Share

บทที่ 554

Author: ด้านนอกด่านประตูห่านป่า
last update Last Updated: 2024-11-01 18:00:24
ทันใดนั้น พวกเขาก็แยกไม่ออกว่าใครกำลังไล่ฆ่าใคร!

คนแล้วคนเล่าที่ต้องตายด้วยน้ำมือของหลินหยาง ศพเกลื่อนพื้น!

ในเวลานี้ บรรดานักฆ่าถูกบีบจนถึงขีดจำกัด พวกเขาลงมือพร้อมกัน ทำให้พื้นถนนแตกร้าว เศษฝุ่นหินระเบิดขึ้น ทำให้สนามรบยิ่งวุ่นวายมากกว่าเดิม!

“ไม่ต้องกลัว พวกเราไม่มีทางถอยแล้ว! ถ้าไม่ใช่มันตาย ก็เป็นพวกเราที่ต้องตาย!”

มีคนตะโกนขึ้น ตอนนี้คนที่สู้จนตายมากเกินไปแล้ว ทำให้พวกเขาสิ้นหวัง

“ตูม...”

ปรมาจารย์ระดับสามคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างโมโห แม้ว่าตัวเขาจะเต็มไปด้วยบาดแผล ในเวลานี้ต่างก็สู้ตาย กระตุ้นผลการฝึกฝนตลอดชีวิต ฉวยโอกาสตอนที่หลินหยางถูกรุมโจมตี ฟันเข้าไปที่หัวใจของเขา

น่าเสียดายที่เหมือนกับว่าหลินหยางมีตาหลัง หลินหยางหันกลับไปอย่างรวดเร็ว ตบฝ่ามือออกไป หัวของเขาระเบิดทันที หมอกโลหิตระเบิดขึ้น

ท่าไม้ตายที่เรียบง่ายแต่ร้ายแรง สังหารนักฆ่าระดับปรมาจารย์ไปมากมายนับไม่ถ้วนเพียงคนเดียว

“แม่งเอ๊ย...”

จ้าวเจี้ยนชิงหางตากระตุก มีความหวาดกลัวพุ่งขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ภายในระยะเวลาสั้น ๆ หลินหยางสังหารปรมาจารย์ไปแล้วสี่คน

หลินหยางน่ากลัวเกินไปแล้ว แม่ว่าจะผ่านการต่อสู้กับสามความ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 555

    ถึงแม้ว่าจำนวนนักฆ่าจะมาก แต่ปรมาจารย์มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ตอนนี้ถูกหลินหยางสังหารจนหมดแล้ว!ไม่มีปรมาจารย์คอยสนับสนุนสถานการณ์ พวกเขารู้สึกขาดกระดูกสันหลังไป ไม่กล้าสู้ยิบตากับหลินหยางอีก ความหวาดกลัวอันรุนแรงครอบคลุมหัวใจของทุกคน อยากจะหาทางหนีแล้วน่าเสียดายที่หลินหยางไม่ให้โอกาส...เสียงฝ่าลมดังขึ้นมาอีกครั้ง ขับเคลื่อนวิชาอสนีบาตสามสหัสสะ เงาหมัดฝ่ามือลมนับไม่ถ้วนโจมตีเข้ามา หลินหยางนำศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดขับเคลื่อนไปถึงจุดสูงสุดไม่มีศัตรูในระดับแดนเดียวกัน แฝงไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญโดยไม่เกรงกลัวอุปสรรคใด ๆระดับมานะสร้างที่ดวงไม่ดีสี่ห้าคน ถูกหลินหยางโจมตีเข้าโดยตรง ระเบิดตายทั้งเป็น ร่างกายของเขาแตกกระจาย ระเบิดเป็นหมอกโลหิต!“นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าวะ?”บรรดานักฆ่าจ้องมองหลินหยางที่ครอบคลุมอยู่ท่ามกลางหมอกโลหิต ร่างกายสั่นระริก ในหัวใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัวหลินหยางในเวลานี้น่าตกใจมาก พวกเขาแยกไม่ออกว่าใครเป็นนักฆ่ากันแน่ตอนนี้สถานการณ์ในการสู้รบได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แล้ว นักฆ่าที่เหลือได้สูญเสียไปเกินครึ่ง ปณิธานของพวกเขาแตกสลาย หั

