บทที่ 339

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโวยวาย ทำให้คนรอบข้างซุบซิบกัน

เมื่อเห็นผู้คนนอกร้านอาหารพวกเขามองไปที่เสิ่นม่านและป๋อซือเหยียนด้วยสายตาแปลก ๆ

ต่อหน้าหญิงที่ท้อง พวกเขาดูเหมือนชู้รักมาก

"ประธานป๋อ! "

เลขาหลี่พุ่งเข้ามา และสายตาของป๋อซือเหยียนก็มองไปที่เลขาหลี่ราวกับมีดคม:"ใครอนุญาตให้เธอมา?"

"ฉัน……ฉัน……"

เลขาหลี่รู้ว่าตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ก็กดปุ่มชัตเตอร์แล้วไปอย่างรวดเร็ว

เสิ่นม่านรู้สึกหมดความอดทน พูดอย่างเย็นชา:"พวกคุณทำเลาะกันต่อ อย่ามาวุ่นวายกันฉัน"

"เสิ่นม่าน! ห้ามไป!"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคว้าแขนของเสิ่นม่าน ใบหน้าที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวเพราะความหึงหวงก็ได้เข้าใกล้:"ทุกคนมาดู ผู้หญิงหย่ากันไปแล้ว ยังมาอ่อยสามีของฉัน!"

เมื่อเห็นว่ามีคนได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของป๋อซือเหยียนก็ค่อยๆเคร่งลง:"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ฉันให้หน้าเธอแล้วใช่ไหม?"

"ป๋อซือเหยียน ในท้องของฉันท้องลูกของคุณ! คุณมาที่นี่เพื่อมาหาอดีตภรรยาของคุณ คุณยังต้องการลูกคนนี้ไหม?"

"ฉันไม่เคยอยากได้เด็กคนนี้!"

เสิ่นม่านได้ยินประโยชน์เดียวกันกับชาติที่แล้ว แต่คราวนี้ประโยคนี้ไม่ได้พูดกับเธอ แต่พูดกับซูเ