว่าผู้หญิงที่แกรักสุดหัวใจ แต่งงานกับคุณชายใหญ่ของตระกูลฉัน!”“ใช่แล้ว จะบอกแกอีกสักหน่อย ฉันได้ข่าวเหมือนว่าพรรคพยัคฆ์ดำจะส่งตัวนักฆ่ามาตามหาแก แกจะต้องรอดชีวิตไปให้ได้นะ ฉันจะรอฆ่าแกอยู่ที่หนานหลิง...”เขาเหลือบตามองหลินหยางอย่างมีความหมายลึกซ