All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 451 - Chapter 460

Papalapit siya sa maliit na bar sa sulok ng kanyang opisina, kumuha ng maliit na pakete ng yelo, binalot ito sa tuwalya bago bumalik sa akin. Dahan-dahan, kinuha niya ang aking kamay at inilagay ang yelo dito."Masakit ba?" tinanong niya nang napakalumanay na nahirapan akong marinig siya."Medyo.""Hindi ko akalain na kaya mong manakit ng ibang tao."Tumatawa ako kasi akala ko rin wala akong ganun sa akin. "Sobra na at kumilos na lang ako nang hindi nag-iisip. Pasensya na kung nagdulot ako ng abala sa iyo. Hindi ko dapat siya sinuntok. Hindi talaga iyon nagpapakita ng magandang imahe ko bilang asawa ng boss.”Lumapit siya at matinding nakatitig sa aking mga mata."Huwag ka nang mag-sorry pa sa pagdepensa o pagtindig para sa sarili mo, Harper. Ikaw ang asawa ko, ipaalam mo sa kanila na hindi ka basta-basta.”"Hindi ko lang maintindihan, nakipag-sex ka ba sa kanya?" Bigla kong naitanong.“Hindi pwede!” umungol siya."Eh bakit sa tingin niya may kontrol siya sa'yo? Laging kasama

"Kailangan mo ba talagang umalis mama?" Tanong ni Lilly, lumilipat ang mga mata niya sa pagitan ko at sa nakabukas na maleta sa aking kama.Kinasusuklaman ko ang mga huling-minutong pagmamadali, ngunit naging abala kami sa opisina nitong mga nakaraang araw, na sa tuwing uuwi ako, ang naiisip ko lang ay matulog. Pagod na pagod ako sa aking mga paa at wala akong lakas na gawin kundi kumain at matulog."Oo," mahinang sabi ko sa kanya. "Ito ay isang mahalagang deal at ang iyong ama ay kailangang nandiyan upang i-seal ito.."“Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit hindi ako makakasama sa iyo? Gusto kong makita kung paano ito ginagawa ni daddy. Kung paano niya isinara ang isang deal."Tinupi ko ang huling piraso ng damit, na isang blusang asul na sutla, bago ito inilagay sa loob kasama ng iba pang damit. Kapag tapos na iyon, i-zip ko ang maleta ko bago ihulog sa sahig."Alam mo hindi mo kaya," sagot ko sa kanya habang nakaupo sa kama.“Bakit hindi?”“Kasi bata ka pa. kaya lang?”"Hi

Hindi ba maganda ang pag ibig? Pero naramdaman kong may nangyari. May nagbago. Kung okay lang ang lahat, dapat kasama niya ito ngayon. Hindi niya sana ako pinakasalan.Paos ang boses niya habang nagpapatuloy. “Lahat ay perpekto. Nakakamangha lang siya at araw araw ay lalo akong nahuhulog sa kanya. Hindi ko pa siya naipakilala kay Rowan dahil gusto ko siya sa sarili ko. Hindi ko siya itinatago, ngunit gusto ko ng mas maraming oras sa kanya bago niya nakilala ang aking pamilya. Araw araw akong nagigising na iniisip kung gaano ako kaswerte na nakatagpo ako ng isang katulad niya. Alam mo ang mundo natin, Harper at alam mong hindi madali ang paghahanap ng kapareha ng pag ibig."Ganyan lang gumagana ang ating lipunan. Ang hirap humanap ng taong magmamahal sayo ng totoo. Ang ilan sa mga pag aasawa sa ating lipunan ay mga kasunduan sa negosyo at kakaunti ang batay sa pagmamahal at paggalang. Tapos yung mga gold digger. Ang pagpapakasal ay batay sa kung ano ang maaari mong makuha mula sa iyon

Minutes later, nasa labas na kami ng suite namin and a sense of anticipation suddenly grips me. Binuksan ni Gabriel ang pinto at itinulak iyon.Inaanyayahan kami ng foyer ng makintab na marmol na sahig na kumikinang sa ilalim ng malambot na liwanag ng isang katangi tanging chandelier, na naglalagay ng masalimuot na pattern sa mga dingding.Bumungad ang isang malawak na living area, na pinalamutian ng mga malalambot na kasangkapan at mga floor-to-ceiling na bintana na nakaharap sa isang nakamamanghang cityscape, kumikinang na parang dagat ng mga bituin.Isang makabagong entertainment system ang nangako ng mga maaliwalas na gabi, habang ang gourmet kitchen ay may mga kumikinang na stainless-steel na appliances at isang maluwag na isla na perpekto para sa mga culinary adventure. Nagpakita ng init ang isang magandang dining area, na nagtatakda ng entablado para sa intimate gatherings."Akala ko gusto mo?" Tanong ni Gabriel sa tonong nangaasar.Tumango lang ako. Tulad ng sinabi ko, may

Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis