บททั้งหมดของ ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: บทที่ 321 - บทที่ 330

เซียวตั๋วหันไป ขมวดคิ้วเล็กน้อยไป๋ซูหยวนต้องการเข้าใกล้เซียวตั๋ว แต่ถูกฟู่ฉือโจวขวางไว้:"คุณหนูไป๋ คุณออกมาทำไม? หมอบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า คุณอย่าลุกจากเตียง? เร็ว ๆ ผมส่งคุณกลับไป!"ฟู่ฉือโจวกลัวว่าไป๋ซูหยวนจะถูกอะไรมากระทบกระเทือนเข้าอีกครั้ง เขาไม่ได้นอนมาทั้งคืนแล้ว ถ้าไป๋ซูหยวนเป็นลมอีก เขาเฝ้าอีหไม่ไหวแล้ว!"อาตั๋ว ฉันอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวได้ไหม"น้ำเสียงของไป๋ซูหยวนดูอ่อนแอ ดวงตาของเธอก็แดง ราวกับว่าจะร้องไห้ในวินาทีถัดมาสายตาของเซียวตั๋วมองไปที่เสิ่นม่านที่อยู่ตรงข้าม และก็ไม่ได้ตอบไป๋ซูหยวนไป๋ซูหยวนมองตามที่เซียวตั๋วมองก็เห็นเสิ่นม่านไป๋ซูหยวนเม้มปากฟู่ฉือโจวมองไปที่เสิ่นม่าน ก็ได้ปิดปากอย่างอดไม่อยู่แม่เจ้า สนามรบชัดๆ……ไป๋ซูหยวนเดินตรงหน้าเสิ่นม่าน ไม่พูดอะไรสักคําเธอคุกเข่าลงบนพื้น เธอคว้ามือของเสิ่นม่าน ร้องไห้และพูดว่า:"คุณหญิงป๋อ คุณให้อาตั๋วพูดกับฉันสักสองสามคําใช่ไหม? ฉันมีเรื่องอยากจะถามจริงๆ!"ไป๋ซูหยวนคุกเข่าแบบนี้ ก็ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบตัวทันทีผู้คนพบเห็นก็กระซิบ คนที่มุงก็ได้มากขึ้นเรื่อยเมื่อเห็นแบบนั้น ฟู่ฉือโจวก็ได้รีบวิ่งเข้าไป

"ตามใจ"เซียวตั๋วพูดประโยคนี้อย่างเย็นชา หันหลังกลับและจากไปฟู่ฉือโจวเห็นว่าเซียวตั๋วหนีไปแล้ว คราวนี้เขาก็ไม่อยากอยู่ต่อ ฟู่ฉือโจวรีบตามเซียวตั๋วไป โดยปล่อยให้ไป๋ซูหยวนอยู่คนเดียวเมื่อเสิ่นม่านเห็นแบบนั้น ก็หันหลังกลับและจากไปเจียงฉินอยู่ด้านข้างพูด :"เมื่อกี้เธอได้ยินสิ่งที่พวกเขาเพิ่งพูดไหม?""ได้ยินแล้ว"เสียงของฟู่ฉือโจวดังมาก เธอไม่อยากฟังก็ไม่ได้แต่แค่ ไป๋ซูหยวนก็ได้สร้างความเดือดร้อนให้เธอเงียบๆ เห็นสีหน้าของเสิ่นม่านเคร่งเครียด เจียงฉินก็จริงจังเช่นกัน:"ไป๋ซูหยวนเข้าร่วมกับบริษัทป๋อซือฟิล์ม มันทําให้เธอเดือดร้อนใช่ไหม?"เสิ่นม่านเงียบแ เจียงฉินเห็นสีหน้าของเสิ่นม่านก็เข้าใจ"ร้ายแรงมาก? ""ฉันหวังว่าจะไม่ร้ายแรง "แต่ในต่างประเทศตระกูลไป๋ก็ถือว่าได้อยู่ในจุดสูงสุดในตอนนั้น บวกกับตอนนี้มีเซียวตั๋วดูแล ก็ทำให้คนไม่กล้าแหย่ในเวลานี้การที่ป๋อซือกรุ๊ปเชิญไป๋ซูหยวนมาเข้าร่วมป๋อซือฟิล์ม เห็นได้ชัดว่าเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และปกปิดเรื่องของเห่อหยวนก่อนหน้าและไป๋ซูหยวนมีตระกูลไป๋เป็นภูมิหลัง ถึงตอนนั้นจะดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศจํานวนมากไม่น่าแปลกใจที่ไป๋ซูหย

