"คุณย่า ท่านไม่ควรมาวันนี้?"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว ในโอกาสเช่นวันนี้ คุณนายป๋อมาก็ไม่เป็นไร แต่เธอไม่ควรพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนมา!"ในวันสําคัญอย่างงานเลี้ยงฉลองการร่วมงานของตระกูลป๋อและตระกูลเสิ่นแบบนี้ ฉันจะไม่มาได้ไง? "คุณนายป๋อมองไปที่ผู้บริหารระดับสูงของตระกูลเสิ่น ถ้าทางหยิ่งแบบนั้นทำให้คนรู้สึกไม่ชอบคุณนายป๋อเป็นแบบนี้มาตลอด เธอไม่ออกหน้าออกตา และมักคิดว่าตระกูลป๋อยังอยู่ในจุดสูงสุดมาตลอด คิดว่าไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเธอ และไม่มีใครกล้าแตะต้องตระกูลป๋อแต่ว่า กาลเวลาได้เปลี่ยนแปลงตอนนี้ในเมืองไห่เฉิง ป๋อซือเหยียนไม่ได้เป็นใหญ่เพียงคนเดียวแล้ว"คุณนายป๋อ ในงานแบบนี้ คุณพาผู้หยิงแบบนี้มา เกรงว่ามันไม่เหมาะหรือเปล่า?""ประธานเสิ่นของพวกเรายังอยู่ตรงนี้ พวกคุณนี้ไม่เห็นหัวตระกูลเสิ่นมากไปหรือเปล่า!""นี่มันงานฉลองร่วมงานที่ไหน นี่มันจงใจทำเราอับอายชัดๆ!"……อการพูดคุยคนรอบข้างค่อยๆดังขึ้นคุณนายป๋อกลับยังยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับไม่รู้ว่าตัวเองทําอะไรผิดเสิ่นม่านเข้าใจ คุณนายป๋อทำแบบนี้ก็เพราะอยากจะขู่ตระกูลเสิ่น และอยากจะขู่เถอะแต่วันนี้เธอทําได้ไร้ศักดิ์ศรีเกินไป นักข่าวอยู่ที่
"ใช่! เรื่องที่ประธานเสิ่นของพวกเราตกลงไปในทะเลยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างชัดเจน ไม่แน่อาจจะเป็นฝีมือของตระกูลป๋อ ที่อยากจะเอาเมียน้อยเข้าบ้านก็ได้?""ถ้าไม่ใช่เพราะประธานเสิ่น คุณคิดว่าพวกเราอยากร่วมงานกับตระกูลป๋อเหรอ?""คุณยังจงใจจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อทําให้พวกเราอับอายขายหน้ ตระกูลป๋อรังแกคนได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ!"……คนรอบข้างก็ได้ตะโกนออกมาเสิ่นม่านก็ได้ดูเหตุการณ์ข้างๆ เงียบๆ เท่าที่เธอดู ถ้าคราวนี้ไม่เอะอะใหญ่ ก็คงรู้สึกผิดต่อแผนที่เธอตั้งใจวางไว้ป๋อซือเหยียนมองไปทางเสิ่นม่าน เขาก็รู้สึกตัวทันที และรู้ว่าทั้งหมดนี้เสิ่นม่านเป็นคนจงใจทำเลขาหลี่ก็เริ่มควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ เขารู้เพียงว่าประธานป๋อต้องการใช้อาหารเย็นนี้กระชับความสัมพันธ์ของเขากับคุณหญิง และต้องการใช้สื่อมาบอกว่าพวกเขาสามีภรรยายังดีกันอยู่แต่เขาคิดไม่ถึงว่าคุณนายป๋อจะพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนมางาน ซึ่งนี้ทำให้การเตรียมการของประธานป๋อพังไม่เป็นท่า! ยังทวีคูณความขัดแย้งกับตระกูลเสิ่นอีก ทำให้เหตุการณ์ตกอยู่ในความโกลาหลและในเวลานี้ คนที่สีหน้าไม่น่าดูที่สุดคือคุณนายป๋อเธอไม่คิดว่าคำพูดของเธอจะทำให้ผู้คนโมโฆ ไ