    Last Updated : 2024-11-02
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 556

    นักฆ่านับร้อยรุมสังหารช่างน่ากลัวเหลือเกิน นั่นเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียงบริเวณรอบ ๆ เมืองลั่วเชียวนะ ในนั้นยังมีปรมาจารย์รวมอยู่ด้วยห้าคน!ตอนนี้กลับถูกหลินหยางฆ่าตายทั้งหมด ไม่เหลือรอดเลยแม้แต่คนเดียว!ความทรงพลังของหลินหยางน่ากลัว ทำให้คนไม่สามารถเข้าใจได้ นี่เป็นเพียงปรมาจารย์ระดับเจ็ดจริง ๆ เหรอ? จะฝืนชะตาสวรรค์มากเกินไปแล้ว!ในเวลานี้ หลินหยางกำลังย่างกราย ทิ้งรอยเท้าเปื้อนเลือดไว้ด้านหลัง บนใบหน้ากลับไม่เห็นแรงอาฆาต สงบและเรียบเฉย ลักษณะอ่อนโยนเมื่อเทียบกับการสังหารนองเลือดเมื่อครู่นี้แล้วช่างแตกต่างโดยสิ้นเชิง เมื่อครู่นี้เขาอาจหาญ หนึ่งหมัดสังหารหนึ่งคน ในเวลานี้กลับทำตัวอยู่เหนือข้อพิพาทและสงบนิ่ง ราวกับเทพเซียนกำลังเดินเล่นตามการก้าวเดินแต่ละก้าวของเขา แม้กระทั่งจ้าวเจี้ยนชิงยังถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว เกิดความเย็นยะเยือกขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ ฉากเมื่อครู่นี้แม้แต่เขายังรู้สึกหวาดหวั่นใจ“จ้าวเจี้ยนชิง ฉันขอท้าประลองแกตอนนี้ แกกล้ารับไหม?”หลินหยางสายตาคมกริบ กวาดสายตามองทุกคน สุดท้ายไปหยุดอยู่ที่บนตัวของจ้าวเจี้ยนชิงจ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตึงเครียดทันที กัดฟันกรอดกล่าว “แ

    Last Updated : 2024-11-02
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 557

    ปรากฏการณ์หมอกโลหิตพุ่งขึ้นฟ้าเสแสร้งมากขนาดไหน การสูญเสียพลังงานก็ยิ่งมากเท่านั้น โดยเฉพาะหลังจากที่ต่อสู้กับสามความดุร้าย แล้วก็นักฆ่าอีกนับร้อยคนการสูญเสียพลังงานนั้นน่าหวาดกลัวมากจริง ๆ!หลินหยางไม่เหลือแม้แต่หยดเดียวแล้วจริง ๆ!อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงตั้งแต่ตอนแรก แต่ศัตรูของเขาเยอะมากเกินไป จึงทำได้เพียงฝืนทนเอาไว้ จะแสดงความอ่อนแอต่อหน้าคนอื่นไม่ได้ตอนนี้ได้ปลดปล่อยแล้ว หลินหยางรู้สึกว่าตนเองใกล้จะแห้งจนกลายเป็นมัมมี่แล้ว!โฉวเยี่ยจื่อดวงตาพราวไปด้วยเสน่ห์ “อยากให้ฉันช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของคุณไหม?”มือน้อยนั้นเลื่อนลงไปลูบคลำด้านล่างของหลินหยางอย่างอยู่ไม่สุข“ไสหัวไป! ฉันไม่เหลือสักหยดแล้วจริง ๆ!” หลินหยางปัดมือของเธอออก ทำท่าทางเด็ดเดี่ยวแน่วแน่โฉวเยี่ยจื่อสีหน้าดูแย่ “ถ้าอย่างนั้นฉันช่วยคุณแล้วจะมีประโยชน์อะไร! ที่ฉันหวังไม่ใช่เพราะอาวุธของคุณใหญ่โตหรอกเหรอ? ไม่ใช่ว่าคุณคงใช้การไม่ได้แล้วหรอกนะ!”ผลปรากฏว่าหลินหยางไม่ได้ตอบ เขาเหนื่อยล้าสุดขีด จนล้มตัวลงไปด้านหลัง หัวซบลงบนต้นขาที่กลมกลึงของเธอแล้วหมดสติไป“ฉันไม่มีทางเสียเปรียบหรอกใช่ไหม?”โฉวเยี่ยจื่อไม่พอใจ

