All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 491 - Chapter 500

Binibigyan ng huling tingin ang kanyang sasakyan, pumasok siya. Huminto siya sandali habang lumilibot ang kanyang mga mata sa paligid.Malamang na taon na ang nakalipas mula noong huli siyang tumuntong sa bahay na ito. Ang huling beses na sa tingin ko ay ginawa niya ay matapos siyang barilin sa panahon ng paglilibing ni tatay.Ang kanyang mga mata ay nagmumulto. Kitang kita ko ang mga anino na naglalaro sa likod nila. Ang pasanin ng mga maruruming alaala na dinala niya sa bahay na ito at sa mga tao dito. Magdadala ba si Gunner ng parehong mga anino dahil sa akin? Dahil sa ginawa ko?Hindi ko ginusto iyon.Wala ako masyado ng siya at si Rowan ay nakasal, pero nandoon ako noong bata pa kami. Hindi ko ipinagmamalaki na sabihin tulad ng iba, hindi ko siya pinansin. Magkapatid sana kami, pero tinatrato ko siya na parang hindi siya bagay. Katulad ng iba.Pagtingin ko sa kanya ngayon, nakita ko ang sinasabi ni Mia. Nagmumulto pa rin si Ava. Takot pa rin sa pagtrato sa kanya mula noong ba

Harper."Gusto kong samahan mo ako ni Lilly kung saan," Anunsyo ni Gabriel.Nasa kwarto ako, nagtitiklop ng malinis na damit. Oo naman, may kasambahay nga kami, pero hindi ako sanay na nakaupo at nagpapaikot ikot sa mga hinlalaki ko. Kakaiba ang pakiramdam na nakasanayan kong gawin ang lahat ng mag isa at ngayon ay may ibang gumagawa ng mga bagay na iyon para sa akin. Gusto kong maging abala. Hindi ko kayang gugulin ang buong katapusan ng linggo na walang ginagawa."Darating ang iyong magulang para sa hapunan, Gabriel, o nakalimutan mo na ba iyon?" Tanong ko.Bitbit ko ang ilan sa mga nakatuping damit at pumunta sa walk-in closet, kung saan inilagay ko ito sa kani kanilang mga drawer. Si Gabriel, katulad ko, organisado talaga. Wala si Liam at naiirita ako noon hanggang sa magalit ako.Kasal kami, kaya kailangan naming maghanap ng paraan upang mamuhay nang magkasama sa mga kapintasan ng isa't isa. Hindi ito palaging madali, ngunit nakahanap kami ng paraan upang makompromiso.Pagla

Tinitigan ko siya, tulala. Sinubukan kong magsalita pero walang lumalabas sa bibig ko habang patuloy na lumilipat ang mga mata ko mula kay Gabriel papunta sa bahay."Ang ganda ng bahay na ito," Sigaw ni Lilly, kitang kita ang kanyang pananabik habang tumatalbog siya mula paa hanggang paa, halos parang namamatay siyang iwan kami at tuklasin ito. “Dito ba tayo tutuloy? Ito ba ang bago nating bahay?"Umalis ang mga mata ni Gabriel sa akin at lumipat sa aming anak na babae, na nakangiti mula tenga hanggang tenga. "Kung gusto ito ng iyong ina, oo, ito ang magiging bago nating tahanan."Ibinalik ko ang aking mga mata sa bahay, tinitigan ito nang may kaunting pagtataka.Maringal na nakatayo ang mansyon sa isang backdrop ng mga gumugulong na burol, kitang kita ang kadakilaan nito sa bawat anggulo. Ito ay magkatugmang kumbinasyon ng mga klasiko at modernong elemento, na nagtatampok ng malinis na puting marmol na panlabas na kumikinang sa sikat ng araw. Pinalamutian ng masalimuot na gawaing

"Bakit ko hinayaan kayong dalawa na pagusapan ako na manatili?" frustration kong tanong habang nakatitig kay Gabriel at Lilly. "Ngayon late na tayo."Hindi man lang nag-apologetic ang dalawa. Nakangiti si Lilly, kumikinang ang mga mata sa kaligayahan, habang si Gabriel naman ay nakangisi. Pareho silang kuntento sa sarili nila.Napabuntong-hininga ako sa pagkatalo, iniisip kung ano ang gagawin ko sa dalawang ito. Kitang-kita ko ito. Ang mag-amang duo ay palaging magtutulungan upang madaig ako. Palagi nila akong inaaway.I mock-glare kay Lilly. "Nasaan ang katapatan?""Tanggapin mo na masaya, tama ba?" Sa halip ay sabi niya, inilagay ang kamay niya sa upuan ko at ni Gabriel.Napakasaya niya. Sa katunayan, mas naging masaya siya simula nang bumalik kami dito. Oo naman, masaya kami noon, pero hindi ganito kasaya.Si Lilly ay nagkaroon ng relasyon kay Liam, ngunit ito ay hindi katulad ng kung ano ang mayroon siya kay Gabriel. Siguro dahil siya ang tunay niyang ama. Siguro dahil marami

“Alam kong naguguluhan ka, pero ang dahilan kung bakit ko sinasabi ito sa iyo ay dahil gusto kong bigyan mo ng pagkakataon si Gabriel. Alam kong nanggugulo siya, pero sa pagtingin sa kanya ngayon, masasabi kong in love siya sayo. Ang aking mga anak na lalaki ay sumunod sa kanilang ama sa katangahan pagdating sa mga babaeng mahal nila. Kahit na bahagi ng katangahan ni Rowan ay dahil sa amin, bilang mga magulang—ako, si Antony at ang mga magulang ni Emma—ginulo namin siya.""Sarah..." Nagsisimula na akong magsalita pero pinutol niya ako.“Parang tumatakbo sa pamilya. Totoo nga yata ang kasabihang ‘ang mansanas ay hindi malayo sa puno’ dahil ang dalawang anak na lalaki ay nagawang saktan ang mga babaeng mahal nila, tulad ng ginawa sa akin ng kanilang ama. Ang hinihiling ko lang ay bigyan mo siya ng pagkakataon, dahil ang parehong kasabihan ay naaangkop sa positibong liwanag. Kapag nagmamahal ang mga Wood men, nagmamahal sila nang buong puso at nagmamahal sila ng matindi. Kung bibigyan m