ผู้อํานวยการของป๋อซือกรุ๊ปหงุดหงิดมาก และสบถในห้องประชุมในเวลานี้ ป๋อซือเหยียนผลักประตูเข้ามา เสียงของทุกคนก็เงียบลงทันที"ประธานป๋อ! คุณรีบคิดหาวิธีเถอะครับ ตอนนี้ฝ่ายบัญชีไม่มีเงินหลายร้อยล้านเพื่อสนับสนุนโครงการนี้นะครับ ได้หากเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ งั้น……""เงินจํานวนนี้ตระกูลป๋อออกได้"เสียงของป๋อซือเหยียนเรียบ ๆ คนรอบๆ ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ พวกเขาก็สงบลงทันทีหนึ่งในกรรมการก็ได้พูดอย่างอดไม่ได้ :"ประธานป๋อ จะใช้เงินตัวเองมาอุดช่องโหวของบริษัท?"ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าป๋อซือเหยียนแต่สิ่งที่ป๋อซือเหยียนกําลังทําอยู่ตอนนี้ ก็ทำให้พวกเขานั้นไม่เข้าใจเอามาก"ประธานป๋อ คุณหญิงป๋อโวยวายแบบนี้ คุณไม่จัดการหน่อยเหรอ?""ผมว่านะ หย่าไปได้ก็ดี ตอนนี้ตระกูลเสิ่นมีบริษัท M กรุ๊ป ยังจําเราได้ที่ไหน?""ประธานป๋อ จุดประสงค์ของผู้หญิงคนนี้ไม่บริสุทธิ์ คุณควรหย่ากับเธอให้เร็วที่สุด!"คนรอบข้างพูดกันไม่หยุด และเสิ่นม่านกลายเป็นผู้หญิงร้ายไม่สำนึกบุญคุณในปากพวกเขาคิ้วของป๋อซือเหยียนขมวดน้อย:"เรื่องในครอบครัวของผม เอามาพูดคุยในที่ประชุมได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"ครับประธานป๋อ! "เลขาหลี่ที่อยู่ข้างๆ ก็ได้รับปาก กรรมการที่จะใช้การลาออกเพื่อบังคับให้ป๋อซือเหยียนหย่าในตอนนี้ก็ขาอ่อนไม่มีใครคิดว่าป๋อซือเหยียนจะจริงจัง!เป็นป๋อซือเหยียนที่ไม่ทำอะไร ทำให้พวกเขาลืมไปว่าผู้ปกครองป๋อซือกรุ๊ปที่เด็ดขาดนั้นเป็นยังไง"ประธานป๋อ จะให้พวกเขาลาออกจริงๆ เหรอครับ? พวกเราเป็นผู้อำนวยการที่ทำงานที่นี่มานานนะครับ""ผมจะต้องเตือนคุณย่า"ป๋อซือเหยียนพูดเรียบๆ ว่า:"ต่อให้มือของท่านจะยาวขนาดไหน ก็ไม่ควรมายุ่งกับบริษัท ยิ่งไม่ต้องมายุ่งกับผม" "......ครับประธานป๋อ "ป๋อซือเหยียนหยิบบัตรออกมา พูดว่า:"ในนี้มีเงินที่จะจำการทุกอย่างให้เรียบร้อย ช่วงนี้ผมต้องการความสงบ""ประธานป๋อ แม้ว่าเรื่องสถานที่ก่อสร้างจะได้รับการแก้ไข แต่ทางคุณหญิงนั่น……"พูดถึงเสิ่นม่าน ป๋อซือเหยียนมองเลขาหลี่อย่างเย็นชา เลขาหลี่พูดด้วยความลำบากใจ:"ทางคุณหญิงได้ให้คนส่งสัญญาหย่ามาทุกวัน เราจะ……ฉีกมันทุกอัน ก็ไม่ได้หรือเปล่าครับ""นัดเจอเสิ่นม่านคืนนี้""แต่วันนี้คุณนายบอกว่า คุณต้องกลับไปคืนนี้"ป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"ป๋อซือกรุ๊ป ตระกูลป๋อ คำสั่งของฉันเป็นคำขาด" "ครับประธานป๋อ!
