LOGINShare
บทที่ 547
Related chapters
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 548
“แกนี่มัน...”หลัวจงมุมปากกระตุก เขาเชื่อว่าหลินหยางกล้าทำเรื่องพรรคนี้ออกมาจริง ๆอย่างไรก็ตามมีคนปกติที่ไหนถึงได้กล้าหาเรื่องตระกูลหลู ตระกูลฉิน แล้วก็แย่งผู้หญิงกับตระกูลหวง!นี่มันเป็นคนบ้าชัด ๆ!และทุกคนที่เหลือต่างก็ถูกการกระทำของหลินหยางทำให้รู้สึกหวาดหวั่นแล้วนี่ก็คือไม่บ้าบิ่นชัด ๆ!กองทัพทหารตระกูลหวงสามพันนายที่หลัวจงพามา ตอนนี้กลายเป็นตัวประกันของหลินหยางไปแล้ว!“นายพลหลัว บีบผมมากเกินไป ผมกล้าทำได้ทุกอย่าง ทางที่ดีคุณควรคิดทบทวนให้ดีนะ...”หลินหยางพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน“แกส่งขวดมานั่นมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น...”“ไม่อยากนั้นคุณจะทำไมเหรอ? ฆ่าผมเหรอ? สติปัญญาของคุณมีปัญหาจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย กล้าแม้แต่ข่มขู่ผม!”หลินหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยันหลัวจงถูกยั่วโมโหจนควันออกหู สีหน้าเขียวคล้ำ กัดฟันกรอด แต่กลับพบว่าตนไม่สามารถทำอะไรหลินหยางได้จริง ๆ!อำนาจ กำลังทหารที่น่าภาคภูมิใจของตระกูลหวง สำหรับหลินหยางแล้วทั้งหมดไม่มีความเลยแม้แต่น้อย!“ต่อให้ตอนนี้แกปกป้องมู่หรงยิ่นเอาไว้ได้ ก็ไม่มีความหมายอะไร การแต่งงานได้ถูกกำหนดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว จะช้าหรือเร็วเธอก็ต้องเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 549
เกียรติของเขากับตระกูลหวงในวันนี้ถูกหลินหยางตบหน้าสองฉาด จนร่วงอยู่บนพื้นหมดแล้ว!ตระกูลหวงผู้สง่าผ่าเผย ไม่ถึงเลยว่าจะถูกหลินหยางกลั่นแกล้งจนมีสภาพแบบนี้!กองทัพทหารตระกูลหวงก็ได้แต่มองดูอย่างตกตะลึง ถ้าหากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง ก็ไม่กล้าเชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับหลัวจงจริง ๆแม่งเอ๊ย บทละครไม่ได้เขียนมาแบบนี้นี่นา!มู่หรงจางแสดงสีหน้าปลื้มปีติ เดิมทีพวกเขาได้เลิกพยายามดิ้นรนแล้ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่า สถานการณ์จะยังสามารถพลิกผันได้!“หลินหยาง วันนี้ขอบคุณคุณมาก”มู่หรงยิ่นมองหลินหยาง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน“นี่เป็นสิ่งที่ผมควรทำนี่นา ผมจะพาคุณไป” หลินหยางกล่าวอย่างไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย“หลินหยาง ขอโทษ วันนี้ฉันไปไม่ได้...”แต่ทว่ามู่หรงยิ่นกลับส่ายหน้าเล็กน้อย นัยน์ตาของเธอยังคงเต็มไปด้วยความอาลัยและอาวรณ์ จ้องมองหลินหยาง “ฉันไม่มีทางพูดว่าฉันไม่อยากแต่งงานเข้าตระกูลหวง แล้วก็ไม่มีทางพูดว่าไม่รู้สึกอะไรกับคุณ นั่นล้วนเป็นคำพูดจอมปลอม แต่หลินหยาง...”“ถ้าฉันไปแล้ว คนในครอบครัวของฉันจะทำยังไง?”เธอหันกลับไปมองมู่หรงจางและคนอื่น ๆ ดวงตาหม่นหมอง “พวกเราหนีไปแล้วก็ต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 550
ทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบสงบทันทีทุกคนต่างก็ตกตะลึงมู่หรงจางยังอึก ๆ อัก ๆ อยากจะเตือนหลินหยางว่าอย่าพูดจามั่นใจแบบนั้นตระกูลหวงอำนาจใหญ่โต ตั้งรกรากอยู่ที่หนานตูมาเกินร้อยปี เป็นนายพลมาหลายรุ่น ดูแลกองทัพทหารตระกูลหวงสามหมื่นนาย!แต่หลินหยาง ก็เป็นเพียงปรมาจารย์ระดับเบิกฟ้าคนหนึ่งเท่านั้นพูดฟังดูแย่หน่อย หลินหยางต่อหน้าตระกูลหวง ก็เหมือนกับมดที่ไปท้าทายคุนเผิงช่างน่าตลกต้องการเวลาสามเดือนเพื่อทำลายตระกูลหวงจนพินาศย่อยยับ นั่นเป็นเรื่องเพ้อฝัน...เสียงหัวเราะอวดดีและเหยียดหยามดังขึ้น ทำลายความเงียบสงัดไปทันทีหลัวจงแสยะยิ้ม หันไปมองหลินหยางด้วยความเหยียดหยาม “ช่างมีจิตใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่เสียเหลือเกินนะ! ตอนนี้ฉันหวังจริง ๆ ว่าแกจะมีชีวิตรอดจากน้ำมือของตระกูลหลูได้ แล้วมาตระกูลหวงตามกำหนดเวลา”“ถึงเวลานั้นแกอาจจะได้เห็นกับตาตัวเอง ว่าผู้หญิงที่แกรักสุดหัวใจ แต่งงานกับคุณชายใหญ่ของตระกูลฉัน!”“ใช่แล้ว จะบอกแกอีกสักหน่อย ฉันได้ข่าวเหมือนว่าพรรคพยัคฆ์ดำจะส่งตัวนักฆ่ามาตามหาแก แกจะต้องรอดชีวิตไปให้ได้นะ ฉันจะรอฆ่าแกอยู่ที่หนานหลิง...”เขาเหลือบตามองหลินหยางอย่างมีความหมายลึกซ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 551
คนสนิทเข้าใจทันที แต่กลับยังมีความสงสัย “ท่านให้ความเคารพมันมาเลยใช่ไหมครับ? ถึงอย่างไรไอ้สารเลวนั่นก็เป็นเพียงปรมาจารย์ระดับเจ็ด...”ผลปรากฏว่ามีเสียงดังเพี้ยะ หลัวจงตบหน้าคนสนิทฉาดหนึ่งคนสนิทก้มหน้าด้วยความหวาดกลัว“แกมันสมองหมาเหรอไง? ฉันสอนแกยังไง? ในสนามรบถ้าประเมินศัตรูต่ำไปจะพ่ายแพ้! ไม่ว่าศัตรูเป็นใครก็ห้ามดูถูก! จะต้องปฏิบัติต่อศัตรูเหมือนกับสิงโตล่ากระต่าย ทุ่มเทกำลังทั้งหมด!”“แล้วก็ลั่วหงอวี๋นั่น ผู้หญิงคนนั้นลึกลับไม่อาจคาดเดา ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่หลินหยางตาย จะแค้นใจตระกูลหวงเราไหม! แน่นอนว่าต้องเอาความผิดนี้ไปป้ายให้พรรคพยัคฆ์ดำ!”“กระผมเข้าใจแล้วครับ! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”คนสนิทรีบกล่าวอีกด้านหนึ่งหลินหยางนั่งอยู่แถวหลังบนรถที่มู่หรงจางจัดเตรียมให้ เปิดโทรศัพท์มือถือก็มีสายโทรเข้ากับข้อความมากมาย นั่นคือฉินโม่หนง หานเซวี่ยอิ๋ง หลี่หรุ่นจู...ทั้งหมดนั่นถูกแพร่ออกไปตอนที่ต่อสู้กับสามความดุร้ายเมื่อครู่นี้ พวกเธอจึงโทรศัพท์มาถามหลินหยางไม่ได้ตอบพวกเธอ แต่โทรศัพท์หาเหยียนหรูอวี้ พูดอย่างตรงประเด็น “เรื่องที่ตระกูลหวงเข้ามาเมืองลั่วคุณทราบไหม?”ว่ากันตาม
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 552