"ฉันก็ไม่รู้ค่ะ……"สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ไม่ดีเอามาก:"เป็นไปได้ไหมว่า เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลเสิ่นตอนนี้ได้มีอำนาจกว่าเรา"ตระกูลป๋อเป็นเจ้าในเมืองไห่เฉิงทุกคในโลกธุรกิจนี้รู้?ตระกูลเสิ่น ตอนนี้ก็เหมือนไม้ตอผุ ซือเหยียนทำไมพูดแบบนี้?"คุณนาย วันนี้ท่านทำให้แผนที่ประธานป๋อวางไว้พังไปหมด!"เลขาหลี่พูดอย่างหมดความอดทน เขาไม่พูดอะไรมาก หันกลับไปหาป๋อซือเหยียน"คุณนาย อย่าไปเก็บใส่ใจเลยค่ะ ทั้งหมด……โอ้ย!"ก่อนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะพูดจบ คุณนายป๋อก็ตบหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนสีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเปลี่ยนไปทันที คุณนายป๋อมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างเย็นชาและพูดว่า:"ทั้งหมดก็เพราะนางแพศยาอย่างเธออ่อยซือเหยียน! ไม่อย่างนั้นตระกูลป๋อจะมีเรื่องอื้อฉาวแบบนี้ได้ไง?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโกรธแต่ไม่กล้าเถียงเพราะเธอยังไม่ได้แต่งงานกับป๋อซือเหยียน และตอนนี้เธอยังต้องให้คุณนายป๋อช่วยซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดริมฝีปาก พูดว่า:"ฉันรู้ว่าเรื่องระหว่างฉันกับซือเหยียนเป็นเรื่องที่น่าอาย แต่คืนนั้นซือเหยียนบังคับฉันค่ะ……ตอนนี้ ในท้องของฉันกําลังตั้งท้องลูกของตระกูลป๋อ และในอนาคต จะให้เด็กคนนี้ขึ้นทะเบียนบ้านไม่ได้ เข้าบ้านไ
เมื่อได้ยินแบบนั้น กู้ไป๋ก็มองไปที่คนขับในผ่านกระจกอย่างระวัง คนขับขับรถและพูดเสียงต่ำ:"คุณหนูเสิ่นวางใจได้ครับ คุณท่านของเราต้องการที่จะพบคุณไม่มีเจตนาร้ายใดๆ""คุณท่านของนาย?"ในเมืองไห่เฉิง เธอรู้จักคนไม่มากคนที่สามารถเปลี่ยนคนขับของเธอ และรู้ตารางงานของเธอได้มีไม่มากตอนที่เสิ่นม่านกำลังคิด กู้ไป๋ก็ได้เอาคัตเตอร์ที่ซ่อนในแขนเสื้อออกมาเสิ่นม่านกดมือที่กู้ไป๋เอามีดออกมากู้ไป๋ขมวดคิ้ว สายตาเต็มด้วยความกังวลเสิ่นม่านส่ายหัวคนขับคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีเจตนาร้ายใด ๆ อีกฝ่ายสามารถเปลี่ยนคนขับของเธอได้โดยที่เธอไม่รู้ตัว หากต้องการชีวิตของเธอ ก็เป็นเรื่องง่ายมาก ไม่จําเป็นต้องทําแบบนี้ถ้าอีกฝ่ายอยากเจอเธอ ก็คงมีอะไรจะพูดกับเธอค่ำคืนยาวนาน งั้นเธอก็ไปเจอคุณท่านที่คนขับพูดแล้วกันในไม่ช้ารถจอดอยู่ในที่ที่คุ้นเคยเมื่อเห็นว่าเป็นคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว เสิ่นม่านก็เข้าใจคนที่อยากเจอเธอคือฮั่วหยุนเหลียน!"มีดล่ะ"เสิ่นม่านจู่ก็ได้ถาม ก็ทำเอากู้ไป๋อึ้งสีหน้าของเสิ่นม่านดูไม่ดี:"ฉันไม่อยากเจอเขา"แม้ว่าจะไม่ได้รู้จักฮั่วหยุนเหลียนมาก แต่ฮั่วหยุนเหลียนเป็นคนที่ซ่อนมีดไว้ภายใต้รอยยิ
