All Chapters of Unofficially Yours: Chapter 81 - Chapter 90

Tinitingnan nya si Abby na masayang nakikipagkwentuhan sa katabi nitong babaeng naka-pulang gown sa malaking pabilog na lamesa. Magkatabi sila at nakadantay ang kanyang isang braso sa sandalan ng upuan nito pero ni hindi man lang sya hinaharap. May pagka-exaggerated ang mga tawa ni Abby sa kwentuhan nila ng kanyang mga kaklase. Mula nang bumaba ito ng sasakyan ay hindi na sya pinansin. Hindi sya hinintay na pagbuksan nya ito ng pinto at tulungang makalabas ng sasakyan. Ang mga escort nya ang umalalay kay Abby para maingat na makababa nang hindi sumasabit ang ball gown na suot. Nagtilian ang mga estudyante at iba pang mga taong nakakita ng pagdating nila kanina. Napilit nya ang sariling ngumiti pero masyado syang nako-konsumo ng kanyang inis lalo na noong iwan sya ni Abby sa lobby ng hotel nang dumugin sya ng mga nakikipag-picture sa kanya. Para syang nalugi sa itsura nya sa pagkakapangalumbaba nya sa lamesa. Nilapitan sya ng naka-bow and tie na si Mr. Hidalgo, ang School Preside

His Chevy Corvette screeched as he made a sudden drift onto the parking lot. Tinakbo nya ang papasok ng ospital at tumungo sa information area.“Nasa’n ang operating room?” He's very anxious; his voice is a bit shaky. “Good evening, Señor! Si Nanay Elsa po? Nasa ICU po sya,” tinanguan ng babaeng nasa information ang kausap nyang lalakeng Nursing Assistant. “Sasamahan po nya kayo.”He strided up the stairs. Tigalawang hakbang ang ginagawa nya para makatipid sa hakbang at mapabilis ang pagpanhik nya. Someone called Abby kaya napahangos ito sa ospital. Nag-seizure raw si Nanay Elsa sa gitna ng operasyon. Nang makarating sya sa second floor ay nagtatahip ang dibdib nyang binagalan nya ang kanyang lakad. Dahan-dahan nyang sinilip si Nanay Elsa sa bintana ng ICU. May tubo ito sa bibig at maraming aparatong nakakabit. Tulog na tulog. O comatosed. Hindi nya alam. Maya-maya ay lumabas si Rafael sa wash room na katapat ng ICU, naka-scrub suit pa ito. Pagkakita ni Rafael sa kanya ay agad syan

"Are you fucking kidding me?!" His jaw tightened. "I called her para sabihin sanang successful ang operasyon ng nanay nya, but she sounded like she was very unhappy. Binihisan mo sya ng mamahalin, pinaganda mo nang husto. You made her look like a princess. Tapos iniwan mo sa party to sit with somebody else. Kahit kanino ka magtanong walang matutuwa sa 'yo." The doctor's remarks stung him deeply, but his ego didn't allow it to surface on his face. Hindi nya hahayaang makuntento ang kausap sa komento nito sa kanya. He rested his back against the chair and gave the doctor his arrogant grin. "I don't think that still falls under your care, doctor. Mga pasyente mo ang dapat na tinututukan mo, hindi kami ni Abby." "Well, sad to say, I really do care for her... Mag-tropa palang kayo mahal ko na sya. Pakawalan mo na lang sya, Señor. Hindi sya kawalan sa 'yo. Marami pang ibang babae d'yan na pwede ring gawing manika. Ibigay mo na lang sya sa akin, tutal hindi ka rin naman magtatagal eh

Wala talaga syang binatbat sa babaeng iyon, isip-isip nya. ‘Beauty queen’. Iyon ang mga tipo ng lalake. Kaya lang naman sya gumanda dahil sa nabihisan sya. Kung tutuusin nga, kung nagpaalam ito na mauuna nang umalis kasama ng babaeng ‘yon ay hindi na sya magtataka. Gaya noon, ikikibit lang nya ang kanyang balikat, susuotin ang headphones para wala syang marinig o ‘di kaya ay sasakay ng taxi pauwi. Kung sakaling nangyari man iyon ulit kanina ay malamang sa ikikibit din lang nya ang mga balikat pero may kasama nang masaganang luha sa mga mata.Inalala nya ang poot na naibaling nya kay Rafael na kung tutuusin nga rin ay walang kinalaman sa totoong iniiyak nya dahil nasa maayos namang kalagayan ng ina. Sa kabila ng panlalabo ng kanyang mga mata sa luha ay kitang kita nya ang nagigitlang mukha ng nakababatang kapatid ni Joaquín nang hindi sya napigil nito sa kakaiyak hanggang sa inawat na lang sya ni Dr. Pueblo at dinala sa Doctor’s lounge. “Galit ka sa ‘kin, ‘di ba? Hanggang ngayon, gali

“Nakalimutan ko na'ng birthday ko ah! Pinaalala mo pa.” Natuwa syang makita ang cute na high school bully nya noon na nakangising napapakamot ang ulo habang tinitingnan ang maliit na cupcake na halos madurog na sa paninigurado nyang maitayo ang kandila kanina. “Ako pa ba naman?” mayabang nyang tugon. “Pero h’wag mo nang kainin ‘yang cupcake kasi matagal na ‘yan sa bag ko eh. Ibibili na lang kita nang mas masarap d’yan kapag may work na ‘ko.” “Eh ano na lang ang kakainin ko? May hinanda ka ba?” “Uhm,” tumingin sya sa taas na kunwang nag-iisip. “Ako na lang.” Sabay silang natawa sa pilya nyang sagot. “Kung anu-ano ang natututunan mo sa mga kaklase mong bastos,” natatawang bulong nito sa kanyang tenga habang inihihiga sya sa malaking kama. “Kunsabagay, mas masarap pakinggan kung magde-dirty talk ka. Aralin mo ‘yon.” Isang banayad na halik lang ni Joaquín ay agad na nawaksi ang lahat ng gumugulo sa isipan nya. Tanging ang init lang ng mga labi nito na dumadampi sa kanyan