และในเวลานี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะแผ่นเบาอันยั่วยวนเสียงหนึ่งดังลอยมาจากท่ามกลางฝูงชน “ใครพูดว่าจะรุมโจมตี ฉันยังไม่อนุญาตเลยนะ”หลินหยางหันไปมอง กลับพบว่าเป็นโฉวเยี่ยจื่อนั่น!เธอยังคงยั่วยวนเช่นเดิม หันหน้ามองหลินหยางแล้วเลียริมฝีปากแดง สายตาหยาดเยิ้ม “ศัตรู ไม่ได้ติดต่อฉันนานขนาดนี้ เป็นเพราะลืมฉันไปแล้วใช่ไหม”“โฉวเยี่ยจื่อ! แกหมายความว่าอะไรไอ้หน้าบากกล่าวด้วยความโมโหปนตกใจ“ไอ้โง่ แค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไง?” โฉวเยี่ยจื่อกวาดสายตามองเขาแวบหนึ่งอย่างดูถูก แต่ไปยืนอยู่ข้างกายของหลินหยาง ลูบแผ่นอกของหลินหยางด้วยความหลงใหลอย่างเบามือพร้อมพูดขึ้นว่า “นี่คือชายชู้ของฉัน ฉันเป็นหญิงเสเพลของเขา ฉันจะให้อันธพาลแบบแกแตะต้องเขาได้ยังไง?”หลินหยางหยุดมือของเธอ กล่าวอย่างหมดคำพูด “เธอเข้ามายุ่งทำไม?”ดวงตางามของโฉวเยี่ยจื่อเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ กล่าวอย่างยั่วเย้า “กลัวฉันตายเหรอ? นี่คุณกำลังเป็นห่วงฉันใช่ไหม?”เมื่อเห็นทั้งสองคนกำลังจีบกันต่อหน้าของตนเอง ไอ้หน้าบากก็สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที “โฉวเยี่ยจื่อ ไม่คิดเลยว่าเธอจะกล้าทรยศนายจ้าง! ต่อจากนี้ไปวงการนักฆ่าไม่มีที่ให้แกยืนอี
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 553
เขาหันไปมองด้านหลังสุดของฝูงชน มีหลายคนที่คุ้นหน้าคุ้นตา ในนั้นมีลูกศิษย์ของเว่ยจ้ง ลูกศิษย์ของเจียงไห่เซิง แล้วก็มีลูกศิษย์ของเฉิงคั่วด้วยเจ้านายของพวกเขาไม่กล้ามา ดูท่าเป็นเพราะได้ยินข่าว เลยส่งลูกศิษย์มาแก้แค้นก่อนหน้าจะออกไป จะต้องกำจัดคนพวกนี้ กำจัดหญ้าต้องถอนรากถอนโคน“วันนี้ต้องฆ่ามันให้ได้ ไม่อย่างนั้นพวกเราทั้งหมดต้องตาย! แสดงพละกำลังที่มีทั้งหมดออกมา! ฆ่า!”ลูกศิษย์ของเจียงไห่เซิงส่งเสียงโห่ร้องท่ามกลางฝูงชน นักฆ่านับร้อยพยายามอย่างสุดชีวิตหลินหยางระเบิดปราณแท้ในร่างกายออกมา พยายามขับเคลื่อนให้ร่างกายไปถึงสภาวะสูงสุด จะฆ่าศัตรูสิบคนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวได้ยินเสียงตูมดังขึ้นครั้งหนึ่ง เลือดลมพุ่งขึ้นมีปรากฏการณ์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง!ออร่าของหลินหยางพลุ่งพล่านขึ้นจนถึงระดับสูงสุด ร่างกายราวกับเตาหลอม เลือดลมราวกับพายุคลื่น กระตุ้นให้ปราณแท้โหมซัดสาดอย่างไม่มีใครเทียบได้! ทำให้คนหวาดกลัวนักฆ่าที่มีระดับต่ำกว่าระดับมานะสร้าง ต่างถูกลมปราณที่น่าหวาดกลัวกลุ่มนี้ทำให้ตกใจจนแขนขาอ่อนแรง ยากที่จะแบกรับอานุภาพของปรมาจารย์ระดับเจ็ดกับเนตรคู่ได้!ได้ยินเสียงตูมดังขึ้นทีห
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 554
