Share
บทที่ 330
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 331
อย่าดูว่าคนสมัยนี้โฆษณาว่ากินหมั่นโถวแป้งข้าวโพดแล้วสุขภาพแข็งแรง ก็คิดว่ากินแป้งข้าวโพดแล้วดีมากจริง ๆนั่นเป็นการมุ่งเป้าไปที่คนในเมืองที่บำรุงร่างกายจนมากเกินไปคนแก่ที่ผอมเหลือแต่กระดูกอย่างผู้เฒ่าเกา ก็จะต้องกินหมั่นโถวแป้งสีขาวที่ย่อยง่าย"นายคืออาหยวนใช่ไหม? อายุเยอะแล้ว เพิ่งจะนึกชื่อของนายขึ้นได้!" ในตอนนี้ผู้เฒ่าเกาคลายความเจ็บปวดลงเล็กน้อยแล้ว จากนั้นก็ยิ้มพูดขึ้นมาหลังจากเห็นสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ของผู้เฒ่าเกา จางหยวนกลับยิ้มไม่ออก ทำได้เพียงฝืนยิ้มออกมาบ้านผู้เฒ่าเกาน่าจะยากจนที่สุดในหมู่บ้านแล้ว!"ผู้เฒ่าความจำไม่เลวเลยนะครับ! ผมเอง! อ่อใช่ผู้เฒ่า ครอบครัวคุณไม่มีโควต้าผู้ยากไร้หรือว่าห้าสิทธิเหรอครับ?" จางหยวนฝืนยิ้มถามขึ้นผู้เฒ่าเกาส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ: "ไม่มี ครอบครัวยากไร้มาไม่ถึงฉัน สำหรับห้าสิทธิ...เห้อ! ฉันยังมีลูกสาว! จึงไม่นับอยู่ในห้าสิทธิ!"ในรอยยิ้มขมขื่นของเขา จางหยวนสามารถดูออกได้ว่า ลูกสาวที่ผู้เฒ่าเกาพูดถึงนั้น มีหรือไม่มีก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจางหยวนเคร่งขรึมอยู่หลายวินาที และพูดขึ้นกะทันหัน"ผู้เฒ่า อาการเอวเคล็ดของคุณ ผมช่วยฝังเข็มสัก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 332
แต่ลูกสาวแท้ๆ ที่เขาเลี้ยงมา กลับไม่ใส่ใจพ่อแท้ ๆ อย่างเขาเลยด้วยซ้ำ!หลายปีมานี้ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากจางเอ้อร์หนิว ผู้เฒ่าเกาอาจจะกระโดดแม่น้ำฆ่าตัวตายไปนานแล้วจางหยวนจับมือของผู้เฒ่าเกาแล้วตบเบา ๆ: "เอาเป็นว่า ผู้เฒ่าทำตามที่ผมบอก แต่ละวันกินของดี ๆ หน่อย และก็กินแคลเซียมกับวิตามินให้ตรงเวลา เวลาปกติก็ตากแดดให้มากหน่อย""ผมรับรองว่า ใช้เวลาไม่นาน อาการบาดเจ็บที่เอวของคุณก็จะดีขึ้น! อ่อใช่ จำไว้ว่าอย่าทำงานใช้แรงเยอะ มีงานที่ต้องใช้แรงเยอะก็ให้เอ้อร์หนิวช่วย! ผมจะไปบอกกับเขาเอาไว้!"ผู้เฒ่าเกาได้ยินแบบนี้ก็เช็ดน้ำตา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ"อาหยวน ขอบคุณนายมากๆ! นายและเอ้อร์หนิว พวกนายสองคนเป็นคนดี เป็นคนดีมาก ๆ เลย!"ขณะที่เขาพูดผู้เฒ่าเกาก็ถอนหายใจ: "ฉันก็เกลียดตัวเองเหมือนกัน ถ้าฉันรู้ว่าลูกสาวของฉันไม่กตัญญู ตอนนั้นฉันควรจะมีลูกชายอีกคน! ลูกชายดีกว่าอีก!""นั่นก็ไม่แน่! ผู้เฒ่าคุณลืมเรื่องของตาเฟิงกับเฟิงเฮ่อลูกชายของเขาแล้วเหรอ? อันที่จริงมีลูกสาวหรือลูกชายก็เหมือนกัน เพียงแค่กตัญญูก็เป็นลูกชายลูกสาวที่ดี!" จางหยวนยิ้มบางแล้วพูดออกมาเขาไม่ได้มีความคิ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 333
