บทที่ 329

"คุณย่า ท่านไม่ควรมาวันนี้?"

ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว ในโอกาสเช่นวันนี้ คุณนายป๋อมาก็ไม่เป็นไร แต่เธอไม่ควรพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนมา!

"ในวันสําคัญอย่างงานเลี้ยงฉลองการร่วมงานของตระกูลป๋อและตระกูลเสิ่นแบบนี้ ฉันจะไม่มาได้ไง? "

คุณนายป๋อมองไปที่ผู้บริหารระดับสูงของตระกูลเสิ่น ถ้าทางหยิ่งแบบนั้นทำให้คนรู้สึกไม่ชอบ

คุณนายป๋อเป็นแบบนี้มาตลอด เธอไม่ออกหน้าออกตา และมักคิดว่าตระกูลป๋อยังอยู่ในจุดสูงสุดมาตลอด คิดว่าไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเธอ และไม่มีใครกล้าแตะต้องตระกูลป๋อ

แต่ว่า กาลเวลาได้เปลี่ยนแปลง

ตอนนี้ในเมืองไห่เฉิง ป๋อซือเหยียนไม่ได้เป็นใหญ่เพียงคนเดียวแล้ว

"คุณนายป๋อ ในงานแบบนี้ คุณพาผู้หยิงแบบนี้มา เกรงว่ามันไม่เหมาะหรือเปล่า?"

"ประธานเสิ่นของพวกเรายังอยู่ตรงนี้ พวกคุณนี้ไม่เห็นหัวตระกูลเสิ่นมากไปหรือเปล่า!"

"นี่มันงานฉลองร่วมงานที่ไหน นี่มันจงใจทำเราอับอายชัดๆ!"

……

อการพูดคุยคนรอบข้างค่อยๆดังขึ้น

คุณนายป๋อกลับยังยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับไม่รู้ว่าตัวเองทําอะไรผิด

เสิ่นม่านเข้าใจ คุณนายป๋อทำแบบนี้ก็เพราะอยากจะขู่ตระกูลเสิ่น และอยากจะขู่เถอะ

แต่วันนี้เธอทําได้ไร้ศักดิ์ศรีเกินไป นักข่าวอยู่ที่