    Last Updated : 2024-11-03
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 558

    “ออกไป! รอให้ผมหายดีก่อนเถอะ ผมจะเปิดศึกหนักกับคุณสามวันสามคืน!”ตั้งแต่ที่มหาปรมาจารย์หลินเข้าวงการก็ไม่เคยได้รับความลำบากใจขนาดนี้มาก่อน ไม่คาดคิดเลยว่าจะถูกสงสัยว่าไร้น้ำยา!ประเด็นคือเป็นผู้หญิงที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แต่รู้สึกกระหายในร่างกายของตน ความสนใจจึงมากเป็นพิเศษ!“ยังใช้การได้จริงเหรอ?” สายตาของโฉวเยี่ยจื่อมองสำรวจหลินหยางด้วยความสงสัย“เครื่องไถพรวนพลังงานนิวเคลียร์เคยได้ยินไหม? เอาคุณตายได้เลย!”หลินหยางกล่าวด้วยความโมโห!โฉวเยี่ยจื่อถึงได้ถอนหายใจเบา ๆ ไปจัดเตรียมสมุนไพรแช่ตัวตามคำสั่งของหลินหยางจนเสร็จเรียบร้อยหลังจากที่หลินหยางเก็บตัวแช่สมุนไพรเมื่อนึกถึงครั้งแรกกับหลินหยางที่ศาลเจ้าลั่วอันทรุดโทรม เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด โฉวเยี่ยจื่ออดไม่ได้ที่จะตั้งหน้าตั้งตารอรสชาติแบบนั้นเธอกำลังเหวี่ยงกุญแจบนนิ้ว เบะปากกล่าว ‘มีสถานการณ์แบบไหนบ้างที่ฉันไม่เคยเจอ คิดจะเอากุญแจเพียงดอกเดียวมาขังฉันไว้? ฝันไปเถอะ!’เธอรู้สึกไม่มีอะไรทำ จึงถือกุญแจเดินสำรวจดูในบ้านของหลินหยาง เมื่อมาถึงห้องนอนของหลินหยาง จึงถอดเสื้อผ้าที่แสนเซ็กซี่นั่นของตัวเองออกไม่สนใจเสื้อผ้าของเฉาเยี่

    Last Updated : 2024-11-03
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 559

    ระหว่างระดับแปดกับระดับสาม ความแตกต่างมากเกินไป เพียงแค่ฝ่ามือเดียว โฉวเยี่ยจื่อก็ไม่มีโอกาสได้ต่อต้าน ถูกโจมตีจนตัวลอยกระเด็นออกไป อาเจียนออกมาเป็นเลือด“ระดับสามตัวเล็ก ๆ ก็กล้าขวางฉัน น่าขำ! ถ้าไม่ใช่เพราะฉันเห็นว่าเธอพอไปวัดไปวาได้ ตอนนี้เธอคงตายไปแล้วหวังเหลียนเฉิงกล่าวด้วยความโมโหอย่างดูถูกเขาออมมือ เพราะเขายังอยากจะมาหาความสุขกับโฉวเยี่ยจื่อ ไม่ได้อยากจะฆ่าเธอเขาเดินไปที่ข้างกายของโฉวเยี่ยจื่อ กำลังจะเดินขึ้นไปข้างบน ผลปรากฏว่ากลับถูกใครบางคนกอดขาเอาไว้โฉวเยี่ยจื่อไอออกมาเป็นเลือด แต่กลับยังพูดพร้อมฉีกยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก “ไอ้แก่ แกคู่ควรที่จะมีอะไรกับฉันเหรอ? แกกับหลินหยางต่างกันไกลโข”“ไสหัวไป!”หวังเหลียนเฉิงโมโห เตะขาออกไป ทำให้โฉวเยี่ยจื่อถูกเตะลอยกระเด็นออกไป!โฉวเยี่ยจื่อกระดูกซี่โครงหักหลายท่อน ร่างกายงอเหมือนกุ้ง ได้รับบาดเจ็บสาหัส คงมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน“แม่งเอ๊ย ทำลายความสนุกของฉัน รอให้ฉันสนุกกับแกเสร็จ ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ แล้วเอาไปให้หมากิน!”หวังเหลียนเฉิงโกรธจริง พ่นลมหายใจอย่างเยาะหยัน แล้วเดินออกไปด้านหลังมีเสียงอ่อนแอดังลอยมาอีกครั้ง...“จะส

