Share

บทที่ 562

เขาลุกขึ้นอย่างยากลำบาก อุ้มโฉวเยี่ยจื่อขึ้นมา วางไว้ที่กลางห้องนอน เขายังคิดไม่ออกว่าควรจะนำเธอไปไว้ที่ไหน นำเธอไว้ข้างกายของตนเองก็ไม่ปลอดภัย

ในขณะที่กำลังครุ่นคิด ทันใดนั้นเขาก็ได้กลิ่นไหม้กลุ่มหนึ่ง เมื่อเดินมาถึงห้องครัว

กลับเห็นหม้อที่ไหม้จนแห้ง ข้างในมีคราบไหม้ที่เป็นก้อนสีดำก้อนหนึ่ง

‘ถ้าคุณอยู่อีกสองสามวัน ไม่ช้าก็เร็วผมคงอาหารเป็นพิษตาย’

ในหัวสมองของหลินหยางอดไม่ได้ที่จะมีภาพโฉวเยี่ยจื่อ กำลังทำอาหารอยู่ในห้องครัวอย่างเงอะ ๆ งะ ๆ ก่อนหน้าที่หวังเหลียนเฉิงจะพุ่งเข้ามาหาปรากฏขึ้น

เขายกโจ๊กออกมา ใช้ช้อนตักกินทีละคำ กลิ่นไหม้แสบจมูก แต่หลินหยางกลับใบหน้าไร้ความรู้สึก

หลังจากนั้นก็วางชามและช้อนลงเสียงดังปัง

“ขอบคุณ อร่อยมาก”

เขานำหม้อและชามวางกลับไปไว้ที่เดิม พูดด้วยเสียงเรียบจนจบ

จากนั้นก็โทรศัพท์ไปหาลั่วหงอวี๋ น้ำเสียงของลั่วหงอวี๋ที่อยู่ปลายสายเรียบเฉย “ว่ายังไง?”

“เถ้าแก่ลั่ว มีเรื่องอยากจะรบกวนคุณหนึ่งเรื่อง” หลินหยางกล่าว “ผมมีคนป่วยอยู่คนหนึ่ง อยากจะส่งไปอยู่กับคุณ”

“ผู้หญิง?”

ลั่วหงอวี๋กล่าวพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ

“ผู้หญิงโง่คนหนึ่ง” หลินหยางกล่าวอย่างจนปัญญา

“รู้ไ
Заблокированная глава
Продолжайте читать эту книгу в приложении

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status