ร้านอาหารของโรงแรมลี่เจียงได้ถูกป๋อซือเหยียนเหมาแล้ว ไฟสลัว เพลงย้อนยุค และพ่อครัวได้วางจานต่อหน้าคนสองคน และบรรยากาศก็ดูล่อแหลมเล็กน้อยเสิ่นม่านมองจานบนโต๊ะแล้วพูดเรียบ ๆ ว่า"ฉันคิดว่า คุณมาหาฉันเพื่อเซ็นสัญญาหย่า"วันนี้ป๋อซือกรุ๊ปได้วุ่นวายเอามาก ใรป๋อซือกรุ๊ปคนที่ไม่พอใจเธอก็มีอยู่มากโอกาสที่ยากลําบากเช่นนี้ เธอไม่เชื่อว่าคุณนายป๋อจะไม่เคลื่อนไหวเลยภายใต้ความกดดันสูงเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงป๋อซือเหยียนก็ต้องมาคุยเรื่องหย่ากับเธอสิ"เรื่องระหว่างคุณกับเมิ่งจงเซิง เซียวตั๋วรู้ไหม?"จู่ๆ ป๋อซือเหยียนก็พูด เสิ่นม่านขมวดคิ้ว:"คุณหมายความว่าไง ""เพื่อคุณแล้วเมิ่งจงเซิง ไม่ลังเลเลยที่จะต่อกรกับป๋อซือกรุ๊ป ก่อนที่คุณจะเกิดอุบัติเหตุก็ได้มอบเสิ่นซือกรุ๊ปให้กับเมิ่งจงเซิง ความสัมพันธ์ของพวกคุณต้องไม่ธรรมดา"ฟังป๋อซือเหยียนพูดทันใดนั้นเสิ่นม่านก็เข้าใจที่แท้ป๋อซือเหยียนคิดว่า เธอสามารถพาตระกูลเสิ่นมาถึงจุดนี้ได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเธอพึ่งพาเมิ่งจงเซิงตั้งแต่ต้นจนจบป๋อซือเหยียนไม่เคยเชื่อว่าผู้หญิงอย่างเธอจะสามารถผลักดันเสิ่นม่านให้มาถึงจุดนี้ได้ ยิ่งไม่เชื่อที่ว่าเสิ่นม่านที่ตามตูดเขา
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโวยวาย ทำให้คนรอบข้างซุบซิบกันเมื่อเห็นผู้คนนอกร้านอาหารพวกเขามองไปที่เสิ่นม่านและป๋อซือเหยียนด้วยสายตาแปลก ๆต่อหน้าหญิงที่ท้อง พวกเขาดูเหมือนชู้รักมาก"ประธานป๋อ! "เลขาหลี่พุ่งเข้ามา และสายตาของป๋อซือเหยียนก็มองไปที่เลขาหลี่ราวกับมีดคม:"ใครอนุญาตให้เธอมา?""ฉัน……ฉัน……"เลขาหลี่รู้ว่าตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ก็กดปุ่มชัตเตอร์แล้วไปอย่างรวดเร็วเสิ่นม่านรู้สึกหมดความอดทน พูดอย่างเย็นชา:"พวกคุณทำเลาะกันต่อ อย่ามาวุ่นวายกันฉัน""เสิ่นม่าน! ห้ามไป!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคว้าแขนของเสิ่นม่าน ใบหน้าที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวเพราะความหึงหวงก็ได้เข้าใกล้:"ทุกคนมาดู ผู้หญิงหย่ากันไปแล้ว ยังมาอ่อยสามีของฉัน!"เมื่อเห็นว่ามีคนได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของป๋อซือเหยียนก็ค่อยๆเคร่งลง:"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ฉันให้หน้าเธอแล้วใช่ไหม?""ป๋อซือเหยียน ในท้องของฉันท้องลูกของคุณ! คุณมาที่นี่เพื่อมาหาอดีตภรรยาของคุณ คุณยังต้องการลูกคนนี้ไหม?""ฉันไม่เคยอยากได้เด็กคนนี้!"เสิ่นม่านได้ยินประโยชน์เดียวกันกับชาติที่แล้ว แต่คราวนี้ประโยคนี้ไม่ได้พูดกับเธอ แต่พูดกับซูเ