บรรยากาศของฮั่วหยุนเหลียนเย็นชาราวได้กันปฏิเสธผู้คนให้ออกห่าง และเมื่อเขายิ้มก็ทำให้รู้สึกว่าดวงตาของเขาเย็นชาเสิ่นม่านเคยได้ยินวิธีการจัดการคนของฮั่วหยุนเหลียนเมื่อชาติที่แล้ว คนแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าดวงอ่อน เกรงว่าเมืองไห่เฉิงคงไม่อยู่ในมือป๋อซือเหยียน"สิ่งที่คุณหนูเสิ่นต้องการทําตอนนี้ ผมแนะนําให้คุณอย่าทํา"ฮั่วหยุนเหลียนพูดอย่างเย็นชา แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะเรียบๆ แต่ก็มีน้ำเสียงตักเตือนเสิ่นม่านรู้ว่าไม่ได้รู้จักกับฮั่วหยุนเหลียนมาก ก็แค่เจอกันไม่กี่ครั้ง ไม่เข้าใจว่าทําไมจู่ๆ ฮั่วหยุนเหลียนถึงเชิญเธอมา แล้วยังมีเตือกเธออย่างหวังดี"คุณฮั่ว ฉัน……ไม่เข้าใว่าคุณหมายความว่าไง"เสิ่นม่านแกล้งโง่ และบังเอิญได้พบกับสายตาที่กำลังจับสังเกตของฮั่วหยุนเหลียนหัวใจของเสิ่นม่านกระตุกไปที ก็ได้มองไปทางอื่นราวว่าวินาทีต่อมาฮั่วหยุนเหลียนก็สามารถมองทะลุงทุกสิ่ง"ตอนนี้ตระกูลป๋อเหมือนว่าได้อยู่ในขาลง แต่รากฐานอายุนับศตวรรษยังคงอยู่ มีบริษัทนับร้อยนับพันที่อยากร่วมงานกับป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเจอผลกระทบ แต่ต่อไปก็จะชดเชยคืนกลับมาได้ เสิ่นซือ……"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนหยุด
เสิ่นม่านมองไปที่ฮั่วหยุนเหลียนและในที่สุดก็พูดว่า:"คุณฮั่ว คุณเป็นโรคซึม?……"ก่อนที่จะพูดจบ ฮั่วหยุนเหลียนขมวดคิ้วเล็กน้อยเสิ่นม่านหยุดแล้วกลืนคำพูดนั้นเข้าไปทันทีเธอจะพูดต่อหน้าฮั่วหยุนเหลียนก็ไม่ได้จริงไหมความจริงที่ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดของฮั่วหยุนเหลียนเพราะว่าฮั่วหยุนเหลียนได้คอบคุมตระกูลฮั่วที่ใหญ่แบบนี้ หากคนนอกรู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า ก็คงจะโดนเอาไปว่าครั้งใหญ่ และผู้ที่ต้องการยึดอํานาจในตระกูลฮั่วก็จะวางแผนแย่งอำนาจดังนั้น เสิ่นม่านจึงพูดไปอ้อมๆ ว่า พูดว่า:"คุณฮั่ว แค่กินยาไม่สามารถรักษาโรคที่คางคาในใจ ทำไมไม่ไปหาสาเหตุล่ะ รักษามันให้หาย?""ขอบคุณ คุณหนูเสิ่น"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบ เขาพูดกับพ่อบ้านที่อยู่ข้างหลังเขา:"ส่งคุณหนูเสิ่นออกไป""ครับ คุณท่าน"แม่บ้านเหงื่อออกเยอะมาก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าคุณท่านเขาคิดว่าคุณท่านจะฆ่าคนแล้ว!เสิ่นม่านเดินตามพ่อบ้านไป มองบ้านตระกูลฮั่วที่กว้างใหญ่ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้ง: บ้านตระกูลฮั่วใหญ่จริงๆ ก็ไม่รู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนต้องเจอความลำ