จางหยวนมีความเห็นอกเห็นใจแต่ท้ายที่สุดแล้วเขากับผู้เฒ่าเกาก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำได้เพียงช่วยเหลือทางด้านการเงินและการรักษาให้กับเขาในระดับหนึ่งถ้าหากมีแม่พระอยู่ตรงนี้ อาจจะต้องขอร้องให้จางหยวนมาปรนนิบัติอาหารการกินผู้เฒ่าเกาทุก ๆ วัน แถมยังต้องช่วยเขาเก็บกวาดทำงานบ้านสำหรับคำขอที่แปลกประหลาดของแม่พระ มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ยอมรับปาก!ทำเรื่องดีมีขีดจำกัดพลังงานของมนุษย์ก็มีจำกัดเช่นกันจางหยวนปรนนิบัติพ่อแม่ของตัวเองก็ยังไม่ทันเลย จะมีเวลาวิ่งแจ้นไปปรนนิบัติคนอื่นได้อย่างไร?หลิวรั่วหลันช่วยหยิบแคลเซียมที่ดีที่สุดให้จางหยวนสองขวด และก็หยิบวิตามินดีอีกสองขวดจากนั้นเธอครุ่นคิด และก็หยิบวิตามินซีสองขวดออกมาจากในตู้ยาอีก"ผู้อาวุโสท่านนั้นกินแต่หมั่นโถวแป้งข้าวโพดกับผักดองทุกวัน จะต้องขาดวิตามินซีแน่นอน เอาไปให้เขากินสองขวดเถอะ!" หลิวรั่วหลันยื่นให้จางหยวนจางหยวนพยักหน้า: "ทั้งหมดเท่าไหร่?""ไม่เอาเงิน! คุณช่วยผู้อาวุโสท่านนั้นได้ ฉันจะช่วยบ้างไม่ได้เหรอ? ถือว่าฉันช่วยเหลือเขาตามกำลังที่มีแล้วกัน!" หลิวรั่วหลันพูดด้วยท่าทางแสร้งโมโหเดิมทีเธอเกิดมาหน้าตาสวยอยู่แล้ว ท่าทางแ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 334
จางหยวนอดขมวดคิ้วไม่ได้: "เกากุ้ยอิงแต่งงานออกไปไม่ไกลไม่ใช่เหรอ? เท่าที่ผมจำได้ สามีของเธอก็เป็นคนในเมืองหลิ่วซู่!""ไม่ไกลอยู่แล้ว! ห่างจากหมู่บ้านของพวกเรามากสุดก็แค่เจ็ดกิโลเมตร! อยากจะกลับมาก็กลับมาได้ทุกเมื่อ! เพียงแค่เธอไม่ยอมกลับมาเองก็เท่านั้น!" หวังฮุ่ยถอนหายใจจากนั้น ครอบครัวของจางหยวนก็เข้าสู่ความเงียบสงัดพวกเขาต่างเห็นใจกับสถานการณ์ของผู้เฒ่าเกาแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ พวกเขาเป็นแค่คนนอก เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ในตอนนี้จู่ ๆ จางต้าซานก็พูดขึ้นว่า: "อาหยวน ลูกบอกว่าผู้เฒ่าเการ่างกายไม่แข็งแรงไม่ใช่เหรอ? ไม่อย่างนั้นลูกเอาน้ำผึ้งสร้างกระดูกไปให้เขาสักสองขวดไหม?"คำพูดของพ่อทำให้จางหยวนนึกขึ้นได้แม้ว่าผู้เฒ่าเกาจะไม่ได้มีโรคอะไร แต่เขากลับสามารถดื่มน้ำผึ้งสร้างกระดูกเพื่อเพิ่มสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงได้นี่นา!"ได้ครับ พ่อ! ครั้งที่แล้วผมทำน้ำผึ้งสร้างกระดูกเอาไว้สองสามขวดพอดี พรุ่งนี้จะนำไปให้ผู้เฒ่าเกาสักสองขวด!" จางหยวนพยักหน้าหลังทานอาหารเย็นเสร็จ จางหยวนก็หาข้ออ้างออกไปเดินเล่น ความเป็นจริงกลับแอบมาที่ในบ้านของหลี่ชิวจวี๋อย่าเข้าใจผิด เขาไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 335
