Stop crying, Sweetie, we’ll get another copy of your siblings picture, okay?” Malambing na saad ni Quiller habang pinapahid ng kanyang hinlalaki ang mga luha ni Chiyo. “Promise, daddy?” Humihikbi na tanong ni Chiyo, ngumiti ang ama nito at hinagkan ang pisngi ng kanyang anak.“I promise, go to your room and daddy will follow you later, okay.” Marahang tumango si Chiyo habang ipinapasa ito ni Quiller sa isang kasambahay. Nang nasa tapat ko na ang aking anak ay masuyo ko itong hinagkan sa pisngi at hinayaan na itong ipasok sa loob ng silid.“Nagawa mo akong saktan ng dahil sa batang ‘yan?” Hindi makapaniwala na tanong ni Stella. Hilam na sa luha ang mga mata nitong nagliliyab sa galit. Gustuhin ko man na sugurin ito at ako mismo ang sasampal sa kanyang pagmumukha ay hindi pwede. Hindi ko kasi pwedeng isapalaran ang buhay ng mga anak ko. “Wala kang karapatan na sigawan ang anak ko.” Matigas na saad ni Quiller na labis kong ikinatuwa. Malinaw pa kasi sa sikat ng araw na walang pag-aali
“Hmmmm…” naalimpungatan ako na may nakadagâng lalaki sa ibabaw ko. Ramdam ko ang bigat ng katawan nito habang pilit na inaasinta ang aking pagkababae ng kanyang pagkalalaki. Hindi na ako nagtangka pang imulat ang aking mga mata. Dahil alam ko na kung sino ang lalaking ito na nangahas na angkinin ako. Mukhang namimihasa na ang Quiller na ‘to na sipingan ako kung kailan niya gustuhin. Pero sa pagkakataong ito ay kakaiba ang kanyang ikinikilos.“S**t! I really love to stay inside your f**king p***y, ohhhh… f**k!” Daing nito na siyang kinatigil ko. Nang maamoy ko ang pinaghalong pabango at alak mula sa katawan nito ay biglang kumabog ang dibdib ko. Napansin ko rin ang pamilyar na pananalita nito mula sa isang lalaking lasing.Bigla ang pagsulpot ng mga ala-ala mula sa aking balintataw. Bumalik ang aking isipan mula sa nakaraan, noong mga panahon na dinukot ako ng mga armadong lalaki. Tulala ako kahit nakapikit ang aking mga mata habang ang lalaking ito ay buong pananabik na naglalabas
“S**t! Where’s Maurine, kuya?” Matigas na tanong ni Xavien sa kapatid nitong si Andrade. Dahil mukhang nahuhulaan na niya kung ano ang mga nangyayari. “Mind your language, Xavien! May bata sa harap mo.” Matigas na sagot naman ni Andrade, nang bigla itong napamura ng wala sa oras. “Answer me!” Bulalas ni Xavien na ang boses nito ay kababakasan mo ng matinding kabâ. Dahil ang unang pumasok sa kanyang isipan ay ang mukha ng kanyang asawa, si Miles. “How did you know, Maurine? Don’t tell me my relasyon kayo ng babaeng ‘yun?” Tiǐm bagang na tanong ni Andrade. Pakiramdam niya ay nanikip ang kanyang dibdib dahil sa tumatakbo sa kanyang isipan. “Kaya ba halos pareho kami mata ni Chiyo dahil si Xavien talaga ang ama nito?” Tila crystal na nabasag ang kanyang puso. Bigla, parang nahirapan yata siyang huminga habang ang kanyang utak ay naghuhumiyaw ng pagtutol. “Come on, kuya! Answer me, nasaan si Maurine!?” Tiǐm-bagang na muling tanong ni Xavien, halos marindi na siya mula sa malakas na
Lihim na napalunok si Xavien ng mula sa ikalawang palapag ng bahay ay lumipat sa mukha nilang magkapatid ang matalim na tingin ni Miles. Kinabahan siyang bigla, nang muli na naman niyang nakita ang matapang na ekspresyon mula sa magandang mukha ng kanyang asawa. Ilang segundo na nakatitig si Miles sa mukha ni Andrade, walang sinuman ang nakakaalam sa kung ano ang tumatakbo sa utak nito. Habang ang lahat ng mga kasambahay kasama si Stella ay nanatiling tahimik mula sa kanilang kinatatayuan. Walang ibang maririnig kundi ang malakas na pintig ng kanilang mga puso na siyang nangingibabaw sa lahat. Kahit wala silang alam sa kung ano ang nangyayari sa pagitan ni Miles at ng magkapatid na Hilton ay tila makapigil hininga pa rin ang bawat segundo na lumilipas. Halatang naghihintay ang lahat sa mga susunod na mangyayari. “ Bert!” Tawag ni Miles sa kanyang bodyguard nang hindi inaalis ang tingin nito sa mukha ni Andrade. Mula sa pintuan ng Mansion ay mabilis na lumapit ang kanyang tau