นอกประตู กู้ไป๋กําลังจ้องหน้ากับคนของตระกูลฮั่ว สีหน้าของกู้ไป๋นิ่งเรียบ แต่เขาได่กํามีดคัตเตอร์ไว้ในแขนเสื้อแน่น ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉิน เขาก็จะลงมือทันทีเวลานี้ เสิ่นม่านเดินออกไป พูดกับกู้ไป๋:"ทําไมประหม่าแบบนี้? พวกเราต้องกลับกันแล้ว"กู้ไป๋ขมวดคิ้ว:"เสร็จแล้ว?""คุยเสร็จแล้ว"เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านไม่ได้รับบาดเจ็บ กู้ไป๋ก็ได้โล่งใจตระกูลฮั่วเป็นหลุมลึกที่มองไม่เห็นก้น หากป๋อซือเหยียนเป็นเจ้าของเมืองไห่เฉิง งั้นฮั่วหยุนเหลียนเป็นราชาที่ลึกลับที่สุดของเมืองไห่เฉิงแห่งนี้คนในเมืองไห่เฉิงต่างรู้ว่า หาเรื่องป๋อซือเหยียนยังดีกว่าหาเรื่องฮั่วหยุนเหลียนในรถ กู้ไป๋เอื้อมมือไปจับไหล่ของเสิ่นม่าน มองขึ้นและลงซ้ายและขวา มั่นใจว่าไม่มีแผลกู้ไป๋ไม่ได้สนใจคนขับรถตระกูลฮั่ว เขาถาม:"คุณไปหาเรื่องเขาเหรอ?""เปล่า""แล้วเขาเรียกหาคุณทำไม?""ก็แค่มาเตือกฉันด้วยความหวังดี"สีหน้าของเสิ่นม่านนิ่งเรียบ เธอจะไม่รู้ได้ยังไงว่าตระกูลป๋อมีรากฐานที่ยาวนาน?ตอนนี้มองผิวเผิน บริษัท M กรุ๊ปเหมือนว่าทันเทียบกับป๋อซือกรุ๊ปแต่ถ้าทั้งสองฝ่ายจริงจังขึ้นมา บริษัท M กรุ๊ปและป๋อซือกรุ๊ปต่อกรได้ไม่นานเพร
ผู้อํานวยการของป๋อซือกรุ๊ปหงุดหงิดมาก และสบถในห้องประชุมในเวลานี้ ป๋อซือเหยียนผลักประตูเข้ามา เสียงของทุกคนก็เงียบลงทันที"ประธานป๋อ! คุณรีบคิดหาวิธีเถอะครับ ตอนนี้ฝ่ายบัญชีไม่มีเงินหลายร้อยล้านเพื่อสนับสนุนโครงการนี้นะครับ ได้หากเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ งั้น……""เงินจํานวนนี้ตระกูลป๋อออกได้"เสียงของป๋อซือเหยียนเรียบ ๆ คนรอบๆ ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ พวกเขาก็สงบลงทันทีหนึ่งในกรรมการก็ได้พูดอย่างอดไม่ได้ :"ประธานป๋อ จะใช้เงินตัวเองมาอุดช่องโหวของบริษัท?"ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าป๋อซือเหยียนแต่สิ่งที่ป๋อซือเหยียนกําลังทําอยู่ตอนนี้ ก็ทำให้พวกเขานั้นไม่เข้าใจเอามาก"ประธานป๋อ คุณหญิงป๋อโวยวายแบบนี้ คุณไม่จัดการหน่อยเหรอ?""ผมว่านะ หย่าไปได้ก็ดี ตอนนี้ตระกูลเสิ่นมีบริษัท M กรุ๊ป ยังจําเราได้ที่ไหน?""ประธานป๋อ จุดประสงค์ของผู้หญิงคนนี้ไม่บริสุทธิ์ คุณควรหย่ากับเธอให้เร็วที่สุด!"คนรอบข้างพูดกันไม่หยุด และเสิ่นม่านกลายเป็นผู้หญิงร้ายไม่สำนึกบุญคุณในปากพวกเขาคิ้วของป๋อซือเหยียนขมวดน้อย:"เรื่องในครอบครัวของผม เอามาพูดคุยในที่ประชุมได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