    Last Updated : 2024-11-04
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 560

    “รนหาที่ตาย!”หวังเหลียนเฉิงพูดจาดูถูก ปราณแท้ทั่วทั้งตัวพลุ่งพล่าน เสื้อผ้าพองขึ้นมา พลังทั่วทั้งร่างขับเคลื่อนจนถึงระดับสูงสุด พุ่งเข้าโจมตีหลินหยาง!วันนี้เขาไม่มีโอกาสได้ระเบิดกำลังรบออกมาเลย ในเวลานี้จึงระเบิดออกมาทั้งหมด บีบจนเกิดรอยนิ้วมือ ราวกับสามารถเจาะทะลุทุกอย่างได้!ดรรชนีดับสูญ!นี่คือวรยุทธ์ระดับเขตลับ เขาเคยเห็นร่างกายอันทรงพลังของหลินหยาง ไม่เหลือโอกาสให้แม้แต่น้อยหลินหยางคำราม ปราณแท้ในร่างกายของเขาใช้จนหมดเกลี้ยง ในเวลานี้ใช้ร่างกายที่ไร้ที่ติในการพยายามต่อสู้โดยเฉพาะ!พลังของร่างกายระเบิดจนถึงระดับสูงสุด การปะทะกับหวังเหลียนเฉิงซึ่ง ๆ หน้า ทำให้เกิดระลอกคลื่นอันทรงพลัง สั่นสะเทือนจนมือและเท้าของหวังเหลียนเฉิงเกิดอาการชา อาเจียนออกมาเป็นเลือดทันที“ไม่ถูกต้อง!”หวังเหลียนเฉิงถอยไปข้างหลังหลายก้าว สีหน้าซีดขาว จ้องมองหลินหยางด้วยใบหน้าตื่นตกใจเมื่อครู่นี้พลังที่หลินหยางระเบิดออกมาน่ากลัวมากเกินไป! ทำให้เลือดลมของเขาพลุ่งพล่าน มือกำลังสั่นระริกถึงแม้ว่าเขาจะถูกม๋อจื่อทำให้ได้รับบาดเจ็บ แต่อาการบาดเจ็บของหลินหยางสาหัสยิ่งกว่า เมื่อครู่นี้เห็นได้ชัดว่าหลินหย

    Last Updated : 2024-11-04
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 561

