บรรยากาศของฮั่วหยุนเหลียนเย็นชาราวได้กันปฏิเสธผู้คนให้ออกห่าง และเมื่อเขายิ้มก็ทำให้รู้สึกว่าดวงตาของเขาเย็นชาเสิ่นม่านเคยได้ยินวิธีการจัดการคนของฮั่วหยุนเหลียนเมื่อชาติที่แล้ว คนแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าดวงอ่อน เกรงว่าเมืองไห่เฉิงคงไม่อยู่ในมือป๋อซือเหยียน"สิ่งที่คุณหนูเสิ่นต้องการทําตอนนี้ ผมแนะนําให้คุณอย่าทํา"ฮั่วหยุนเหลียนพูดอย่างเย็นชา แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะเรียบๆ แต่ก็มีน้ำเสียงตักเตือนเสิ่นม่านรู้ว่าไม่ได้รู้จักกับฮั่วหยุนเหลียนมาก ก็แค่เจอกันไม่กี่ครั้ง ไม่เข้าใจว่าทําไมจู่ๆ ฮั่วหยุนเหลียนถึงเชิญเธอมา แล้วยังมีเตือกเธออย่างหวังดี"คุณฮั่ว ฉัน……ไม่เข้าใว่าคุณหมายความว่าไง"เสิ่นม่านแกล้งโง่ และบังเอิญได้พบกับสายตาที่กำลังจับสังเกตของฮั่วหยุนเหลียนหัวใจของเสิ่นม่านกระตุกไปที ก็ได้มองไปทางอื่นราวว่าวินาทีต่อมาฮั่วหยุนเหลียนก็สามารถมองทะลุงทุกสิ่ง"ตอนนี้ตระกูลป๋อเหมือนว่าได้อยู่ในขาลง แต่รากฐานอายุนับศตวรรษยังคงอยู่ มีบริษัทนับร้อยนับพันที่อยากร่วมงานกับป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเจอผลกระทบ แต่ต่อไปก็จะชดเชยคืนกลับมาได้ เสิ่นซือ……"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนหยุด
เสิ่นม่านมองไปที่ฮั่วหยุนเหลียนและในที่สุดก็พูดว่า:"คุณฮั่ว คุณเป็นโรคซึม?……"ก่อนที่จะพูดจบ ฮั่วหยุนเหลียนขมวดคิ้วเล็กน้อยเสิ่นม่านหยุดแล้วกลืนคำพูดนั้นเข้าไปทันทีเธอจะพูดต่อหน้าฮั่วหยุนเหลียนก็ไม่ได้จริงไหมความจริงที่ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า เป็นความลับที่ใหญ่ที่สุดของฮั่วหยุนเหลียนเพราะว่าฮั่วหยุนเหลียนได้คอบคุมตระกูลฮั่วที่ใหญ่แบบนี้ หากคนนอกรู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนเป็นโรคซึมเศร้า ก็คงจะโดนเอาไปว่าครั้งใหญ่ และผู้ที่ต้องการยึดอํานาจในตระกูลฮั่วก็จะวางแผนแย่งอำนาจดังนั้น เสิ่นม่านจึงพูดไปอ้อมๆ ว่า พูดว่า:"คุณฮั่ว แค่กินยาไม่สามารถรักษาโรคที่คางคาในใจ ทำไมไม่ไปหาสาเหตุล่ะ รักษามันให้หาย?""ขอบคุณ คุณหนูเสิ่น"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบ เขาพูดกับพ่อบ้านที่อยู่ข้างหลังเขา:"ส่งคุณหนูเสิ่นออกไป""ครับ คุณท่าน"แม่บ้านเหงื่อออกเยอะมาก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าคุณท่านเขาคิดว่าคุณท่านจะฆ่าคนแล้ว!เสิ่นม่านเดินตามพ่อบ้านไป มองบ้านตระกูลฮั่วที่กว้างใหญ่ เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้ง: บ้านตระกูลฮั่วใหญ่จริงๆ ก็ไม่รู้ว่าฮั่วหยุนเหลียนต้องเจอความลำ
