บทที่ 334

เสิ่นม่านมองไปที่ฮั่วหยุนเหลียนและในที่สุดก็พูดว่า:"คุณฮั่ว คุณเป็นโรคซึม?……"

ก่อนที่จะพูดจบ ฮั่วหยุนเหลียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

เสิ่นม่านหยุดแล้วกลืนคำพูดนั้นเข้าไปทันที

เธอจะพูดต่อหน้าฮั่วหยุนเหลียนก็ไม่ได้จริงไหม

ความจริงที่ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดของฮั่วหยุนเหลียน

เพราะว่าฮั่วหยุนเหลียนได้คอบคุมตระกูลฮั่วที่ใหญ่แบบนี้ หากคนนอกรู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า ก็คงจะโดนเอาไปว่าครั้งใหญ่ และผู้ที่ต้องการยึดอํานาจในตระกูลฮั่วก็จะวางแผนแย่งอำนาจ

ดังนั้น เสิ่นม่านจึงพูดไปอ้อมๆ ว่า พูดว่า:"คุณฮั่ว แค่กินยาไม่สามารถรักษาโรคที่คางคาในใจ ทำไมไม่ไปหาสาเหตุล่ะ รักษามันให้หาย?"

"ขอบคุณ คุณหนูเสิ่น"

น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบ เขาพูดกับพ่อบ้านที่อยู่ข้างหลังเขา:"ส่งคุณหนูเสิ่นออกไป"

"ครับ คุณท่าน"

แม่บ้านเหงื่อออกเยอะมาก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าคุณท่าน

เขาคิดว่าคุณท่านจะฆ่าคนแล้ว!

เสิ่นม่านเดินตามพ่อบ้านไป มองบ้านตระกูลฮั่วที่กว้างใหญ่ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้ง: บ้านตระกูลฮั่วใหญ่จริงๆ

ก็ไม่รู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนต้องเจอความลำ