เห็นว่าที่มุมไม่ไกลมีรถเข็นล้มลงบนพื้น ก็ได้เห็นร่างที่คุ้นเคยเสิ่นม่าน ตกตะลึงฮั่วหยุนเหลียน? ทันใดนั้น เสิ่นม่านก็คิดได้ว่า โรงแรมลี่เจียงเป็นธุรกิจของตระกูลฮั่วฮั่วหยุนเหลียนอยู่ที่นี่ตอนนี้ก็ไม่น่าแปลกใจ"ไม่เป็นไร ขอบคุณ "น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนสุภาพมากในเวลานี้เสิ่นม่านก็พบว่า ขาของฮั่วหยุนเหลียนไม่ใช่ไม่สามารถเดินได้ แต่แค่เดินลำบากเขานั่งในรถเข็นอีกครั้ง เมื่อเขาเห็นเสิ่นม่าน ก็ไม่แปลกใจมากนักก็จริง ป๋อซือเหยียนได้เหมาลําร้านอาหารในโรงแรมลี่เจียง และฮั่วหยุนเหลียนที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร จะรู้ก็เป็นเรื่องปกติเดิมทีเสิ่นม่านต้องการหนีไปเลยในตอนที่เห็นฮั่วหยุนเหลียน แต่คิดไม่ถึงว่าฮั่วหยุนเหลียนจะเห็นเธอเร็วขนาดนี้ ตอนนี้เธอไปก็ไม่ดี ไม่ไปก็ไม่ดี ก็ทำได้เพียงทักทาย:"คุณฮั่ว คนของคุณล่ะ?"ฮั่วหยุนเหลียนพูดรียบ ๆ :"พวกเขาไปจัดการอะไรบางอย่างให้แทนฉัน"เสิ่นม่านพยักหน้าหัวหน้ากล่าวพูดว่า:"ถ้าอย่างนั้นฉัน……"ไปก่อน?เธอมองว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ และถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นอีกครั้ง ก็ไม่ดีเท่าไหร่รอบๆ ก็ได้เต็มด้วยบันไดมันไม่เป็นมิตรกับคนพิการ"ให้ฉันส่งคุณขึ้นไ
ทันทีที่เสิ่นม่านนั่งลง ฮั่วหยุนเหลียนก็ผลักถ้วยชานมสําเร็จรูปไปข้างหน้าเสิ่นม่านเสิ่นม่านมองไปที่ถ้วยชานมในมือของเขาและถอนหายใจ: มีจริงด้วย!ฮั่วหยุนเหลียนนั่งตรงข้ามกับเธอ ชงชาของตัวเอง ไม่พูดถึงเรื่องคนที่สร้างปัญหาชั้นล่างเมื่อกี้เสิ่นม่านทนไม่ไหวถาม:"ที่คุณฮั่วบอกว่ามีคนโวยวายที่ชั้นล่าง พูดถึงซูเฉี่ยนเฉี่ยนหรือเปล่าคะ?"โรงแรมลี่เจียงเป็นธุรกิจของตระกูลฮั่ว และไม่เคยมีใครกล้าพอที่จะสร้างปัญหาในอาณาเขตของตระกูลฮั่วซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่ได้เป็นคนในแวดวงของพวกเขา ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะไม่รู้ถ้าเป็นคนธรรมดามาโวยวายในโรงแรมลี่เจียง ทางโรงแรมลี่เจียงจะไม่มายุ่ง แต่ถ้าคนในแวดวงจงใจสร้างปัญหาในโรงแรมลี่เจียง งั้นก็เรื่องใหญ่ตอนนี้ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ถือว่าเป็นคนของตระกูลป๋อ กําลังตั้งท้องลูกของป๋อซือเหยียนบัญชีนี้ จะคิด ก็ต้องไปคิดกับตระกูลป๋อ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน……"ฮั่วหยุนเหลียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:"ผมจําชื่อนี้ไม่ได้""จำไม่ได้? "เสิ่นม่านคิดอยู่นาน ก็คิดไม่ถึงว่าฮั่วหยุนเหลียนจะพูดแบบนี้ในแวดวงนี้ เรื่องเกี่ยวกับป๋อซือเหยียนและซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้แพร่กระจายไปทั่