นอกประตู กู้ไป๋กําลังจ้องหน้ากับคนของตระกูลฮั่ว สีหน้าของกู้ไป๋นิ่งเรียบ แต่เขาได่กํามีดคัตเตอร์ไว้ในแขนเสื้อแน่น ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉิน เขาก็จะลงมือทันทีเวลานี้ เสิ่นม่านเดินออกไป พูดกับกู้ไป๋:"ทําไมประหม่าแบบนี้? พวกเราต้องกลับกันแล้ว"กู้ไป๋ขมวดคิ้ว:"เสร็จแล้ว?""คุยเสร็จแล้ว"เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านไม่ได้รับบาดเจ็บ กู้ไป๋ก็ได้โล่งใจตระกูลฮั่วเป็นหลุมลึกที่มองไม่เห็นก้น หากป๋อซือเหยียนเป็นเจ้าของเมืองไห่เฉิง งั้นฮั่วหยุนเหลียนเป็นราชาที่ลึกลับที่สุดของเมืองไห่เฉิงแห่งนี้คนในเมืองไห่เฉิงต่างรู้ว่า หาเรื่องป๋อซือเหยียนยังดีกว่าหาเรื่องฮั่วหยุนเหลียนในรถ กู้ไป๋เอื้อมมือไปจับไหล่ของเสิ่นม่าน มองขึ้นและลงซ้ายและขวา มั่นใจว่าไม่มีแผลกู้ไป๋ไม่ได้สนใจคนขับรถตระกูลฮั่ว เขาถาม:"คุณไปหาเรื่องเขาเหรอ?""เปล่า""แล้วเขาเรียกหาคุณทำไม?""ก็แค่มาเตือกฉันด้วยความหวังดี"สีหน้าของเสิ่นม่านนิ่งเรียบ เธอจะไม่รู้ได้ยังไงว่าตระกูลป๋อมีรากฐานที่ยาวนาน?ตอนนี้มองผิวเผิน บริษัท M กรุ๊ปเหมือนว่าทันเทียบกับป๋อซือกรุ๊ปแต่ถ้าทั้งสองฝ่ายจริงจังขึ้นมา บริษัท M กรุ๊ปและป๋อซือกรุ๊ปต่อกรได้ไม่นานเพร
ผู้อํานวยการของป๋อซือกรุ๊ปหงุดหงิดมาก และสบถในห้องประชุมในเวลานี้ ป๋อซือเหยียนผลักประตูเข้ามา เสียงของทุกคนก็เงียบลงทันที"ประธานป๋อ! คุณรีบคิดหาวิธีเถอะครับ ตอนนี้ฝ่ายบัญชีไม่มีเงินหลายร้อยล้านเพื่อสนับสนุนโครงการนี้นะครับ ได้หากเกิดอะไรขึ้นตอนนี้ งั้น……""เงินจํานวนนี้ตระกูลป๋อออกได้"เสียงของป๋อซือเหยียนเรียบ ๆ คนรอบๆ ได้ยินป๋อซือเหยียนพูดแบบนี้ พวกเขาก็สงบลงทันทีหนึ่งในกรรมการก็ได้พูดอย่างอดไม่ได้ :"ประธานป๋อ จะใช้เงินตัวเองมาอุดช่องโหวของบริษัท?"ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าป๋อซือเหยียนแต่สิ่งที่ป๋อซือเหยียนกําลังทําอยู่ตอนนี้ ก็ทำให้พวกเขานั้นไม่เข้าใจเอามาก"ประธานป๋อ คุณหญิงป๋อโวยวายแบบนี้ คุณไม่จัดการหน่อยเหรอ?""ผมว่านะ หย่าไปได้ก็ดี ตอนนี้ตระกูลเสิ่นมีบริษัท M กรุ๊ป ยังจําเราได้ที่ไหน?""ประธานป๋อ จุดประสงค์ของผู้หญิงคนนี้ไม่บริสุทธิ์ คุณควรหย่ากับเธอให้เร็วที่สุด!"คนรอบข้างพูดกันไม่หยุด และเสิ่นม่านกลายเป็นผู้หญิงร้ายไม่สำนึกบุญคุณในปากพวกเขาคิ้วของป๋อซือเหยียนขมวดน้อย:"เรื่องในครอบครัวของผม เอามาพูดคุยในที่ประชุมได้ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"ครับประธานป๋อ! "เลขาหลี่ที่อยู่ข้างๆ ก็ได้รับปาก กรรมการที่จะใช้การลาออกเพื่อบังคับให้ป๋อซือเหยียนหย่าในตอนนี้ก็ขาอ่อนไม่มีใครคิดว่าป๋อซือเหยียนจะจริงจัง!