ทันใดนั้น พวกเขาก็แยกไม่ออกว่าใครกำลังไล่ฆ่าใคร!คนแล้วคนเล่าที่ต้องตายด้วยน้ำมือของหลินหยาง ศพเกลื่อนพื้น!ในเวลานี้ บรรดานักฆ่าถูกบีบจนถึงขีดจำกัด พวกเขาลงมือพร้อมกัน ทำให้พื้นถนนแตกร้าว เศษฝุ่นหินระเบิดขึ้น ทำให้สนามรบยิ่งวุ่นวายมากกว่าเดิม!“ไม่ต้องกลัว พวกเราไม่มีทางถอยแล้ว! ถ้าไม่ใช่มันตาย ก็เป็นพวกเราที่ต้องตาย!”มีคนตะโกนขึ้น ตอนนี้คนที่สู้จนตายมากเกินไปแล้ว ทำให้พวกเขาสิ้นหวัง“ตูม...”ปรมาจารย์ระดับสามคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างโมโห แม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยบาดแผล ในเวลานี้ต่างก็สู้ตาย กระตุ้นผลการฝึกฝนตลอดชีวิต ฉวยโอกาสตอนที่หลินหยางถูกรุมโจมตี ฟันเข้าไปที่หัวใจของเขาน่าเสียดายที่เหมือนกับว่าหลินหยางมีตาหลัง หลินหยางหันกลับไปอย่างรวดเร็ว ตบฝ่ามือออกไป หัวของเขาระเบิดทันที หมอกโลหิตระเบิดขึ้นท่าไม้ตายที่เรียบง่ายแต่ร้ายแรง สังหารนักฆ่าระดับปรมาจารย์ไปมากมายนับไม่ถ้วนเพียงคนเดียว“แม่งเอ๊ย...”จ้าวเจี้ยนชิงหางตากระตุก มีความหวาดกลัวพุ่งขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ภายในระยะเวลาสั้น ๆ หลินหยางสังหารปรมาจารย์ไปแล้วสี่คนหลินหยางน่ากลัวเกินไปแล้ว แม่ว่าจะผ่านการต่อสู้กับสามความ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 555
ถึงแม้ว่าจำนวนนักฆ่าจะมาก แต่ปรมาจารย์มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ตอนนี้ถูกหลินหยางสังหารจนหมดแล้ว!ไม่มีปรมาจารย์คอยสนับสนุนสถานการณ์ พวกเขารู้สึกขาดกระดูกสันหลังไป ไม่กล้าสู้ยิบตากับหลินหยางอีก ความหวาดกลัวอันรุนแรงครอบคลุมหัวใจของทุกคน อยากจะหาทางหนีแล้วน่าเสียดายที่หลินหยางไม่ให้โอกาส...เสียงฝ่าลมดังขึ้นมาอีกครั้ง ขับเคลื่อนวิชาอสนีบาตสามสหัสสะ เงาหมัดฝ่ามือลมนับไม่ถ้วนโจมตีเข้ามา หลินหยางนำศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดขับเคลื่อนไปถึงจุดสูงสุดไม่มีศัตรูในระดับแดนเดียวกัน แฝงไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญโดยไม่เกรงกลัวอุปสรรคใด ๆระดับมานะสร้างที่ดวงไม่ดีสี่ห้าคน ถูกหลินหยางโจมตีเข้าโดยตรง ระเบิดตายทั้งเป็น ร่างกายของเขาแตกกระจาย ระเบิดเป็นหมอกโลหิต!“นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าวะ?”บรรดานักฆ่าจ้องมองหลินหยางที่ครอบคลุมอยู่ท่ามกลางหมอกโลหิต ร่างกายสั่นระริก ในหัวใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัวหลินหยางในเวลานี้น่าตกใจมาก พวกเขาแยกไม่ออกว่าใครเป็นนักฆ่ากันแน่ตอนนี้สถานการณ์ในการสู้รบได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แล้ว นักฆ่าที่เหลือได้สูญเสียไปเกินครึ่ง ปณิธานของพวกเขาแตกสลาย หั
Latest chapter
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 610