จางหยวนกล้าดื่มนมแพะที่เพิ่งบีบออกมาโดยตรง นั่นเป็นเพราะร่างกายของเขาแข็งแรง ระบบทางเดินอาหารดีเยี่ยมแต่เปลี่ยนเป็นผู้เฒ่าเกาผู้สูงอายุที่ร่างกายอ่อนแอแบบนี้ถ้าหากกล้าดื่มนมแพะที่เพิ่งบีบออกมาโดยตรง เกรงว่าดื่มเสร็จคงได้กุมท้องวิ่งไปที่ห้องน้ำพูดแล้วก็บังเอิญ ในตอนนี้ประตูบ้านเสิ่นซิ่วอวิ๋นเปิดออกกะทันหัน คนที่เปิดประตูก็คือเสิ่นซิ่วอวิ๋นทั้งสองมองหน้ากัน ในดวงตาของจางหยวนแฝงไปด้วยความประหลาดใจ คิดไม่ถึงว่าจะเจอกับเสิ่นซิ่วอวิ๋นที่เปิดประตูโดยบังเอิญแบบนี้ในตอนที่เขาอยากจะยิ้มทักทายกับเสิ่นซิ่วอวิ๋น เสิ่นซิ่วอวิ๋นกลับถลึงตาโตทันที จากนั้นก็ปิดประตูทันที!รอยยิ้มบนใบหน้าของจางหยวนแข็งทื่อทันทีนี่มันเกิดอะไรขึ้น?ครั้งที่แล้วเขายังช่วยเสิ่นซิ่วอวิ๋นให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือปีศาจของอวี๋เหล่าจิ่วอยู่เลย ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนก็เปลี่ยนไปสนิทสนมกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อยถึงขั้นที่ว่า เสิ่นซิ่วอวิ๋นก็เริ่มเรียกเขาว่า "อาหยวน" แล้วแต่ไม่ได้เจอหน้ากันช่วงหนึ่ง เสิ่นซิ่วอวิ๋นทำไมเมื่อเห็นเขาก็ถลึงตาใส่เขา ถึงขั้นที่ไม่อยากทักทาย?จางหยวนไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่ว่ากลางวั
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 336
จางหยวนพยักหน้า และตามจางเอ้อร์หนิวออกไปข้างนอกด้วยความเร่งรีบเมื่อมาถึงข้างนอก จางหยวนถึงได้ถามจางเอ้อร์หนิวด้วยเสียงเข้ม“เอ้อร์หนิว นายบอกความจริงมาสิ! เกิดอะไรขึ้นกับผู้เฒ่าเกา? เกี่ยวข้องกับฉันใช่ไหม?”จางเอ้อร์หนิวยิ้มอย่างขมขื่นอย่างอดไม่ได้: "ผมกำลังจะบอกคุณพอดี คิดไม่ถึงว่าอาหยวนคุณจะเดาออกแล้ว! ถูกต้องแล้ว! เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณจริง ๆ นั่นแหละ!""เมื่อครู่อยู่ต่อหน้าคุณย่ารอง ผมไม่กล้าพูดออกมา กลัวว่าจะกระทบกระเทือนจิตใจเธอ!"จางหยวนมีสีหน้าเข้มขึ้น: "เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?""จู่ ๆ ผู้เฒ่าเกาก็หมดสติไป เกากุ้ยอิงลูกสาวของเขาก็กลับมาแล้ว บอกว่าเป็นเพราะผู้เฒ่าเกาดื่มน้ำผึ้งยาจีนของคุณ ถึงได้สลบไป เธอกำลังจะมาคิดบัญชีกับคุณอยู่!" จางเอ้อร์หนิวพูดอย่างขมขื่นจางหยวนรูม่านตาหดลง: "อะไรนะ? ผู้เฒ่าเกาดื่มน้ำผึ้งสร้างกระดูกของฉัน จากนั้นก็หมดสติไป? เป็นไปไม่ได้!"จางเอ้อร์หนิวก็พยักหน้า: "ผมก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้! จากที่ผมดู ต้องเป็นเพราะเกากุ้ยอิงยั่วโมโหผู้เฒ่าเกาจนเป็นลมสลบไป! แต่เกากุ้ยอิงไม่ยอมรับหนะสิ!"ถึงแม้จางเอ้อร์หนิวจะเป็นคนซื่อ ๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 337
