All Chapters of The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]: Chapter 51 - Chapter 60

Stop crying, Sweetie, we’ll get another copy of your siblings picture, okay?” Malambing na saad ni Quiller habang pinapahid ng kanyang hinlalaki ang mga luha ni Chiyo. “Promise, daddy?” Humihikbi na tanong ni Chiyo, ngumiti ang ama nito at hinagkan ang pisngi ng kanyang anak.“I promise, go to your room and daddy will follow you later, okay.” Marahang tumango si Chiyo habang ipinapasa ito ni Quiller sa isang kasambahay. Nang nasa tapat ko na ang aking anak ay masuyo ko itong hinagkan sa pisngi at hinayaan na itong ipasok sa loob ng silid.“Nagawa mo akong saktan ng dahil sa batang ‘yan?” Hindi makapaniwala na tanong ni Stella. Hilam na sa luha ang mga mata nitong nagliliyab sa galit. Gustuhin ko man na sugurin ito at ako mismo ang sasampal sa kanyang pagmumukha ay hindi pwede. Hindi ko kasi pwedeng isapalaran ang buhay ng mga anak ko. “Wala kang karapatan na sigawan ang anak ko.” Matigas na saad ni Quiller na labis kong ikinatuwa. Malinaw pa kasi sa sikat ng araw na walang pag-aali

“S**t! Where’s Maurine, kuya?” Matigas na tanong ni Xavien sa kapatid nitong si Andrade. Dahil mukhang nahuhulaan na niya kung ano ang mga nangyayari. “Mind your language, Xavien! May bata sa harap mo.” Matigas na sagot naman ni Andrade, nang bigla itong napamura ng wala sa oras. “Answer me!” Bulalas ni Xavien na ang boses nito ay kababakasan mo ng matinding kabâ. Dahil ang unang pumasok sa kanyang isipan ay ang mukha ng kanyang asawa, si Miles. “How did you know, Maurine? Don’t tell me my relasyon kayo ng babaeng ‘yun?” Tiǐm bagang na tanong ni Andrade. Pakiramdam niya ay nanikip ang kanyang dibdib dahil sa tumatakbo sa kanyang isipan. “Kaya ba halos pareho kami mata ni Chiyo dahil si Xavien talaga ang ama nito?” Tila crystal na nabasag ang kanyang puso. Bigla, parang nahirapan yata siyang huminga habang ang kanyang utak ay naghuhumiyaw ng pagtutol. “Come on, kuya! Answer me, nasaan si Maurine!?” Tiǐm-bagang na muling tanong ni Xavien, halos marindi na siya mula sa malakas na

“Mamili ka Hilton, kasal o ang bala ko?” Tiǐm bagâng na tanong ni Miles habang nakatitig sa kanya ang mga mata nitong nanlilisik sa galit. Nang marinig ito ng lahat ay saka pa lang nila iminulat ang kanilang mga mata. Dun lang nila natuklasan na hindi pala sa katawan ni Andrade tumama ang mga balang pinakawalan ng baril ni Miles. Bagkus, lampasan ito sa tagiliran ni Andrade, halatang nagsanay ito sa paghawak ng baril. “Huh!” Halos sabay na reaksyon ng lahat ng makitang maayos naman pala ang lagay ni Andrade. Tila ngayon lang sila nakasagap ng hangin. “Sweetheart, please let’s talk.” Pagsusumamo ni Xavien sa kanyang asawa, umaaasa siya nasa pagkakataong ito ay makikinig na ito sa kanya. Ngunit ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin. Bagkus ay mas idiniin pa nito ang hawak na baril sa noo ni Andrade. “Yes, pakakasalan ko ang kapatid mo.” Matatag na sagot ni Andrade na siyang ikinamangha ng lahat. Walang takot na sinalubong niya ang tingin ni Miles. Para kay Andrade

“S**t!” Naibulalas ni Xavien ng pa-bagsak na isinara ni Miles ang pintuan ng silid nilang mag-asawa. Kamuntiman pa nga iyong lumapat sa kanyang mukha. Kasunod nito ang pag click ng seradura, tanda na nilock ang pinto mula sa loob nito.“Sweetheart, naman, pakiusap! Believe me, wala akong kinalaman sa ginawa ng kapatid ko. Maniwala ka, nung araw na iyon ko din lang nalaman ang tungkol sa ginawa ni kuya Andrade kay Maurine. Wala akong kasalanan kaya bakit pati sa akin ay kailangan mong magalit?” Pagsusumamo ni Xavien habang patuloy na kinakatok ang pintuan. Isang linggo na ang lumipas, at sa tuwing sasapit ang gabi ay laging ganito ang tagpo na makikita sa loob ng mansion nilang mag-asawa. Pinahintulutan nga siya nitong makapasok sa loob ng kanilang bahay, subalit sa guestroom naman siya natutulog. At parang hangin na dinadaan-daanan na siya nito na labis na ikinadudurog ng kanyang puso. “Miles, please, kilala mo ang pamilya ko, hindi namin kinukunsinti ang maling ginawa ng kapatid k

“What are you doing here? I told you not to come here.” Matigas kong tanong dahil sa biglang pagsulpot ng nobyo kong si Henry nang wala man lang pasabi. Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumawag sa akin at sinabi na nandito siya ngayon sa aking Condo. Binigyan ko kasi siya ng susi kaya malaya siyang nakakapasok sa loob ng condo ko.Pagkatapos mag salita ay pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan ni Henry. Sa kabila ng suot nitong mumurahin na t-shirt at itim na kupasing pantalon ay nangingibabaw pa rin ang kagwapuhan nito na labis kong kinahuhumalingan.“Isang buwan kang hindi nagparamdam sa akin, ni tawag, ni text, wala akong natatanggap mula sayo. Tapos ikaw pa itong may ganang magtanong sa akin ng ganyan!?” Matigas na sagot ni Henry. Ang ekspresyon ng kanyang mukha ay kakikitaan mo ng labis na pagkadismaya na may kaakibat na galit.“I told you, konting panahon na lang. Babe, you know naman how much I’m busy right now. Ako lang yung inaasahan ng mga magulang ko pagdating sa aming m