All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 131 - Chapter 140

Nagkibit balikat ako, "Oo naman, kung ganyan ang gusto mong gawin""Isang salita mula sa akin at ni Rowan ay magiging sa iyong asno...naisayaw namin ang larong ito bago si Ava. Alam mo ang dapat kong sabihin kay Rowan ay naging masungit ka sa akin at sasabog ka niya” Dati, napapayuko na sana ako. Ayaw kong magkaroon pa ng problema kay Rowan, kaya hahayaan ko siyang ipahiya ako. Magpapakasaya siya dito. Feeling powerful na nagawa niya akong bawasan sa wala.Binigyan ko siya ng ngiti. "Sige lang. Sa totoo lang, hindi ako nagbibiro. Sa katunayan, bakit hindi mo ilabas ang iyong telepono ngayon at tawagan siya?" Hinahamon ko siya. "Sa tingin mo ay hindi ko gagawin?""I'm counting on you doing it" matipid kong sagot. Unti-unti, bumabalik ang tingin ko sa sarili na akala ko ay nawala pagkatapos akong pagtaksilan ni Ethan. Hinding-hindi ako papayag na ang isang tao ay magpatama sa akin muli. "Anong nangyayari dito?" sabi ng isang matigas na boses. Tumingala ako at nakita ko si Co

Nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya, pero wala akong pakialam. Ilang taon na niya akong sinasaktan. Wala ito kumpara sa kailangan kong tiisin sa mga kamay niya at ng pamilya niya.At saka, hindi ako sigurado kung bakit siya mukhang nasaktan. Sigurado ako na ang tanging dahilan kung bakit siya narito ay upang subukang iligtas ang kumpanya ng kanilang pamilya. “Masakit na isipin mo iyon sa akin. Na iisipin mo na ang dahilan lang ng paghingi ko ng tawad ay para mailigtas ko ang kumpanya. At isa pa, wala akong ibang dapat sisihin kundi ang sarili ko. Dahil sa sarili kong mga kilos kaya hindi mo ako mapagkakatiwalaan" Kung titingnan mo siya ngayon, hindi mo masasabing siya rin ang babaeng sumisigaw sa akin sa kaunting pagkakamali. Kung sino ang nagtrato sa akin noon na parang hindi ako mahalaga. Napaka weird. Hindi pa kami nagkaroon ng heart to heart, kaya medyo nakakabagabag ang pag-upo dito habang ibinubuhos niya ang kanyang puso. “Talagang gusto ko ang iyong kapatawaran. Gust

Hindi ko kayang maging mahina ngayon. Ito ay magagastos sa akin nang higit pa kaysa sa nais kong makipagtawaran. Naabot ko na ang breaking point ko. Hindi ko isasapanganib na bumalik sa kadiliman na halos umangkin sa aking kaluluwa. Umakyat ako sa kama ko at humiga. Tinatanggihan na tumulo ang mga luha. Sapat na ang pag-iyak ko para sa mga taong ito. Hindi ko sasayangin ang luha ko sa mga taong hindi karapatdapat sa akin. Hindi nagtagal ay naabutan ako ng pagod. Ang pagod, parehong emosyonal at pisikal ay nagpapabigat sa akin at nahulog ako sa isang walang panaginip na pagtulog. Pag gising ko bandang alas onse na. Shit! Umikot ako mula sa aking kama, nahuhulog sa proseso. Dapat kong sunduin si Noah ng alas nuwebe dahil kinailangan ni Rowan na lumipad para sa isang business meeting. Nagmadali akong maligo at maghanda. Ginagawa ito nang wala pang sampung minuto. Kapag tapos na ako ay nagmamadali akong bumaba sa hagdan, nagdadasal na hindi ako madapa at mabali ang aking leeg sa

“Hindi ako sumusuko mommy. I told you, I want you and dad together and I always get what I want” Bakas sa boses niya ang determinasyon habang sinasabi ang mga salita. bumuntong hininga ako. "Hindi sa pagkakataong ito mahal ko" Katahimikan ang bumalot sa amin habang nagmamaneho. Hindi nagtagal, nakarating kami sa mataas na lugar kung saan kasalukuyang tinitirhan ng aking mga magulang. Tumakbo ako papunta sa electronic gate. Matapos ilagay ang passcode sa maliit na touch screen na matatagpuan sa gilid, bumukas ang mga gate. Ibinigay sa akin ni Theo ang passcode kung sakaling gusto kong bisitahin sila. Binabaybay namin ang maliit na kalsada na may mga puno. Mga limang minutong biyahe bago ka nakarating sa napakalaking magandang bahay. “Wow, ito ay kahanga-hanga. Mas nakakabilib pa sa bahay nina lola at lolo” sabi ni Noah na tinutukoy ang bahay ng mga magulang ni Rowan. ngumisi ako. Magugulat siya nang sabihin ko sa kanya na ito rin ang bahay ng kanyang lolo't lola. Ipinarada

“I want to take you out for lunch” sorpresa ulit ni Rowan sa akin. Tumingin ako sa kanya ng may pagdududa "Bakit?" "Gusto kong mag-usap tayo" Ini-scan ko ang mga kalsada. Tinitingnan kung makakahanap ako ng taxi. Ngayon ay dumating ako sa isa dahil wala ako sa mood na magmaneho. “Sa tingin ko hindi magandang ideya iyon. Wala na talaga tayong pag-uusapan” I focus my eyes back on him. Pinasadahan niya ng mga kamay ang itim niyang buhok. Parang medyo frustrated. "Rowan..." Magpapaalam na sana ako sa kanya na aalis ako, pero pinutol niya ako. Ang lamig ng mukha niya."Hindi ako kukuha ng hindi bilang sagot. It’s either you get in by yourself or I carry you in” sabi niya at sinenyasan ang kotse niya. "Hindi ka maglalakas-loob" "Subukan mo ako, Ava" He starts advance on me and I just know that he was about to enact his threat. With a humph, tumalikod ako at humakbang papunta sa kotse niya. Binuksan niya ang kotse at pumasok ako. Pinandilatan ko siya ng tingin nang makapa