“Mamili ka Hilton, kasal o ang bala ko?” Tiǐm bagâng na tanong ni Miles habang nakatitig sa kanya ang mga mata nitong nanlilisik sa galit. Nang marinig ito ng lahat ay saka pa lang nila iminulat ang kanilang mga mata. Dun lang nila natuklasan na hindi pala sa katawan ni Andrade tumama ang mga balang pinakawalan ng baril ni Miles. Bagkus, lampasan ito sa tagiliran ni Andrade, halatang nagsanay ito sa paghawak ng baril. “Huh!” Halos sabay na reaksyon ng lahat ng makitang maayos naman pala ang lagay ni Andrade. Tila ngayon lang sila nakasagap ng hangin. “Sweetheart, please let’s talk.” Pagsusumamo ni Xavien sa kanyang asawa, umaaasa siya nasa pagkakataong ito ay makikinig na ito sa kanya. Ngunit ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin. Bagkus ay mas idiniin pa nito ang hawak na baril sa noo ni Andrade. “Yes, pakakasalan ko ang kapatid mo.” Matatag na sagot ni Andrade na siyang ikinamangha ng lahat. Walang takot na sinalubong niya ang tingin ni Miles. Para kay Andrade
“Surprise!” “Happy birthday!” Halos sabay na sigaw ng mag-inang Lexie at Summer, pati na rin si Misaki na may suot pang birthday cap sa ulo. Sabay na lumingon sa pintuan sina Xavien at Andrade, ngunit ang kanilang mga mukha ay parang pinagsakluban ng langit at lupa. Sa isang iglap ay biglang napalis ang mga ngiti sa mga labi ng tatlong babae at kapwa nagkatinginan pa ang mga ito, naguguluhan sa kanilang nadatnan. Habang si Timothy, Xion at ang ama nilang si Mr. Cedric ay walang pakialam na pumasok sa loob ng bahay. “Mommy, sigurado ka ba ng date kung kailan ang birthday ni Andrade? Parang lamay yata ang napuntahan natin.” Nagtataka na tanong ni Summer sa kanyang ina, dahil sa malungkot na hilatsa ng mga mukha ni Xavien at Andrade. “Iha, hindi pa ako ganun katanda para makalimutan ang birthday ninyong lahat.” Naghihimutok na sagot ni Mrs. Lexie dahil nitong mga nakaraang buwan ay malaking isyu na sa kanilang mag-asawa ang kanilang mga edad. Sabay na napalingon ang mag-ina sa kan
“S**t!” Naibulalas ni Xavien ng pa-bagsak na isinara ni Miles ang pintuan ng silid nilang mag-asawa. Kamuntiman pa nga iyong lumapat sa kanyang mukha. Kasunod nito ang pag click ng seradura, tanda na nilock ang pinto mula sa loob nito.“Sweetheart, naman, pakiusap! Believe me, wala akong kinalaman sa ginawa ng kapatid ko. Maniwala ka, nung araw na iyon ko din lang nalaman ang tungkol sa ginawa ni kuya Andrade kay Maurine. Wala akong kasalanan kaya bakit pati sa akin ay kailangan mong magalit?” Pagsusumamo ni Xavien habang patuloy na kinakatok ang pintuan. Isang linggo na ang lumipas, at sa tuwing sasapit ang gabi ay laging ganito ang tagpo na makikita sa loob ng mansion nilang mag-asawa. Pinahintulutan nga siya nitong makapasok sa loob ng kanilang bahay, subalit sa guestroom naman siya natutulog. At parang hangin na dinadaan-daanan na siya nito na labis na ikinadudurog ng kanyang puso. “Miles, please, kilala mo ang pamilya ko, hindi namin kinukunsinti ang maling ginawa ng kapatid k
“Mommy, Where’s Daddy?” Malambing na tanong sa akin ni Chiyo. Naantig ang puso ko dahil sa tanong ng aking anak. Honestly, hindi ko alam kung paano ito sasagutin.“Nasa work, Sweetie.” Pagsisinungaling ko pa dito, nakagat ko ng wala sa oras ang ibaba kong labi dahil sa pagsisinungaling ko sa aking anak. “Mommy, is daddy living in his office? Let’s go home na Mommy, he’s waiting for us. Please?” Nakikiusap na wika ng aking anak kaya parang gusto ko ng umiyak. “When tita mommy will not be angry then, I’ll talk to her to allow us to visit your daddy. okay?” Nakangiti kong sabi bago ito hinagkan sa noo. Naaawa ako sa aking anak dahil wala itong alam sa mga nangyayari sa pagitan namin ng kanyang ama. Gustuhin ko man na bigyan ng pagkakataon ang aking anak na bisitahin ang kanyang ama ay hindi ko magawa. Lalo ko lang kasing palalalain ang sitwasyon kung susuwayin ko ang kagustuhan ni Ate Miles.Nang malaman ni Daddy ang tungkol sa nangyari sa akin ay maging ito ay nagalit kay Andrade. D