“ผม ผมยินดีเป็นพยานที่มีความผิด ประณามและฟ้องร้องจ้าวเจี้ยนชิง! ในมือของผมมีข้อมูลอยู่ร้อยชุด สามารถเป็นหลักฐานที่แสดงว่าจ้าวเจี้ยนชิงได้กระทำความผิด!”เขารู้ดีแก่ใจว่า ชีวิตของตนในตอนนี้ถูกกุมอยู่ในกำมือของหลินหยาง ดังนั้นจึงรีบเคลียร์ความสัมพันธ์ให้ชัดเจน หวังว่าหลินหยางจะไว้ชีวิตตนเองสักครั้งแต่ทว่าในเวลานี้ ยังไม่ทันที่หลินหยางจะพูด เฉิงหว่านฉิงกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า “ปรมาจารย์หลินอย่าเชื่อพ่อของฉัน! เขาแค้นคุณมานานมากแล้ว! เขายังจับตาดูคุณ ภายใต้คำสั่งของหลูอ้าวตง!”“อีกทั้งข้อมูลในมือของเขา ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งร้อยชุด อย่างน้อยต้องมีถึงสามร้อยชุด! เขาไม่ซื่อสัตย์กับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว!”“อย่างนั้นเหรอ?” หลินหยางหันหน้าไปมองเธอด้วยสีหน้าประหลาดใจเมื่อเฉิงคั่วได้ยินดังนั้น กลับโมโหจนแทบกระอักเลือด “แม่งเอ๊ย ทำไมฉันถึงได้มีลูกสาวอกตัญญูอย่างแก่! ไม่นึกเลยว่าแม้แต่พ่อของตัวยังทรยศได้! ตอนนั้นฉันควรจะยิงแกให้ติดกำแพง!”แต่ทว่าเฉิงหว่านฉิงกลับไม่สะทกสะท้าน ในทางกลับกันดวงตาคู่งามนั้น จ้องมองหลินหยางด้วยสีหน้ากังวลใจพร้อมกล่าววิงวอน “ขอเพียงแค่ปรมาจารย์หลินไว้ชีวิตฉันสักครั้ง ฉัน
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 609
เปรี้ยง!ตอนที่ยาเสพติดมากมายปรากฏขึ้น ทุกคนต่างพากันอ้าปากค้างตกตะลึง?!“ไม่นึกเลยว่าจ้าวเจี้ยนชิงยังสมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด!”“ยาเสพติดเหล่านี้ มากพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลตายหลายพันรอบ!”แต่ท่ามกลางเสียงร้องตกใจเหล่านั้นจ้าวเจี้ยนชิงก็จ้องมองยาเสพติดเหล่านั้นด้วยความตกตะลึง กล่าวด้วยใบหน้าที่ยากจะเหลือเชื่อ “เป็น เป็นไปได้ยังไง?”ยาเสพติดพวกนี้ตนเก็บเอาไว้ในสถานที่ที่เป็นความลับ จะถูกตรวจเจอได้ยังไง?เขาหันหน้าไปมองหลินหยางทันทีกล่าว “แกซื้อตัวคนของฉัน?!”“อย่าพูดจามั่วซั่วสิ ฉันไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียว”หลินหยางมองบน ตนไม่ได้จ่ายแม้แต่สตางค์แดงเดียวจริง ๆเห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าฉันใช้แรงกายบนเตียงเพื่อให้ได้มาต่างหาก!“พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงกันดี?”จ้าวเจิ้งฮ่าวตกใจจนเสียงสั่นเครือ สีหน้าตกใจและหวาดกลัวทำยังไงดี?จ้าวเจี้ยนชิงกลับหัวเราะด้วยความเจ็บปวด เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?!เขาคุกเข่าลงให้หลินหยางเสียงดังตึ้งอย่างรวดเร็ว กล่าวอย่างสิ้นหวัง “ปรมาจารย์หลิน ผมขอโทษคุณ ผมไม่ควรหาเรื่องคุณ ผมไม่ขอร้องให้คุณไว้ชีวิตผม แต่ปล่อยคนในครอบครัวข
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 608
“ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 607
“แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 606
ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 605
เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 604
“เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 603
ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง บทที่ 602
หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา
