All Chapters of แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง: Chapter 321 - Chapter 330

"ได้! งั้นพรุ่งนี้ผมไปในเมืองเป็นเพื่อนพี่!" จางหยวนพูดเสียงเข้มในตอนที่พูดคำนี้ เขามองรูปร่างที่มีเสน่ห์สวยงามของหลี่ชิวจวี๋ และกลืนน้ำลายอย่างอดไม่ได้ครั้งที่แล้วหลี่ชิวจวี๋ยั่วยวนจางหยวน เหตุผลที่จางหยวนสามารถรักษาเจตนาเดิมเอาไว้ได้ในช่วงเวลาสำคัญแล้วจากไป นั่นก็เพราะหลี่ชิวจวี๋ยังไม่ได้หย่าร้างแต่ตอนนี้ หลี่ชิวจวี๋ใกล้จะหย่าร้างแล้วรอให้เธอหย่าร้าง ถึงเวลาทั้งสองคนก็จะ...เห็นได้ชัดว่าตอนนี้จางหยวนไม่ใช่คนเดียวที่คิดเรื่องพวกนี้หลี่ชิวจวี๋ก็มองดูจางหยวนด้วยใบหน้าอิ่มเอิบ ดวงตาของเธอสวยหยาดเยิ้มจนเหมือนกับจะมีน้ำไหลออกมา"อาหยวน งั้น...พรุ่งนี้นายจะต้องพาฉันไปในเมืองนะ!" หลี่ชิวจวี๋พูดเสียงออดอ้อนจางหยวนกลืนน้ำลาย: "แน่นอน! แน่นอน!"รอให้ทั้งสองคนกลับถึงบ้าน จางหยวนก็รีบเทน้ำชามใหญ่ให้กับตัวเอง แล้วดื่มเข้าไปจนหมด นี่ถึงได้ข่มไฟที่อยู่ในใจลงไปไม่พูดไม่ได้ว่า หลี่ชิวจวี๋เป็นสาวที่แต่งงานแล้วที่มีน้ำมีนวลอย่างมาก!อีกทั้งเธอก็รู้ว่าควรจะเย้าแหย่ผู้ชายอย่างไร!เมื่อครู่ตอนที่ใกล้ถึงหน้าบ้าน หลี่ชิวจวี๋แสร้งทำเป็นผู้เชือกรองเท้า แต่ความจริงกลับตั้งใจเผยร่องหร้าอกให้จา

จางหยวนเลิกคิ้ว: "พี่หยาง ผมไม่เข้าใจว่าความหมาของพี่!""หึหึ! ภรรยาของฉันเป็นฝ่ายบัญชีอยู่ในคณะกรรมการหมู่บ้าน เรื่องนี้นายรู้ใช่ไหม? เธอสามารถมองเห็นเอกสารลับที่คนในหมู่บ้านหลายคนมองไม่เห็น!" หยางซินพูดด้วยความลำพองใจจางหยวนมองดูเขา: "นี่เกี่ยวข้องอะไรกับผมด้วย? หรือว่า...พี่สะใภ้เห็นเอกสารลับที่เกี่ยวข้องกับผมเหรอ?"ได้ยินคำพูดของจางหยวน หยางซินตบหน้าขาทันที"ถึงว่าอาหยวนสามารถหาเงินได้เยอะ! เพียงแค่หัวสมองแบบนี้ คนทั่วไปก็เทียบนายไม่ได้แล้ว!" เขาพูดอย่างตื่นเต้น"ถูกต้อง! เป็นอย่างที่นายว่า! ภรรยาของฉันเห็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับนาย พูดให้ถูกต้องก็คือ เอกสารที่เกี่ยวกับสุสานบรรพบุรุษของครอบครัวนาย!"จางหยวนรูม่านตาหดตัว: "เอกสารที่เกี่ยวข้องกับสุสานบรรพบุรุษของผม? เนื้อหาในเอกสารคืออะไร?"เมื่อได้ยินแบบนี้หยางซินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เพียงแค่ทำท่าถูมือให้จางหยวนสัญลักษณ์มือแบบนี้เป็นท่าทางการขอเงินจางหยวนเข้าใจได้ในทันทีในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมจู่ ๆ หยางซินถึงมาหาเขา ที่แท้เพราะอยากจะขายข่าวนี่เอง!แต่เรื่องเกี่ยวกับสุนสานบรรพบุรุษ จางหยวนจะต้องซื้อข่าวนี้เอาไว้จริง ๆ

พลบค่ำ หลังจากทานอาหารเย็น จางหยวนถือโอกาสในตอนที่ท้องฟ้ามืดค่ำ มาที่ใกล้ ๆ บ้านของผู้ใหญ่บ้านจางเว่ยหมินเงียบ ๆเรื่องที่เขามาหาจางเว่ยหมิน อย่าเพิ่งให้คนในหมู่บ้านเห็นจะค่อนข้างดีกว่าในตอนนี้ ประตูบ้านของจางเว่ยหมินปิดสนิทในตอนที่จางหยวนกำลังจะเคาะประตูจู่ ๆ ผู้หญิงที่แต่งตัวสีสันฉูดฉาดคนหนึ่งเดินมา อีกทั้งเหมือนว่าจะไปที่บ้านของจางเว่ยหมินจางหยวนหยุดฝีเท้าทันที และหลบอยู่ที่ด้านหลังของเสาไฟฟ้าที่อยู่ข้าง ๆในตอนนี้เขาเพิ่งจะเห็นอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนั้นก็คือแม่ม่ายหยางผู้หญิงร่านที่มีชื่อเสียงในหมู่บ้านแม่ม่ายก็แบ่งแยกคน มีบางคนรักนวลสงวนตัว อย่างเช่นเสิ่นซิ่วอวิ๋นมีบางคนก็ต่างออกไป ตัวอย่างเช่นแม่ม่ายหยาง เธอเป็นแม่หม้ายร่านที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมู่บ้านเพียงแค่หน้าตาไม่ขี้เหร่และแก่จนเกินไป แม่ม่ายหยางแทบจะไม่ปฏิเสธเลย!ว่ากันว่า ในหมู่บ้านมีพวกชายแก่มากกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์ เคยขึ้นเตียงของแม่ม่ายหยางแล้วหนึ่งในนั้นถึงขั้นที่ยังมีหนุ่มน้อยอายุสิบแปดสิบเก้าปี!ทุกครั้งที่ได้ยินข่าวลือเช่นนี้ จางหยวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุกซู่แม่ม่ายหยางอายุใกล้สี่สิบแล้ว ผู้ชา

จางหยวนเดินเข้าไป: "พี่สะใภ้ชิวจวี๋ มาหาผมมีธุระอะไรไหม?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ นายตามฉันมาก่อน!" สายตาของหลี่ชิวจวี๋เป็นประกายอย่างแปลประหลาดรอให้ทั้งสองคนเข้าไปในห้องโถง หลี่ชิวจวี๋ก็ให้จางหยวนรออยู่ที่ห้องโถงสองสามนาที จากนั้นก็กลับไปที่ห้องของตัวเองจางหยวนทำได้แค่รออยู่ตรงนั้นด้วยความสงสัย ขณะเดียวกันก็ครุ่นคิดว่าหลี่ชิวจวี๋กำลังคิดทำอะไรอยู่กันแน่ผ่านไปครู่หนึ่ง หลี่ชิวจวี๋เปิดประตูห้องแล้วเดินออกมาเธอเรียกขึ้นมาเบา ๆ: "อาหยวน!"จางหยวนหันหน้ามองไปด้วยสัญชาตญาณแต่ภาพที่อยู่ตรงหน้า กลับทำให้เขานิ่งอึ้งไปในทันทีหลี่ชิวจวี๋เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว!พูดให้ถูกก็คือ เธอถอดเสื้อผ้าที่อยู่บนตัวออกจนหมด และสวมแค่ชุดชั้นในเท่านั้น!อีกทั้งนั่นไม่ใช่ชุดชั้นในธรรมดา แต่ยังเป็นชุดชั้นในแบบแหวกกลางทรงแหจับปลา!จางหยวนตกตะลึงทันทีหลี่ชิวจวี๋สวมชุดแบบนี้ ไม่ต่างจากการที่ไม่ได้สวมใส่อะไรเลยไม่สิ! มีเสน่ห์ยิ่งกว่าไม่ใส่อะไรเลยซะอีก!ดังคำกล่าวที่ว่า กอดปี่ปิดหน้าครึ่งหนึ่ง ความสวยที่วับแวม ถึงจะดึงดูดคนมากที่สุดจางหยวนรู้สึกได้ถึงความร้อนรุ่มในท้องน้อยที่เพิ่มขึ้นสูงเขาแตกต่า

พูดให้ถูกต้องก็คือ เขายังไม่เคยไปเปิดห้องที่โรงแรมกับผู้หญิง!แต่ว่าในเมื่อหลี่ชิวจวี๋อยากไป งั้นก็ทำตามที่เธอต้องการก็พอแล้ว!จางหยวนไม่มีทางพูดแน่นอนว่า อันที่จริงเขาก็อยากไปเปิดประสบการณ์ดูว่าโรงแรมคู่รักเป็นอย่างไรทั้งสองคนเห็นพ้องต้องกัน จึงเดินไปทางโรงแรมคู่รักในทันทีจางหยวนกลับไม่รู้ สายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองพวกเขาอยู่ในมุมมืด มองดูพวกเขาเดินเข้าไปในโรงแรมคู่รักอยู่ตลอด!อีกหนึ่งช่วงบ่ายแห่งการนัวเนียกัน...รอให้ทั้งสองคนเดินออกมาจากโรงแรมคู่รัก หลี่ชิวจวี๋ก็ขาอ่อนไปหมดแล้ว ทำได้แค่เพียงพิงร่างกายของจางหยวนเอาไว้โชคดีที่ตอนนี้มีคนไม่มากนัก ไม่อย่างนั้นให้คนอื่นเห็นหลี่ชิวจวี๋เป็นแบบนี้ ไม่แน่อาจจะคิดไปถึงไหนแล้วก็ได้จางหยวนก็ได้วางมาดสักครั้ง เขาไม่ได้เลือกนั่งรถประจำทาง แต่เรียกรถแท็กซี่กลับหมู่บ้านเพียงแค่ค่าแท็กซี่ ก็ใช้เงินไปสองร้อยห้าสิบบาทแล้วทั้งสองมาถึงหน้าหมู่บ้านก็ลงจากรถ ไม่ได้ให้คนขับรถแท็กซี่ไปส่งพวกเขาถึงหน้าประตูบ้านเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน สำหรับคนในชนบทนั้นเป็นการฟุ่มเฟือยอย่างมากจริง ๆเงินที่เรียกแท็กซี่หนึ่งครั้ง เพียงพอที่จะนั่งรถประจำทางได้