    สีหน้าของหวังเหลียนเฉิงซีดขาว จ้องมองหลินหยางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!ต้องเข้าใจว่า นิ้วนั้นเมื่อครู่นี้เกือบจะจิ้มเข้าไปที่หัวใจของหลินหยาง แต่หลินหยางกลับเสี่ยงอันตรายอันใหญ่หลวง แต่ก็ต้องพุ่งตัวเข้าใส่!เขากำลังเดิมพันครั้งใหญ่!ที่สำคัญก็คือ ดวงชะตาของเขาดีขนาดนี้ ชนะเดิมพันแล้วจริง ๆ!หลินหยางหอบเล็กน้อย สีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ เลือดลมเกือบจะแห้งเหือด พลังถูกใช้จนหมด แต่กลับหันหน้าไปมองหวังเหลียนเฉิงด้วยสีหน้าเรียบเฉย “แกยังไม่เข้าใจอีกเหรอ ว่าฉันอยากฆ่าแกมากขนาดไหน”หวังเหลียนเฉิงสติแตกไปแล้ว หันหลังกลับจะหนี เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเกินไป วิธีการต่อสู้ของหลินหยางไม่ปกติเลยสักนิด เขาไม่ได้มีความมั่นใจว่าจะสามารถฆ่าหลินหยางได้ ขืนสู้ต่อไปคนที่ตายก็คือตัวเอง!“ไปตายซะ!”หลินหยางตะโกนเสียงดังเขามีบาดแผลเต็มตัว รูบนหัวไหล่ยังมีเลือดซึม แต่กลับไม่ยอมเลิกรา หวังเหลียนเฉิงยั่วโมโหเขา โฉวเยี่ยจื่อก็สละชีวิตเพื่อตนเอง ทำไมเขาถึงต้องปล่อยโอกาสแก้แค้นไป!ได้ยินเสียงคำรามของมังกรคชสารดังขึ้น เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเลือดลมของหลินหยางแห้งเหือดไปแล้ว แต่กลับพยายามบีบเคล้นเลือดลม ออ

    Last Updated : 2024-11-05
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 562

    เขาลุกขึ้นอย่างยากลำบาก อุ้มโฉวเยี่ยจื่อขึ้นมา วางไว้ที่กลางห้องนอน เขายังคิดไม่ออกว่าควรจะนำเธอไปไว้ที่ไหน นำเธอไว้ข้างกายของตนเองก็ไม่ปลอดภัยในขณะที่กำลังครุ่นคิด ทันใดนั้นเขาก็ได้กลิ่นไหม้กลุ่มหนึ่ง เมื่อเดินมาถึงห้องครัวกลับเห็นหม้อที่ไหม้จนแห้ง ข้างในมีคราบไหม้ที่เป็นก้อนสีดำก้อนหนึ่ง‘ถ้าคุณอยู่อีกสองสามวัน ไม่ช้าก็เร็วผมคงอาหารเป็นพิษตาย’ในหัวสมองของหลินหยางอดไม่ได้ที่จะมีภาพโฉวเยี่ยจื่อ กำลังทำอาหารอยู่ในห้องครัวอย่างเงอะ ๆ งะ ๆ ก่อนหน้าที่หวังเหลียนเฉิงจะพุ่งเข้ามาหาปรากฏขึ้นเขายกโจ๊กออกมา ใช้ช้อนตักกินทีละคำ กลิ่นไหม้แสบจมูก แต่หลินหยางกลับใบหน้าไร้ความรู้สึกหลังจากนั้นก็วางชามและช้อนลงเสียงดังปัง“ขอบคุณ อร่อยมาก”เขานำหม้อและชามวางกลับไปไว้ที่เดิม พูดด้วยเสียงเรียบจนจบจากนั้นก็โทรศัพท์ไปหาลั่วหงอวี๋ น้ำเสียงของลั่วหงอวี๋ที่อยู่ปลายสายเรียบเฉย “ว่ายังไง?”“เถ้าแก่ลั่ว มีเรื่องอยากจะรบกวนคุณหนึ่งเรื่อง” หลินหยางกล่าว “ผมมีคนป่วยอยู่คนหนึ่ง อยากจะส่งไปอยู่กับคุณ”“ผู้หญิง?”ลั่วหงอวี๋กล่าวพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ“ผู้หญิงโง่คนหนึ่ง” หลินหยางกล่าวอย่างจนปัญญา“รู้ไ