เดิมทีพวกเขาคิดว่าผู้เฒ่าเกาเพียงแค่เป็นลมสลบไป คิดไม่ถึงว่าเขาจะอาการร้ายแรงขนาดนี้!เกากุ้ยอิงกลับมีสีหน้าดีใจ แต่ว่าก็เก็บอาการเอาไว้ในทันที และร้องไห้โฮขึ้นมาอีกครั้ง"พ่อ! ทำไมพ่อถึงมีชะตาชีวิตที่ลำบากแบบนี้ล่ะ! ถูกจางหยวนสารเลวคนนั้นฆ่าตายซะได้!"เธอเพิ่งพูดจบ เสียงเย็นชาของจางหยวนก็ดังขึ้น"กินของซี้ซั้วได้ แต่พูดไร้สาระจาซี้ซั้วไม่ได้! เกากุ้ยอิง ตาข้างไหนของคุณเห็นว่าผมฆ่าผู้เฒ่าเกาตางั้นเหรอ?"เหตุที่จางหยวนไม่ได้เข้าไปในทันที ก็เพราะเป็นกังวลว่าเกากุ้ยอิงเห็นเขาแล้วจะเอะอะโวยวาย และส่งผลกระทบต่อการตรวจอาการของผู้เฒ่าเกาตอนนี้อาการถูกยืนยันแล้ว จางหยวนก็ไม่มีทางยอมเกากุ้ยอิงอีกแล้วเมื่อเห็นจางหยวน ท่าทางของเกากุ้ยอิงก็จะพุ่งเข้ามาสู้ตายกับจางหยวน:"แก! จางหยวนแกมันสมควรตาย! แกยังกล้ามาอีกนะ! แกฆ่าพ่อฉันตาย ฉันจะสู้กับแกจนถึงที่สุด!"จางหยวนกลับยิ้มอย่างเย็นชา: "ดูท่าคุณคงไม่ได้กลับมาที่หมู่บ้านนานแล้ว ถึงได้ไม่รู้เรื่องที่พวกหม่าเหล่าซานถูกผมจัดการสินะ?"ได้ยินคำพูดนี้ เกากุ้ยอิงที่เดิมทีจะพุ่งเข้ามา ก็หยุดฝีเท้าในทันทีเธอไม่รู้เรื่องที่หม่าเหล่าซานถูกจางหยวนจัด
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 338
จางหยวนกลับไม่ได้สนใจเกากุ้ยอิงที่จินตนาการอยู่ตรงนั้น แต่กวาดสายตามองไปในกลุ่มคน กลับไม่เห็นว่าคนที่พูดจาเหน็บแนมเมื่อครู่นี้เป็นใครสิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ในกลุ่มคน อวี๋เหล่าจิ่วกำลังมองจางหยวนด้วยใบหน้าเยาะหยันตอนนั้นอวี๋เหล่าจิ่วลงมือต่อเสิ่นซิ่วอวิ๋น อยากจะย่ำยีเสิ่นซิ่วอวิ๋นที่ลานตากธัญพืชในช่วงเวลาสำคัญจางหยวนมาถึงพอดี และตีอวี๋เหล่าจิ่วจนสลบไป แถมยังทำลายสมรรถภาพทางด้านนั้นของเขาจนใช้การไม่ได้อีกด้วยหลังจากจบเรื่องอวี๋เหล่าจิ่วนอนสลบอยู่ที่ลานตากธัญพืชหนึ่งคืน เมื่อตื่นมากลับไม่ได้รับรู้เรื่องที่จางหยวนใช้เข็มทำให้เขาพิการตอนนั้นอวี๋เหล่าจิ่วยังคิดว่าโชคดี โชคดีที่จางหยวนกับเสิ่นซิ่วอวิ๋นไม่ได้แจ้งตำรวจแต่ไม่กี่วันต่อมาเขาค้นพบด้วยความหวาดกลัวว่า ตอนที่เขาแอบดูหนังลามกที่เก็บสะสมเอาไว้ กลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองสักนิด!อวี๋เหล่าจิ่วตกใจมากจนรีบไปซื้อไวอากร้าที่ในตัวเมืองสำหรับเรื่องที่ว่าทำไมเขาถึงไม่ไปซื้อไวอากร้าที่คลินิกประจำหมู่บ้านนั่นเป็นเพราะ ประตูคลินิกมีกฎเขียนเอาไว้ว่า ในคลินิกไม่ขายสินค้าหรือยาที่ผู้ใหญ่ใช้ใด ๆ ทั้งสิ้นหลังจากยืนยันว่าไวอากร้าไม่มีผ
Latest chapter
