Lahat ng Kabanata ng Unofficially Yours: Kabanata 61 - Kabanata 70

“Miss na miss kita, Joaquín… Hmmm…” napapatingalang daïng ni Abby habang malamyos nyang hinahalikan at hinihimod ang magkabilaang tuktok ng dibdib nito at banayad na minamasahe ang malalambot nitong laman. Napapasabunot ito sa buhok nya. Nalamutak nya ang mga s*so ni Abby noong una dahil sa pinagsamang galit at nag-uumapaw nyang pagnanasa, guilty sya roon. Pero hindi na iyon mangyayari ngayon, hindi na kahit kailan. ‘Miss na miss nya naman pala ako.’ Lunod na lunod sya magkakahalo-halong emosyon na gustong kumawala sa dibdib nya. Niyayapos nyang lalo si Abby palapit sa kanya. Napapaluhod na ito sa sahig sa pagkakandong nito sa harap nya. "Hmmm..." naririnig nya ang mahihinang ungol nito sa pagitan ng mga hingal. "Oohhh..." Binuhat nya si Abby nang hindi pinuputol ang maalab nilang halikan, kumapit ito sa leeg nya. Inilapat nya ang likod ni Abby sa malambot nyang kama. Mapupungay ang bahagyang namamagang mga mata nito. “Mi corazon…” nangingiting hinawi nya ang buhok ni Abb

The meeting went on for almost three hours, going over the personalization ng gagawing cybersecurity interface. Abuelo asks him for a timeframe. He suggests three to five months. Masyadong complex ang buong development process ng interface na accustomed sa pangangailangan ng Interpol, hindi nya ito pwedeng madaliin. Hindi pa kasama sa tatlo hanggang limang buwan na sinabi nya ang mga testing at QA na kailangan ding i-conduct kapag nabuo na nila ang mula sa software integration hanggang sa certification ng cybersecurity interface. Ipinaliwanag nya ito nang maigi at naintindihan naman ng Interpol ang kanyang honest calculation. “Three to five months?!” hilaw ang tawa ng kanyang Abuelo nang makapag-solo na sila sa video conference call. “This is not an ordinary eight-to-five job, Joaquín; this is Interpol. Wala ka bang ibibilis?! Nagawa mo ang planning at designing ng tatlong araw, ‘di ba? Cut your timeframe in half. Employ more expert people for your team or get your ass here. Mas

“Joaquín, nakita mo ba ang uniform ko?” sigaw nya habang tinutulak pabalik sa dating pwesto ang mabigat na sofa bed. Kanina pa nya hinahanap ang kanyang uniform pati na ang mga damit na pinaghubaran pero hindi nya talaga makita. Balak nyang umuwi sa kanila pagkatapos nilang magpunta ng ospital para makapaglaba ng damit at makapagnilay-nilay sa mga nangyari sa kanya sa buong maghapon na kasama nya si Joaquín.“Nandito.”Tinungo nya ang pinanggagalingan ng boses ni Joaquín. Nasa laundy area ito. “I think I should do this more often, no?” nakakaloko ang ngiti nito habang isinasampay ang uniform sa retractable steel hanger na naka-install sa dingding. Minasdan nya ang ilan pa nyang damit na nagkakagulo ang pagkakasampay. Hindi si Joaquín naglalaba ng damit kahit kumpleto ito ng kagamitan sa laundry. Wala syang oras para doon. Nagpapa-laundromat lang ito sa kanya o driver o sa mga escort nya. Pati mga boxer brief at panyo nito ay sa laundry na rin pinalalabahan.“Bakit mo nilabhan?! Lala

“What do you mean you don’t know??! Ano ba’ng sinabi ko sa ‘yong gagawin mo?!” naglingunan ang mga taong nagda-dine rin sa restaurant nang umpisahan nyang bulyawan ang kausap nya sa kanyang cellphone. “You got one job, susundan mo lang kahit saan pumunta! Is that too fucking hard to do??!” he saw Abby staring at him in her puzzled look. She grabbed her hand and dashed out of the restaurant. “Joaquín? Sino ‘yan?” tanong ni Abby sa kanya habang sinesenyasan ang valet service na kunin ang sasakyan ni Joaquín. Pangatlong sekretarya na ito na hired nya para kay Santiago. Akala nya nang magkasundo silang lumuwas si Santiago at mag-acting as CEO sa AVTech ay okay na. Pumapasok lang ito sa opisina kapag natipuhan nyang pumasok, okay na lang sana sa kanya iyong ganoon. Isip-isip nya, he’ll eventually come to his senses. Pero ngayong mga panahong ito ay kailangan nya ang presensya nito. Parating na ang kanilang Mama, at isa pa, hindi na nya matututukan ang pangangasiwa sa AVTech dahil n

“You can’t bail out on me just like that! Alam mong kailangan na kailangan kita ngayon! Ano na naman ba'ng problema??!” sigaw nya kay Santiago nang sagutin nito ang tawag nya. Nawala sa porma ang kutsarang hawak nya nang mapiga nya ito sa inis nya. “I can’t, Joaquín, napapagod ako! Hindi na ako luluwas, go find somebody else to fill your position!” nakipagsigawan din ito sa kanya. “Sa’n ka napagod??! Wala ka pa ngang ginagawa, napapagod ka na?! I only want you to come to the office, 'yon lang naman ang pinagagawa ko sa 'yo, 'di ba?! Hindi ako nagrereklamo sa 'yo kahit nakaistambay ka lang buong maghapon! I-consider mo naman ako, Santiago, akala mo ikaw lang ang nasasakal?! Hindi mo ba ‘ko tatanungin kung ilan ang lubid na nakapalupot sa leeg ko ngayon?!?” himutok nya sa bunso nyang kapatid. Nagtitiim ang kanyang bagang sa katigasan ng ulo nito. Kung kaharap lang nya ito ngayon ay malamang sa nagsuntukan na sila. Kung mayroon pa silang ibang kapatid na pwedeng magmana ng posisyo