    Last Updated : 2024-11-05

Latest chapter

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 608

    “ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 607

    “แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 606

    ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 605

    เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 604

    “เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 603

    ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 602

    หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 601

    จ้าวเจี้ยนชิงตกตะลึงไปแล้ว “ราง รางวัลพลเมืองดีเด่น?”เฉิงคั่วร้อนใจ “คุณชายเหยียน หลินหยางฆ่าคนตายคาที่ ทุกคนเห็นกันหมด! คุณทำ...”เสียงเพี้ยะดังขึ้นทีหนึ่ง!เหยียนฮ่าวสะบัดฝ่ามือเข้าไปที่บนใบหน้าของเขา เขากล่าวเสียงขรึม “เมื่อครู่นี้แกเห็นอะไร?”“ผม...”เฉิงคั่วสีหน้าซีดขาว ภายใต้สีหน้าที่เย็นยะเยือกของเหยียนฮ่าว กลับไม่กล้าพูดอะไรอีกเขาเป็นปรมาจารย์บ้านนอกคนหนึ่ง จะล่วงเกินเหยียนฮ่าวไม่ได้อย่างเด็ดขาด!“พวกแกเห็นอะไร?”เหยียนฮ่าวกวาดสายตามองคนอื่นด้วยสีหน้าเย็นชาพร้อมกล่าวขึ้นอีกครั้งทั้งหมดนิ่งเงียบ“คดีของวันนี้ง่ายมาก!” เหยียนฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “หวังเทียนเหิงรัฐมนตรีกรมอัยการสูงสุด กลั่นแกล้งประชาชน บังคับใช้กฎหมายที่รุนแรง!”“คุณหลินป้องกันตัวตามกฎหมาย ถือว่าเป็นการอพยพฉุกเฉิน!”“ผมพูดจบแล้ว มีใครเห็นด้วย มีใครคัดค้านไหม?”การอพยพฉุกเฉินสามารถฆ่าคนได้ตามใจชอบอย่างนั้นเหรอ? ไม่มีเหตุผล!ทุกคนตะลึงงันแต่ว่าภายใต้สายตาของเหยียนฮ่าว สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เพียงเพราะบิดาของเหยียนฮ่าวยังเป็นอธิบดีกรมอัยการสูงสุด คำพูดของเขาก็คือกฎหม

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 600

    เหยียนฮ่าวรู้สึกหมดความอดทนอยู่บ้าง “อยากจะเจรจาก็รีบพูดมา ไม่พูดฉันจะไปแล้ว!”หลินหยางกลับจิบไวน์อึกหนึ่ง ถึงได้หันหน้าไปมองเขาแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณชายเหยียน เหมือนว่าคุณจะเข้าใจผิดไปนะ”“คุณ มีสิทธิ์อะไรมาเจรจากับผม?”“ว่าอะไรนะ?”เหยียนฮ่าวงุนงงไปทันที หลินหยางเพียงแค่ดีดนิ้วทีหนึ่ง!ทันใดนั้น เหยียนฮ่าวก็ล้มลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดราวกับไม่ใช่เสียงของมนุษย์! ร่างกายคดงอราวกับกุ้งต้มสุก!ยังดีที่ครั้งก่อนต่อสู้ครั้งใหญ่กับหวังเหลียนเฉิง หลังจากทำลายคฤหาสน์จนพัง หลินหยางก็ได้ให้คนมาซ่อมแซมแล้ว ยังใช้วัสดุเก็บเสียงชั้นดีอีกด้วย ถึงไม่ทำให้เสียงร้องที่ราวกับจะขาดใจตายของเขาไม่ดังเล็ดลอดออกไปข้างนอกหลินหยางนั่งอยู่บนโซฟา ดื่มไวน์อย่างไม่รีบไม่ร้อน เอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับเสียงร้องอันน่าเวทนานั่นหลังจากผ่านไปห้านาที ถึงได้ค่อย ๆ วางแก้วไวน์ลงเสียงร้องอันน่าเวทนาของเหยียนฮ่าวก็ค่อย ๆ หยุดลงเขาในเวลานี้นอนอยู่บนพื้น เหงื่อท่วมตัว สีหน้าซีดขาวจนน่าตกใจ แม้แต่พรมยังถูกเขาฉีกจนเละเทะ!“รู้สึกดีแล้วใช่ไหม?”หลินหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้ม“แก แกทำอะไรกับฉัน?

DMCA.com Protection Status