Lahat ng Kabanata ng Ex-Husband's Regret: Kabanata 471 - Kabanata 480

Pagbitiw ng hininga, sinubukan kong pakalmahin ang aking puso. Ito ay isang pag-uusap na hindi ko akalaing magkakaroon ako kay Lilly sa edad na ito. Ang isang bagay na pinasasalamatan ko, ay hindi siya nagtanong kung saan talaga nagmumula ang mga sanggol. Iyon ay magiging napakahirap na usapan."Kailangan kong pumunta sa kwarto ko saglit, tapos aalis na ako," sabi ko sa kanila, hindi pinapansin ang buong baby talk."Hindi mo pa rin sinabi kung saan ka pupunta," paalala ni Gabriel sa akin.Sa aking depensa, sasabihin ko sana sa kanya, pero naabala ako. Well, inistorbo niya ako.Magkikita kami ni Ava at ng mga babae para sa tanghalian.Naisip kong kanselahin na lang sila at matulog, pero nagpasya akong hindi na lang. Tumawag si Ava ilang araw bago kami umalis ng Tokyo at tinanong ako kung makakasama ko sila sa tanghalian sa Sabado. Sabi ko agad oo nang hindi ko talaga naisip kung gaano ako mapapagod pagkatapos ng labintatlong oras na biyahe.Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga l

Tulad ng sinabi ko, pinatawad ko na si Gabriel, kaya bakit nga ba ako humahawak pa rin sa nakaraan? Bakit ko pa rin siya kinukumpara sa lalaking dati siya? Malinaw na nagbago na siya, ngunit ang isip ko ay patuloy pa ring nagdududa sa kanya.Alam mo yung kasabihang 'kung gusto niya, ginawa na niya'?'iyan mismo ang nangyayari kay Gabriel ngayon. Noong mga panahong iyon, ayaw niya. Ayaw niyang mahalin ako. Ayaw niyang alagaan ako. Sobrang sama, ayaw niya talaga sa akin... At dahil ayaw niya sa akin, hindi niya ako tinrato na parang mahalaga ako.Sa kaibuturan, naiintindihan ko siya. Kung tama ang aking kalkulasyon, pinakasalan niya ako isang taon at kalahati pagkatapos siyang iwan ng babaeng iyon. Alam mo na si Andrew, baka pinagsamantalahan niya ito o kung ano pa man para mapapayag si Gabriel na pakasalan ako.Hindi ko ito inisip noong kami ay kasal. Sa katunayan, ayaw kong isipin ito dahil sisirain nito ang aking ilusyon na pinakasalan niya ako dahil may nararamdaman siya para sa ak

”At tapos na tayo.”Nang hindi ko makahanap ng damit na bagay sa okasyon, tumawag si Gabriel ng tulong. Isang buong grupo ang dumating mga tatlong oras na ang nakalipas para tulungan ako sa aking makeup at damit.Walang kapintasan ang aking makeup. Pinili ng aking makeup artist ang isang klasikal na hitsura. Ang aking mga mata ay pinalamutian ng malambot ngunit matapang na eyeshadow na nagpalalim sa kanilang likas na lalim, pinalibutan ng mahahabang, malambot na pilikmata na lalong nagpatingkad sa aking titig. Isang patak ng ginto na kumikislap sa mga panloob na sulok ng aking mga mata ang nagbigay-liwanag sa aking mga mata, na nagdadala ng atensyon sa kanilang init, habang ang aking buhok ay bumuhos sa malalambot na alon, kumikislap na parang seda sa ilalim ng banayad na liwanag.Tungkol sa aking damit, pinili namin ang pulang gown dahil naging paboritong kulay ni Gabriel sa akin ang pula. Ang gown ay isang nakakamanghang halo ng seksi at elegante, gawa mula sa malalim na ruby sati

Habang nag-uusap kami, bumabalik ang mga mata ni Ava kay Rowan. Makikita mo ang pagmamahal na naroroon. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan niya ay nagawa pa rin niyang bigyan siya ng isa pang pagkakataon.Ang mga mata ni Rowan, siyempre, ay patuloy na lumilipat din sa kanyang asawa. Parang hindi niya kayang itago ang mga mata sa kanya o sa kamay niya, dahil patuloy siyang naghahanap ng mga paraan para mahawakan siya.Alam ko kung gaano kalupit si Rowan kay Ava sa tatlong taong pagsasama ni Gabriel. Tinatrato niya ito na parang wala lang. Pero ngayon, parang siya na ang buong mundo niya. Ang pagmamahal niya sa kanya ay lantarang kumikinang. Hindi ko akalain na magbabago siya sa kanya, ngunit ang katibayan ng kanyang pagbabago at pagmamahal ay nakatitig sa akin nang diretso sa mukha."May bumabagabag sa iyo," bulong ni Ava, hinila ako mula sa aking pag-iisip.Lumingon ako sa kanya, hinahanap ng mga mata ko ang mukha niya. “Napatawad mo na ba talaga si Rowan? Paano mo ito nagawa? Paano

Sa oras na matapos ko silang lampasan at ilagay sa mesa, nanginginig ang aking mga kamay, at ang puso ko ay tumatakbo. I’m render completely speechless as my shift from Gabriel’s face to the documents on the table."Gabriel" umiling ako. “Hindi ko maintindihan.”Kinuha niya ang mga kamay ko sa malaki niyang kamay. Walang ibang pinanghahawakan ang kanyang mga mata kundi init at pagmamahal.“Sinusuri ko ang utak ko, naghahanap ng mga paraan para patunayan sa iyo na gusto ko ito. Na gusto ko tayo. Ang ideya ay dumating sa akin habang kami ay nasa Tokyo. Pina-draft ko ang aking abogado ng dalawang bagong dokumento, pagkatapos ay ipinadala niya ito dito. Ang kailangan mo lang gawin ay pirmahan sila."“Pero sa iyo ang kumpanya, hindi pa tapos ang kontrata natin…” I rush through my words as my brain refused to function.“Gusto ko ng totoong pagkakataon kasama ka, Harper. Gusto ko ng totoong kasal. Kaya't napagpasyahan kong wakasan ang kontrata ng kasal... Para sa Unity Ventures, sa iyo i