เป็นป๋อซือเหยียนที่ไม่ทำอะไร ทำให้พวกเขาลืมไปว่าผู้ปกครองป๋อซือกรุ๊ปที่เด็ดขาดนั้นเป็นยังไง"ประธานป๋อ จะให้พวกเขาลาออกจริงๆ เหรอครับ? พวกเราเป็นผู้อำนวยการที่ทำงานที่นี่มานานนะครับ""ผมจะต้องเตือนคุณย่า"ป๋อซือเหยียนพูดเรียบๆ ว่า:"ต่อให้มือของท่านจะยาวขนาดไหน ก็ไม่ควรมายุ่งกับบริษัท ยิ่งไม่ต้องมายุ่งกับผม" "......ครับประธานป๋อ "ป๋อซือเหยียนหยิบบัตรออกมา พูดว่า:"ในนี้มีเงินที่จะจำการทุกอย่างให้เรียบร้อย ช่วงนี้ผมต้องการความสงบ""ประธานป๋อ แม้ว่าเรื่องสถานที่ก่อสร้างจะได้รับการแก้ไข แต่ทางคุณหญิงนั่น……"พูดถึงเสิ่นม่าน ป๋อซือเหยียนมองเลขาหลี่อย่างเย็นชา เลขาหลี่พูดด้วยความลำบากใจ:"ทางคุณหญิงได้ให้คนส่งสัญญาหย่ามาทุกวัน เราจะ……ฉีกมันทุกอัน ก็ไม่ได้หรือเปล่าครับ""นัดเจอเสิ่นม่านคืนนี้""แต่วันนี้คุณนายบอกว่า คุณต้องกลับไปคืนนี้"ป๋อซือเหยียนพูดอย่างเย็นชา:"ป๋อซือกรุ๊ป ตระกูลป๋อ คำสั่งของฉันเป็นคำขาด" "ครับประธานป๋อ!
ร้านอาหารของโรงแรมลี่เจียงได้ถูกป๋อซือเหยียนเหมาแล้ว ไฟสลัว เพลงย้อนยุค และพ่อครัวได้วางจานต่อหน้าคนสองคน และบรรยากาศก็ดูล่อแหลมเล็กน้อยเสิ่นม่านมองจานบนโต๊ะแล้วพูดเรียบ ๆ ว่า"ฉันคิดว่า คุณมาหาฉันเพื่อเซ็นสัญญาหย่า"วันนี้ป๋อซือกรุ๊ปได้วุ่นวายเอามาก ใรป๋อซือกรุ๊ปคนที่ไม่พอใจเธอก็มีอยู่มากโอกาสที่ยากลําบากเช่นนี้ เธอไม่เชื่อว่าคุณนายป๋อจะไม่เคลื่อนไหวเลยภายใต้ความกดดันสูงเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงป๋อซือเหยียนก็ต้องมาคุยเรื่องหย่ากับเธอสิ"เรื่องระหว่างคุณกับเมิ่งจงเซิง เซียวตั๋วรู้ไหม?"จู่ๆ ป๋อซือเหยียนก็พูด เสิ่นม่านขมวดคิ้ว:"คุณหมายความว่าไง ""เพื่อคุณแล้วเมิ่งจงเซิง ไม่ลังเลเลยที่จะต่อกรกับป๋อซือกรุ๊ป ก่อนที่คุณจะเกิดอุบัติเหตุก็ได้มอบเสิ่นซือกรุ๊ปให้กับเมิ่งจงเซิง ความสัมพันธ์ของพวกคุณต้องไม่ธรรมดา"ฟังป๋อซือเหยียนพูดทันใดนั้นเสิ่นม่านก็เข้าใจที่แท้ป๋อซือเหยียนคิดว่า เธอสามารถพาตระกูลเสิ่นมาถึงจุดนี้ได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเธอพึ่งพาเมิ่งจงเซิงตั้งแต่ต้นจนจบป๋อซือเหยียนไม่เคยเชื่อว่าผู้หญิงอย่างเธอจะสามารถผลักดันเสิ่นม่านให้มาถึงจุดนี้ได้ ยิ่งไม่เชื่อที่ว่าเสิ่นม่านที่ตามตูดเขา
