All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 441 - Chapter 450

Eh, anong sasabihin ko diyan? Hindi ako naniniwala sa positibo at negatibong enerhiya.“Kung gayon, kung ayos lang na tanungin kita, bakit ka nandito, Emma? Ano ang nagpasya sa iyo sa therapy?" Gulat na tanong niya at saglit akong nataranta sa sagot ko.“Ayokong sumama. Langya, hindi man ako ang nag book nito, ngunit iniisip ng aking kaibigan na ito ay magiging kapaki pakinabang para sa akin. Iniisip niya na kailangan kong pagalingin at patawarin ang aking sarili bago ako magpatuloy."Ang mga salitang lumabas sa bibig ko nang walang babala, na ikinagulat ko. Hindi ko sinasadyang sabihin sa kanya ang totoo.Nakangiti siya sa akin, ang kanyang mukha ay nagbabadya ng kapayapaan. “Sa totoo, gusto ko yan. Iyan ang isang bagay na mas gusto kong mayroon ang aking mga kliyente. Kung walang katapatan, paano ko sila matutulungan, di ba?"Kapag wala akong sinasabi, nagpatuloy siya."Nabanggit mo ang pagpapatawad sa iyong sarili, mali ba akong isipin na may kasalanan ka sa isang bagay?""Na

Ang puso ko'y sumasakit sa sakit na nananatili pa rin sa kanyang boses. Naiintindihan ko kung bakit siya nasa therapy pa rin. Hindi pa ganap na gumaling si Ava.Tumingin ako pabalik at inilalagay ko ang aking sarili sa kanyang sitwasyon. Hindi ko kailanman tinanong kung bakit ganoon ang mga magulang ko kay Ava kahit bago pa sila magkamali ni Rowan. Sumunod na lang ako sa kung paano ang mga bagay. Hindi ko siya pinabayaan, pero hindi ko rin sinadyang iparamdam sa kanya na siya ay kasali.Pagkatapos ng gulo kay Rowan, labis akong nabigo at nalunod sa sarili kong sakit kaya't wala akong pakialam kung gaano sila kalupit sa kanya. Sa isip ko, pinaniwalaan ko na karapat-dapat lang iyon sa kanya."Hindi naman ako naging pinakamabuting nakatatandang kapatid noong lumalaki ako, di ba?" Tinanong ko nang dahan-dahan, habang patuloy na bumabagsak sa akin ang bigat ng aking mga pagkakamali."Okay lang, at hindi naman talaga ito mahalaga. Hindi rin ako naging pinakamabuting nakababatang kapatid

Tahimik akong nanonood habang inaalis niya ang kanyang coat, pagkatapos ang tie, at saka ang medyas. Ang natitirang mga damit niya ay inalis, hanggang sa naiwan na lang siya sa kanyang mga boxer shorts. Pinapanood ko siya habang tumatawid siya sa silid at nawawala sa banyo. Ilang segundo ang lumipas, umandar ang shower, at inalis ko ang aking mga mata mula sa pinto, at tumuon nang diretso. Hindi ko talaga nakikita ang kahit ano.Ang isip ko ay bumabalik kay Emma.Nakuha ko ang aking masayang wakas, pero siya? Dapat ko bang tawagin itong masayang wakas kung si Rowan ay kanya sa simula? Sana ba sila nagkatuluyan kung pinakawalan ko na siya? Magiging masaya ba sila?Lahat ng mga tanong na ito ay patuloy na umiikot sa isip ko. Lahat ng mga pagdududang ito ay patuloy na nagpapakaba sa akin sa desisyon kong manatili kay Rowan. Gusto kong masaya ang lahat. Ayaw kong malaman na nakuha ko ang aking masayang wakas habang hindi nakuha nina Emma at Calvin.Siguro kung pinakawalan ko na lang, s

Gabe.Mga dalawang linggo na ang nakalipas mula nang unang date ko kay Harper, at hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin.Alam kong hindi ito makatuwiran dahil dati ko na siyang naging asawa at pinawalan ko siya, pero hinahanap-hanap ko siya na parang wala pang ibang tao o bagay na ganito ang pangungulila ko.Parang may paraan siyang makapasok sa bawat isipin ko pag gising ko, at bago ako matulog. Nabibaliw ako, pero hindi naman ako nagrereklamo. Gusto kong isipin siya.Gusto kong isipin ang kanyang malambot na mga labi, ang kanyang napakagandang ngiti, ang kanyang tawa, ang kanyang magandang mukha at masarap na katawan. Gusto ko talagang isipin siya. Siya lang. Maganda siya sa loob at labas, at nakilala ko siya nitong mga nakaraang linggo sa pamamagitan ng tahimik na pagmamasid sa kanya.Bakit hindi ko ito ginawa noong kami ay kasal? Bakit ko siya itinaboy? Bakit ko siya tinrato ng masama? Bata pa ako noon, pero hindi ko maaring gamitin iyon bilang dahilan. Sadyang simple la

Harper.Sobrang pagod na ako at sobrang gutom, parang mamamatay na ako. Wala akong agahan kaninang umaga kasi nalate ako magising.Mayroon nang talakayan tungkol sa isang mahalagang kasunduan sa negosyo, kaya si Gabe ay pumapasok sa opisina nang mas maaga kaysa sa akin. Hindi ako nakatulog nang maayos noong gabi, kaya tuluyan kong na-miss ang alarm ko.Si Lilly ay nakaayos na sa paaralan at kahit na minsan ay nagagawa ko pa rin siyang ihatid, kadalasang ang kanyang tsuper na ang nagdadala sa kanya sa paaralan. Nagkakasalo pa rin kami sa hapunan tuwing gabi. At si Gabe ay sinisiguradong umuuwi siya bago matulog siya.Tungkol naman sa relasyon ko kay Gabe, sabihin na lang nating medyo mabigat ito. Huwag mong isipin na masama siya o anuman, sa halip, kabaligtaran ang nangyari, na talagang nakakagulat sa akin.Nagtataka ako dahil hindi ito katulad niya.Patuloy kong inaasahan na makita ang lalaking pinakasalan ko noon, pero wala siya sa abot-tanaw. Sobrang nakakainis, patuloy kong in