"ประธานเสิ่นกู้ไป๋ได้ตกลงแล้วครับ"เลขาจางกลับมา เสิ่นม่านยกโทรศัพท์มือถือขึ้นและพูดว่า:"ฉันรู้แล้ว "บนหน้าจอโทรศัพท์ กู้ไป๋ก็ได้ส่งข้อความมา: วางใจให้ฉันจัดการได้เลยเลขาจางมึนงงเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่ากู้ไป๋หมายถึงอะไร แต่เขานึกถึงสิ่งที่สําคัญกว่าและพูดว่า:"ทางป๋อซือกรุ๊ปได้ส่งจดหมายเชิญมาครับ บอกว่าเขาเชิญผู้บริหารระดับสูงของบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลอง การร่วมมือของป๋อซือกรุ๊ปและเสิ่นซือกรุ๊ป"เสิ่นม่านไม่ได้จริงจัง:"ให้ฉันดูจดหมายเชิญหน่อย"เลขาจางส่งจดหมายเชิญให้เสิ่นม่านเสิ่นม่านมองตราประทับบนจดหมายเชิญอิเล็กทรอนิกส์ ป๋อซือเหยียนมาเชิญเองจริงด้วย"เชิญใครบ้าง?""ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทการบันเทิงเสิ่นซื่อ ป๋อซือฟิล์มทั้งหมด แล้วก็……สื่อ "เมื่อได้ยินคำว่าสื่อ เสิ่นม่านก็ได้ยิ้มอย่างเย็นชาป๋อซือเหยียนชอบใช้พลังของสื่อเอามาก งานเลี้ยงนี้ ป๋อซือเหยียนเชิญสื่อมาด้วย งั้นเรื่องที่เขาอยากทำ ไม่ว่าใครก็มองออกจริงไหม?เลขาจางพูดด้วยความลังเล:"ประธานเสิ่น หรือว่า คุณไม่ต้องไปดีกว่าครับ""ไม่ ถ้าเขาอยากให้ฉันไป ฉันก็ต้องให้หน้าเขา ไปออกงานหน่อย""แต่ว่า ข

กู้ไป๋กลับมา เสิ่นม่านขมวดคิ้วและถามว่า "เมื่อกี้นายพูดอะไรกับเขา?"กู้ไป๋ยิ้มมุมปากเล็กน้อย รอยยิ้มที่คาดเดาไม่ได้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าใสซื่อของเขา:"ผมบอกเขาว่า ถ้าเขาถ่ายต่อไป ผมจะตีกล้องเขาให้แตก และจะให้สื่อฝ่ายตรงข้ามของเขาลงข่าวนี้ก่อน ถ้าเป็นแบบนี้ กล้องเข้าไม่มีแล้ว แล้วยังให้สื่อฝ่ายตรงข้ามของเขาได้ข่าวไปอีก แบบนี้ เขาก็ไม่ต้องเป็นนักข่าวอีกแล้ว"เสิ่นม่านก็ได้ถูกคำพูดของกู้ไป๋ทำเอาขำเธอรู้สึกว่ากู้ไป๋มักมีความคิดชั่วร้ายมานานแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ!ทางป๋อซือเหยียนเห็นว่าเสิ่นม่านและกู้ไป๋สนิทกันมาก เขาก็ขมวดคิ้วเลขาหลี่ได้ข่าวจาก รปภ. สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป และเขาก็รีบพูดกับ ป๋อซือเหยียน:"ประธานป๋อ! คุณซูและคุณนายมาแล้วครับ!""ใครให้พวกเขามา?"ดวงตาของป๋อซือเหยียนแเย็นชาเลขาหลี่ พูดว่า:"แม่บ้านหลิวไม่สามารถหยุดคุณนายได้ คุณนายยืนกรานที่จะพาคุณซูมา พวกเขาไม่มีทางเลือก"คุณนายป๋อเป็นคนที่พูดคำไหนทำนั้น ทำอะไรเด็ดขาด ลูกน้องไม่สามารถที่จะขวางคุณนายป๋อได้ เห็นนอกประตู คุณนายป๋อสวมเครื่องประดับมากมาย การแต่งตัวแบบนี้ได้รับความนิยมอย่างมากเมื่อไ

"ใช่! เรื่องที่ประธานเสิ่นของพวกเราตกลงไปในทะเลยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างชัดเจน ไม่แน่อาจจะเป็นฝีมือของตระกูลป๋อ ที่อยากจะเอาเมียน้อยเข้าบ้านก็ได้?""ถ้าไม่ใช่เพราะประธานเสิ่น คุณคิดว่าพวกเราอยากร่วมงานกับตระกูลป๋อเหรอ?""คุณยังจงใจจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อทําให้พวกเราอับอายขายหน้ ตระกูลป๋อรังแกคนได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ!"……คนรอบข้างก็ได้ตะโกนออกมาเสิ่นม่านก็ได้ดูเหตุการณ์ข้างๆ เงียบๆ เท่าที่เธอดู ถ้าคราวนี้ไม่เอะอะใหญ่ ก็คงรู้สึกผิดต่อแผนที่เธอตั้งใจวางไว้ป๋อซือเหยียนมองไปทางเสิ่นม่าน เขาก็รู้สึกตัวทันที และรู้ว่าทั้งหมดนี้เสิ่นม่านเป็นคนจงใจทำเลขาหลี่ก็เริ่มควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ เขารู้เพียงว่าประธานป๋อต้องการใช้อาหารเย็นนี้กระชับความสัมพันธ์ของเขากับคุณหญิง และต้องการใช้สื่อมาบอกว่าพวกเขาสามีภรรยายังดีกันอยู่แต่เขาคิดไม่ถึงว่าคุณนายป๋อจะพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนมางาน ซึ่งนี้ทำให้การเตรียมการของประธานป๋อพังไม่เป็นท่า! ยังทวีคูณความขัดแย้งกับตระกูลเสิ่นอีก ทำให้เหตุการณ์ตกอยู่ในความโกลาหลและในเวลานี้ คนที่สีหน้าไม่น่าดูที่สุดคือคุณนายป๋อเธอไม่คิดว่าคำพูดของเธอจะทำให้ผู้คนโมโฆ ไ