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโวยวาย ทำให้คนรอบข้างซุบซิบกันเมื่อเห็นผู้คนนอกร้านอาหารพวกเขามองไปที่เสิ่นม่านและป๋อซือเหยียนด้วยสายตาแปลก ๆต่อหน้าหญิงที่ท้อง พวกเขาดูเหมือนชู้รักมาก"ประธานป๋อ! "เลขาหลี่พุ่งเข้ามา และสายตาของป๋อซือเหยียนก็มองไปที่เลขาหลี่ราวกับมีดคม:"ใครอนุญาตให้เธอมา?""ฉัน……ฉัน……"เลขาหลี่รู้ว่าตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ก็กดปุ่มชัตเตอร์แล้วไปอย่างรวดเร็วเสิ่นม่านรู้สึกหมดความอดทน พูดอย่างเย็นชา:"พวกคุณทำเลาะกันต่อ อย่ามาวุ่นวายกันฉัน""เสิ่นม่าน! ห้ามไป!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนคว้าแขนของเสิ่นม่าน ใบหน้าที่บิดเบี้ยวและน่ากลัวเพราะความหึงหวงก็ได้เข้าใกล้:"ทุกคนมาดู ผู้หญิงหย่ากันไปแล้ว ยังมาอ่อยสามีของฉัน!"เมื่อเห็นว่ามีคนได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าของป๋อซือเหยียนก็ค่อยๆเคร่งลง:"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน ฉันให้หน้าเธอแล้วใช่ไหม?""ป๋อซือเหยียน ในท้องของฉันท้องลูกของคุณ! คุณมาที่นี่เพื่อมาหาอดีตภรรยาของคุณ คุณยังต้องการลูกคนนี้ไหม?""ฉันไม่เคยอยากได้เด็กคนนี้!"เสิ่นม่านได้ยินประโยชน์เดียวกันกับชาติที่แล้ว แต่คราวนี้ประโยคนี้ไม่ได้พูดกับเธอ แต่พูดกับซูเ
เห็นว่าที่มุมไม่ไกลมีรถเข็นล้มลงบนพื้น ก็ได้เห็นร่างที่คุ้นเคยเสิ่นม่าน ตกตะลึงฮั่วหยุนเหลียน? ทันใดนั้น เสิ่นม่านก็คิดได้ว่า โรงแรมลี่เจียงเป็นธุรกิจของตระกูลฮั่วฮั่วหยุนเหลียนอยู่ที่นี่ตอนนี้ก็ไม่น่าแปลกใจ"ไม่เป็นไร ขอบคุณ "น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนสุภาพมากในเวลานี้เสิ่นม่านก็พบว่า ขาของฮั่วหยุนเหลียนไม่ใช่ไม่สามารถเดินได้ แต่แค่เดินลำบากเขานั่งในรถเข็นอีกครั้ง เมื่อเขาเห็นเสิ่นม่าน ก็ไม่แปลกใจมากนักก็จริง ป๋อซือเหยียนได้เหมาลําร้านอาหารในโรงแรมลี่เจียง และฮั่วหยุนเหลียนที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร จะรู้ก็เป็นเรื่องปกติเดิมทีเสิ่นม่านต้องการหนีไปเลยในตอนที่เห็นฮั่วหยุนเหลียน แต่คิดไม่ถึงว่าฮั่วหยุนเหลียนจะเห็นเธอเร็วขนาดนี้ ตอนนี้เธอไปก็ไม่ดี ไม่ไปก็ไม่ดี ก็ทำได้เพียงทักทาย:"คุณฮั่ว คนของคุณล่ะ?"ฮั่วหยุนเหลียนพูดรียบ ๆ :"พวกเขาไปจัดการอะไรบางอย่างให้แทนฉัน"เสิ่นม่านพยักหน้าหัวหน้ากล่าวพูดว่า:"ถ้าอย่างนั้นฉัน……"ไปก่อน?เธอมองว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ และถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นอีกครั้ง ก็ไม่ดีเท่าไหร่รอบๆ ก็ได้เต็มด้วยบันไดมันไม่เป็นมิตรกับคนพิการ"ให้ฉันส่งคุณขึ้นไ