ตั้งแต่เรียบเรียงเรื่องราว การเขียนชื่อเรื่อง เนื้อหาโดยรวมและซื้อพวกแฟนๆ ประสิทธิภาพแบบนี้น่ากลัวจริงๆ"ถือว่าเป็นของขวัญตอบแทนที่คุณหนูเสิ่นส่งผมกลับมา""ของขวัญชิ้นนี้ แพงไปหรือเปล่าคะ"ตอนนี้ตระกูลป๋อก็ได้อยู่บนกระแสอยู่แล้ว วันนี้ยังเอะอะแบบนี้ กลัวว่าความกดดันทั้งหมดจะมอบให้กับป๋อซือเหยียนการแต่งงานนี้ มีแต่หย่าเท่านั้นเสิ่นม่านพูด:"คุณฮั่ว ทุกคนต่างบอกว่ารื้อวัดดีกว่าทําลายการแต่งงาน ทำไมถึงช่วยฉันเรื่องหย่าคะ? หรือว่า เพราะฮั่วหยุนเซียว?"ฮั่วหยุนเหลียนวางถ้วยชาในมือลง และดวงตาของเขาก็จ้องเสิ่นม่านแม้ว่าการจ้องมองของเขาจะไม่เร้าร้อน แต่ก็ทําให้เสิ่นม่านก้มหน้าลงโดยไม่รู้ตัวฮั่วหยุนเหลียนหน้าตาดูดีมาก ใบหน้านั้นอ่อนโยนเล็กน้อย หน้าเธอก็ได้ร้อน ก็ได้ไม่จ้องตากับฮั่วหยุนเหลียนตั้งแต่เด็ก เธอก็ได้ยินพ่อแม่ของเธอพูดถึงฮั่วหยุนเหลียนบอกว่าฮั่วหยุนเหลียนแม้อายุยังน้อย แต่เขาก็เด็ดเดี่ยว และแบกตระกูลฮั่วทั้งหมดเพียงลําพังเธอเคยได้ยินพ่อของเธอพูดถึงวิธีการของฮั่วหยุนเหลียน แม้ว่าเธอจะจําได้ไม่ชัดเจน แต่ชื่อฮั่วหยุนเหลียนก็ฝังอยู่ในใจของเธอในความทรงจำของเธอ ฮั่วหยุนเ
"คุณหนูเสิ่นยังมีอะไรไหมครับ? ""ไม่มีแล้วคะ ""ออกไปเถอะครับ"ฮั่วหยุนเหลียนไม่เกรงใจเลยสักนิด เสิ่นม่านรู้สึกว่าต่อหน้าฮั่วหยุนเหลียนตนเป็นเหมือนนักเรียนประถม และยังเป็นประเภทที่ไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้ขณะที่โดยสอนเวลาเดียวกัน บ้านป๋อ‘เพี้ยะ——!’คุณนายป๋อตบหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนอย่างแรงซูเฉี่ยนเฉี่ยนปิดหน้าและร้องไห้"ผู้หญิงคนนี้! ใครอนุญาตให้เธอไปที่โรงแรมลี่เจียง? คุณรู้หรือไม่ว่านั่นที่ไหน? เธอหาที่ตาย ก็อย่ามาให้ตระกูลป๋อเก็บกวาดได้ไหม!"ป๋อซือเหยียนนั่งอยู่บนโซฟา ไม่พูดอะไรสักคํา เห็นได้ชัดวเขาไม่ได้ตั้งใจจะพูดแทนซูเฉี่ยนเฉี่ยน"คุณนาย เป็นซือเหยียนที่ไปเจอเสิ่นม่านก่อน! ยังเจอกันที่โรงแรม ฉันจะทนได้ไงคะ!"คุณนายป๋อเยาะเย้ย:"ตอนที่เธอปีนขึ้นเตียงของซือเหยียน ทำไมเสิ่นม่านถึงทนได้?"สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนน่าเกลียดคุณนายป๋อพูดอย่างเย็นชา:"ถ้าไม่ใช่เห็นแก่ที่เธอท้องลูกของตระกูลป๋อ เธอคิดว่าฉันจะให้ผู้หญิงอย่างเธอเข้าบ้านป๋อเหรอ?""คุณนาย! ฉันผิดไปแล้วคะ ยกโทษให้ฉันเถอะ……ซือเหยียน ตอนนี้ฉันยังท้องลูกของคุณฉันผิดไปแล้ว ยกโทษให้ฉันได้ไหม"ท่าทางที่น่าสงสารของซูเฉี่ยนเฉ
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